Hieperde piep Corinne een week droog

[sneeuwwitje]

Rosie, wie zegt dat je 2 jaar geleden de goede keuze had gemaakt.
NU maak je in ieder geval een goede keuze om van de drink af te blijven.

[sneeuwwitje]

Ik bedoel drank.

[joann]

Hele goede vraag trouwens.....
Veroorzaak je problemen zelf..of niet?

Sommige zeker niet, je hebt nu eenmaal niet alles in de hand.
Sommige ook wel, door de keuzes die je maakt.
Maar wat je altijd wel in de hand hebt is je eigen reactie op problemen.
Je hebt altijd zelf een keuze!

En als dat wat je altijd hebt gedaan in reactie op problemen niet meer werkt,
dan is het tijd om het anders te doen, dan is het tijd voor anders kiezen!
Pas als je een op een andere manier reageert op een probleem
zul je weten wat daarvan het gevolg is.
Wie weet werkt het veel beter, misschien ook niet.

Hoe je het ook went of keert......
Het is en blijft een kwestie van AKTIE!
Want als je niks doet.....verandert er ook niks!

[Anna]

quote:

---

Originally posted by:

Rosie

Er is iets wat mij nu al een week bezig houdt:

Ik ben er altijd van uit gegaan dat ik mijn eigen problemen veroorzaak.

MAAR, STEL NOU DAT IK BEPAALDE PROBLEMEN NIET ZELF VEROORZAAK? BESTAAT DAT UBERHAUPT?

Laat ik me vaak verleiden om mezelf naar beneden te halen en de schuld op me te nemen? Worden mijn zwaktes uitgebuit en mijn sterktes vergeten?

Die vraag stellende, waarom maak ik dan nooit keuzes die positief voor me uitpakken? Waarom blijf ik altijd staan kijken hoe mijn leven "down the drain" gaat? Waarom biedt ik me altijd vrijwillig aan als "sitting duck"? Waarom houdt ik onhoudbare situaties in stand? Waarom blijf ik in mijn leven altijd trekken aan een dood paard? Waarom houd ik altijd mijn mond? Waarom wil ik altijd aardig blijven tegen de persoon die mijn graf graaft? Waarom kom ik nooit op voor mezelf?

Ik kan het niet meer.....erbij staan kijken hoe ik mijn eigen graf graaf. Er moet iets veranderen.

---

Precies Rosie, dat heb ik me ook al zo vaak afgevraagd. En ik ben ook vastbesloten er iets aan te doen. Ik kan je maar een advies geven, lees Alice Miller, en lees daarna Ingeborg Bosch. Ik ben nu met Ingeborg Bosch bezig, en daaruit haal ik handvaten hoe ik mezelf aan kan pakken. Maar ik denk dat ik aan haar boeken minder had gehad als ik niet eerst Alice Miller had gelezen, want daarin heb ik mijn antwoorden op jouw vragen gevonden. Confronterend, pijnlijk, maar wel waar.

Je bent op de goede weg Rosie, want je stelt jezelf de juiste vragen. Natuurlijk was het niet jouw schuld dat je ontslagen werd, maar ik snap wel dat je dat denkt, want ik zou precies hetzelfde gedacht hebben. Ga verder zoals je nu bezig bent meid, dan kom je er wel. En blijf bij plan A, of plan B, want je schoonmoeder is niet gezond voor jou. Ik wens jullie veel sterkte, want het zal best moeilijk worden.

[Lindi]

waar staat toch die afkorting ABD voor??
lindi

[Lindi]

marieke, ach ja, natuurlijk....
en bedankt voor het welkom.
lindi

[stien]

Rosie; fijn dat je er weer bent. Alles ook weer even de tijd geven om te verwerken dan kijk je er ook weer iets anders tegen aan. Je schoonmoeder verander je er niet mee, maar als je stappen onderneemd kun je dat beter niet ondoordacht doen. Olijven jammmiie...........

Lindi; welkom op het forum.

Marieke, ik ben de tel kwijtgeraakt. Het eerste kwartier ga je normaal het hardst maar bij ons is het dan zo overvol dat je maar traag kan gaan. Na een half uur is meestal meer dan de helft van de zwemmers verdwenen en wordt het pas echt fijn om banen te trekken, maarja ik weet niet of het tempo dan nog wel zo hoog ligt. Is ook niet belangrijk, voor mij is het goed om even te bewegen en mijn stress te laten afnemen. Ik hoop dat je badpak het houd met al die chloor.

[joann]

ojeee, wat onbeleefd van mij..
om je niet even welkom te heten

Lindi van harte welkom!

[stien]

Corinne heeft al twee potten olijven?

