Woensdag 9 juli 2008

[Wannes]

Sammy, moeilijk is het zeker, maar heb ik hier niet gelezen dat je dat spul niet in je omgeving moet hebben, gooi die troep eruit, laat de kroegen voor wat ze zijn, ook de suppermarkt is ,tanden bijten, neem nou mij even, ik kom 2 maal per week in dezelfde suppermarkt, bij de dezelde kassierster, zij tikt nog elke keer 2 kratten bier bij elk bezoek, en dan moet ik zeggen, hola, ik heb er geen bij me, en ze kijkt me verbaasd aan, dat zeg ik een leugentje om bestwil, en zeg haar ,ik heb nog voldoende thuis.
Maar nee hoor die spullen blijven ff taboe in mijn huis, als er bezoek komt zal ik een fles wijn open maken en proeven of die goed is en that's all, daar blijft het dan ook bij , greetz ,Jo

[visje]

Hallo, geen tijd om alles te lezen, wel ongerust om druppeltje. Ik lees vanavond nog wel terug. Ga ni op weg naar mijn toneelclubje, extra repetitie. Doei!

[Otje]

Wannes wat zeg je nu !!
Proeven of de wijn goed is, wat doe je jezelf aan !!! Dat is zelfkwelling !!!!!
Kan het bezoek niet zelf wijn meenemen, proeven en als ze weggaan weggooien of weer meenemen ???

[Sammy]

Wannes, Hier in mijn huis staat van alles aan alcoholische dranken. daar kom ik niet aan. Als ik drink is het of wijn of jenever.De rest zal me worst wezen. Nu de laatste 1erhalf jaar dan hè?
Als ik wil drinken zal ik het gewoon dus moeten halen. Door de week drinken mijn man en ik niet meer. En in het weekend zeer met mate. Alles dank zei de cursus hier van Tactus. Deze vakantie hebben we alleen in het weekend bij het avondeten een fles wijn besteld en samen leegggedronken.
Ik bof , dat mijn man me zo steunt, anders was het helemaal 3x niks geworden. Ben onderhand wel aardig afgekikt, maar bij sommige gelegenheden ga ik toch weer in de fout. Tja, het blijft moeilijk. beter helemaal stoppen!

[Sammy]

Pippi, Jij hebt het niet gemakkelijk op het moment.

[Trees]

Pippi, wat eerlijk van je!

[Wannes]

Woman,
ten eerste heb ik niet veel vrienden
ten tweede, als ze eens komen is dat zelden
ten derde, ruik ik, kijk ik, en proef ik

that's all, greetz, Jo

[Trees]

Sammy, het blijft moeilijk om een manier te vinden om ermee om te gaan...voor ons allemaal, denk ik!

[Rudy]

Beste Har en lotgenoten, ik heb nooit een eigen mening gehad.

Ook niet toen er géén drank in mijn leven was.
Mij is vroeger te verstaan gegeven dat ik er niet bij hoorde.
Ongewenst en door allerlei oorzaken niet tot bloei gekomen.
Geremd.
Om er bij te horen heb ik keurig naar mijn pa en ma geluisterd en gedaan wat mij werd gezegd.
Alles werd voor mij gedaan en als ik protesteerde was ik ondankbaar?
Om er toch maar weer bij te horen en op zoek naar de aai over mijn bol stopte ik met protesteren.
Ik ben het leven van pa en ma gaan leven.
Door de tegenstrijdigheid in de berichten die ik ontving ben ik volledig op het verkeerde been gezet.
Maar als kind kun je de vinger nog niet op de zere plek leggen.
Wel voelen dat het leven pijn doet.
Ook kreeg ik geen antwoorden meer op mijn vragen.
Vaders wil was wet.
Nu nog gruw ik van autoriteit.
Door overbezorgdheid en negatieve houding van moeders kant heb ik niet de kans gekregen mij te ontwikkelen.
Overbezorgdheid is ook angst.
Ik werd bang, voelde me minder dan de ander en mijn zelfvertrouwen was ver zoek
De angst op mijn donder te krijgen als ik niet deed wat er van mij werd verlangt, ligt aan de basis van het probleem dat ik geen of moeilijk contact kon maken met mensen.
Er hing thuis een niet te verklaren spanningsveld.
Ik was bang dat mijn ouders uit elkaar zouden gaan.

