woensdag 14 maart

[Mick]

@Joann:
Mooi wat je schreef vannacht.


Ja, ik heb al eens eerder gezegd dat het forum net een afspiegeling is van het echte leven. Zo ook de veranderingen die het ondergaat. Een begin, een midden en een eind. Nieuwe mensen komen, 'oude' mensen gaan, of komen wat minder... er zit een vast verloop in.

Zelf vind ik dat best moeilijk, want ik hecht me aan van alles en nog wat. Aan spullen (dit wordt gelukkig wat minder, het is namelijk ooh zo lekker om afstand te doen van spullen... ruimt lekker op en bevrijd), aan situaties, aan omgeving en aan personen. Ik heb moeite met loslaten en vooral het loslaten van personen (en zeker die mijn hart gestolen hebben). Ik kan ze missen tot op het bot, maar ook deze heb ik los te laten. Ik heb geen invloed op de keuzes van anderen, want ieder doet wat ie moet doen, ik heb geen invloed op de tijd, want deze tikt gewoon verder. Mensen nemen hun eigen beslissingen en gaan hun eigen weg. Uiteindelijk gaan we allemaal dood en zal ik afscheid moeten nemen van al mn spullen, van alle situaties, van mijn omgeving en ook van degenen die me het dierbaarst zijn (en dat vind ik vreselijk om te beseffen) en uiteindelijk zelfs van mezelf.

Zo is het leven, daar kan ik niets aan veranderen. Accepteren en leven in het NU. Ik werk hieraan, maar ik ben hardleers... een harde noot om te kraken, ... ik ben ook niet voor niets een alcoholist.....
Ik zal vechten tot het bittere eind en het leven onder ogen moeten zien zoals het is, in zijn pure echtheid met al zijn facetten.

Het is nog vroeg, maar de nachten zijn zo lekker, zo rustig. Over 3 kwartier zit ik weer op mijn kussen en laat gedachtes komen en gaan, ik probeer los te laten... maar gevoelens zitten diepgeworteld en mijn reacties en emoties hebben niet alleen met NU te maken. Ik probeer te kijken wat bij nu hoort en wat bij vroeger hoort en wat bij vroeger hoort is voorbij.....

Fijne dag allemaal... ik hoor de vogeltjes alweer fluiten, het wordt vast weer een mooie dag. Tik tak, tik tak....

[BamBam]

Bij het opstaan keek ik uit het raam. De zon was een grote rode bal, prachtig om te zien. Dit moment probeer ik vandaag te koesteren.

Ik ga tijd nemen voor mezelf vandaag maar ook tijd voor aktie. Brieven die geschreven dienen te worden, administratie die verwerkt moet worden. Het hoeven niet altijd hoogdravende zaken te zijn, nee het gewone leven dient ook geleefd te worden. En ook dat geeft rust en overzicht.

Een tijdje terug schreef iemand me; pas als je de strijd los kunt laten zul je vrij zijn. Misschien niet alleen maar meer vechten maar meegaan met de stroom, stap voor stap, dag na dag.

Hihi, schiet me ineens te binnen wat een tante van mij altijd zei: "Ik worstel, maar kom boven".
Ik worstel ook maar ga zeker weer boven komen.

Loslaten, 3x met je kop schudden en verder gaan geeft positieve energie. Mieke, die hou ik erin!

Heb een fijne dag allemaal.

Alleen vandaag drink ik niet.

[BamBam]

Nog even....
Stoppen met drinken is het grootste kado wat ik mezelf heb kunnen geven.
Dat er vervolgens nog vele stappen gezet 'mogen' worden vind ik moeilijk, zwaar, emotioneel enzovoort.
Maar ik drink niet en dat vind ik zooooooo fijn!!!

