Spring naar bijdragen

Zondag 17 februari 2008


BamBam

Aanbevolen berichten

Safi,

Meid wat moet het moeilijk zijn voor jou, een man die drinkt,
een maatje die straalbezopen op je bank ligt....
Het lijkt mij niet de ideale omgeving om niet te drinken,
je wordt constant geconfronteerd met waar je zo tegen vecht.
Ik wens je sterkte lieffie, en ik weet niet zo goed wat ik
kan zeggen om je te helpen, helaas.

Veel liefs en sterkte :present:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • Antwoorden 234
  • Created
  • Laatste antwoord

Top Posters In This Topic

Top Posters In This Topic

Het is de levenstijl die ik gewend ben sinds ik een jaar of 23 was...voor mij is het vrij normaal en dat is ook vaak het moeilijke eraan omdat het voor zoveel mensen helemaal niet normaal is..maar ik me in andere situaties waar alles netjes en proper verloopt net zo ongemakkelijk voel als jullie je in mijn situatie zouden voelen.
Mijn man heeft een kater en heeft zin aan weed.
We hebben wel zo'n relatie dat we als volwassen mensen tegen elkaar kunnen zeggen...daar heb ik zin aan of het nu gezond voor me is of niet hem helpt het om zich beter te voelen.
Moet ik hem dat dan verbieden...wat weed roken
moet ik ruzie gaan maken?
Ik ben mijn hele leven weed en alcohol om me heen gewend...het is moeilijk, verschrikkelijk moeilijk om dat uit mijn leven te bannen.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Beste Pippi,

Ik erger me niet zo gauw Pippi (valt best mee) De reden dat ik wat minder schrijf, heeft ook te maken met het feit, dat ik me niet steeds bij drank wil bepalen. Ik heb in mijn moeilijke periodes veel aan het Forum gehad. En nog lees ik soms iets wat me helpt. Echter ik moet ook een beetje loslaten. Mocht ik voor een ander een tip of bruikbaar advies hebben, dan meld ik dat.
Het niet drinken is ook iets waar ik zelf mee moet leren om gaan. Voor mij is het niet eenvoudiger dan voor een ander.Een ieder gaat er anders mee om. Ik kan rustig drank in mijn nabijheid hebben. Anna haar zoon drinkt gewoon een biertje en ik zet de flesjes weg.
Maar er zijn momenten, dat ik wat afstand moet nemen. Dus niet steeds in droog drinken vervallen!
We spreken elkaar nog!

@ Safi, dit gaat zo niet goed! Je zal andere regels moeten gaan stellen! Ik wil me niet in de relationele sfeer van huize Safi mengen, maar je vriend moet je onderneming toch respecteren. Waarom dan niet een beetje paal en perk stellen en het klimaat voor jou geschikt maken.
Safi, dat je het leven niet snapt, ik snap ook niet alles! Maar met omkijken, kom je niet voor uit.
De Bhudda zegt, we leven op het scherp van de snede. Het verleden is voorbij, de toekomst is onzeker, wat rest is het NU!!! Daar moeten we wat van maken!!
Groetje en sterkte.

@ Water de Gremlinbuster! ;)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hoi Pip ik ben het met de meningen van de anderen eens dat eenmaal in de privesfeer de anonimiteit toch wel opgeheven zou moeten worden.
Voor het forum boek heb ik ook een safidepafi email adres maar bedenk me nu ineens dat mensen dat misschien ook wel raar vinden.
Mocht dat zo zijn dan hoor ik het graag!