Met een pils op lukte contact maken vrij aardig, maar dat waren korte termijn contacten met kroeglopers.
Voor vrouwen was ik bang.

Ik mocht vroeger alleen de mond open doen als ik aan de beurt was of mij te verstaan werd gegeven dat ik wat mocht zeggen.
Ik weet nog dat ik als kind zat te smachten aan tafel om wat te mogen zeggen.
De spanning was om te snijden.
Ik luisterde naar wat mijn broers te zeggen hadden en als ik aan de beurt was was ik mijn verhaal grotendeels kwijt.
Mijn hart klopte bijna uit mijn borst.
En zo is het gebleven tot ik zes jaar geleden stopte met drinken.

Ik kon een behoorlijke boom opzetten onder collega's als het over mijn vak ging.
Maar moest ik een vergadering voorzitten beslissingen nemen of reageren op kritiek dan werd ik een ander mens.
Ik kon dat niet, was er te bang voor.
Ik had mijn minderwaardigheid en zelfvertrouwen verruild voor perfectie en faalangst.
Ik dronk inmiddels teveel en de angst werd daardoor alleen maar groter.

Eenmaal bij de AA zat ik met dezelfde gevoelens aan tafel als vroeger thuis.
Ik voelde de hete adem van mijn vader in mijn nek als ik iets wilde zeggen.
Wat mag wel en wat mag ik niet zeggen?
Ik had een veilige omgeving nodig.
En heb die uiteindelijk gevonden in een groep waar ik nog steeds naar toe ga.
Het werd een jaren lange worsteling met aangeleerde normen en waarden en een eigen mening over mijzelf te vormen aan de hand van verhalen van mensen aan tafel.

In het begin dacht ik werkelijk dat ik verraad pleegde aan mijn ouders door anders te gaan denken en doen dan mij was geleerd.
Ik zat bij AA aan tafel , net als vroeger thuis, terwijl het hart uit mijn lijf dreigde te bonzen.
Ik had mijn verhaal thuis goed voorbereid en wachtte netjes mijn beurt af.
Maar gaandeweg raakte ik de tekst kwijt en eenmaal aan de beurt, kwam wat ik wilde zeggen totaal niet uit de verf.
Ik kon de verhalen van mijn lotgenoten niet filteren.
Ik kon wel janken om het steeds terugkerende patroon en kon dat niet doorbreken.
Over mijzelf vertellen werd een regelrechte ramp.
Niemand wist goed raad met mijn probleem.
Geduld, het komt wel, werd er gezegd.
Maar dat had ik niet, ik wilde van me laten horen, nog steeds presteren, een aai over de bol, het kleine kind in mij werd wakker en schreeuwde net als vroeger om aandacht.
Ik ben na de vergaderingen regelmatig regelrecht de kroeg ingelopen.
De pijn was niet meer te harden.

Toch heb ik het tij kunnen keren.
Naarmate ik meer had verwerkt uitmijn verleden, luwde de storm in mijn hoofd.
Omdat ik mij niet kon concentreren en me erg betrokken voelde bij anderen, schreef ik vóór de vergadering op papier wat ik wilde zeggen.
Ik las dit voor in de groep en ik voelde me daar goed bij.
Toen heb ik gevraagd om een tijdlang als eerste mijn verhaal te mogen doen.
Dat gaf ruimte om nadien rustig naar anderen te luisteren.
Naarmate ik dieper in mijn verwerking raakte werd mijn verhaal korter.

Nog steeds heb ik moeite om en publiek over mijzelf te vertellen.
Maar Har ik vind het niet erg meer.
Ik heb geaccepteerd dat ik nooit een groot spreker in het openbaar wordt.
Ik hoef niet meer te presteren, het kind is rustig geworden.
Inmiddels heb ik wel een eigen mening gevormd en durf die ook te laten horen.