[bibelle]

goedemorgen allemaal, wat een heerlijke zon, ik had gisteravond laat het gordijn vast half open gedaan, en ja hoor.... vanmorgen de eerste zonnestralen op mijn neus.... heerlijk om zo wakker te worden, beter dan een kater.

het is weer woensdag, dus een lange dag voor de boeg; ik heb er zin in, leuke mensen ontmoeten, en vanavond naar mijn hobbyclub; ik ga nog even gauw lezen wat jullie gisteren en vanmorgen vroeg hebben geschreven.

[bibelle]

@joann
ik ben een van die nieuwen, maar wat je schrijft is heel herkenbaar, leuk je te leren kennen!

@corinne
mooi, de matthäus mee naar bed, maar ik neem aan dat je niet de hele cd draait, wat hoor je het liefste? voor mij is dat "bin ich gleich von dir gewichen", met dat zinnetje "ich verleugne nicht die schuld...." ik neem de verantwoordelijkheid voor mijn schuld op me... mooi, ook mbt alcoholisme. ook de rest van het koraal dan natuurlijk!

@mick
loslaten van schuld en fouten vind ik minstens zo moeilijk als van mensen. ik ben vaak verhuisd voor mijn werk, en dat achterlaten van mensen vond ik het moeilijkste.

@bambam
tijd voor jezelf en tijd voor aktie: mooie combinatie!
vandaag voormij alleen tijd voor aktie, hoewel, de hobbyclub is vooral voor mezelf, maar wel uiterst actief.

liefs allemaal, geniet van de dag, ik neem mijn fototoestel mee, je weet maar nooit.....

[anjo]

Is onze nachtzuster weer teug? Fijn Joann, ik heb je gemist:sun:

Ik moet rennen afspraak met de Arbo arts!

[visje]

Goedemorgen, heerlijk zonnetje weer. Ik ga zo maar eens een stuk wandelen, vanmiddag zal ik wel niet meer aan mijzelf toekomen, ja een uur op de tandartsstoel. Vanmiddag een hoop heen en weer gerees, mij dochter heeft ook nog afdelingswedstrijden voor turnen, dus de dag is weer gevuld.
@ Nachtzuster, leuk je weer te lezen , mooie woorden!
Allemaal weer succes vandaag met wat je wilt bereiken. Laters.

[Kate]

Visje, sterkte bij de tandarts. En Anjo sterkte bij de arbo-arts.

Ik zit een beetje uit te zweten van mijn fitnessoefeningen en stap zo lekker onder de douche.
Dan mediteren, daarna een kopje koffie met een boek. En verder is het een heerlijke dag om in de tuin bezig te gaan.

Emoties en gevoelens, laat ze toe en laat ze weer los. Zo kom je stapje voor stapje verder is mijn ervaring. Ze komen niet voor niets steeds op, soms moet je er nog wat mee. Alcohol kan een vorm zijn om te dempen en te vluchten. Om maar niet te hoeven voelen. Alleen het helpt niet.
Eerlijk naar je gevoelens kijken kan beangstigend zijn maar uiteindelijk ook heel bevrijdend.

BB, stoppen met drinken is het mooiste kado wat je jezelf hebt kunnen geven. Dat is een mooie uitspraak. Die ga ik onthouden.

groetjes,
Kate

[Anna]

Goedenmorgen,

Knap van je Mick, dat je zo vroeg al op kunt staan. Ik was rond 5.00 uur ook wakker, maar ben weer lekker mijn bed in gedoken, genietend dat dat nog kon. Als ik zo vroeg al opsta kom ik niet heelhuids de dag door, dan ben ik 's middags volkomen afgebrand. En dat kan niet, want ik moet vanmiddag ook naar de arbo-arts. Toevallig.

Vandaag een drukke dag, ik moet ook allerlei praktische dingen doen, waaronder alles voor mijn belastingaangifte bij elkaar zoeken. Hoewel ik op het moment meer tijd heb dan toen ik volledig werkte, komt er maar verdraaid weinig uit mijn handen. Men zegt dat ik eraan toe moet geven, maar ondertussen zijn er toch een aantal dingen die moeten gebeuren.