Soothe ik hoor je! Loud and Clear!
Het is zeker iets wara ik aan moet werken, heb steeds het excuus dat we al zover zijn gekomen en dat de weg nog wel steeds opwaarts gaat maar soms ook even stil staat. Terug ga ik nooit meer!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Pippi, als je privé met iemand mailt, lijkt me dat je elkaar de echte namen geeft. Dat is een soort ongeschreven hoffelijkheid ten opzichte van elkaar, dunkt me. Als die ander het gek vindt dat jij je aangetast voelt in je vertrouwen, zou ik inderdaad nog maar eens twee keer nadenken.
Jij stelt je eigen regels toch?
Aan de andere kant, ik mail hier ook privé met diverse mensen. En ik ga niet controleren of zij hun echte naam opgeven. Het gaat om het gevoel. Ik kan wel mailen met ene Jantje die Pietje blijkt te heten. Of ik kan zelf wel een Jacoba zijn terwijl ik voorgeef, Vie te heten. Je weet het maar nooit. Overigens weet ik het nu zeker van sommige mensen omdat ik ze aan de telefoon heb gehad.
Op een bepaalde manier anoniem willen blijven, daar vind ik niks mis mee, maar dan moet zo'n contact dat ook wel eerlijk aangeven.
Risico's van het virtuele leven meid....
Toen ik in de psychiatrische verpleging werkte kregen we als motto mee: "optimale toenadering met behoud van distantie". Dat betekent dat je nooit het achterste van je tong moet laten zien voordat je zeker weet dat het vertrouwd is, maar zonder dat je je daarmee afzondert of verbitterd raakt.
Hoe dan ook, het lijkt er op dat "geschonden vertrouwen"voor jou momenteel een belangrijk item in je leven is.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

hoi allemaal weer!
nogmaals mijn oprechte excuses voor mijn bericht op donderdag!
bedankt voor jullie feedback en voor jullie steun.
Orleando: Gecondoleerd met het overlijden van je vader.
de rest heb ik niet echt gevolgd...
vrijdag en gisteren niet gedronken. vandaag drink ik ook niet.
gisteren wel even moeilijk gehad, bij mijn moeder. ze had weer aardig wat gedronken,
het kost me dan zoveel energie om met haar om te gaan. bah.
zometeen lekker naar de kerk, even weer opladen.
tot schrijfs!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Safi: was het vorige week? toen schreef ik je al dat je in gedachte in je hoofd al aan het drinken was. Eigenlijk was dit heel voorspelbaar. Maar zoals je zelf zegt: je bent er nog steeds kilometers beter aan toe als een jaar geleden. Voor jou is het ook moeilijk, de situatie waarin je leeft, om niet aan die zuip te denken. Het is makkelijker wanneer je niet steeds met drank geconfronteerd wordt. Daar ben ik vast van overtuigd. Dus moeten die achterdeurtjes nog eens goed gecontroleerd worden. Die schieten n.l. zo weer open. Dichttimmeren, dat is het beste. Safi: kop op. De zooi opruimen en de goede weg verder gaan. Jouw leven ziet er nu eenmaal zo uit, je bent dat allemaal gewent, maar dat wil niet zeggen dat je daar tot in eeuwigheid amen mee door MOET gaan. Angst voor het onbekende. Je hebt dus hersens genoeg, je bent nog jong en wat let je om de sprong te wagen en ergens mee te beginnen!!!! Je kan tot je 80e in je huiskamer blijven zitten, maar wat jammer voor de wereld!! KOM te voorschijn, wat heb je te verliezen????????


Veel ware dingen geschreven over relaties. Een relatie is dus echt niet zaligmakend en inderdaad binnen een relatie kan je heel eenzaam zijn.

Anna en Soothe: ik lees en schrijf toch wel geregeld en ik moet eerlijk zeggen dat ik het probleem niet zo snap. Sorry: maar ik vind het altijd wel leuk als jullie apart of ineens samen op het scherm verschijnen. Of dat jullie schrijven dat een daar of de ander zus op bezoek is enz. Alleen weet ik nooit zo goed wat ik daarop terug moet schrijven. Ik reageer ook niet altijd op alles, omdat ik veel dingen alles kennisgeving aanneem.

Tasseke: je maakt een moeilijke tijd door, ik zou het ook niet weten verder. Ik geef je maar een bloemetje, beetje opfleuren :present:


Kate: wat lees ik, alweer 1 maand!! JOEPIEEEEEEEEEEEEEE ......heb je nog taart???