Har tijdens de vergadering maak ik nog altijd aantekeningen.
Drie tot vier aantekeningen op een papiertje zijn genoeg om gestalte te geven aan wat mij aanspreekt in een stap.
Het hoeft niet meer perfect als vroeger, ik mag fouten maken.
Ik heb me los gemaakt van de norm van ouders aan mij gesteld en zelfstandig geworden.
Vooral op geestelijk niveau is mij veel duidelijk geworden.
En dat heb ik te danken aan het programma van de AA.
Mijn hoofd is leeg, het is er rustig van geworden.

Har, haal eruit wat je kunt gebruiken en bewaar de rest voor later.

[albertina]

Ik heb mijn berichtje weggehaald te veel geklaag.

[Sammy]

Houtje, wanneer ga je voor de tweede keer naar de pijnbestrijding??
Ik ga morgenmiddag naar de ortopeed , die gespecialiseerd is in schouders. Ben zo brutaal geweest om zonder verwijzing een afspraak te maken. Hoop dat er een MRI gemaakt wordt.
Moet me weer half ziek melden. Dat is een ramp voor mijn poli, maar schijt aan. 1 inval iemand, die we eindelijk goed ingewerkt hebben en tot oktober bij ons ingepland stond, heeft van een andere poli een vast werkcontract aangeboden gekregen. Wat doen wij ?? NIETS. Als ik me volgende week als 57 jarige ziek meld, moeten ze heel veel poli,s afzeggen. Gek, dat ze alles op 1 persoon af laten hangen.
Want, zo wordt er beweerd, dat de pijn[poli heel veel opleverd. Kost weinig aan materiaal en levert veel geld op. En daar draait alles tegenwoordig om. Gelukkig maak ik me daar niet meer druk om.

[Sammy]

Rudy, jouw verhaal lijkt inderdaad een copie van dat van Har. ik wordt er stil van. En voel de beklemming.

[Sammy]

Abertina, MELD je ziek!! Pak morgen de telefoon en draai het nummer. Je bent veel te bang wat de gevolgen allemaal kunnen zijn.
Maar wat zijn de gevolgen voor je gezondheid??? DOEN, DOEn!!

[Gem]

Nou wat ik vandaag allemaal heb gehoord en zelf met eigen ogen en oren heb gehoord.....
ik ga na de vakantie WEER op zoek naar een andere baan! Ik wil en kan hier niet teveel uitwijden, maar
als ik daar blijf werken moet ik mezelf zeer veel geweld aandoen. teveel om mezelf recht in de ogen te blijven kijken. En dat heb ik het nog niet over de persoon waarmee ik samen door een deur moet kunnen!
Allemaal heel erg jammer, ik baal als een stekker, maar ik kan niet anders of alles moet weerlegd worden! Een aantal dingen kunnen dat echter niet. Weer misgekleund, al kon ik deze dingen niet weten toen ik de overeenkomst aanging.
Nu ben ik nog niet officieel in dienst, na de vakantie wel en dus heb ik een paar maanden om een nieuwe baan te zoeken.

Ik heb helaas wel een beetje medelijden met mezelf!

Tina,
doe wat goed is voor jezelf. Als ik je zo hoor ben je helemaal op! Sterkte!

Charlie,
jammer, weet dat je hier altijd terug kunt komen!

Houtje,
heel veel sterkte!!!

Water,
gefeliciteerd met het begin van je vakantie!

Woman,
je bent heel sterk bezig.

Rolgordijna,
sterkte! Je kan meer dan je denkt! En dit bedoel ik poly-interpretabel!

Corine,
gisteren heb je een heel goede dag gehad! Vandaag wat minder. Toch heb je nu ook goede dagen! Ik ben blij voor je!

Trees,


Har,
doe wat voor jou het beste is! En twijfel niet teveel aan jezelf!

Druppel,
laat je snel wat horen, indien mogelijk! Ik ben ongerust!!!!

Joann,
hoe is het met de ziekenboeg?

Alle anderen, niet genoemd, ik heb alles gelezen! Ik leef mee!

