zondag 18 mei

[Har]

Zo, storing van Upc is voorbij; ben trouwens ook weg geweest vanmiddag. Mooie linnen bloes gekocht op een rommelmarkt voor € 1,50 (!) heeft minstens € 50,- gekost volgens M. die daar echt kijk op heeft, ben er blij mee. Ben niet zo van de klerenkoopachtige maar dit is wel leuk natuurlijk.

Herkenbare verhalen van jullie over het anders zijn, kan het helemaal onderschrijven dat ik dit zo ook ervaar. Sjezus wat heb ik me in allerlei bochten moeten wringen om enigszins aangepast gedrag te kunnen vertonen. De jaren dat ik me heb geconformeerd lopen in leeftijd van mijn 25e tot mijn 37e, daarvoor en daarna heb ik de zoektocht naar mijzelf toch altijd wel als belangrijkste doel in mijn leven gezien.
Tot mijn 25e leverde dat alleen maar op dat ik weliswaar wist dat ik een andere weg moest bewandelen, maar hoe? Ik heb zo'n beetje vanuit mijn gevoel alles aan mogelijkheden doorgestreept; ik voelde me absoluut niet thuis op deze wereld en zag in elke richting (werk, studie) wel een hokje waarvan ik vond dat ik daar niet in paste. Aan de ene kant voelde ik me daardoor doodongelukkig, aan de andere kant besefte ik wel dat er niets mis was met mijn belevings/gevoels wereld....mijn voelsprieten meldden me dat ik zo'n beetje iedereen als gevoelsarm ervaarde en ik had het idee(?) dat ik dwars door die ander heen kon kijken. Soms bleek bij navraag dat ik idd precies dingen van een ander wist die ik door beelden binnenkreeg, zonder dat dit door een logische redenering kon zijn ontstaan. Een vorm van helderziendheid dus die ik op heldere momenten ervaarde (klinkt hoogdravend, ik weet het).

Ik merkte in gesprekken dat die ander mij niet kon begrijpen omdat ik blijkbaar in communicatie een paar stappen oversloeg.....ik vergeleek mijn gevoelswereld teveel met die van een ander, dat bleek dus niet te kloppen. Wat ik voor vanzelfsprekend qua beleving aannam was voor die ander nog niet ontgonnen terrein; in die zin stond ik bewust in het leven maar ik kon het niet handelen. Raakte verstrikt in mijn eigen fantasiewereld waarin spiritualiteit (zoektocht) en wereldvreemd gedrag (wou het liefst gaan zwerven ) steeds meer de overhand kregen.....tot het moment dat ik besefte dat dit niet een weg kon zijn.
Ik moest wat neerzetten in werk, met studie was dat al niet gelukt ondanks mijn goede verstand...nu moest die flauwekul maar eens afgelopen zijn!
Ben op mijn 27e een eigen zaak begonnen, met financiële hulp van mijn vader. Die was de eerste jaren maar al te blij dat zijn zoon nu eindelijk eens uit de verf kwam...ik ook, maar ik merkte al gauw dat mijn wereldje ondanks een behoorlijk dikke boterham en hard werken steeds kleiner werd. Ik kwam ook niet meer tot ontspanning en was alleen nog maar rationeel bezig.
Het geld gaf me prive niet de extra vrijheid waarop ik gehoopt had, want met mijn relatie ging het slecht; ik nam gewoon te weinig tijd voor mijn manisch depressieve vriendin en de uitstapjes waren beladen met onverwerkte gevoelens en de frustraties van een gebrekkige omgang met elkaar. Het moest op dat moment van niet hoeven werken maar goed zijn, maar dat werkt natuurlijk niet zo.

