zondag 16 november 2008

[blacky]

goeden morgen adb'ers,
ik heb een kort nachtje gehad .
een ja de thriller was in staat mij wakker te houden , gebeurt raar of zelden , en nadien ben ik aan het nadenken geslaan , ook deels door bammie haar schrijven .
waarom lukt het een iemand wel om dadelijk met de drank te stoppen , en een ander lukt het niet , waarom heeft een persoon wel baat bij AA of zelfhulp groepen en een ander niet ??
moest in de antwoorden weten op deze vragen dan had ik vorige week niet gedronken , maar tot mijn spijt weet ik de antwoorden ook niet .
wat ik van mijn eigen wel weet is dat ik een einzelganger ben , dat ik raar of zelden mijn mond open doe in groepen of die nu over verslaving gaan of dat ze nu over iets anders gaan .
ik ben iemand die met de juiste mensen die op mijn pad komen probeert de zaken in mijn leven een plaats te geven , en soms lukt dat en tsja soms lukt dat niet , soms ben ik een taai harde tante en soms ben ik weer een klein meisje , soms doe ik dingen juist en soms doe ik dingen fout , "blacky is blacky "
zo daar waren mijn nachtelijke mijmeringen , weet wel leukere zaken om over te mijmeren maar het is best leerzaam om over dit eens te mijmeren .
vandaag laat ik dat eerste glas staan , want vandaag is te overzien en dan wil ik graag nog volgende met jullie delen
"ik vraag het eens te zijn met mijn evennaaste
ik vraag de kracht te voelen die uitgaat van een geinspireerde groep "
wens jullie allemaal een fijne zondag toe en laten jullie samen met mij vandaag die eerste staan??

[Mai]

Goedemorgen,

Mijmeren vind ik een mooi woord, er klinkt in door dat je tevreden denkt.
Het is voor mij de tegenhanger van piekeren. Daar word je niet goed van.
Ik wens iedereen een mooie dag. Een dag om iets te ondernemen als je
daar aan toe bent. Een dagje niets doen als je daar naar verlangt.
Kortom, datgene te doen wat goed voelt!

Pip, ik hoop dat je vandaag een dag hebt waarin je je bewust wordt van je
nieuwe leven. Dat je dat kunt loskoppelen van je oude leven en dat je weer
durft te genieten!

Ik stelde net voor om iets met zijn allen te gaan doen. Samen.
Daar blijkt men even geen zin in te hebben. Dat kan. En dat heeft niets
met mij te maken...
Miss ga ik dus nog een rondje harlopen, het is prachtig weer.
Vanmiddag de logee terug naar huis brengen.

Het is goed als je tevreden bent met jezelf. dat is de basis voor ons
nieuwe leven zonder alcohol. en dat kost tijd. Veel tijd.
Maar tijd is relatief, neem het!

Voor iedereen een tevreden mijmerij
en keep it bloody dry!

[Mai]

Pip, dat was een beetje het probleem, denk ik.
Het WAS niet duidelijk. Veel mensen voelden zich aangesproken.
En niemand wil graag voor "meelullen" uitgemaakt worden.
Je had het beter meteen naar de juiste persoon kunnen zeggen,
dan had diegene er wat mee gekund.
Het was voor jou misschien duidelijk. Maar eenmaal op het forum
bleek het een vage posting. Wat mij betreft, nog iets MEER duidelijkheid graag...

[Mai]

Ja, ik DENK dat ik weet waar het over gaat.
Of ik juist heb gehandeld? Blijkbaar niet.
Ik heb jou afgeschilderd als de boe-vrouw.
En dat heb ik me onvoldoende beseft. Niet goed dus.
Dat wil niet zeggen dat ik geen eigen mening heb.
Ik ben wel veranderlijk, en denk na een bekoelperiode
wel eens anders over dingen. Of ik daarmee een "meeluller" ben?
Vind je dat goed gekozen dan?
En "wie de schoen past, trekke hem aan", vind ik echt een laffe uitspraak!
Daarmee verschuil je je achter een spreekwoord.