Op het moment worstel ik met een aantal dingen. Niet van mezelf, maar van degenen die me dierbaar zijn. Het roept heel veel emoties op, en ik ben het niet gewend daar nuchter mee om te gaan. Toch is de gedachte om te gaan drinken niet in me opgekomen. Wel de zekerheid dat ik me een jaar geleden uit wanhoop en frustratie helemaal klem gezopen zou hebben, maar inmiddels weet ik als geen ander dat dat niets oplost.
Ik heb de afgelopen tijd veel nagedacht over mezelf, en ook stappen genomen. Nu zijn er even andere zaken aan de orde, en hoe vervelend ze ook zijn, ook dat is goed. Ik kan en wil niet bij mezelf blijven hangen. Mijn kinderen hebben me nu nodig, en ik wil er voor ze zijn voorzover dat in mijn vermogen ligt. Ook dit is verder gaan, nieuwe stappen zetten, hoe onwennig ook.

Om met BamBam's tante te spreken: ik worstel, maar zal vast wel weer bovenkomen.

[Mick]

@anna:

Nou ja, knap.... Ik had ook afgesproken met iemand, om om half 7 samen te mediteren. Dat is zo lekker om dit vroeg in de ochtend te doen. Het was ook een mooie ervaring en dit kwam mede door 2 nog hele jonge kinderen (neefje en nichtje van me), die beiden 1 voor 1 muisstil de zendo (meditatieruimte) binnen kwamen, terwijl wij reeds zaten.
Eerst de oudste, hij liep naar het altaar en stak daar heel bijdehand een stokje wierook aan en plaatste het in het bakje zand voor de Boeddha en vertrok weer net zoals hij gekomen was. Vervolgens kwam het nog kleinere ding de kamer binnen en deed hetzelfde, maar ging vervolgens bij papa (die in lotushouding zat) op schoot zitten en bleef daar heel stil en knuffelend een tijdje hangen. Ik zag dit allemaal vanuit mijn ooghoeken gebeuren en vond het echt een geweldig schouwspel. Wat mooi was dat zeg, die kleine mensjes zo lief bezig te zien.

Het leven is een nieuwe ervaring zonder drank... niet altijd even gemakkelijk (maar dat was het met drank vaak al helemaal niet). 'Soms' voel ik me een open wond en voel ik alles binnen komen, maar dat zal er wel bij horen. Ik weet zeker dat we/ik uiteindelijk een rijker en echter bestaan zullen/zal hebben, als dit al niet zo is.

Jij ook sterkte met waarmee je bezig bent en bij het maken van stappen.
Ja, inderdaad, stapje voor stapje...

En nee, vandaag drink ik niet....





aangepast.. wist niet of beide met of zonder n was, maar ik heb uiteindelijk voor een n gekozen.

[Anna]

Mooie ervaring Mick. Lijkt me trouwens een hele kunst om gewoon door te gaan met mediteren terwijl er zo'n hummel op je schoot zit. Maar dat komt misschien omdat die van mij nooit rustig waren.

Bijzonder om een aparte meditatieruimte te hebben. Ik heb jaren geleden wel eens geprobeerd om te mediteren, maar ik kon niet voldoende tot rust komen. Ik denk dat zo'n aparte ruimte daar wel aan kan bijdragen.

[anjo]

Oke, ben weer terug van de Arbo arts en die heeft me dus gewoon ziek verklaard. Niet op zoek gaan naar ander werk maar aan mijzelf werken.
Leuke term maar daar schiet ik verder ook niets mee op.

Dus ben ik maar in de tuin gaan werken nu is het zonnetje weg dus dan maar even in huis werken,
klusjes te over. Bezig blijven en niet op de bank gaan kleven lijkt me een goede start maar ik voel me misselijk en heel angstig

[water]

Kop op Anjo, ooit op een dag komt het goed, maar we moeten er wel aan blijven werken...

