Zaterdag 31 mei

[An]

Houtje, als ik lees wat jij allemaal hebt gedaan vandaag... pfffffffffffffff.... alleen van het lezen zou ik al stress krijgen.
Pippi: wat je schrijft is heel herkenbaar hoor. En gelukkig zijn we niet allemaal hetzelfde.

Momenteel ben ik zoooooooo ontzettend moe en zit gewoon mijn tijd uit te zitten. Zal wel aan het weer liggen denk ik?

[safidepafi]

Houtje

Ik hoop dat je het me niet kwalijk neemt en het is echt goed bedoelt van me en niet om je te kwetsen.
Maar ik begin al die opruim verhalen, tuintegels van onkruid ontdoen, wasmachines vullen, strijken, schoonmaken, voor iedereen fietsen en autorijden die het maar nodig heeft, je moeders huis opruimen en alles regelen met de begrafenis, en nu alles wat je niet wilt houden naar het grofvuil rijden, zorgen voor je ROA en zijn kinderen wanneer het hem maar uitkomt, vrijwilligers super na hun zin aan het maken en ook nog priveles geven en ga zo maar door want de lijst is nog wel 10 keer zo lang en breed sinds je met je schouder en al die verschrikkelijke pijn zit ...ja ik begin die verhalen als masochistische naar jezelf te zien en te lezen.
Je houd maar niet op..ondanks dat je kapot gaat van de pijn, snachts niet goed slaapt en allerlei medicatie nodig hebt en een dikke kans hebt dat het chronisch wordt, als je nu niet eindelijk een keertje rustig aan gaat doen.
Ik weet dat je alles graag perfect hebt en een groot schuldgevoel hebt naar je kinderen dat je hun verwaarloosd hebt in de tijd dat je nog dronk maar meid...je doet dat al 2 jaar en 7 maanden niet meer!!!!
Ik vind dat het gewoon eens tijd moet worden dat Houtje zegt...zo en nu ben IK belangrijk.....
en nu ga ik voor mijzelf zorgen en wat ik nodig heb is RUST.......
Rust aan mijn hoofd, rust voor mijn schouder en ik ga leren HOE ik dat ga doen door aan iedereen te vertellen dat ik KAPOT ben, dat ik overdag loop te janken van verdriet omdat niemand anders schijnt te zien dat ik niet meer kan, dat ik een burn-out nabij ben .....
En ik ga verplicht elke dag als ik mijn lijstje maak met dingen die ik misschien MOET doen en maar voornamelijk WIL doen de helft schrappen totdat ik savonds weer een beetje normaal kan slapen.
En daarna schrap ik een derde totdat de pijn eindelijk weg is.

Want ik verzeker je Houtje, van die medicatie alleen gaat het niet weg.
Je moet nu echt beginnen jezelf als de grootste prioriteit in je leven te zien.
JIJ bent belangrijk en niet je kinderen, je wasklanten , je ROa en zijn kinderen , je Ex , je leerlingen.......NEE JIJ!!!!
JIJ hebt pijn, JIj bent belangrijker dan hun allemaal en als zij dat niet kunnen zien dan is dat jammer maar wanneer ga je het zelf zien?????
Jij zit sinds je die pijn hebt elke dag masochistisch dingen met je schouder te doen waar ik van gruwel.

En ik kan er niet meer tegen en hoop dat je mijn bericht wilt zien voor wat het is.
Als je dichterbij woonde kwam ik elke dag maar ik hoop gewoon dat je met jezelf en je omgeving afspraken gaat maken die belangrijk zijn voor JOU want het kan zo echt niet langer!!

Houtje- strijkbout-vrouwtje , die bijt op een houtje....NEE DAT DOE JE NIET MEER!!!
KOM voor jezelf op HOUTJE!!
Daar heeft iedereen baat bij!