Ik zal ook proberen voortaan wat duidelijker te zijn.
Het wordt nu een beetje "vechten voor je eigen hachje".
En DAAR houd IK niet zo van. Ik loop graag met meerderen door
één deur. OOK als ik me aan bepaalde personen wel eens heb geërgerd.
Dat betekent nog niet dat ik ze voor altijd uit mijn boek schrap!

[tasseke]

Goedemorgen allemaal,

zo iedereen is er weer fris en fruitig (ik zelf loop nog even de spiegel voorbij)

mijmeringen, durf daar vaak niet zo aan toe geven dat leidt allemaal tot vragen waar ik geen antwood op heb. voor mij leidt dit dan weer tot onduidelijkheid, onzekerheid. maar toch....... ook ik had daar gisteren last van... waarom lukt het voor de een zo en waarom is het voor een ander een eindeloos gevecht? voor mij lukte het in de eerste instantie ook zo maar nu lijkt het een gevecht te worden, wat kan ik wel of niet, waar ligt de grens?
dat zijn mijn mijmeringen waar ik vandaag mee aan de slag moet en morgen en overmorgen en die dag erna.....

meningen, stellingen, makkelijke personen, moeilijke personen........ ik houd van al die dingen en mensen bijelkaar. dat is waar ik van kan leren of herkennen en dat is wat elkaar sterk maakt

dus blacky, marjo en pip.. en de rest uiteraard
laten we inderdaad samen proberen om een geinspireerde groep te zijn, leren van elkaar en openstaan voor ideeen, meningen, suggesties.

keywoord .... acceptatie
accepteren van elkaar, het probleem, de mislukkingen, de triompfen, etc

[tasseke]

pip,

even buitom om wie het nu gaat of waarover het gaat en zeker niet het spelletje ik weg, jij weg of andersom.

wat is nu de kern van de zaak pip?

ik merk dat je erg teleurgesteld bent in een aantal dingen, wat zegt dat voor jouzelf? wat brengt het naar boven, wat wil je en wat kan je eraan doen?
we kunnen oneindig over bepaalde zaken praten maar het lijkt mij verstandiger de dingen te benoemen wat het bij jou doet, dan zijn we pas oplossingsgericht bezig.

[Mai]

Ik moest er weer even over nadenken, Pip.

Houtje, ik me op een zeker moment vreselijk aan je geërgerd.
Ik vond het not done, omdat op het forum te melden.
Je reactie destijds op mijn tekening vond ik zeer overtrokken.
Ik voelde echter wel dat het gemeend was, en vanuit Houtje kwam.
Daarover heb ik achter de schermen met Pippi geroddeld.
Dat spijt me. Ik heb me laten meeslepen om een bepaalde richting
uit te denken. Dat wil ik niet meer. Dus daarom meld ik het hier.
Sorry! Ik vind het nog steeds knap van je dat je ondanks alles hier toch weer komt
schrijven. datr verdient respect.

Vie, ik heb me destijd een beetje hulpeloos, laf en niet duidelijk toe naar jou opgesteld.
Heb zelfs even op het eiland Ban mogen vertoeven. Het was niet eerlijk, om me zo
met de negatieve stroom die uitmondde in een hetze, mee te laten sleuren.
Ook van jou vind ik het erg knap dat je jezelf hier weer laat zien. petje af!

Ik heb me niet altijd eerlijk opgesteld. Daarvan ben ik me pijnlijk bewust.
Mijn excuses aan iedereen die ik hiermee heb gekwetst.

Achter de schermen roddelen, zal ik niet meer doen.
Dat heb ik ervan geleerd.

Ik hoop dat dat genoeg kan zijn voor jullie.

Liefs,
Margreeth.

[Vie]

Mijmeringen....prachtige opening Blacky!
Memories, pressed between the pages of my life.... Heb dat oude liedje meteen even opgezocht.

Toch denk ik dat het niet ongezond is als je af en toe je schouders ophaalt over de uitlatingen van iemand. Alleen daarom al is het forum zo waardevol voor me. Tegenwoordig wat minder, maar zeg nooit nooit.
Toen ik pas op het forum schreef, zat ik overal bovenop, overal een mening over. Dat hoeft allemaal niet meer zo, en dat is een leerschool geweest, soms niet al te makkelijk. Dit pas ik nu ook toe in het dagelijks leven. De dingen wat gemakkelijker van je af laten glijden.

