Spring naar bijdragen

woensdag 20 mei 2009


ferry

Aanbevolen berichten

Hallo mensen,

Ik ben weer op mijn honk.

't Is een bijzondere gebeurtenis om aan deze theaterproductie mee te werken. Het is ook geen gewoon doorsnee toneel waarbij iedereen een rol heeft. Er is regie en er is een Idee en toch is de inbreng aan ideeën, houding van de spelers zelf net zo belangrijk. Samenwerking is belangrijk bij zoiets.

Nu maar even wat rustig aan doen en rustig worden in 't koppie.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • Antwoorden 159
  • Created
  • Laatste antwoord

Top Posters In This Topic

Top Posters In This Topic

ik zou wel naar bed willen maar dat gaat niet. mijn zoon(18) is niet thuisgekomen na school. Ik heb geen idee waar hij zit/uithangt. hij neemt zijn telefoon ook niet op en heeft zelf ook niet gebeld. ik ga heen en weer tussen ongerustheid en boosheid!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Wat doen jullie allemaal nog zo laat op? :)

Rudy en Rapilos, ik bid op mijn manier voor jullie. Ik ben er zelf ook doorheen gekomen en nog steeds alive 'n kicking. Het kan heel goed gaan!

Corinne wat leuk zo'n theaterproduktie.
Voelt het voor jou al lekkerder, het niet roken?

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Vie,
Je zou kunnen zeggen dat het begint te wennen om niet te roken. Ik ben soms nog wel zeer bewust bezig met het analyseren, om het maar zo te noemen. Op het rookforum heb ik vanavond o.a. het volgende geschreven:
Ik zit nu bij die theaterproductie en ik vind de rokers maar zielepoten. Snak, snak, snakker de snak; in plaats van even lekker een bakkie koffie te doen en gezellig met anderen te kleppen, stressen de rokers naar buiten: paf paf paf en moeten dan weer naar binnen geroepen worden. Natuurlijk hebben ze nog niet geplast of gedronken. Ze kosten tijd, onze tijd, repetitietijd. De roker legt dus ook nog eens beslag op de tijd van een ander. Daar ben ik me nu dus echt bewust van geworden.

In een scene die ik met twee andere mensen, een meneer en een mevrouw, speelde, spraken we over dromen. Een maand of zes geleden was de ex van die mevrouw overleden. Ze waren 29 jaar getrouwd geweest en al vijf jaar gescheiden. Ze hadden nog wel dagelijks telefonisch contact. De ex was alcoholist (tot in de kist). Zo kwam alcoholisme ter sprake. De meneer zijn vrouw lijdt aan korsakov. Op het moment dat ik wou vertellen dat ik een alcoholist ben, werden we "gestoord" door de regisseuse. Er moesten nog wat andere dingen gebeuren en toen was de repetie afgelopen. Ik heb het hen niet kunnen vertellen. Misschien doe ik dat nog wel als we nog eens met zijn drietjes een tête-à-tête kunnen hebben. Het gesprek raakte me diep en wees me erop dat ik toch maar mooi op tijd heb kunnen stoppen. Wat me ook raakte, was het feit dat ze het alcoholisme (i.e. gedrag) van hun partner afkeurden, maar nog steeds liefde voelen.

Nu ga ik maar naar bed.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden

×
×
  • Nieuwe aanmaken...