[tapas]

Ach houtje bij elk ding van je moeder wat je weggooit neem je weer wat meer afscheid van haar, met kleine stapjes loslaten, tot er weer ruimte is voor je eigen spulletjes en voor jou.

Pip, ik ben ook wel een softie hoor, en met een uitkering zitten er geen dure kleding en een auto en een mooi huis in dus word je vanzelf creatief, ik koop dus mijn didi broeken bij de kringloopwinkel voor 4,50 per broek en als ze niet bevallen breng ik ze naar de 2e handswinkel waar ik als ze hem verkopen weer 5 euro voor terug krijg.

en nu ga ik lekker ongezond stokbrood eten met salade

[Tatum]

An, die vermoeidheid heb ik ook. Doordeweeks - als ik op werk zit - probeer ik mezelf gaande te houden met vrij verkrijgbare energiegevende tabletten, maar in het weekend wil ik meer rekening houden met de behoefte van mijn lichaam en ga ik 's-middags even 1-2 uurtjes op bed liggen.

Ook ben ik vaak 's-avonds blij dat dochter naar bed gaat want dan mag ik ook ........... :$

Hier trouwens rustig, ik heb vandaag geen boodschappen gedaan, geen wijn gezien en geen gremlins mee naar huis genomen

[Vie]

Natuurlijk verbreek ik meteen mijn belofte van gisteren om forumvrij te blijven voor een tijdje. Dat komt omdat ik een heel mooi boekje heb gekregen en dat wil ik met jullie delen. Het is van Max Lucado en het heet "niemand is zoals jij".

Voor alle harde werkers, over-de-kop-piekeraars en andere lieverds: ga er een avondje voor zitten, een avondje helemaal voor jezelf. Tip: neem er een kop ijskoude chocomel bij, opdrinken met kleine slokjes tegelijk. En geniet, ontdek en wees blij met jezelf.

[Har]

Knal, bats boem...is tie weer! Kom zomaar binnenvallen in jullie discussie. Sorry!

Lieve mensen, ben nog niet bijgelezen, wil eerst mijn ontboezemingen hieronder plaatsen. Ben er wel effe mee bezig geweest.
Tsja, het gaat alleen over mijzelf en is o.m. bestemd voor mijn dagboek.
Dus wie behoefte heeft om te scrollen moet dat vooral doen.
Het praten over AD heeft me wel aan het denken gezet, als je het leest weet je waarom.
Ben inmiddels de laatste geworden die er vraagtekens bij zal plaatsen :$
Weet inmiddels wel waarom ik die vraag aan jullie heb gesteld, het was eigenlijk een vraag die ik aan mijzelf wilde stellen

[Har]

Nog even (inmiddels niet even) over AD en waarom ik ze nooit genomen heb.

Heb jullie al verteld over mijn hooggevoeligheid. Nou, die eigenschap heeft het voor mij gecompliceerd gemaakt om te bepalen of ik door depressieve storingen, of door die gevoeligheid uit balans was; beiden waren in mij aanwezig. Voedde het een het ander?
Wat me zo'n beetje gek maakte was dat ik mijn gedachten niet stop kon zetten. Dat kon me zowel erg somber en besluiteloos maken en in chaos laten belanden, alsook een euforisch gevoel geven...waarbij ik bedacht(?) of ervaarde in de huid van een ander te kunnen kruipen compleet met een levensecht beeld van wat die ander dacht; visueel geprojecteerd als het ware.