[Sammy]

Gem, Wat een onrust zal dat geven. Ik begrijp dat je inmiddels in je nieuwe baan begonnen bent.
Ja, je moet het wel voor jezelf kunnen verantwoorden!n Wat balen zeg.

[Trees]

Gem, ik stuur je een beetje rust!
ademhalingsoefeningen enzo, hè meid!

[Trees]

Ja, pip, da's een nieuw werkwoord denk ik...!

[Rudy]

Sammy de achtergronden waarom wij niet funktioneerden in de maatschappij en waarom wij mede zijn gaan drinken omdat ze zo pijnlijk waren, weerspiegelen vaak elkaars leed.
Ik schrijf reeds in de verleden tijd valt mij op.
het gaat goed met mij.

[An]

Er is toch IEMAND die contact kan leggen met DRUPPELTJE:
Dit vind ik echt dood eng.... heeft iemand al iets gehoord.

Ik ben al heel lang aan het lezen en antwoorden, maar stuur dit toch maar door.... en lees nog even verder.. en ik hoop iets te lezen over Druppel.


Har: ik snap dat dus helemaal dat je stopt bij AA. Ik ben er vijf jaar geweest en ik vind het nog steeds erg, maar ik kwam er op een gegeven moment geen stap verder. Ik heb het idee dat ik hier enorm veel aan het leren ben. Het duurt wel even allemaal, maar het stoppen is nu anders dan toen. Ik kan het niet zo goed uitleggen.
In ieder geval bedankt dat je jouw verhaal wilde opschrijven, ik ga het nog eens lezen.




Sandra: de onderliggende rede??? !!!! we zijn verslaafdennnnnnnnnnnnnnnnn.


Kate: oef... 3000 pogingen... na ja... 1500 is genoeg.

Floor: wat hou jij je kranig zeg!

Water: nou ik zie de roos toch wel, maar wil wel een betere versie. Moet ik wel eerst die andere weghalen. FF uitzoeken. Net opende ik de comp.... en weer de roos. En ik dacht verdorrie ga er toch gewoon eens voor. Zorg voor jezelf. Ik heb besloten niet meer te denken aan mijn vorige stop tijd en hoe dat ging, want ik heb daar toch een vertekend beeld van. Ik besef dat het gewoon heeeeeeel moeilijk is om te stoppen met drinken. Vandaag dag 2 en ergens zit ik niet lekker in elkaar. Nee, vandaag drink ik niet. Maar het punt is dat wanneer er drank in huis zou zijn ik niet weet of het dan zou lukken en daarom ben ik bang voor komende week als mijn man weer thuis is.

[Sammy]

Wat zal er met Druppeltje aan de hand zijn?? Een keer eerder was er ook een ziekenhuisopname na zo,n bericht. maak me ernstig zorgen. Konden we dan maar life iets voor elkaar betekenen op zo,n moment. dat er iets niet goed is ,weet ik zeker.

[Sammy]

Fijn Rudy, dat je er inmiddels zo mee om kunt gaan. Maar het blijft een hele periode van je leven , wat zoveel impact heeft gehad op de rest ervan.

[Rudy]

Gem, als je niet kunt aarden in je nieuwe werksituatie of je nuchterheid is in gevaar, kies dan voor jezelf.
Omwille van je eigen gemoedsrust.

[Rudy]

Sammy ik kan omgaan met mijn verleden.
het is duidelijk, het heeft een plaats.
Ik leef nu met het gemis uit dat verleden.
Het roer is 180gr om
Dat wil niet zeggen dat alles nu bijna vanzelf gaat.
Integendeel, maar ik voel dat ik het juiste pad heb gekozen.
Een weg die mijn verslaving ver op afstand houdt.
Ik ben daar dankbaar voor.
Het zijn geschenken.
Ik heb nooit kunnen denken ooit nog eens verlost te raken van de drank.
Maar dat stoppen met drinken zo'n grote inpact op mij zou hebben heb ik niet nooit kunnen vermoeden.

[Sammy]

An, Moeilijk hè?

[Sammy]

Rudy, een heel directe vraag. Leven je ouders nog??