zondag 28 maart 2010

[Alf]

Ja daar ben ik dus nog niet uit Witte..
Kun je niets verwachten
en toch teleurgesteld worden?
Of verwachtte je dan toch stiekem iets?

[albertina]

Ook ik vind het allemaal soms kwalitatief uitermate teleurstellend.
Nu ik 5 maanden op weg ben in de dagbehandeling had ik toch wel
gehoopt dat ik mezelf iets beter zou voelen.
Er zijn heus betere dagen maar lang niet genoeg naar mijn zin.
De piekers blijven in grote mate aanwezig.
Ook m.b.t mij werk.
Wat moet ik in hemelsnaam gaan doen?
Het werk wat ik altijd gedaan heb wil en kan ik niet meer doen.
Maar wat dan nu?
Ik heb geen flauw idee, ik hoef ook niet te solliciteren,
ik zou er ook niet veel van bakken in zo'n gesprek.
Goed, ik ga toch weer proberen er een positieve dag van te maken.
Proberen de piekers te laten voor wat ze zijn vandaag.




@lettertje aangep.

[witte]

Ik las net Bambab en moest direct aan jou denken.
Het lijkt best wel een beetje hoe jij het ook voelt he?
Of zie ik dat verkeerd??

Ha jij neemt de zin in allerlei situaties onder de loep.
Misschien is dat, waarom je eraan gaat twijfelen.
Ik heb deze zin vaak in mn hoofd als ik iets ga doen
waar ik bijv super veel zin heb, bijv ik verheug me op een leuk uitje.
Ook in de omgang met sommige mensen. Dan verwacht ik onbewust toch iets van ze
en als dat niet uitkomt dan grote teleurstelling

[Alf]

Het gekke is
ik kan ook niet terug naar de drank
stond gisteren met een geopende fles in mn hand
(was al open)en snoof het bouquet op,
ik weet het, helemaal fout
maar was alleen thuis en wanhopig
maar het rook niet zoals vroeger
en kreeg ook visioenen van een beschonken
malloot
het is als vreemdgaan
een kortstondig genoegen met
mogelijk grote gevolgen
dus heb de fles weer dichtgedaan en weggezet
Ik kan dus niet terug
en heb er niets voor in de plaats
dat is dus het beroerde...
En ik weiger te accepteren dat het is zo als het is
ik was altijd een vrolijke jongen die af en toe een dip had
en nu is het andersom
dus wie ben ik nou echt?
of wil ik zijn?
en dat ik me dat nu nog allemaal moet afvragen...pff

[witte]

HOi Tina
Ik heb vd week ook nog even over jou nagedacht
Ik kan niet begrijpen dat ze zo een punt hebben gemaakt
van je boosheid.
Nou wel dat ze er een punt van hebben gemaakt maar hoe ze er vervolgens mee
omgegaan zijn.
Ik ben er altijd van uitgegaan dat therapie je helpt om in contact te komen met je emoties, als je ze dan gevonden hebt en je uit ze op een ongepaste manier, dan is er toch een ontzettend brok werk aan de winkel om jou dan te leren er goed mee om te gaan, ipv je schofferen dat je ongepaste boosheid hebt??

[Alf]

Ja Witte
dat van die verwachtingen mbt uitstapjes
die ken ik
maar als je niets verwacht
want dat doe je dan de volgende keer
kan het dan toch nog tegenvallen

Tina
Ongepaste boosheid?
Heb ik iets gemist?

[bolletje]

Precies Alf. Wie wil je zijn. De vrolijke jongen van vroeger is er niet meer. Dat was toch schijn. Maar als je de verwachtingen van jezelf niet te hoog legt, kunnen die uit komen hoor. Te hoge verwachtingen waar je nooit aan kunt voldoen, werken een frustratie in de hand.
Accepteren wie we zijn geeft een stuk rust.

[witte]

Kijk daar zit jou vraag dus mbt het niet eens zijn.
Zo heb ik dus nog nooit naar die zin gekeken Alf.
Daar moet ik ook ff ver nadenken hoor....

Trouwens thnx Dar fur die bluuuumen
(volgende week is t zover)

[albertina]

Ja Witte, het is me allemaal wat.
Er wordt verwacht dat ik mijn excuses aanbiedt
Dat ga ik ook wel doen, ik was zo vreselijk boos
dat ik uit mijn stoel omhoog schoot en dat was nogal
bedreigend.
Dus voor dat deel maak ik excuses voor mijn woorden niet.
Daar neem ik niets van terug, wellicht ga ik proberen het
iets mooier te brengen.
Kijk, mijn probleem is dat ik niet snel boos ben,
het gevolg is dat ik alles opkrop en dan vervolgens
nogal uitbarst.

@lettertje

[Alf]

Ik heb dat stuk van Kate nog even gevonden

'Las nog een stuk in de Psychologie over een journalist die zich ook helemaal van de wereld zuipt, nu een maand of 5 droog staat en toch weer wil en zal gaan drinken. Omdat het hem in balans houdt. Omdat hij zichzelf dan helemaal kan verliezen.
Hoe vreemd kunnen de kronkels in je denken zijn.'

Ik vind die kronkel dus helemaal niet vreemd
Kan het me nu juist heel goed indenken

Bol
Ik wil die vrolijke jongen zijn
want dat was ik als kind ook
alhoewel, ook niet altijd eigenlijk
of missc wel helemaal niet..
he wat lastig
tsja wie ben ik?
als ik dat weet kan ik het pas accepteren
toch?
Kom ik daar ooit nog achter?
Beetje banaal om dat na 55 jaar
nog proberen te ontdekken..