Manisch depressief of wat anders? Ik was toen 17 en mijn ouders wisten zich met mij geen raad; ik ook niet trouwens....welke studie, welk beroep, wat is haalbaar, maar vooral heb ik een psychische afwijking was de vraag. Heb het uitgelegd aan een psycholoog die me aanraadde een psychologisch onderzoek te ondergaan.
Heb er meerdere gehad, waarbij de uitkomst (psychische gesteldheid) telkens weer op meerdere punten afweek.
Phoe....wat heb ik een hekel aan die vragen gehad omdat het antwoord in mijn visie nooit Ja/Nee of Meer/Minder was, daarbij had ik er een broertje aan dood om in een hokje geplaatst te worden.
De enige overeenkomst was overigens wel dat er met mijn verstand niets mis was; ik zat op een veel hoger niveau dan wat ik aan scholing heb gehad; te verklaren uit het grote verschil tussen het creatieve intelligentie quotiënt en het "gewone" IQ. Leertechnisch was ik zwak maar ik wist dat ruimschoots te compenseren door mijn aanwezige intelligentie...verbaal en qua levenshouding/inzichten was ik ver voor op mijn leeftijdgenoten. Een moeilijke combinatie en waarom was dit zo uit balans?

Met de eindconclussie van dat eerste onderzoek is verder niets gedaan. Mijn "desinteresse" om te leren werd geweten aan speelsheid en omdat ik wel een goed verstand had zou ik er wel overheen groeien. Dat was het dan. Later in mijn leven heb ik juist ontdekt dat er aandacht aan wat wel degelijk een stoornis is besteed moet worden; speciale scholing enzovoorts. Maar goed, in die tijd was men qua inzichten blijkbaar nog niet zover.
Het was geen desinteresse maar juist een concentratiestoornis met als oorzaak: mijn belevingswereld stond wagenwijd open; ik was overgevoelig voor prikkels. Tegenwoordig zou men een vorm van ADHD constateren. Was erg destructief als kind, moeilijk bereikbaar voor een ander (als het mij niet aanstond) want mijn voelsprieten vertelden mij duidelijk of iemand werkelijk interesse in mij had. Mijn moeder had het te druk met de 5 kinders en ik was het nakomertje...veels te zwaar voor een vrouw in de overgang, mijn vader was die man die zondags het vlees sneed.

Goed, toen kwam de periode van overmatig drankgebruik. Een uitstekende demper van gevoelens, maar niet heus natuurlijk. Na mijn 1e Stop werd ik (weer) alsmaar depressiever en sloot me meer en meer af. Wel ging ik de New Age wereld ontdekken en me bezig houden met het bovennatuurlijke. Transcendente Meditatie bracht me op een hoger niveau want ik kreeg meer rust in mijzelf...dat was op zich niet verkeerd dus.
Wat me wel verder van het padje bracht was dat er een verklaring werd gevonden voor mijn gevoeligheid; ik was ongetwijfeld paranormaal begaafd volgens één helderziende; daarna volgden er meerdere.

Dat werd o.a. ontdekt tijdens een cursus intuïtieve ontwikkeling en warempel ik wist nogal wat te duiden bij de ander, wat ik nooit uit eigen hoed getoverd kon hebben. Tegelijk werd me de verklaring meegegeven dat ik dus niet chronisch depressief was, maar dat het logisch was dat ik zo van slag raakte door wat er bij mij onbewust binnenkwam.

IK MOEST ZEKER GEEN AD'S GAAN SLIKKEN WANT DAN ZOU IK MIJN GAVE DEMPEN OF VERLIEZEN....Ik moest het leren handelen, dat was zelfs mijn opdracht(!?).

Jaja, daar kwam nog bij dat ik een taak had in deze wereld....als lichtwerker moest ik de mens meehelpen de overgang naar de volgende dimensie te maken; de transformatie naar de nieuwe tijd!
Heb zelfs een tijdlang de "universele energie" in de vorm van handoplegging aan de ander "mogen" doorgeven en warempel niet zonder resultaat.
Ik geloofde daar dus in (had eindelijk een doel in mijn leven (...) ) maar mijn depressies werden alsmaar zwaarder en ik werd alsmaar lichter, woog nog maar 56 kilo. Had moeite met eten, overigens gezond eten en zat alleen nog maar in mijn kop en in die bovennatuurlijke wereld natuurlijk. Zwever 1e klas!
Begon terecht meer en meer te twijfelen over mijn nieuwe bestemming, vooral ook omdat ik "helderziende" als ik was gni gni de labiliteit van de mensen in dat wereldje begon in te zien.
Tevens de arrogantie van het beter te weten stuitte me tegen de borst, al helemaal omdat ze ieder voor zich vanaf een voetstuk stonden te prediken. Zeer weinigen zijn zuiver, zeer velen raken verdwaalt...arme labiele volgelingen