En dat hangt natuurlijk ook samen met langere tijd niet drinken. Ik besef steeds meer, hoe ik niet alleen vast zat in het patroon van dwangmatig drinken, maar ook in andere, bijna paranoïde gedachtes. Alles trok ik me aan, alles sloeg op mij.
Daarom alleen al is het zo fijn om niet meer te hoeven drinken. Het lijkt wel of drinken twee personen van een alcoholist maakt: de nuchtere en de drinker.
En als je dat drinken er uit gooit, word je weer langzaamaan, een eigen mens. Dat je weet wat je doet, waar je voor staat, wat je kan, wat je niet kan.
Je wordt sterker en bewuster. Het is een heel proces, dat ik eigenlijk pas het laatste half jaar gewaar word. Eerder was ik veel te veel bezig met van de alcohol afblijven.

Ik hoop dat anderen zich ook dit positieve proces gunnen!

[Vie]

Ach Marjo, meid toch, wat knap dat je je zo sterk opstelt. Dat je toen in die hetze meeging, daar heb je achteraf je excuses voor aangeboden en dat is allang weer goed joh!
Petje af voor jou hoor, dat je voor jezelf de dingen waarvan je zegt dat je ze verkeerd hebt gedaan, onder ogen ziet.

[tasseke]

dus uiteindelijk ben je boos omdat je het gevoel hebt, dat je voor het karretje van een ander gespannen bent?

hoe komt het dan dat je je dat laat gebeuren? teveel vertrouwen?

natuurlijk ben je boos en teleurgesteld maar soms moet je door die emotie heen en zelf kijken wat je verkeerd heb gedaan, dan kan je hier aan werken.
iemand heeft je vertrouwen geschonden maar geef je niet teveel en te gemakkeliik je vertrouwen? je voelt jezelf de pispaal maar hoe komt het dat jij jezelf in die positie laat manouvreren? Schijnheiligheid..... dat is het hele leven, iedereen doet zich mooier voor dan hij/zij is maar het kan ook zijn dat iemand een groeiproces doormaakt en nu anders denkt over bepaalde zaken.
je kan dan wel geschokt achterblijven maar misschien kan je wel een stap meezetten in de goede richting.

dit zeg ik niet om je ongelijk te geven of te trappen maar over het algemeen is en blijft het altijd de vraag.. ok dit is gebeurd en wat kan ik hiermee? je kan boos blijven of er van leren

[Mai]

Ik dacht altijd dat ik een medestander nodig had.
Dat dat fijn zou zijn. dat het zo "hoort".
Ook achter de schermen durfde ik mijn mening niet
altijd eerlijk te geven. Ik denk niet zwart-wit. Hoe ik het
ook probeer, het lukt me niet. Ik zie overal wel een waarheid in.
En misschien is dat nog niet eens zo verkeerd.
Ik denk dat ik het liefst alleen ben met mijn eigen gedachten.
Alleen ik, begrijpt mij volkomen. Nou ja, zou ik willen.

Met drank probeerde ik mij altijd naar een ander te vormen, liet mezelf
alleen. Had liever niet meer een uitesproken mening. Teveel op mijn bek gevallen denk ik.
Zonder drank (nog maar net natuurlijk), ging ik door in oud gedrag.
Ben wel altijd bereid geweest om te leren. Vind dat moeilijk.
Ook eerlijk zijn vind ik vaak moeilijk. Om me bloot te geven.
Dat is uiteindelijk wel het streven, want juist hierdoor kan ik leren.
Niet meer bang te zijn om op mijn bek te gaan...

Zo grijs denken als ik zelf wil.

Dat kan ik alleen bereiken als ik niet meer drink.
Stapje voor stapje verder komen.
En zonuendan eens hard vallen. Ik raap mezelf wel weer op.

Ik heb de schoen aangetrokken, hij wringt.
Moet hem nog even inlopen denk ik, zoals de verkoper al zei!