Ben maandag naar de bedrijfsarts geweest, die stuurde mij naar de huisarts (volgens mij omdat de verzekering dan betaalt ipv het bedrijf, maar goed dat zal mij worst wezen).
Gisteren naar de huisarts, veel besproken en hij wil eerst medische tests doen omdat ik ook veel fysieke klachten heb. Testen op suikerziekte en een stel moeilijke Latijnse namen. Wel een verwijskaart gekregen voor een of andere peut, wachtlijst van vier weken, valt me eigenlijk nog mee. Misschien kan ik daar mijn ei wel kwijt... even afwachten.
Vandaag bloed laten prikken. Volgende week uitslag, weer bij de huisarts.

Ik ga nu wel "even op de bank kleven" want het 's nachts gewoon slapen is nog steeds een ramp...

Keep working @ it... en veel geluk voor iedereen die dat doet!

[Haamster]

Wat heerlijk om te lezen dat jullie het zo goed doen wat betreft niet drinken.
Dat geeft mij ook wat meer hoop dat ik het uiteindelijk ook wel red.
Thuis ontstaan steeds vaker spanningen omtrent mijn drankgebruik.
Het mooie is dat ik drastisch ben geminderd door mijn huidige (bewuste) drinkmethode.
Momenteel drink ik zo'n 20 glazen bier minder en ongeveer een liter rum minder, per week! reken dat eens door per maand.
En wat gebeurd er? mijn vrouw gaat de flessen bekijken voordat ze gaat slapen, zodat ik niet stiekum kan drinken. Dat werkt op zich averrechts, omdat het mijn vangnet wegneemt, en dus weer extra onrust kweekt.

Gisteravond ben ik wezen klaverjassen in het cafe, keurig droog gehouden tot het einde van de avond, toen heb ik 3 biertjes gedronken, zoals ik mezelf had beloofd.
Eenmaal thuis de fout ingeschoten, twee bacardi's genomen, ik was totaal niet dronken of zelfs maar aangeschoten, maar nog had ik niet de rust in mijn kop om te gaan slapen. Dus een slaappil genomen, mijn andere achilleshiel.
Die hakte er flink in, de boel ging kennelijk op zwart want 's ochtends stond mijn vrouw op en trof een huiskamer aan met een halfvol glas op tafel, volle asbakken, en alle lichten nog aan.

Uiteraard vertaalde zij dit terug in een nachtelijk drinkgelag, en verweet me dat ik wéér teveel had gedronken, terwijl ik juist zoveel minder op had als normaal. ;(
Ik heb maar niets verteld van die slaappil, maar de sfeer is nu even wat minder, dat zullen jullie begrijpen ;-)

[Anna]

Hoi, ik kom ook net terug van de arbo-arts, en die vindt dat ik nog lang niet beter ben. Het advies is dus nog steeds niet meer dan 50% werken, geen lange dagen, en verdere begeleiding. Het kan volgens hem maanden gaan duren.
Mijn leidinggevende krijgt op haar kop, omdat ze volgens hem veel te lang wacht met het inschakelen van bedrijfsmaatschappelijk werk. Als ik daardoor langer ziek ben, is dat dus haar eigen probleem.

Voorlopig wacht ik dus maar af. Dat ik niet op korte termijn weer fulltime hoef te werken haalt wel wat druk van de ketel, maar eigenlijk voel ik me ook weer schuldig.

Anjo, ik herken je gevoel, het is mij ook niet helemaal duidelijk wat ik moet doen. Ik denk dat het voornaamste is dingen doen waar je je beter door gaat voelen. Misschien is het voor jou ook wel zinvol om weer eens gesprekken aan te gaan met een therapeut?

Water, fijn dat je door de huisarts serieus genomen werd. Ik hoop dat je nu de hulp krijgt die je nodig hebt. Succes!

