zaterdag 7 juni

[safidepafi]

Madinda soms is het juist dat etentje dat het hem doet omdat je honger hebt. Het onderstaande heb ik ooit op het internet gevonden

Maar een lichaam is een zeer efficiënte leermachine. Het leert b.v. al snel dat een dosis niet de enige blijft, maar altijd door een heleboel andere gevolgd wordt. Wat gebeurt er nu zodra de eerste dosis binnen is? Dan reageert het lichaam voor alle zekerheid alvast op de twintig die er nog aankomen. Het gevolg is dat de compensatiewerking als het ware doorschiet, het lichaam ervaart in verhevigde mate alle tegengestelde verschijnselen van de werking van de stof, dit is onaangenaam, en het gevolg is een sterke neiging de stof tot zich te nemen.

De verschijnselen worden niet op zichzelf waargenomen, net zo min als men de afnemende suikerconcentratie in het bloed waarneemt als men een tijd niet gegeten heeft. Wat men ervaart is het verschijnsel 'honger'. Zo voelt de verslaafde niet wat er in zijn systeem precies gebeurt, wat hij waarneemt is 'craving'.


Hier is niets pathologisch aan; hetzelfde gebeurt b.v. als iemand die aan het vermageren is een handje pinda's probeert te nemen; het lichaam produceert als het ware acuut voldoende maagsap voor de hele zak die er gewoonlijk op volgde; met als gevolg een sterke toename van de eetlust. Men ziet deze overcompensatie al vroeg in het begin van alcoholmisbruik: men kan nog goed van alcohol afblijven, maar na het eerste glas gaat men snel op zoek naar meer.
Maar de consequenties gaan verder. Men hóeft lang niet altijd de stof te pakken om het geheel in werking te doen treden. Men hoeft soms alleen maar in aanraking te komen met iets dat iets met het gebruik te maken had om dit waar te nemen. Een voorwerp, een kleur, een geluid, maar ook een bepaalde omgeving en de rapen zijn gaar. Dit is vergelijkbaar met een gewone Pavlovreaktie; een geur is voldoende om plotseling heel veel trek te krijgen, al is er geen voedsel in de buurt. Geluid komend uit een café; het zien liggen van een zilverpapiertje; het binnenlopen van een bepaalde straat, en het lichaam maakt zich op om een forse dosis het hoofd te bieden; gevolg: opeens daverende trek. Dit is dus geen psychisch effect, maar een biologisch gebeuren. Het lichaam anticipeert op de komst van de stof die het gewend is binnen te krijgen. Men noemt dit dan ook anticipatieve compensatoire reacties.

[safidepafi]

Madinda nu je het over valkuilen hebt
Water zette dit ooit op het forum en het is iets om aan te denken als je trek hebt

Het volgende gedicht is getiteld: "Autobiografie in vijf hoofdstukken" en gaat ons allen aan!

1) Ik loop door een straat.
er is een diep gat in het trottoir
Ik val erin.
Ik ben verloren...ik ben radeloos.
Het is mijn schuld niet.
Het duurt eeuwig om een uitweg te vinden.

2) Ik loop door dezelfde straat.
Er is een diep gat in het trottoir
Ik doe alsof ik het niet zie.
Ik val er weer in.
Ik kan niet geloven dat ik op dezelfde plek ben.
Maar het is mijn schuld niet.
Het duurt nog lang voor ik eruit ben.

3) Ik loop door dezelfde straat.
Er is een diep gat in het trottoir
Ik zie dat het er is.
Ik val er weer in...het is een gewoonte.
Mijn ogen zijn open.
Ik weet waar ik ben.
Het is mijn schuld.
Ik kom er direct uit.

4) Ik loop door dezelfde straat.
Er is een diep gat in het trottoir
Ik loop er omheen.

5) Ik loop door een andere straat.


Portia Nelson, geciteerd in Charle L. Whithfield, M.D., Healing the Child Within

[Madinda]

morgen zal ik wel beter voelen. in ieder geval bedankt, ik voel me minder alleen nu en vandaag is weerom dag 1.
kusjes

[CPAS]

Sorry hoor, maar ik heb genoeg wasgoed om het hele weekeinde de machines draaiende te houden.