[Har]

Hoi, hoi Niets mis met mijmeringen...zijn gedachten over jezelf of de ander die als wolkjes voorbijtrekken of als golven die over het strand rollen; gedachten die er mogen zijn.
Zoveel anders dan piekeren...piekeren is blindstaren of verdwaald raken. Tientallen keren dezelfde gedachte, die niets oplevert...de weg niet kunnen vinden. Typerend voor mijn depressie(s), dat piekeren.
Alsof je iets hebt laten liggen wat om een oplossing vraagt...en ja, meestal is dat ook zo.
Ben uit mijn depressie gekomen omdat ik iets doorbroken heb. Er moest wel degelijk een dikke punt achter de relatie/vriendschap met M. komen. Teveel verwarring, emotionele rollercoasters...te grote verschillen ondanks het wederzijds begrip, simpel gezegd, het gaat goed of het gaat niet. Je gaat vanzelf piekeren als het niet gaat.
Die depressie was in feite een emotionele blokkade, die raakvlakken had met mijn jeugd....het heden en verleden kwamen al piekerend bij elkaar De emotionele pijn was heftig en ik werd er doodmoe van. Kon het niet doorbreken omdat het mechanisme in werking trad van me af te zonderen ipv AKTIE te ondernemen en de afwachtende houding van M. die het (weer) zag gebeuren maakte me nog meer onzeker. Ik gaf me namelijk niet echt bloot, schaamde me voor mijn depressie...cirkeltje rond.

En waar ging het nou over?
Simpel, mijn onvermogen om zelfs de juiste mensen niet toe te laten als ik me kl@te voel...yep, Blacky ben ook een einzelganger. Op zich niets mis met je eigen leven te leiden, maar als je door een vage gedachtengang in lijden terechtkomt en daardoor het contact verliest met mensen die je dierbaar zijn dan heeft dat in mijn geval te maken met de koppige eigenschap dat ik er liever niet ben als het niet goed gaat...schijnbaar de beste oplossing
Verval dan al gauw in navelstaren en drank om die onmacht de vergetelheid in te sturen.

En hoe nu verder dan?
Vol in het leven blijven staan en wat te gecompliceerd is loslaten. Was achteraf toch te moeilijk voor mij om te accepteren dat M. mij voor de keus stelde; "Je gaat voor mij, of je gaat niet voor mij...geen half werk!" Kan haar geen ongelijk geven...ik hou ook niet van half werk
Daarbij was mijn wereldje veels te klein, zocht niet de mensen op om over die patstelling te praten.
Werd het teleurgestelde kind alsof zij het maar voor mij op moest knappen...die arm om me heen moest doen om me te troosten. Dat deed ze toch wel op haar manier...dat troosten, maar ik bleek er niet ontvankelijk voor te zijn. Dat kind in mij wou meer, zonder iets terug te hoeven geven, NIET onvoorwaardelijk dus, want ik vergat even compleet de volwassen vent in het spel te betrekken...verantwoording voor mijn gedrag te nemen.

Gelukkig sta ik weer in mijn kracht als man, omdat ik het kind in mijzelf heb kunnen troosten door aan verdriet toe te geven ipv ervan weg te lopen. Heb afgelopen week een goed gesprek met M. hierover gehad....vanuit dit inzicht gesproken. We gaan als maatjes uit elkaar, het is werkelijk het beste zo en helemaal helder
Ik vind het meer dan de moeite waard wat is gebeurd de afgelopen maand. Kan eindelijk mensen toelaten in mijn leven. Heb verdorie meer contacten opgebouwd in 1 maand tijd dan in jaren bij elkaar en dat voelt goed. Heeft veel te maken met op de juiste plek terechtkomen (de Boei) waar het veilig voelt...de timing is perfect! Ben dank verschuldigd aan het gepieker, want dat heeft me door de knieën gebracht en dat was hard nodig!

Hahaaa....daar kan ik nu dus achteraf mooi over mijmeren

Wauw, ik lees nu even vluchtig wat er intussen geschreven is. Wat een ontboezemingen van jullie allemaal Beloofd een mooi dagje te worden vandaag

[tasseke]

ik vind het van zowel marjo als vie heel mooi omschreven;

de verandering die je doormaakt, in het gewone leven maar zeker ook als je stopt met drinken
inwezen zijn we allemaal leugenachtige en manipalative wezentjes, ook het zwelgen in negatieve emoties, extranaliseren van problemen noemt men dat, daar zijn we met zijn allen goed in, moet ook wel anders hebben we nooit zolang met ons drankprobeem kunnen rondlopen.

ik ga niemand zijn of haar fouten goedpraten maar realiseer mij wel dat dit een proces is die we allen doormaken en dat iedereen hiervoor open moet staan. waarom accepteren we wel dat er iemand liegt over zijn of haar gebruik of die ene keer dat men met de bek op eht stuur gaat?