[stien]

Rosie, bij mijn moeder staat ook nog de urn van haar man op zolder. Moet ook nog steeds uitgestrooid worden, maarja onenigheid waar met zijn kinderen. Dat kan nog lang duren.
Maanden geleden kwam ik plots bij mijn moeder, ze zat in haar eentje op zolder uit de urn te scheppen in een zakje. Ze ging voor een maand naar Spanje en wou toch haar man mee.
Ik vond het luguber en raakte er van slag van, zij natuurlijk niet. Wat als ze gaat dementeren, moet er maar niet aan denken.
Nou je kan het maar beter uitgestrooid hebben denk ik dan maar.

[stien]

Corinne + CPAS= 2

[CPAS]

Ja, en ze zijn lekker hoor.
Kom maar mee eten.

[joann]

Rosie,

Overheerst dan nu niet de opluchting.........?
Uiteindelijk lag het niet aan jouzelf maar aan een reorganisatie
waar je geen invloed op had.
Het is jammer van die 2 jaar, maar niks gebeurt zonder reden!
Je bent ongetwijfeld door het diepe gegaan, maar volgens mij heb je er
ook enorm veel van opgestoken.
Kijk alleen maar eens naar de periode dat je hier op het forum schrijft...
over groei gesproken!!



voor jou!
Echt je komt er wel!
En laat je schoonmoeder maar lekker in haar eigen sop gaarkoken!
(waiste of time)

[charlie]

Corinne: Gefeliciteerd!!!

[CPAS]

Dank je Charlie.

[CPAS]

Rosie,

Als ik het goed lees, ben jij het vertrouwen in de mens kwijt.
Het kan echter geen kwaad om met een kritische bril mensen 2 of meer keer te bekijken alvorens hen enig vertrouwen te schenken.
Gelukkig zijn de meeste mensen gewoon goede mensen die het goed bedoelen.
Pas op met mensen die perfectie eisen en zeggen zelf perfect te zijn. Dat kan niet.
Een mens zonder gebreken is een gebrekkig mens (komt van de Bond Zonder Naam).
Vertrouw eerst en vooral op jezelf.

[Anna]

Heeft je ontslag zulke ernstige consequenties voor je gehad Rosie? Eerlijk gezegd vraag ik me dan af, of jij niet al veel langer bepaalde gevoelens onderdrukte, die door de stress van het ontslag vrij spel kregen. Een soort emmer die overliep zeg maar. Zo was het bij mij ook, toen ik op mijn werk ineens de zwarte piet toegespeeld kreeg. Alle gevoelens van onzekerheid, minderwaardigheid, angst die ik al jaren onderdrukte had ik ineens niet meer in de hand, waardoor ik in een zware depressie terecht kwam. Het is niet leuk, maar achteraf gezien ben ik eigenlijk toch blij dat het nu allemaal aan de oppervlakte is gekomen. Want nu kan ik er iets aan doen, en krijg ik er ook hulp bij. Ik besef nu dat dat gevoel van minderwaardigheid uit mijn jeugd stamt, en dat een gevoel wat ik als kind gekregen heb doordat ik nooit iets goed kon doen helemaal niet correct hoeft te zijn.

Ehm, heeft iemand hier nog olijven over? Ik heb ze graag gemengd, met wat kruiden erdoor.

Lindi, welkom op het forum. Ben je een vrouw? Misschien is het dan een idee om een ander icoontje te zoeken. Ik haal nu al altijd Twan en Ferry door elkaar.

[joann]

Rosie,

Het is altijd op tijd om je dromen waar te maken!
Als je naar Australië wil emmigreren, dan kan dat nu ook nog
Een huis kopen en een gezin stichten behoort ook nog tot de mogelijkheden.
Natuurlijk was het allemaal anders gelopen als je dit 2 jaar geleden had geweten.
Maar dat is nou eenmaal niet zo....!

Je zegt dat de oude Rosie er niet meer is...
Ik heb haar niet gekend...
maar ik vind de nieuwe Rosie prima zoals ze is!
Leef je dromen...het is echt nog niet te laat!

[stien]

Anna, bij Corinne mag je mee eten! En zij heeft twee potten, ik weet niet welke.
Laat ik mijn potje nog maar even dicht, straks moet ik hem toch weer weggeven.

[Kate]

Ha Rosie, fijn dat je er weer bent.
Kan me het zo goed voorstellen wat je beschrijft, heb zelf de nodige slechte ervaringen met schoonmoeders. Ook de gedachte dat je bij een scheiding haar tenminste kwijt bent ken ik ook. Heb dat zelfs een keer meegemaakt, helaas was de volgende schoonmoeder net zo erg!!!!!!!!!
De oude Rosie is niet meer zeg je......... volgens het boedhhisme is niemand van ons een vaststaand blijvend iets. We veranderen steeds, en zijn zeker niet meer hetzelfde als een paar jaar geleden. Nu voel je je misschien verzuurd, maar dat kan over 2 jaar (of eerder) weer helemaal anders zijn. Je klinkt in ieder geval strijdbaar en begint een aantal zaken heel anders te zien. Dat vind ik een goed teken!