Steeds meer kwam de drank in beeld, vooral toen het slechter met die zaak begon te gaan.
De rest is geschiedenis, de zaak met verlies verkocht en doodop en doodongelukkig ben ik toen na escalaties met drank aan mijn verslaving gaan werken maar ook vooral op zoek gegaan naar mijn verloren ik.
De drank kon ik gelukkig snel laten staan en ik heb dat een behoorlijke tijd volgehouden (7 jaar) met een enkele terugval van één nacht flink doorstappen gemiddeld per jaar.
Het was wel een zware tijd omdat ik opnieuw moest leren met mijn gevoeligheid om te gaan. Kwam er steeds meer achter dat ik een HSP'er ben (hooggevoeligheid) en ik daarom handvatten nodig had om daarmee om te gaan. Zocht het weer in spiritualiteit en heb aardig wat boeken verslonden over alles wat met New Age te maken heeft. Tevens werd bevestigd van verschillende kanten dat ik helderziende capaciteiten heb, maar ik heb dat laten rusten om redenen die ik niet allemaal kan vernoemen...
Behalve 1 dan, ik werd knettergek van de indrukken die binnenkwamen...hoorde overal stemmen, zag beelden in de toekomst en beelden van het verleden van sommige mensen (die bleken te kloppen), probeerde (soms met succes) mensen met handoplegging intuïtief van hun pijn af te helpen maar ik kon het ondanks (na later bleek, dubieuze) begeleiding weer niet handelen. Woog nog maar 54 kilo en stond op het punt om finaal af te knappen.

Mijn redding is geweest dat ik het "spirituele" (het koppelen aan esoterische kennis), heb losgelaten omdat ik steeds meer merkte dat veel "verlichte geesten" elkaar tegenspraken en zich graag op een voetstuk plaatsten ten koste van de ander (hoogmoed komt voor de val).

Ik wil mijn gevoeligheid die reëel is, een plaats geven in DEZE wereld, niet in een wereld die boven de realiteit van de mens verheven is. Ik erken het bestaan daarvan, maar vind mijn bestaan hier op beide pootjes een belangrijkere taak. Laat ik eerst maar weer eens voor elkaar krijgen dat ik Jww kan handelen, ik weet inmiddels dat het leven in eenvoud van grote waarde voor mij is....ik kan me daarbij gelukkig voelen, de kleine dingen van het leven kunnen groots zijn.
Dat zal me zeker helpen om in balans te komen.

Zoals met Jww het geval was, sluit mijn verslaving aan het leven daarop aan: ik kan er niet genoeg van krijgen
Met die onmatigheid kan ik leven, want ik heb inmiddels de sluier over mijn bijzondere inzichten weten te leggen (ik weet nu hoe ik me af kan schermen).
De Hogere Macht heeft me na het Stoppen zeker geholpen (die ervaring heb ik al eerder beschreven) Ik ben er nederiger door geworden en wil met overtuiging de dingen niet moeilijker of diepgravender maken dan ze voor mij mogen zijn.
Ik heb vertrouwen dat mijn intuïtie daarbij op een hanteerbare manier vóór me kan werken; simpel, die HM is ook in de kleine dingen van het leven aanwezig en het uitstralen van tevredenheid is dan voor mij en mijn omgeving de grootste beloning

[druppeltje]

Houtje, toen ik 4 jaar geleden die afsluiting moest maken heb ik hier thuis een soort altaartje gemaakt van een mooi plankje tegen de muur met daarop wat persoonlijke frutsels, een urntje met wat as, kaarsje, een persoonlijke brief en een gebed. Daarboven heb ik wat fotootjes gehangen welke m'n dierbaarste herinneringen waren. Gewoon in een klein hoekje, maar dat was en is nog mijn hoekje en als ik het moeilijk heb ga ik daar naar toe om ff te janken of gewoon er te zijn. De hoogste foto is die van opa en oma uit dankbaarheid voor de ouder die ze me schonken en ook daar kijk ik vaak naar toe en vaak kijk ik nog hoger en zie de zon, maan, sterren, wolken of een regenboog. Moraal van mijn verhaal: of je gelooft of niet het leven bestaat uit kleine dingen en de natuur troost je.