Zometeen ga ik maar naar buiten.

Later kom ik terug.

Wie wil mag met mij meedoen, ik drink niet vandaag.

[safidepafi]

IK DOE MEE!

[charlie]

IK OOK!!

[water]

Zo, ben ik weer. Enige euro's en wat zweetdruppels armer maar een beste bult hout en ijzer rijker (de stenen had ik al). Nu nog dat alles in een enigszins efficiënte volgorde zo heen en weer schudden dat het op een schuur gaat lijken. Beetje à la the Swedish Cook, maar dan in de achtertuin.

Tapas, ik heb dat meermalen gevraagd, maar ik krijg gewoon geen fatsoenlijk antwoord. Ik blijf niet bezig, graag of heel niet. Ik ben te simpel voor dat soort moeilijkdoenerij.

Misschien is het bij mij ook wel een "ezeltje-worteltje verhaal" geweest, ik zal daar eens over nadenken, maar niet te veel.

Aura, wat een geweldige foto!

Anna, probeer eens (als je XP hebt):
- alle software die met de USB-apparaten te maken heeft verwijderen
- bij Apparaatbeheer de USB-controllers weggooien
- computer afsluiten en uitzetten
- opnieuw opstarten, hij vindt dan weer de USB-controllers etc., lekker door laten lopen
- programma's die bij het fototoestel etc. horen weer installeren
- check of het programma de laatste drivers heeft, zo niet downloaden en installeren
- computer afsluiten en uitzetten
- opnieuw opstarten, en DAN PAS het fototoestel voor de eerste keer aansluiten
Trouwens, USB wil ook wel eens gek doen als de kabel niet goed of te lang is.

Safi, ik vind dat van die straat een heel mooi gedicht, maar het kwam niet van mij hoor! Teveel eer!

Iedereen sterkte, en vergeet niet te genieten van wat je aan het doen bent.
Ik ga lekker F1 kijken... tot later!

[tapas]

Nou dan ga ik ook maar even een frisse neus halen en grasmaaien bij het huis van mijn ouders!

[water]

Ach, stom van mij, F1 is in Canada, dus tijdsverschil... dan maar de MotoGP in Catalonië!

[jozias]

Carolien,
stabiele factor dan......

[Francesca]

Hoi An,

Je had het laatst over helpende gedachten. Ik heb er maar één, dus die is snel gevonden als ik het moeilijk heb...

Ik ga op woensdag naar SOS Nuchterheid, een zelfhulpgroep voor alcoholisten, en daar zeggen ze het volgende: Je moet je nuchterheid los zien van al de rest. Dus: wat je ook overkomt, hoe je je ook voelt, zie je nuchterheid daar los van. Met andere woorden: je nuchterheid komt op de eerste plaats, je drinkt niet, wat er ook gebeurt of hoe je je ook voelt. Drinken voegt absoluut niets toe. Werkelijk niets.

BB zegt het ook als volgt: niets, maar dan ook niets is het waard om te gaan drinken!

Ik heb zelf vroeger alle redenen, zeg maar smoezen, gebruikt om te drinken. Uiteindelijk heb ik beseft dat het mijn verslaving was die sprak. Ik had onlangs weer zo'n moment van "opstandigheid". Zoiets van "Pfff, kan het mij wat schelen..." Zat niet goed in mijn vel en was maar aan het piekeren en was mijn positieve ingesteldheid ineens kwijt, waardoor ik ook erg onrustig was. Dan voel ik echt die drankduivel op mijn schouder zitten die leugens in mijn oor fluistert, en ik weet dat dat de verslaving is.

Ik heb in die vijf maanden al een paar moeilijke momenten gehad, maar toch doorgebeten. En na elke overwinning voel ik me sterker worden. Ik lach en ik vrij en ik heb verdriet en overwin angsten zonder drank. Dat kan allemaal, weet ik nu door ervaring. En stilaan begint dat zich vast te zetten in mijn hoofd. Dat ik dat allemaal kan zonder drank. Dat drank niets, maar dan ook niets toevoegt.