Kwam pas weer down to earth toen ik met mijn klachten aanklopte bij de traditionele zorg. Nou ja, traditioneel....de groepstherapeut had een mix weten te maken van meditatie, oefeningen om inzicht in je problematiek te krijgen enz. Heb er veel aan gehad door juist niet met "wat meer is" bezig te zijn maar gewoon simpel en constructief op mijn poten te komen.
Heb ook nog de Essence training gedaan; allesbehalve zweverig was die. Zeer confronterend en intensief, 5 lange dagen aan één stuk. Heb werkelijk afgeleerd om in mijn gedachten te blijven rondspoken zonder tot aktie te komen.
De tweede alcoholval heeft helaas daar weer afbreuk aan gedaan...desalniettemin sta ik nu sterker; heb toch wat geleerd in therapie.

Wat ik dus betreur is dat ik deels door mijn eigen schuld verdwaald ben in de New Age wereld en niet voor mijn depressies een helpend middel heb gezocht. Mijn depressies waren zo diep dat het me bijna het leven heeft gekost; zeker in mijn eerste drankperiode gebruikte ik bewust drank om maar niet te hoeven voelen hoe zwart ik het leven zag. Op een haartje na heb ik er toen een eind aan willen maken, en door roekeloos gedrag was ik er nu ook bijna niet meer geweest.
De tweede periode met drank (2003-2007) dronk ik niet meer zozeer omdat ik depressief was, maar waren de omstandigheden zo zwaar dat ik me machteloos voelde en uiteindelijk onverschillig.

Harde lessen heb ik geleerd, door op allerlei manieren ontspoort te raken. Een betweter ben ik hopelijk niet meer, maar een alcoholist zal ik altijd blijven. Aan dat laatste heb ik genoeg om te beseffen dat ik daarmee om moet leren gaan, zowel nuchter van geest als nuchter zonder alcohol.
Er is wel degelijk meer in deze wereld, maar ik hoef niet helderziend te zijn om dat te weten Wil blij zijn met de kleine dingen van het leven en dat lukt me aardig.
Wellicht als je je in die materie gaat verdiepen kom een ieder tot de ontdekking dat je meer bent als je zo op het eerste oog zou denken, maar voor mij is inmiddels duidelijk geworden dat met hooggevoeligheid valt om te gaan, als je in eenvoud kunt leven.
Verdwalen hoeft voor mij niet meer, heb alle uithoeken van de geest al zo'n beetje gezien echt veel wijzer ben ik er niet van geworden.....duh, behalve dan dat ik niet zo eigen-wijs hoef te zijn

[An]

Floor: dank je, en wat een geluk die rust bij jou. En het is alweer weekeinde, knap Floor, super de super.

JE KAN HET NIET GELOVEN, maar ik krijg zo bezoek, wat natuurlijk leuk is, zegt mijn man dat we geen bier hebben NEMEN ZE HET ZELF MEE #$@%$
Maar het is geen een excuus om aan de zuip te gaan dus ik laat het maar........... langs me afglijden....zie tekening Carolien! Wat kan het mij ook schelen.
En... ik denk aan morgen, lange termijn denken. Op lange termijn trek ik mijn voordeel eruit.
Dan denk ik aan mijn nieuwe kleren die ik vandaag kocht (overigens ECHT geen merkkleding, super voordelig, maar daar ben ik wel harstikke blij mee).

Houtje: er is maar EEN persoon die jou kan helpen en dat is ...... Houtje. Zeg stop tegen jezelf en gun je lichaam en geest rust anders gaat het straks nog slechter met je. hier een doosje met rust.