[Mai]

Pippi, ik vind je een goed mens.
Ik heb je nooit in een kwaad daglicht willen stellen.
Dat dit toch is gebeurd, ligt aan mijn onduidelijkheid.
Dat spijt me echt.

Ik wilde dat ik wat meer van jouw "guts" had.

Nu sluit ik even af.
Want wie is er weer de klos?
Juist. De hond.

[Vie]

Oh ja, even tussendoor, Har je vroeg (gisteren dacht ik) of ik niet de mogelijkheid had overwogen om onherkenbaar in dat programma te komen. Dat hebben ze inderdaad aangeboden, maar dat wilde ik niet. Je doet iets helemaal of je doet het niet. Tenminste, zo denk ik dat voor mezelf.

Diverse forumleden hebben mij indertijd aangeraden, om uit het forum te pikken wat ik kon gebruiken en de rest te laten liggen. Goede raad, duurde even voordat ik het ook in de praktijk kon brengen.
Maar is het zo erg als er hier af en toe geheggesteggeld wordt? Het spreekt wel van een betrokkenheid bij elkaar. Leuk is het niet, maar het is toch wel een waardevol iets.

Tasseke, je omschrijft het fenomeen mens wel erg misantropisch!

En nu wens ik iedereen een goede, droge dag. Het is hier prachtig herfstweer, lekker fris, laten we er gebruik van maken.

[Houtje]

Goeiemorgen.

Pfff, ik moet even bijkomen van alles wat ik gelezen heb. Maar ik ben blij dat ik toch ben komen lezen, want veel wordt me duidelijk.

Met die duidelijkheid ben ik blij, want ik voelde me aardig rot eronder. De insinuanties vond ik pijnlijk en naar. En ze deden me echt zeer. Dat is nog niet helemaal in één keer over, temeer omdat ik gisteren echt besloten had alles te laten rusten en gewoon mee te doen, en bam!!!!! daar werd opnieuw een bom achter me neergelegd en was er niemand te zien.

Marjo,
Je excuses zijn aanvaard. Ik vind het heel groots van je.

En ja, ik vind je tekening nog steeds prachtig. Echt, eerlijk.

Gelukkig heb je nu ook eigenlijk (grapje) gehandeld naar de inhoud ervan: je bent niet in de boom geklommen om vissen te vangen. We zullen de gevangen vis smakelijk verorberen, okee?

Pippi,
Ik ben inmiddels zo gegroeid dat ik me nu ook rechtstreeks tot jou durf te richten. Je hebt je aan me geërgerd, dat is wel duidelijk. Maar heb ervan geleerd, mijn postings zijn anders van toon, ik probeer het positieve meer te zien, kun je dat dan accepteren? Dat een mens verandert en leert? En misschien hebben andere mensen dat óók wel gezien (onbesproken mogelijkheid) en gedacht "tja, als Houtje zó schrijft vind ik het niet irritant".
En tja, misschien ben ik niet de enige die de afgelopen tijd heel hard aan zich zelf heeft moeten werken. Ik moet heel veel verdriet loslaten, van mijn moeder, maar eigenlijk ook van mijn hele jeugd.
Je komt erachter dat er verhalen zijn, die je met niemand meer kunt bespreken, ik ben de enige aanwezige die nog weet dat het zo en zo was en kan er nooit meer met iemand over praten.
En ja, dat ik het afgelopen half jaar door een hel ben gegaan, en dan niet zozeer de pijn, maar dat ik de moeder niet kan zijn die ik wil, dat is een opgave. Ook daar moet ik mee leven.
Dus ik moet veel leren, en vooral veel leren leven. Ik ga die uitdaging aan. Ik wil die uitdaging aangaan. Maar dan moeten we mekaar wel eerlijk in de ogen kunnen kijken en (eigenlijk als collega's) die vaak dezelfde weg lopen met onze pubers, een huwelijk dat mislukt is, enz, samen hetzelfde pad lopen.