[visje]

Hee Har, mooi dat je dit met ons hier wilt delen. Je hebt al een aardige zoektocht naar jezelf achter de rug en wordt zoals ik je nu lees veel sterker, en je hebt het vlgs, mij duidelijker voor ogen welke kant je op wilt.
Vooral de laatste zin van je vind ik erg mooi, misschien ook wel omdat ik een gelovig mens ben.
Dank allemaal voor de felies, maar ik besef mij wel dat ik het zonder refusal niet had gered.
Dat wil niet zeggen dat ik toch bewust elke dag dat ding opat en dus ook voor vandaag de keuze heb gemaakt om het nuchter door te brengen.
Tapas, even een antwoord nog op je vraag. Ja, ik voel zeker op verschillende vlakken duidelijk een verandering. minder moe, vrolijk, rust hebben voor de kids, savonds in de auto kunnen stappen, peaar kilootjes kwijt( ik was niet dik hoor, maar een paar kilootjes wilde ik wel kwijt),weten wat ik gezegd heb een avond ervoor en wat een ander zei,sochtends blij en helder opstaan, geen schuldgevoel, een heldere blik in mijn ogen...en zo kan ik wel doorgaan.
Toch leef ik nog steeds in tweestrijd, we gingen vanavond naar de pizzeria en ja hoor overal wijn, rose etc. en ja dan baal ik en hoop ik het ooit net zoals deze mensen wwer te kunnen, misschien ijdele hoop!
Ook koos ik voor een gerecht met een witte wijn saus, ik had geen zin om krampachtig te leven( ja of je neemt een advocaatgebakje waar meer in zit), en had ook geen enkele nare reaktie van dat sausje, ik proefde geeneens alco. Nou ja een heel verhaal, ik vind het moeilijk uit te leggen in wat voor raar proces ik zit.
Ik ga hier niet te lang door, gister had ik ook daarna moeite met inslapen. Dus voor een ieder: een fijne nacht.
Ps. Houtje, moeilijk hoor je ouderlijk huis afsluiten en achterlaten, geef het tijd en een plekje.
Pip: ik begrijp dat je bij Houtje was? Ook voor jou dan aangrijpend! Sterkte allebei.

[visje]

Mooi Druppie dat altaartje! Een plekje om soms even rust te krijgen en je de mensen waarvan je veel hield te gedenken,

[druppeltje]

Tapas, wat knap van je en zo creatief met die kleuren.

Har, ik lees je wel maar weet soms niet goed te reageren.

Charlie, de asperges waren heerlijk, morgen echt bloed laten prikken he bij die mop van je.

Marjo, je was een heel fijn gezelschap vandaag.

Corinne, ik denk dat als jij het niet red dat we het hier geen van allen kunnen, KEI.

Pip, grote mond met een klein hartje, zo ga je verder in mijn gedachten.

Vie, veel sterkte deze week en geniet van je eendjes.

Voor de anderen die ik niet vernoemd heb (anders kom ik morgen echt te laat op mijn werk hahaha) veel sterkte, alle goeds en tot lezens op het forum.

ps. Tactus, voor jullie ook alle goeds.

[visje]

Nog even een gedachte dat ik vandaag in de kerk heb voorgelezen:
Bagage voor het leven.
Stop wat humor in je rugzak,
neem wat blijheid met je mee,
en wat reisgenoten zoeken:
dat is ook geen gek idee!
Weten welke kant je opwilt,
en op weg gaan met een doel.
Ook al is dat doel maar simpel,
het geeft toch een goed gevoel.
Durf eens naar de weg te vragen,
stuur misschien een beetje bij.
Laat je maar door Jezus leiden,
door de woorden die hij zei.
Met wat wilskracht als bagage
zit je bijna altijd goed.
Grote struikelblokken neem je
met een beetje durf en moed.
Als je LIEFDE weet te geven,
wordt het leven kinderspel
Vul je rugzak dus met LIEFDE,
wie dat uitdeelt, komt er wel!

Doe er maar mee wat je wilt! lefs Vissie

[Trees]

Har, ik heb je verhaal gelezen. Ik moet het nog wel even laten bezinken, maar wat het eerst in me opkomt is het volgende: je maakt de indruk heel gegrond in het leven te staan. Beide benen op de grond en in contact met de aarde. Terwijl ik dit opschrijf besef ik dat dat precies is wat je beschrijft: je hebt de geestenwereld losgelaten, en je bent met DIT leven bezig.

Ik denk dat je heel goed bezig bent!