[Tatum]

Ha die Vie!

Ik was vanmiddag al heel erg blij met mezelf. Heerlijk door onze stad gefietst. Als je de juiste route kiest rij je heel veel door groen-zones heen. Ik ben blij met waar ik nu ben in mijn leven. Dat ik eigenlijk alles bereikt heb wat ik wilde. Dat de toekomst voor dochter volledig openstaat voor haar wensen later terwijl eerder nog gedacht werd dat ze niet genoeg in haar mars had. Vanwege haar spelling. Toen ben ik haar de spelling uit gaan leggen met de uitkomst dat ze nu toch Havo/VWO brugklas mag doen (volgend jaar 2e jaar). Ik ben heel dankbaar dat ik mijn lessen heb mogen leren en dat ik besef dat het heel veel slechter kan.

Vie: nog kort even over asperges en schorseneren. Schorseneren vragen juist om een losse bodem omdat ze naar beneden groeien als een wortel. Dat zal waarschijnlijk niet goed gaan in de klei-grond. Asperges groeien omhoog. Daarbij moet je een berg aarde over de planten gooien waar ze in groeien. Als dat gekochte aarde is dan is dat geen klei-grond. Mijns inziens zou dat goed moeten gaan .........

[CPAS]

Hallo allemaal,

Hier ben in dan eindelijk. Ik logde in en ging wat anders doen.

Toch weer iets heel belangrijks gedaan, wat ik al onderhand een half jaar wou doen, maar oh, wat zag ik er tegenop. Vandaag eindelijk de knoop doorgehakt.
Ik heb mijn pianovriendin ingelicht. Van de alcoholdampen heeft ze geen last gehad (niet zo een goeie neus), wel vielen mijn trillende en bevende rooie handen altijd op en mijn enorme gespannenheid. Het is een goed gesprek geweest, met een bevende stem, want de tranen moest ik ook steeds binnen zien te houden. Ik ben nog niet helemaal door de emoties heen.
Op weg naar Schiedam zat ik in de metro en wou dat ik een slok jenever kon nemen. En thuisgekomen had ik zo iets van dat een glas wijn wel welkom zou zijn. Maar ik moet zeggen dat ik beide momenten mijn gedachten toch op de goeie manier kon ombuigen zonder onrust in mij te krijgen. De opfriscursus doet zijn werk.

Ik vond bij thuiskomst ook een brief met een afspraak voor dinsdagmiddag laat bij de psychiater.

Zoonlief is nu volop bezig met het eten en over een paar minuutjes kan ik aan tafel. Vegetarische burito's met lekkere saus.

Voor wie nog aan het eten is en voor wie zometeen ook gaat eten: S M A K E L I J K !

[Vie]

HadieFloortje,
Ik had het ook ontdekt, van die schorseneren, daar hoef ik dus niet aan te beginnen. Misschien dan toch asperges.
Ook vanmiddag ingezaaid: turkse spinazie, raapjes en snijbiet.

Fijn te horen dat jij vandaag precies staat en bent waar je wil zijn. En heel knap dat je je dochter zelf de spelling hebt uitgelegd. Dat is zo gemakkelijk nog niet, een ander iets duidelijk maken. Schiet meteen in de lach: ik ben altijd een volslagen nitwit op het gebied van wiskunde geweest, hoeveel bijleraren ik daarvoor ook heb gehad. Tot wanhoop moet ik ze wel gedreven hebben.

[Tatum]

Dochter staat een 9,5 voor wiskunde. Die wiskundeknobbel heeft ze van mij

Laatst had ze voor een proefwerk wiskunde als enige een TIEN gehaald. Ik ben zoooooooooo trots ...... :$

[Har]

Effe wat te eten maken, ben weer behoorlijk over mijn grens aan het gaan. Tot straks!