Anna, ik heb ook veel aan Alice Miller gehad. Als ik aan mezelf begon te twijfelen heb ik haar nog wel eens herlezen en dat deed me altijd erg goed. Een aanrader voor iedereen die niet zo'n leuke jeugd heeft gehad. (Ziza, af! )

Ben op het moment wat stukken van vroegere dagboeken aan het herlezen.
Ik heb "help ik verzuip" helemaal niet nodig want ik heb mijn eigen drankdrama. Wat wilde ik graag stoppen jarenlang en wat dronk ik mezelf nog verder de put in. Goed om mezelf voor ogen te houden dat drinken de zaken nooit beter maakt.

[CPAS]

Ik ga zo eten, misschien kom ik er na nog terug anders tot 10.00 u.

[Anna]

Kate, ik had Alice Miller vooral nodig om erachter te komen hoe ik eigenlijk geworden ben hoe ik ben. En om heel voorzichtig een béétje te durven geloven dat het allemaal niet aan mij ligt, dat er misschien wel helemaal niet zoveel mis is met mij (en nog twijfel ik daaraan).

Hou jij dagboeken bij? Dat heb ik nooit gekund, als kind al niet. Ik had geen flauw idee wat ik daarin op moest schrijven, en toen ik mijn moeder een keer betrapte met mijn vrijwel lege dagboek open (ze had het slotje geforceerd) was ik blij toe. Ik hield mijn geheimen wel voor mezelf.

[Kate]

Anna, wat een akelig voorbeeld van grensoverschrijding.
Ik was zo blij om in haar boeken te lezen dat wat ik altijd al voelde ook zo was: het lag niet aan mij. In tegenstelling van wat sommigen in mijn familie mij altijd wilden doen geloven. Ik was een tijd ziek thuis toen ik haar boeken ontdekte en bezig met traumatherapie. Eindelijk mocht ik zeggen dat anderen fout waren, en niet ik. Mocht ik voelen wat ik voelde. En kon ik voor mezelf opstaan en opkomen. Soms is dat heel hard nodig en heilzaam.
Pas daarna kon ik echt beginnen met leven. En nu het erop gaat lijken dat ik de drank ook uit mijn leven ga houden kan ik nog beter worden wie ik ben.

[Lindi]

Hoi Anna,
Ja ik ben een vrouw. Maar hoe verander ik m'n icoontje? Ben nogal een leek op dit vlak en de helpfunctie blinkt ook niet uit in helderheid. En nog een praktisch vraagje: waar kun je het best op klikken als je wilt reageren? Op ' Antwoord' bij het laatste berichtje, ' Antwoord' van het bericht van een specifiek persoon of ' Quick Reply'? Of maakt het allemaal niks uit?

Wat een akelige moeders en schoonmoeders! Het slot van je dagboek van je dochter openbreken, dat is erg! Over boeken, moeilijke ouders & hoe het komt dat je zo geworden bent: ik vond Robin Norwood destijds een enorme eye-opener.
ai m'n kind komt binnen. effe stoppen.
\lindi

[Anna]

Ik durf nog steeds niet goed geloven dat niet alles mijn schuld is, en dat ik niet alles fout doe Kate. Ik twijfel enorm. Maar ik begin het nu te leren. En ik wéét dat er mensen in mijn leven zijn geweest die fout zaten, en dat dat niet mijn fout was. Diep in mijn hart dacht ik dat wel, maar het idee dat ik daar op de een of andere manier toch de oorzaak van was zat heel vast. Door dat boek, maar ook door de dingen die ik hier op het forum heb gelezen ben ik eindelijk gaan begrijpen waarom ik me overal schuldig over voel, en dat ik dat niet meer hoef te zijn. Nu kan ik beginnen meer zelfvertrouwen op te bouwen, en voor mezelf op te komen. Maar ik vind dat heel moeilijk. Zodra iemand tegen me zegt dat ik het niet goed zie, of dat ik iets fout doe kruip ik weer helemaal in mijn schulp.

Mijn bedrijfsarts zei een poos geleden tegen mij dat mensen zoals ik vaak het slechtste in anderen naar boven roepen. Onbewust pakken ze mijn onzekerheid en schuldgevoel op, en maken er misbruik van door inderdaad de schuld van alles wat fout gaat naar mij toe te schuiven. Dat gebeurde op mijn werk ook. En ik heb ook altijd mensen aangetrokken die mijn slechte gevoel over mezelf bevestigen, en daar misbruik van maken. Mijn ex deed dat ook. Ik voel me aangetrokken tot mensen die alles heel zeker lijken te weten, maar dat zijn vaak ook juist mensen die vol zijn van zichzelf, en weinig rekening houden met een ander. Daarom durf ik al heel lang geen relaties aan, omdat ik mezelf hierin niet vertrouw.