[druppeltje]

Ja visje dat vind ik zelf ook. Voor mijn man heb ik een klein tafeltje met een foto en een kaarsje. Daarop licht een album met rouwreacties, gedichten, natuurfoto's en mijn 1e boek. Bovenop licht een grote pluk haar van hem die ik nog snel heb afgeknip voor ik hem ging kisten. Zo kan het ook, ach er zijn zoveel manieren om ruimte te zoeken en dat zit niet in grote plaatsen maar wilde haar graag een advies geven om wat met je gevoel te doen anders stop je het weg en dat gaat nooit goed. Preekt de ervarendeskundige helaas.

[druppeltje]

Dankjewel, lief visje, heel erg mooi.

[visje]

Drup, heel mooi en heel ontroerend!

[Har]

Dank je Visje. Een van de dingen waarmee ik nog stoei is dat ik wel eens bang ben me teveel te verdiepen in wat voor materie dan ook. Ik kan daardoor vrij oppervlakkig overkomen en hier ook wel eens letterlijk totaal de plank misslaan omdat ik niet goed lees wat die ander bedoelt.
Heb het zo'n beetje een tweede natuur gemaakt om quasie nonchalant met (teveel)informatie(ineens) om te gaan...het put me uit.
Gelukkig heb ik dat in persoonlijk contact niet, voor mij zijn een gezicht en een stem eigenlijk onontbeerlijk om werkelijk contact te maken (voor wie niet?), maar ik kan het inmiddels gelukkig sturen. Kan buiten laten wat ik niet binnen wil laten komen en me afschermen in groepen mensen.

[Houtje]

Houtje is weer thuis. Kapot, dat wel.
Pippi is inderdaad geweest en kwam midden in onze (emotionele) chaos terecht en dat hebben wij niet fraai opgelost. Met zoveel mensen tegelijk een huis leeghalen, levert langs elkaar denken en doen op en dat was niet de bedoeling. Pip kreeg dat op haar dak en dat vind ik heel, heel, naar voor haar. Ze is een vrouw die dat niet verdient.

Pippi, ja graag onder andere omstandigheden kom ik graag eens bij jouw langs.

Wil je alsjeblieft proberen te vergeven dat er een paar volledig uit de slof gesloten zijn wat onterecht was? Jullie probeerden te helpen met spullen op te ruimen, en anderen zagen dat anders.

Dit kwam je niet toe.

Een dikke (((((((( )))))))) knuffel voor jou en je vriend.

[druppeltje]

Har, als jij oppervlakkig overkomt dan ben ik een vliegtuig.

[Har]

Mooi gedicht Visje en zeer treffend dat eenvoud ook eenvoudig beschreven kan worden
Trouwens het traditionele geloof (de Bijbel) heeft zeker ook schatten aan waarheid en wijsheid in zich zoals alle boeken die met wijsheid geschreven zijn. Er IS geen verkeerd geloof, haal uit alles wat geschreven is het jouwe.

[Trees]

quote:

---

Originally posted by:

Har

Gelukkig heb ik dat in persoonlijk contact niet, voor mij zijn een gezicht en een stem eigenlijk onontbeerlijk om werkelijk contact te maken (voor wie niet?), maar ik kan het inmiddels gelukkig sturen.

---

Haha, Har, dus met ons heb je geen werkelijk contact?

[druppeltje]

Gossie houtje wat l@llig voor je maar ben blij dat je weer veilig bij ons bent. Als je de moed vandaag of morgen kunt vinden wil je dan mijn bovenstaande reacties lezen inm de hoop dat je er wat aan hebt?

[Har]

quote:

---

Originally posted by:

druppeltje

Har, als jij oppervlakkig overkomt dan ben ik een vliegtuig.

---

Mooi Houtje! Het blijft dus in de familie

[Har]

quote:

---

Originally posted by:

Trees

quote:

---

Originally posted by:

Har

Gelukkig heb ik dat in persoonlijk contact niet, voor mij zijn een gezicht en een stem eigenlijk onontbeerlijk om werkelijk contact te maken (voor wie niet?), maar ik kan het inmiddels gelukkig sturen.

---

Haha, Har, dus met ons heb je geen werkelijk contact?