[Vie]

Har het was even worstelen, maar ik heb je verhaal gelezen. Het grappige is dat ik (arm labiel kind) binnenkort naar de kerk ga. En dan nog een beetje progressieve kerk ook. We zullen eens zien.

Corinne waarom mocht je niet huilen toen je jouw pianomaatje vertelde van je alcoholisme? Kan me lastig voorstellen dat je niet wilde huilen vanwege je teint of je mascara.
Ja, dat je aan een slok wilde kan ik me best voorstellen. Gelukkig dat je het niet hebt gedaan.

[Tatum]

Corinne, heel goed dat je open bent over jezelf tegen je vriendin. Ik heb zelf ook ervaren dat mensen om mij heen het al wisten en opgelucht reageren dat ze er over praten mogen. Ze willen zo graag helpen en nu de kaarten open op tafel liggen geef je hun ook toestemming je te helpen. Dat lucht voor iedereen op, ook voor jezelf.

Emoties rondom het vertellen heb ik ook steeds gehad. Toen ik naar de huisarts ging voor het recept van Revia zat ik bijna te hyperventileren op de fiets. Zo erg heb ik dat nog nooit gehad. Huilen onderweg naar de dokter toe, maar daar kwam het verhaal er gelukkig redelijk goed uit. Ook met mijn moeder praten vond ik eerst moeilijk en later een enorme opluchting. Nu lekker niet drinken als ze haar verjaardag viert volgende week. Cadeau nummer 1

[An]

Har: met de meeste psychische stoornissen is het onmogelijk om naar jezelf te kijken zoals jij zojuist hebt omschreven. Misschien een troost? Je komt bij mij helder en gewoon over etc. Je schrijft over 'eigen schuld' , dat vind ik echt iets van deze tijd. Het gaat je goed, omdat je daar zelf voor zorgt en het gaat je slecht en dat is dan je eigen schuld. Het leven loopt zoals het loopt. Het leven is een grote leerschool. Zeker als je zo terug kan kijken zoals jij dat doet, dan KAN je er tenminste nog wat mee.
Vond het heel interessant om te lezen overigens.

[Vie]

Floor: tiptop, die dochter van jou. Weet je dat ik vorig jaar twee boekjes heb gekocht over basiskennis wiskunde? Ik wil het nog steeds zo graag leren. Het lijkt me zo een cleane wetenschap. Taal zit vol heerlijke, wonderlijke verrassingen (i love it) maar wiskunde schijnt absoluut te zijn. Als je het me kan leren loof ik 100.000 euro uit, hihi.

[Tatum]

Har,

Ook ik heb jouw verhaal helemaal gelezen. Ik weet alleen niet zo goed of, en zo ja, hoe ik moet reageren.

Ik heb ook wel wat vage toespelingen gehad dat ik gevoelig ben. Als dat zo is dan is dat altijd naar mezelf toe geweest. Vooral als er in de toekomst een belangrijke beslissing genomen moest worden, dan werd ik vooraf al geattendeerd op de keuzemogelijkheden. Daardoor was het gemakkelijker een grote of drastische keuze te maken als ik dat nodig vond. Ik wist dat alles goed zou komen.

Ik heb ook tot tweemaal toe gehad dat ik wel eens iets dacht te lezen in een brief of beschrijving wat er achteraf niet in bleek te staan. Ook dit was helpend naar mezelf toe.



Dit laatste was onglangs gebeurd met de Revia-tabletten:

Ik lees vooraf de bijsluiter goed door. Lees ik onverwacht de vraag: "mag ik Revia combineren met alcohol?" Lees ik het antwoord:

"als u Revia gebruikt voor een opiaat-verslaving: ja hoor, geen probleem"
"als u Revia gebruikt voor een alcoholverslaving: het is de bedoeling dat u stopt met de alcohol dus nee, niet drinken."

Ik heb achteraf keer op keer de bijsluiter doorgelezen, maar deze tekst niet meer gevonden.