Ik dacht vroeger dat ik het leven niet aankon zonder drank. Blijkt het tegenovergestelde waar te zijn: ik kan het leven veel beter aan zonder drank! Ook al is het soms hard en gaat het niet altijd over rozen.

En natuurlijk is het een feit dat je je leven moet veranderen als je gestopt wilt blijven met drinken. Ook daar ben ik mee bezig. Dat lukt niet altijd, en ik laat me ook geregeld weer een beetje afglijden naar oude patronen (moeilijke dingen uitstellen, niet goed voor mezelf zorgen). Maar dan voel ik ook snel dat ik niet goed bezig ben. Dat de gedachte aan drank dan vaker binnensluipt. En dan weet ik dat ik mezelf maar weer eens een schop onder de kont moet geven. ACTIE, zoals Ziza altijd zegt. En het helpt! Al vind ik het nog vaak erg moeilijk om goed voor mezelf te zorgen. Gek is dat toch! Nou ja, het is voor mij blijkbaar de weg van de minste weerstand, niet goed voor mezelf zorgen. Het kost me op de een of de andere manier moeite om de goede dingen te doen voor mezelf, al zit het dagelijks koken er bijvoorbeeld wel al goed in.

Nou, en dit gezegd zijnde ga ik aan de slag, want ik heb mijn werk uitgesteld... Was een tijdje geleden, maar ik ben de laatste dagen niet zo heel goed bezig geweest. Eindeloos gepiekerd, maar dan wel nuchter...

Doeg!
Fran

[Anna]

EURECA!!!!!!!!!!!!!! Foto's staan er weer op, en apparaat wordt weer herkend. Water, we hebben zo ongeveer gedaan wat jij schreef, en het werkt weer. Bedankt voor het meedenken. Iedereen trouwens!

Soothe ligt na twee dagen systeemherstel inmiddels total loss in een hoek, dus ik neem de honneurs even waar.

Overigens zijn de boodschappen nog steeds niet gedaan. Niet werkende apparaten en niet begrepen problemen zijn voor ons allebei een enorme trigger, waarvan het moeilijk loskomen is. Er zitten inmiddels dus al ettelijke koppen koffie en glazen fris in. Je blijft ervan naar het toilet rennen!

Franneke, ook lang geleden trouwens dat ik jou las. Je bent er weinig meer, maar ik ben blij dat je goed gaat. Alles wat werkt, nietwaar!

Mensen, we gaan voor de toekomstige inwendige mens en hond zorgen. Laterssssssss!

[charlie]

Jongens, ik log direct uit en ga naar bed, maar helaas ben ik ook de mist ingegaan.........alweer!

[charlie]

Anna, sterkte met Soothe en vice versa!!Fijn dat alles het weer doet!

[Anna]

Heel mooi gezegd Francesca. Had je berichtje net voor mij nog niet gelezen. Zoals jij het beschrijft heb ik het ook al vaak ervaren. Alles, maar dan ook alles, kun je ook zonder drank, en beter. En alles wat je doet en overwint zonder drank maakt je sterkter!

[An]

Madinda: brrrrrrr.. die rot kater. Ik zit hier ook misselijk te wezen. OK vandaag maar weer dag 1. Moed houden Madinda, je staat er niet meer alleen voor.


Francesca, mooi wat je schreef. Het leven onder ogen zien, ja, dat is toch wel de kern van alles. Ik ben ook langzaam aan het inzien hoe het toch weer zover is gekomen. Het is een voortdurend gevecht onderhand. Ik heb het afgelopen jaar groot verlies geleden en alles moet opnieuw een plaats krijgen in mijn leven. Alles is anders, niks is hetzelfde. Op een gegeven moment moet ik weten dat het leven verder gaat.

Welterusten Charlie!