[Rudy]

Haamster wat jij schrijft is voor mij mede reden geweest om helemaal te stoppen met drinken.
Zodra drank de kapstok is geworden waaraan alles wordt gehangen wat niet alleen naar drank ruikt maar ook naar drank linkt, dan is het vertrouwen ernstig geschonden.
Je zou je kunnnen afvragen Haamster of je genoeg van je vrouw houd door telkens weer te kiezen voor de drank.

Toen ik dronk bekeek mijn vrouw de inhoud van flessen voor ze naar bed ging.
En terecht want hoevaak had ik haar al teleurgesteld door mijn beloften niet meer ...of minder te drinken niet na te komen..
Maar eenmaal de smaak van drank in mijn mond was er geen houden meer aan.
Ik verweet haar mij te controleren, zij was alleen maar bezorgd om mij.
Ik beloofde haar hemel op aarde maar kon mijn beloften niet nakomen.
Ik liet haar steeds weer in de steek door te gaan drinken.

Het was haar onrust haar onmacht en de steeds wederkerend teleustelling die haar deed besluiten te vertrekken.
Toen zij afscheid nam vertelde zij, dat ze veel van mij hield, maar mij los liet, omdat ik moest leren mijn eigen leven te leiden..
Op eigen benen te staan..

"Mijn vrijheid" noemde ik de nieuwe situatie waarin ik was terecht gekomen maar diep inmijzelf voelde ik mij eenzaam, verlaten, ontgoocheld en bang.

Haamster soms wordt drinken een zaak van leven of dood, kies eieren voor je geld en laat het niet zover komen.

Rudy

[anjo]

Fijnnnnnnn, zit ik me daar ongans te typen en foetsie:wacko:

Water, wat ben ik blij dat je toch terug gekomen bent. Goed van je dat je blijkbaar toch redelijk open met die man hebt kunnen praten. Fijn dat je lichamelijk nu ook goed uitgezocht wordt. En neem contact op met die psychiloog fout geschreven zie ik:$

Ik kreeg dus wel de vraag of dit met alcohol te maken had want alleen de schildklier verklaarde niet alles.
En weet je wat? Hij heeft helemaal gelijk, ik poets en heb mijn gordijnen open neem mijn telefoon weer aan dus nee dat klopt.
En ik mocht me ook niet gaan laten omscholen want daar was ik nooooog lang niet klaar voor, ik was ziek en moest aan mijzelf gaan werken. Weet iemand dat hier hoe dat moet?? Ik liet het woordje schaamte vallen en toen dacht ik waar schaam ik me voor? Wat is rieel en wat niet.
Ik schaam me dat ik me werk niet goed heb kunnen doen maar heb ik geen 100% gegeven?
Wat echt niet leuk is is dat dit de grootste school van mijn omgeving is, wil ik ooit terug in het onderwijs dan kan dat niet hier meer. Ik ben nog niet zo ver dat ik kan zeggen dat nooit meer.
Drie weken geleden heb ik gekeken op een datingsite en toen dacht ik, oei wie wil mij nu? Nu kijk ik en denk leuke gasten, jammer dat ik geen centjes heb om mij in te schrijven.
Vandaag in de voortuin gewerkt, zo groot als een postzegel maar 3 volle clickobakken!!!

Verder ben ik door mijn huis gelopen en heb een lijstje gemaakt van reperaties. Het viel mij op dat het eigenlijk niet mijn huis is. De kamers waren van de kinderen. Hoog tijd omdat eens aan te gaan pakken.
ACTIE zou Ziza zeggen.

[Anna]

Anjo, je vraagt of iemand weet hoe je dat doet, aan jezelf werken. Maar volgens mij ben je daar vandaag al mee begonnen door de gordijnen open te doen, je telefoon aan te nemen en in de tuin te gaan werken.
Ik beweer niet dat dit het enige is wat je hoeft te doen, maar het is een begin, en je moet ergens beginnen. Weer beginnen met leven, de zon zien, en niet jezelf opsluiten in huis en elk contact met de wereld buitensluiten. Geniet Anjo, en als je nu moe bent dan is het een gezonde moeheid.