Het is een beetje zuur, maar ik mag je wel bedanken voor de les waar je me met kop en kont ingeduwd hebt. Hij is aangekomen. Ik heb er veel van geleerd.

En nou wou ik graag verder en de boel afsluiten.

Okee?

[Har]

quote:

---

Originally posted by:

wingchun

Har:

---

Hé Wing, dit is je laatste dag van het drankbare leven...ga je die nuchter doorbrengen?

[albertina]

Goedemorgen,

Tjee wat een ontboezemingen zo op de ochtend.
Toen ik hier pas kwam schrijven had ik totaal niet het vermoeden
dat ook op een forum dit soort onderhuidse spanningen konden opspelen.

Zelf ben ik een zeer introvert persoontje, vind het doodeng mijn mening te
geven, zeker als ik alleen sta in een bepaald standpunt.
Er is wel moed voor nodig om dat te doen, je standpunt bepalen en behouden,
ook al sta je er alleen in.


In de loop der jaren heb ik wel geleerd dat het makkelijk is mee te praten maar
vaak erg moeilijk en griezelig om toch bij jezelf te blijven.
Het gebeurt regelmatig dat ik hier stellingen of postings van mensen lees dat ik denk,
Waauw, dat je dat durft.
Dan krijg ik het bij wijze van spreke al plaats vervangend benauwd voor het antwoord
dat eventueel zou kunnen komen.
En eerlijk gezegd ben ik soms best een beetje jaloers dat sommige mensen dat wel durven,
hun mening geven.
En dan bedoel ik een mening open en eerlijk, niet onder het mom van.

Het is makkelijk een ander te betrekken in gevoel van onmacht of ontevredenheid.
Of liever gezegd het op een ander te projecteren.
Dat lijkt mij voor de persoon zelf niet prettig maar ook voor de persoon waarop
geprojecteerd wordt zeer ongemakkelijk.

Dat gebeurt ook in het dagelijks leven, op werk, soms in vrienschappen, relaties.
Er ontstaat dan een soort machtstrijd, wie heeft gelijk, wie niet.
Soms kunnen mensen elkaar met de mond behoorlijk pijn doen.
De woorden kunnen vaak diepere wonden slaan dan de toon.
Heb respect voor elkaar en gun een ieder zijn eigen vierkante meter.
Een den kan niet in de schaduw van een cypresse leven.
Dat is waar het omgaat een ieder heeft zijn eigen waarheid.
Zolang het gebaseert is op eerlijkheid en respect.

[Houtje]

Vie,

Ik had het met mijn kinderen besproken hè het filmen.
Zegt de oudste: ja mam, als je onherkenbaar in beeld gaat is het net alsof je je schaamt voor alcoholdebaas, je wilt toch juist reclame voor ze maken? Nou, die mensen komen toch ook niet onherkenbaar in beeld?

Ik moest er hartelijk om lachen, ook al snap ik heus wel dat hij met zijn puberbrains niet inziet dat als andere ouders (van vriendjes van hem of zo want daar gaat het mij om) mij in volle glorie op de buis zien, dat dat voor Zoon zelf wel eens niet zo leuk zou zijn, die reakties. Maar de primaire reactie vond ik heel leuk.

[Houtje]

Ja mijn kinderen weten van alcohol de baas. Ik heb ze het uiteindelijk verteld, en ben ontzettend blij dat ik het gedaan heb.

Ik vertel het ook aan steeds meer mensen in mijn omgeving en NIEMAND zegt wat ben jij een looser dat je niet goed bezig was, maar wat KNAP dat je je gedrag hebt veranderd en hebt gekozen daarvoor.

Ik heb een dubbele motivatie (die ik hier amper kwijt durf gezien het rookgedrag) ik ben erg anti-rook omdat ik vind dat opvoeden vóórleven is en je je kids niet kunt verbieden te roken terwijl je er zelf een opsteekt, en verbieden om te drinken terwijl je er een achterover slaat.

*tiepvoudje

[Har]

Klinkt goed Wing. Geen angst man, ga ervoor!

Hoog tijd voor een ontbijt! Eitje bakken...met tomaat en kaas, brood roosteren...karnemelk en nog een senseo..