Pippi: dit kan je er nu net niet bij hebben, lijkt me. Ik denk wanneer je ergens een gevoel hebt dat er iets niet klopt, dan KLOPT er ook iets niet. Luister naar je innerlijke stem. Die liegt niet.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

oei dat is lastig pippi. Ik ben iemand die op zich altijd heel goed van vertrouwen is maar ook grote afstand houd en niet snel meer alles vertel. Ik heb nu wel een paar kontakten buiten het forum om maar dat zijn ook mensen die ik volledig vertrouw. Ik vertrouw wat dat betreft totaal op mijn eigen intuitie daarin en dat klopt vrijwel altijd.

Wat relaties betreft vind ik mezelf terug in de ervaringen van Tasseke, Spud, Har, en nog velen hier. Ik woon al mijn hele leven alleen want als iemand te dichtbij komt is het te gevaarlijk voor mij. Als ik ooit het juiste dekseltje zou tegenkomen ;) dan zou mijn ideale samenwoonvorm zijn om met z'n tweeën een huis te hebben met ieder zijn eigen "woonruimte", boven-benedenhuis ofzo. hoewel, misschien zou in dezelfde straat maar wat huizen verder nog beter zijn... als je me gaat pushen, aan me gaat trekken of duwen, dan ben ik weg. Mensen die dat van me weten respecteren dat al vinden sommigen dat lastig. Maar ik heb het ook enorm naar mijn zin als ik alleen ben gelukkig. Met vrijwilligerswerk, hondenbaascontacten en forum(s) is voor mij het evenwicht goed.. ik ben niet alleen, kan mijn ei kwijt zonder dat er iemand lijflijk aanwezig is. Tuurlijk ben ik soms wel eenzaam maar dat ben ik eigenlijk mijn hele leven al geweest en dat kan ik redelijk dealen. Ik wil niet (meer) afhankelijk zijn van een ander en ben het liefst gewoon verantwoordelijk voor mijn eigen geluk.
Als ik ooit iemand tegenkom dan is het goed en zal het niet van een lijen dakje gaan dus zal ik daar eerst aan toe moeten zijn om dat aan te kunnen. Dat is zorg voor morgen.

Vanmorgen hardgelopen en weet nog niet waar ik over struikelde maar daar lag ik languit.. oeps.. gelukkig alleen wat beurse plekken en schaafwonden. Volgens mij is dit mijn eerste valpartij zonder dat er drank in het spel is hihihihi.. rare ervaring.. maar net zoals in het leven, we krabbelen weer op, kuisen de knietjes en lopen weer verder.

Safi, ik herken je gevoel momenteel zo.. keuringsartsen, mensen die over jouw leven kunnen gaan bepalen, dat is volgens mij waar het wringt, mensen die aan je kunnen trekken, die eisen kunnen stellen. Wees gewoon eerlijk en vraag nog wat tijd, zodat je in je eigen tempo dit uit kunt zoeken via vrijwilligerswerk ofzo. Zeg dat je gestopt bent met drinken, of iig bezig bent hiermee en dat dat je leven momentele ook op zijn kop gooit. Wees duidelijk en geef aan hoe het bij jou werkt... en niks is definitief he, je kunt altijd in bezwaar of beroep achteraf. Ik zelf neem altijd een vertrouwenspersoon mee met zulk soort gesprekken omdat ik de helft van wat er gezegd wordt niet goed hoor of verkeerd interpreteer en achteraf vaak niet eens meer weet hoe zo'n gesprek gegaan is. Hopelijk kan je wat met deze tips. en die dronken kerels gaan volgende keer maar ergens buiten slapen ofzo, ze hebben hopelijk wel hun eigen zooi opgeruimd???

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Tapas: jouw tips naar Safi toe vond ik kei goed en volgens mij ook inzichtelijk. Safi.... dat is toch een goed plan van Tapas?