[water]

Even Marieke een hart onder de riem steken... en

en van het antwoord van rvanth aan haamster krijg ik dus helemaal de kriebels, dat is exact wat er met mij (ons) gebeurd is.

Anjo wat ik soms doe is ogen dicht en denken aan een leeg A4-tje en dat in gedachte volschrijven... empty your mind girl!

[visje]

Hoi, ik heb nog niets bijgelezen.
Mijn operatie voor mijn kunstwortel is niet gelukt. Hij was een gaatje aan het boren in mijn kaak, maar daar bleek het te dun te zijn, mijn neusholte had daar een lobje naar beneden , dus ipv bot zat daar dus al mijn neusholte. Dus ik kon lucht zuigen via mijn kaak, raar gevoel. Toen heeft hij het nog op een plekje daarnaast geprobeerd, zelfde verhaal. Dus alles weer dichtgenaaid, twee antiiobioticakuren verder en zware pijnmedicatie. Twee opties, of een behoorlijke operatie die het lobje omhoog trekt en met eigen bot het gat opvullen en dan de implantaat erin. Of twee gave kiezen die ernaast liggen opofferen om een brug te maken. allebei dus niks. Ik denk dat ik een afspraak ga maken bij de tandheelkunde bij de VU of zij nog opties hebben. Nou, ingewikkeld verhaal geloof ik, ik ga afsluiten voor vanavond, ik heb het een beetje gehad.Nog een fijne avond verder. Liefs visje

[Anna]

Lieve help Visje, ik krijg helemaal de rillingen van jouw verhaal. Dat je dit zo droog kunt vertellen!
Ik hoop dat ze je in Amsterdam beter kunnen helpen, ik zal voor je duimen.

[water]

Visje je wilt niet weten wat voor ellende ze bij mij tegenkwamen toen ik aan een implantaat moest... maar het komt goed hoor, ze zijn echt heel knap tegenwoordig wat dat betreft. Hou vol!

[Rudy]

Anjo ik denk dat jij en ik en meerderen met ons 100% en meer hebben gegeven.
Werk was status, de hand op houden was schande.
Altijd maar presteren, de lat steeds hoger leggen.
Werken naar perfectionisme, terwijl perfect niet bestaat.
Geen grenzen stellen aan ons zelf.
Om vervolgens vast te lopen.
Teleurgesteld.
Vergeten een klenigheid voor onszelf te vragen.

Ik kon werk gezin en sociaal leven niet los zien van elkaar.
Mijn werk was mijn enig houvast in mijn leven.
Ik liep telkens stuk tegen een muur van onvrede met mezelf.
Nu op dit moment zou ik het werk dat ik heb gedaan zoweer op willen pakken.
Ik zou dat werk wel anders organiseren.
Op een andere manier met mensen omgaan als voorheen.
Er voor zorgen dat ik niet meer hoef te presteren om aanzien te krijgen.
En het werk niet meer mee naar huis nemen.

Om zover te komen ben ik wel in therapie geweest.
Ook de manier van omgaan met mijn werk en de mensen ..moest op de helling.
Tussendoor werd ik onvrijwillig afgekeurd, toen een teleurstelling, maar inmiddels
heb ik vrede met mijn omstandigheden.

Rudy

[Rudy]

Visje...kijk goed om je heen, de ene implantoloog is de ander niet.
Ik zal je details van mijn implantaten krimi (5 in de bovenkaak, perforatie enz) besparen
Uiteindelijk ben ik bij de kaakchirurg terecht gekomen.

Als de implantaten eenmaal zijn vergroeid met de kaak en alles werkt is het een schitterend systeem om in mijn geval de bovenprothese aan te bevestigen.

Succes..

Rudy

[knuffie]

Hoi allemaal,

Sorry dat ik hier zo weinig ben! Ik lees wel nu en dan wat mee maar ben momenteel teveel met mezelf bezig om wie en waar dan ook eventuele raad te kunnen geven!

Groetjes en liefs van knuffie!