[albertina]

Joehoeee,

Zo hé hé nog 1 vroege dienst te gaan tjonge ik ben werkelijk op maar
wel gezond op.
An en Aura wat jammer, ik schrik toch Aura dat je ondanks de medicatie toch
durft te drinken, ik heb er gen ervaring mee, maar toch.
An, ik zelf heb gelukkig nooit last van feestjes, dan heb ik geen behoefte aan drank,
nooit gehad ook, je weet wel hoe het bj mij zit.
Nou maar je gaat er weer voor hoor, dat hebben we afgesproken toch?

Zelf heb ik deze week een erg druk sociaal programma, heb ik maanden afgehouden niet zozeer
omdat ik bang ben te gaan drinken, zoals ik al zei, meer ik vind dat ik mezelf nu wel genoeg uit het
sociale en echte leven heb teruggetrokken.
Mensen gaan vragen goh, Tina kom je nu wel?
Joh doe nou is even gezellig, dus ik ga deze komende week 2 keer uit eten, berdrijfsfeestjes en mijn Pa wordt 78, dus druk druk druk.
Ik verlang zelf ook wel weer naar een beetje afleiding ik heb lang genoeg in mijn schulpje gezeten, ik moet eruit.
Het coconen is genoeg geweest, ik wil weer onder de mensen.
Gek eigenlijk zo lang, bijna een half jaar heb ik geen behoefte gehad aan wat dan ook,
maar ik wil toch ook niet meer het grootste gedeelte van de dag na mijn werk thuiszitten.
Ik ga mijn vleugels weer uitslaan.

[Anna]

Goh, wat jammer Charlie. Lees het berichtje van Fran nog eens, het is echt waar wat ze zegt. Drank voegt absoluut niets toe. Sterkte! En bedankt voor je meeleven.

[charlie]

Laat maar Anna, ik vind het wel goed zo....

[An]

Tina: wat een ommekeer bij jou, maakt me blij. Lijkt me een goed plan je vleugeltjes eens uit te slaan. Je hebt gewoon heel lang met die voet gezeten joh, dat is ook niet niks hoor.

[Kaia]

Goede zaterwaterdag,

Jee, was het gisteren: Aller-Gremlins ofzo?

Het Besluit voor jezelf maken is 1,
als er anderen bij komen wordt het een heel ander verhaal.

Hoe kunnen we ons daar tegen wapenen?
Kluizenaartje spelen heeft mij goed geholpen, maar het maakt zo alleen.
Trots hier komen delen dat je ze hebt weerstaan, dat het wel moeilijk was maar dat je je er geweldig bij voelt, helpt ook, en is een stuk minder eenzaam.
Maar de grootste vriend is denk ik de Tijd. Op een dag zal de zin ' ik drink niet' niet meer zo voor in het hoofd zitten. Er zijn PVD nog zoveel andere (mooiere, spannender, heerlijke, etc) dingen in het leven!!!!!

En als ze dan toch van je gewonnen hebben, is de beste revenge: met opgeheven hoofd verder gaan met waar JIJ voor staat, en dus niet erover blijven malen, want dan blijven ze door winnen.

*Aura:
Ik denk dat ik uit pure drift die ex aan de stoel had gebonden en hem dat hele krat naar binnen had gegoten (foie-ex), wat dénkt ie wel niet, om niet te drinken en jou ermee te laten zitten?
Maar GOED gedaan

*Safi:
Waarom wil je toch altijd in een andere wereld zijn, is het in deze, die de realiteit heet, zo slecht?
Wat wil je ontvluchten?
Jezelf misschien?
Is dat niet wat achterhaald inmiddels?
Dat je je net even extra lekker voelt als je aangeschoten en stoned bent, is een illusie, iets wat je jezelf hebt aangepraat uit gewoonte. Because: you HAVE moved on!
So.....als er gremlins tegen je zeggen dat je iets 'moet', probeer er dan gelijk als soort van 3de persoon 'op' te kijken: 'waarom verlang ik dat nu?' 'kan ik ook iets anders gaan doen wat mij deze avond een lekker gevoel geeft?' De grap is namelijk dat je de volgende dag altijd blij bent als je bij jezelf bent gebleven, en dat ook dat een gewoonte wordt.