---

...je moest eens weten Nee hoor, ik ervaar het wel degelijk zo. Wat ik al zei, de vele reacties hier zijn me wel eens teveel....kon dat vroeger veel beter in me opnemen, was ook veel sneller in het verwerken daarvan.
Ben wel blij dat ik zo langzaam als een slak ben geworden, misschien deels ook wel door de Jww....kan er mee leven

[Mai]

Pip, ik ben geen wijsneus. je had het volgens mij zelf gezegd. jammer dat je je niet voelde zoals je zou willen? heb ik dat goed begrepen? Je hebt het wel gedaan, en je kinderen thuis gelaten... Flink van je!

Houtje, het moet een moeilijke dag voor je zijn geweest. Het huis waar mijn ouders nu wonen, heb ik nooit gewoond. Mijn kamertje is allang weg, kan me voorstellen dat zoiets moeilijk is! Ik hoop dat je de rust kunt nemen om alles een definitief plekje in je hart te geven!

Soothe, het forum vreet zeker tijd. ik ben blij dat je je hobby weer hebt opgepakt en het zo te horen allemaal een beetje zin heeft. Je weet waar je het voor doet! Juist plezier te halen uit de gewone alledaagse dingen vind ik het allermoeilijkst! Een vette groet terug en volhouden hè ouwe Amsterdammer!

Trees, alle mogelijke ontsnappingsroutes zijn al besproken. Ik geloof niet dat dat het is. Het is meer de angst voor het onbekende binnen het té bekende, zoiets geloof ik. äl die mensen met ál die drank... Maar misschien ga ik ook wel, met een strak dagritme onder de oksel en een stapel boeken mee... maar terwijl ik dat zeg, denk ik al dat het soms al moeilijk vol te houden was mét drank...mmm!

Har, wat een zelfkenis! mooi geschreven... ik lees het nog eens als ik wat rustiger ben!

Druppeltje, het is allemaal niet niks! Het leven is voor jou niet makkelijk geweest. knap hoe je jezelf er doorheen sleurt!

Visje, als we dat gevoel kunnen loslaten, zijn we er! Dan hóef je niet meer. Het wil er hier ook nog niet helemaal uit. Ik hoop dat je lekker slaapt, je gaat goed!

En ik wilde vroeg naar bed. Maar dat idee laat ik nog heel even varen... Pffff!
(lees net Houtje, en begrijp het ietsje beter... )

[tapas]

Har, herkenbaar verhaal ja! Ik zoek het nu ook in het praktische, gewoon mijn levenstempo verlaagd, mijn lat lager gelegd en leven vanuit mijn intuitie, wat wil ik en hoe kan ik dat doen! Je bent goed bezig!

Visje, je bent nog aan het rouwen, ik herken het maar al te goed wat je schrijft, ik heb ook nog steeds wel van die momenten dat ik er van baal dat ik niet drink, wat dacht je van bevrijdingspop waar ik na de band die ik wilde zien gelijk weer naar huis ging want al die groepjes mensen en vooral al die drank herinnerden me aan die leuke momenten van de jaren daarvoor op dit festival... ik ontwijk het nu en soms voelt dat rot en vaak voelt dat ook wel okee.

Houtje wat een zware dag hebben jij en Pip vandaag gehad! en zo te horen ook een heel lange dag. Ik hoop dat je morgen de rust neemt om het gebeuren van vandaag een plekje te geven.
Pip, volgens mij was je aanwezigheid genoeg steun voor Houtje, het verdriet en de pijn die kan je niet wegnemen en dat is misschien nog wel het moeilijkste want je voelt het wel, jij ook veel sterkte met de naweeën van vandaag!

dikke kus voor jullie beiden!

[Har]

Jammer idd dat het zo gelopen is tijdens het verdelen/ophalen Houtje en Pip. Misverstanden, gatsie :$
Komt wel goed toch?
Hug, Har

[druppeltje]

Zo is onze Pip ook weer: als je haar nodig hebt dan is ze er en dat gaf me het gevoel van grote mond en klein hartje.

[Har]

Drup, :present:je voor jou! Ik hoop werkelijk dat je rust in je verdriet kunt vinden.

[druppeltje]

Soothe, het valt allemaal niet mee maar toch doet het me goed te lezen dat je een kanjer bent gezien de situatie van het stoppen met de alco. en de positivieteit van je relatie. Knap hoor en zwaai strakjes even naar me als we de woefjes uitlaten dan weet ik dat jij het bent hahahah

[Tatum]

Har, pb terug!!