Nou Kate is weg, kan ik wachten tot ik een ons weeg........ pak zelf wel een stuk appeltaart hier..... bakkie koffie erbij........... zo!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Tapas, jij hebt tegenwoordig een hondenbaan! Wat een monnikenwerk.... Hihi!

Safi, wat je er ook voor draai aan geeft, het komt er op neer dat jij de keuze maakt hoe jij verder wil leven. Je kan wel zeggen: ja maar dit ben ik altijd al gewend geweest. Maar is het daarom wenselijk voor jou? Juist jij, met je flexibiliteit om het beste van de dingen te maken (en dan heb ik het alleen nog maar over dat je op de gekste momenten toch nog aan eten wist te komen) zou niet zo bang hoeven te zijn voor verandering. Of zie ik dat nu zo verkeerd? Steeds al schrijf je dat je best terug zou willen naar je zigeunerleven. Maar wat vroeger was, is nu niet meer zo. Spanje is anders dan toen, Griekenland zit ook niet meer vol hippies, kortom, alles is gewoon anders. Je kunt gewoon niet meer blijven hangen in het verleden. Doe een beroep op jouw eigen gevoel van orginaliteit, warmte en beweeglijkheid. En maak daarmee je toekomst. Dat kun je.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Spud, herkenbaar wederom... wat lol betreft, tuurlijk mis ik soms wel die semi-zorgeloze ouweneel-avondjes met teveel drank of dat je van je kruk valt van het lachen, maar de ellende die erbij hoort wil ik niet meer. Het is inderdaad anders zonder drank maar daarom niet minder mooi. Als ik nu eens boos ben heb ik geen boze dronk die daarvoor zorgt maar is dat mijn eigenste boosheid, of ik voel het pure verdriet ipv drankjank, of echte waardevolle lol ipv de dranklol. Het is anders, het kost wat meer moeite maar dat is het me zeker waard. Ik zie het ook als een zoektocht, wat kom je zonder drank tegen op je pad en hoe ga je ermee om.. een nieuwsgierig makende zoektocht naar jezelf, die je anderen ook zo gunt, maar helaas kan je het niet voor een ander bepalen, en zal die zelf die keuze moeten nemen.. al zullen dit soort postings er wel toe bijdragen dat er wie weer weer iemand aan het denken wordt gezet en geholpen wordt met zijn-haar keuze.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Spud...blijf positief schrijven als je veel positieve gedachten hebt...dat is toch niet meer dan normaal en dat doet velen van ons goed hier. Ik heb in ieder geval nooit het gevoel dat iemand me de ogen uit wil steken met een mooi verhaal over de leuke dingen in zijn/haar leven.

Soms schrijf ikzelf ook zo en soms ben ik helemaal depri.

Wat nou Pippie ben je nieuwsgierig?

Mijn totale depri gevoelens zorgeden ervoor dat ik mijn pc niet meer aandeed, onbereikbaar werd voor de buitenwereld, mijn telefoon niet meer aan neem en de buitendeur het liefste op slot houd, alleen met de hond op fiets naar buiten ga zodat bekenden me niet aan kunnen spreken.

En dat ik een mailtje in mijn email box hier op het forum beantwoord is dan omdat ik merk dat er meerdere mensen van het forum ongerust over me zijn. Het schrijven wat me een week geleden makkelijk viel valt me nu zwaar.
Ik ben hard aan het weglopen van mijn eigen gevoelens en gedachten.