Superknap trouwens dat je zo bent afgevallen, ik eet ook alleen nog maar gezonde, biologische dingen, lekkere yogi-theetjes, vijgen, studenten haver (en soms bij de koffie hele zwarte chocolade).....zo hou je het op peil, maak je er een 'missie' van en is het de kunst hele lekkere dingetjes te vinden die ook nog eens goed voor je zijn.
Achja matigheid zal ook wel nooit mijn ding worden.....(pfff steeds discussies met collega's die zich erover opwinden dat ik niet drink niet rook niet snoep geen vlees eet.....sjongejonge toen ik dat allemaal nog wél deed was er niks aan de hand, en nu moet ik me steeds verdedigen )

*RAF team:
van :heart:e gefeliciteerd met 22 maanden (x3x22)
The show must go on!!! Ik ben altijd nog het meest benieuwd hoe het degenen vergaat die voor mij een voorbeeld zijn, ga steeds beter begrijpen wat 'ze' bedoelen met : "het 1ste jaar verwerkt je lijf, het 2de jaar begint de geestelijke verwerking" (en ik maar denken al zo ongeveer vanaf week 3: 'Tsss, bij mij gaat dat allemaal veel sneller....nou NOT dus he?! ), dus blijf vooral schrijven hier en OP naar de 2 jaar KANJERS :moon: !

[water]

quote:

---

Originally posted by:

Francesca

...

Je moet je nuchterheid los zien van al de rest. Dus: wat je ook overkomt, hoe je je ook voelt, zie je nuchterheid daar los van. Met andere woorden: je nuchterheid komt op de eerste plaats, je drinkt niet, wat er ook gebeurt of hoe je je ook voelt.

...

---

Precies Francesca! Zo werkt dat bij mij ook, alleen heb ik daar nooit op deze manier naar gekeken.
Maar zekerteweten dat dit voor mij exact zo in elkaar steekt.
Dankjewel!

[albertina]

Hai charlie,

wat mij opvalt is dat je steeds een terugval hebt als je in de nachtdienst zit.
Kan het missch. zo zijn dat het snachts werken niet goed is voor jou?
't is maar een idee hoor, zelf weet ik hoe zwaar wisseldiensten zijn.
Ik loop nu zelf ook al 5 vroege diensten, je beeld van de werled is dan anders, je hebt in de nacht meer tijd om te denken en het leven ziet er dan anders uit.
Nu ben ik zelf ook dood moe en wil slapen, kan ik ook niet hoor, maar denk er eens over na of je een bepaald patroon herkent.

Liefs voor jou.

[albertina]

Lieve mensen,

Ik ga naar een vriendin,
tot later.

[Francesca]

Hihi, kon het niet laten om toch nog een keer in te loggen.

Gek hé, Water, hoe dat werkt. In het begin begreep ik niet wat ze daarmee bedoelden, maar nu snap ik het wel en het werkt ook gewoon zo.

En het berichtje van Albertina aan Charlie is een perfect voorbeeld om het te illustreren. Nuchter blijven heeft namelijk niks te maken met nachtdiensten of dagdiensten. Natuurlijk zijn er allerlei triggers en is het gevaar in de ene situatie groter dan in de andere. Maar uiteindelijk heeft dat niets met elkaar te maken. Je drinkt omdat je verslaafd bent, en dan is elke reden goed. De enige manier om ervan af te komen is de eerste niet te nemen, wat er ook gebeurt of hoe je je ook voelt.

Ik heb hier duizenden berichten geschreven over mijn triggers en waarom ik dronk en wanneer ik dronk en bladiebladiebla. Ik heb daar ook wel veel aan gehad, aan die zelfanalyse, maar uiteindelijk ben ik gestopt omdat ik eindelijk kon toegeven dat ik gewoon hartstikke verslaafd was/ben aan alcohol. Ik moet gewoon die eerste niet nemen. Het helpt geen zier, het heft alleen maar je ontwenningsverschijnselen, je craving op, waardoor je je tijdelijk beter voelt. Al de rest is eigenlijk onzin als je het nuchter bekijkt... Maar ik heb er wel 16 jaar over gedaan om tot dat inzicht te komen...