[tasseke]

Vie,

misantropisch?????

och ja, ik heb mijn hele leven al gelogen dat het een lieve lust was, gelogen over hoe ik mij voel, gelogen dat ik niet had gedronken, gelogen over de rekeningen, gelogen tegen mensen.
alles maar dan ook alles om aardig gevonden te worden, om de schuld bij anderen te leggen, gewoon door te kunnen gaan met mijn zielige leventje en het allerbelangrijskte wijntje of biertje. niets was te gek om die borrel te krijgen maar ook om het beeld van die sterke, leuke en spontane vrouw in stand te houden.

De grootste leugen was het liegen naar mijzelf maar met al die leugens heb ik wel heel veel vertrouwen verloren, voornamelijk in mijzelf maar zeker weten ook bij belangrijke mensen om mij heen.
Dit is iets wat ik niet in één dag kan oplossen dat is de weg vol met boetedoening die ik moet afleggen

maar maakt deze ontboezeming mij nu tot een slecht mens? ik zie mijzelf liever als iemand die in de vele valkuilen is getrapt en haar best moet doen omdaar weer uit te krabbelen. tja onderweg zal ik gerust nog een keer een valkuil meemaken maar iedere keer als ik mijn kop weer boven krijg heb ik weer iets geleerd

[blacky]

amaai ik zit hier met echt kiekenvel jullie berichten te lezen , er mag dan soms een menings verschil zijn vandaag straalt de warmte voor mekaar van mijn scherm of is dit enkel mijn eigen gevoel ??
ik heb een lekker broodje kip curry binnen en voor vanavond echte snert met echt nederlandse rookworst , de zever loopt mij nu al uit de mond
ben boodschappen wezen doen en ja je moet blacky heten om in een winkel met kortingbons van een andere winkel te willen betalen , zag eerlijk gezegt even rood als mijn jas
yang trek je gat weg van voor mijn scherrm , sorry is tegen yang
zo mensen ik ga mijn dag benutten om de spaanse strijk te doen en verder te mijmeren ................
mijmeren he lieve mensen niet piekeren want dat maakt mij kapot

[Ziza]

Goedemorgen allemaal,

Vanochtend om 06:00 stond ons zoontje bij het bed met de blije mededeling dat Sinterklaas was langsgekomen. Hoe mooi om te zien wat voor excitement en spanning het geeft bij kids.
Even later kwam ons dochtertje met ook al zo een blij gezicht.
Hoe simpel kan het zijn eigenlijk zijn om te genieten van het leven.

Mijn ervaring met dit forum is dat het beste voor mij is om niet te reageren op postings die kwetsend zijn voor mij of anderen. Iemand die iets negatiefs schrijft over iemand anders of roddelt staat vaak niet open voor iets anders. Komt daarbij dat als ik reageer ik de negativiteit van de pleger extra activeer want deze of gene schrijft niet zonder reden negatief over iemand anders. En op die manier kan ik in plaats van te helpen iemand alleen maar dieper in de negativiteit drukken.
De reden voor mijn negativiteit over anderen of meningen van anderen is mijn eigen angst. Het heeft helemaal niets met het gebeurde te maken met maar met mijn perceptie en daarbij behorende waarden en normen daarvan. En dat maakt het mogelijk, toen ik dat leerde , om te kunnen kiezen in mijn reaktie op negativiteit. En nogmaals voor mij werkt het beste om niet te reageren. En al die keren dat ik het wel heb gedaan leverde het alleen maar meer denkwerk en wrok op in mijn eigen hoofd. Zonde van de tijd.

Het mooie van eerlijkheid is dat er niets te beschermen valt. Het mooie van openheid is dat als ik open ben dingen door mij heen gaan in plaats van dat ze tegen mij aan botsen. Botsen doet pijn.

Waar ik mij ook van bewust ben is dat een mening maar een mening is. Een mening is een gedachte vaak zonder enige ervaring maar gebaseerd op wat ik denk en wat ik weet.
En meningen zijn veel minder belangrijk dan beslissingen met de daaropvolgende aktie die een beslissing doet staan en doet gelden.

En uiteindelijk is de vraag " hoe belangrijk is het nu allemaal ? "
En ben je blij of niet ?
Wil je vrolijk en gelukkig worden ?
Geloof je dat het mogelijk is ?