Tapas bedankt voor de goede tips, ik denk dat ik probeer mijn vriendin mee te nemen.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Tijd voor een klein rondje met het hondje.
Waarbij ik even wil stilstaan op tact. Mischien dat iemand er de gedachten over wil laten gaan.
Omdat ik momenteel lichamelijk niet zo in staat ben om Max lange einden uit te laten, heb ik een jongedame uit de buurt "ingehuurd". Zij verdient hier een zakcentje mee. Zij heeft het syndroom van Down. Ze is ontzettend gek met dieren en gaat ook heel leuk met Max om, hij is ook gek op haar. Het nadeel is, dat ze hier om de haverklap komt aankloppen, wel drie of vier keer per dag, en dan maar blijft kwebbelen. Ik weet niet hoe ik haar tactvol moet vertellen dat ik dat teveel van het goede vind. Ben af en toe echt in staat om naar de fles te grijpen, want bovendien praat ze nog eens heel onduidelijk ook, zodat ik al mijn energie moet aanwenden om te begrijpen waar ze het over heeft.
Maar goed, misschien heeft iemand een idee.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik weet ineens weer wat het moment was dat ik anders ging denken over mijn alcoholgebruik.
Door het zuipen en alles wat daar bij komt (slecht eten, katers, depressief, geen weerstand) was ik al vrij veel ziek thuisgebleven van m'n werk. In een gesprek met de bedrijfsarts vroeg hij een keer dat riedeltje van "rook je? drink je? eet je wel goed?" enzo, heel normaal, informatie verzamelen. Ik zei natuurlijk dat het allemaal wel meeviel, daar lag het niet aan... tsja. Verderop in het gesprek liet hij ineens, tussen neus en lippen door, de opmerking vallen "drinken is nooit een antwoord". Het heeft een dag of twee, drie geduurd voordat de waarde van die opmerking mij duidelijk werd, en daarna keek ik met andere ogen naar alcohol, en nog wat later ben ik gestopt.

Drinken is nooit een antwoord. Nergens op. Het is een vlucht voor het leven, het is een verdoving van je gevoelens, het is een rem op je ontwikkeling, maar het is nergens een antwoord op. Als je vragen hebt, en antwoorden zoekt, dan vind je die niet in drank.

Safi, ik vind het jammer dat je zo wilt vluchten. Misschien vind je zelf dat je drank- en drugs-gebruik nog wel meevalt, so be it, maar het is nooit een antwoord. Jezelf isoleren van de wereld om je heen is ook geen antwoord op de vragen die je aan die wereld wilt stellen. Misschien wil je dit wel helemaal niet horen, maar ik ben blij dat die wereld aan je blijft trekken om mee te doen, dat ze je niet langs de zijlijn laten staan, dat ze van je vragen om de gordijnen open te doen. Mensen als jij, met een warm hart, met compassie, met empathie, èchte mensen, zijn heel erg nodig in deze inderdaad soms wat kille wereld.

:present:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hoi allemaal,

Wat een volle bak hier.

Van die papierwinkel opruimen is zo goed als niets gekomen.
Was er een half uur mee bezig, kwamen ze langs alle kanten wat vragen of in de weg lopen.
Ik dacht zo: ik kan me gaan ergeren, maar ik kan ook gewoon de boel weer opstapelen en morgenmiddag verder gaan. Dan is iedereen uit de buurt. Dus dat heb ik gedaan.
Ben vervolgens weer aandacht aan de was gaan geven. Kom ik daarvan terug: iedereen naar zijn eigen kamer, behalve manlief die gewoon rustig zijn krantje zit te lezen. Die stoorde me ook niet.
Toch maar niet alles weer uitgepakt. De zin was over. Ben eerst wat gaan rommelen op zolder op zoek naar een leuk boek. Kon niets vinden dat me aansprak. Ondertussen wel dingetjes opgeruimd.
In de woonkamer toch een luchtig boek gevonden om te lezen.
Wou net bij 2 uitzendbureaus mijn jaaropgaaf gaan zoeken. Zijn die accounts verlopen.
Gelukkig heb ik veel geduld, maar het is nu wel zo een beetje op. GR GR GR
Je zou er grimlins van krijgen, maar alle deuren zijn potdicht. Daar heb ik dan ook geen last van.

Ga zo even wat anders doen. Tot laters.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden

×
×
  • Nieuwe aanmaken...