Wel zeg ik nu steeds tegen mezelf: als ik een tablet Revia heb ingenomen mag ik niet meer drinken, anders werkt die Revia niet.

[Har]

Dank je An en Floor. Ik kan het nu als lessen zien hoor, maar ik betreur mijn naïeviteit; mijn gutfeeling gaf me toen al in dat ik verkeerd bezig was....maar goed, dat hoort dus ook bij de les

[CPAS]

Floortje,
Gefeliciteerd met je dochter.
Voor mijn dochter is het afwachten of ze geslaagd is. Ze staat er voor 3 vakken twijfelachtig voor. Dus dat is echt 12 juni afwachten. We zien wel.
Grappig dat Reviaverhaal.

Vie,
Dat komt, omdat ik dat niet durf. Ik kan alleen huilen als niemand het kan zien. Heb ik eigenlijk met alle emoties, ik hou ze binnen. Misschien leer ik het nog wel. Geen mascara of ander opmaakspullen aan mijn gezicht.

An,


Ik ga nu maar eens proberen de rest te lezen.

[Har]

Dank Caro, er is wel een verschil met vroeger wat het HSP gebeuren betreft. Toen kwam alles knalhard binnen....in een noodtempo, ooit glashelder. Nu gebeurt dat wellicht nog in mijn onderbewustzijn maar het knalt niet meer ongewenst door mijn gevoelsleven heen; ben meer gegrond. Creativiteit is voor mij een goede uitlaatklep..daar kan ik mijn gevoeligheid prima in kwijt.
Ik ben nu ook blij met hoe ik ben, gevoeligheid heeft zeker zijn meerwaarde.
Depressief ben ik al jaren niet meer, werd ik op het laatst wel door drankgebruik maar dat is natuurlijk niet vreemd.

[safidepafi]

Har..ik heb je stuk net gelezen.
Tja dat is nog al een hoop diepe ervaringen die je daar hebt meegemaakt en ik voel ook een ondertoon van boosheid dat er toen je jong was geen beter prognose is gemaakt.
Maar ik denk dat je niet teveel moet terug kijken in 'hadden ze maar' en 'was er maar' en 'als er nou'.
Je bent geworden wie je bent en wat je bent en hoe je bent en op jouw manier, in jouw wereld met helderziendheid , alcohol, depressies en meditatie.
En wat ik kan zien van wat ik hier zo van je mee maak is dat je veel diepgang, compassie, empathie, zelfkritiek, warmte, humor en geduld hebt.
Dus kijk ook terug met mildheid, naar al die mensen die het niet goed (genoeg)met je hebben gedaan volgens jouw, want uiteindelijk ben je toch HAR geworden, die met zijn beidde benen op de grond staat en terug kan kijken op een heel kleurrijk leven, waar menig mens met minder 'voelsprieten', jaloers op kan wezen, juist door de veelzijdigheid ervan.

[Har]

Mooie vergelijking Caro. Ach, dat mijn vrouwelijke kant meer ontwikkeld is heeft voor mij als bijkomend voordeel dat ik me goed in kan leven hoe de vrouw denkt, net zo onlogisch kan ik namelijk ook denken (flauw grapje hoor)

[Har]

Dank je Safi, erg mooi hoe je me omschrijft. Ik kijk niet om in wrok maar toen ik het schreef kwam het oude gevoel weer naar boven en zo komt het er dan ook te staan.
Ik vind dat ik een heel stuk verder ben, zeker te weten. Het doet me goed het in kaart te brengen, heb er nog niet eerder over geschreven en ja, er zitten zeker ook voordelen aan die strijd, zou met niemand willen ruilen....en dat meen ik echt

[safidepafi]

Zo en nu ga ik mijn avondwandeling maken, het was hier de hele dag schitterend weer net als gisteren, maar savonds wordt het opeens koud, vreemd.
Tot morgen mensen, fijne avond nog!