Mijn sponser vertelde mij helemaal in het begin van onze relatie dat " i dont care for your problems ; i am trying to help you live in the solution" ... i dont care for your problems kun je vertalen met " ik zorg niet voor jouw problemen" ... en als ik met gasten werk zeg ik dat ze nu ook. Kijk dat je problemen hebt oke , wie niet , de allerbelangrijkste vraag is wat ga je er aan doen en wat is je plan.
Wat ik heb geleerd is dat ik moet leren leven in de oplossing in plaats van in het probleem.
Als ik niet in de oplossing leef dan ben ik altijd deel van het probleem.

En als ik mijn trots op zij kan zetten of denkbeelden dat ik zelf de oplossing moet verzinnen of dat het zwak is om hulp te vragen of op mijn knieen te gaan en te bidden dan ben ik op de goede weg.
Na jarenlang verslaafd te zijn kon ik ook alleen maar toegeven dat ik zelf niet wist hoe ik het kon stoppen , dat mijn leven onhanteerbaar was en een puinhoop. Dat ik vol met angst en wrok zat. En heel erg boos was. Op mijzelf en de wereld.
Het absoluut bizarre aspect van verslaving is dat als mijn DVD speler kapot is ik deze weggooi en een nieuwe koop die het wel doet. Maar ik weiger om mijn denken en gedrag onder de loep te nemen en afscheid te nemen van opvattingen , normen en waarden en gedachten en gedrag die niet werken in mijn leven. Die mij aleen maar pijn en ellende geven. En dat is paradoxaal.
Het weigeren afscheid te nemen en ergens aan vast te houden wat niet werkt is de waanzin van verslaving. Alcohol is slechts een symptoom. Het echte probleem zit diep van binnen waar tevens ook de oplossing zit.

Het hele avontuur begon voor mij met totale abstinentie , vervolgens ben ik de obsessie met de gedachten aan drinken en gebruiken kwijtgeraakt door te werken aan de 12 stappenen daarna kon ik gaan beginnen aan geestelijke groei en om die dingen te doen die gezond voor mij zijn ook mbv de 12 stappen. En ik ben pas een baby hahahaha....
Op een goede dag heb ik de emotionele stabiliteit van een 14 jarige jongen die niet naar de zondagschool wil...

Peace :light:

[Anna]

Een goede zondagmorgen allemaal, al is het al bijna middag.

Adam, hoewel ik het in grote lijnen met je bericht eens ben, heb ik toch de behoefte te reageren. Het is waar dat ik van de mensen die weten dat ik te veel dronk, en daarmee gestopt ben, overwegend positieve reacties heb gekregen. Wat dat betreft geen reden voor geheimzinnigheid of anonimiteit dus. Toch ken ik wel degelijk voorbeelden van mensen die achteraf de negatieve gevolgen hebben ondervonden van het feit dat ze gedronken hádden. Mensen, die bewust gekozen hadden voor openheid, en die na jaren van verborgen alcoholisme alsnog het stempel opgeplakt kregen, met ontslag, het mislopen van een promotie of het verlies van 'vrienden' als gevolg.
Ik zet 'vrienden' bewust tussen aanhalingstekens, want je kunt je natuurlijk afvragen of dit wel goede vrienden waren. Toch is het zuur, als je jarenlang in het geniep bezig bent geweest jezelf de vernieling in te helpen, dat mensen je alsnog laten vallen als je juist goed bezig bent. En wie zit er te wachten op het verlies van werk, of het blokkeren van van verdere groei en ontwikkeling?

Hoe geaccepteerd drinken in onze maatschappij ook is, en ook het drinken van een glas te veel, er rust wel degelijk nog steeds een stigma op alcoholisme. Daarom heb ik ook ervoor gekozen niet alsnog rond te gaan bazuinen dat ik te veel dronk, en dat dat mijn functioneren behoorlijk begon te belemmeren. Daarom wil ik ook niet - al of niet herkenbaar - op de televisie, met het risico dat mensen die mij kennen weten dat ik dat was. Al was het alleen maar vanwege die cameraploeg voor de deur!

Mensen, maak er een mooie dag van, en hou het droog!