[Alf]

quote:

---

Originally posted by:

albertina

Kijk, mijn probleem is dat ik niet snel boos ben,

het gevolg is dat ik alles opkrop en dan vervolgens

nogal uitbarst.

---

Nou Albert
hier zit er nog één
als het gebeurt
berg je dan maar
want dan gaat het net als bij jou
een ontploffende vulkaan
een fragmentatiebom
teveel en te hard
en idd
de boodschap blijft
de manier waarop
kan beter
en dat is te leren

[witte]

Hoe mooi kun je een leerpunt voor jezelf bereiken Tina??
Daar kunnen ze toch iets mee lijkt mij.?
Jij weet nu hoe het werkt
nu nog een kwestie van hoe leer je in het vervolg
dat opkroppen af, zodat je op een sociaal geaccepteerde manier
kunt reageren...
Niet over de top gaan maar eerder aangeven dat je het met iets niet ees bent.
Misschien zie ik het helemaal fout hoor,
maar toch denk ik dat je therapeut hier iets laat liggen.

[albertina]

Alf,

ja dat is te leren, ik ben druk bezig.
Maar jaren lang oud gedrag is niet één twee drie
afgeleerd.
Het blijft oefenen.
:$

[witte]

Nu staat mn berichtje er aan jou Albertina en lees ik m nog is over
en moet ik echt lachen om mezelf
Wat een bijdehand ben ik af en toe zeg

[albertina]

Witte,

[BamBam]

quote:

---

Originally posted by:

Alf

Oké Bambi

Ik wil ook graag overal een antwoord op:D

Wat me intrigeert is ook je 2e alinea: je zegt:Hoe erg zou het zijn dat ik niet meer kan wat ik kon.

Zou? Kan je het nu nog wel of kun je nu dingen niet meer? En waar ligt dat aan?

Miss stel ik teveel vragen

vraag ik me af..

---

Je stelt niet teveel vragen Alf. het is een mooi onderwerp. Ik kan niet meer wat ik kon. En wat idd een vraag is: kon ik het toen altijd wel of dreef ik op de drank. Ik denk het laatste. daarnaast word ik ook een ietsje ouder maar dat speelt nu niet echt mee denk ik.
Ik wens niet te accepteren dat het is zoals het is. Volgens mij zit daar de crux. En wat Bol schreef nav een berichtje van jou: wellicht was je niet de Alf die je was met dranbk. Ik dacht altijd dat de drank de oorzaak was van mn problemen maar nu zie ik dat mn problemen er altijd al zijn geweest. De drank dempte en werd vervolgens ook een probleem omdat ik niet kan stoppen.
Ik ben bang, onzeker, leuk, gevat, heb een grote bang, weet soms niet hoe me te gedragen enzovoort. Dat was ik al en ben ik, in zekere zin, nog steeds. Nu, zonder drank, ben ik opnieuw aan het uitvogelen wie ik ben. Wat ik wil, wat ik kan, wat ik mag van mezelf.

Fran merkte net op dat het lijkt alsof ik bang ben voor het maken van keuzes omdat ik dan ook moet gaan staan voor de konsequenties. En dat is ook wel zo. Ik wil geen verantwoordelijkheid. Ik wil graag dat ze me bij mn hand pakt en zegt; 'BB, kom maar, alles komt goed, ik regel het wel'. En als ze dat dan zou doen zou ik die hand van me afschudden en kwaad en geërgerd roepen dat ik heus mezelf wel kan redden! Wat denk je nou.....

Vroeger maakte ik een keuze: Bam. Klaar en nu verder. Het lijkt wel alsof ik mezelf kwijt ben geraakt. Klinkt zo vaag maar zo voelt het soms.

En Alf, drinken is echt geen optie meer. Ik kan me goed voorstellen dat je gister even dacht; 'zal ik'... Maar weet je, het kan nooit meer hetzelfde zijn. Het brengt niets meer. En als je eenmaal een tijd droog hebt gestaan weet je dat.

Wat echter wel veranderd is is dat ik me niet meer schuldig voel. In mijn vorige realtie was ik de drinker en ik voelde me altijd schuldig. Ik drnk niet meer. Dat geeft een verschuiving in relaties. In mijn geval betekende dit het einde van mn ralatie. Ik heb lang gedacht dat dit ook mijn schuld was. Ik zie nu dat dit niet zo is. Mijn ex heeft hier zeker haar aandeel in gehad. Omdat zij nu dood is vond ik dat ik dit niet mocht/kon zeggen maar dat is flauwekul. Wat recht is is recht en wat krom is, is krom. Wij hadden samen een aandeel. Jammer blijft het wel dat we het er nooit mer samen over zullen kunnen hebben. Brengt me gelijk weer op een ander iets. Ik wil ALTIJD bevestiging, ALTIJD. Ik wil altijd dat de ander zegt dat het goed is wat ik doe.


Pfffff, ook geen wonder dat ik zo moe ben. Ik weet niet of ik antwoord geef op een aantal van je vragen maar dit stormde nu ff door mn hoofd.

[albertina]

Dar,

één persoon wel, van de anderen vraag ik het mezelf wel eens
af.
Niet zozeer over hun verleden maar over het heden.
Er wordt wat dat betreft niet zo makkelijk geuit.

[Alf]

quote:

---

Originally posted by:

albertina

Alf,

ja dat is te leren, ik ben druk bezig.

Maar jaren lang oud gedrag is niet één twee drie

afgeleerd.

Het blijft oefenen.

:$

---

O nee zeker niet
ik heb het al eens gezegd
in therapie leer je iets ernaast
eerst kon je zwemmen
na de th.kun je ook schaatsen
je hebt een keuze erbij gekregen
maar je oude gedrag is er ook nog en
daar zul je nog heel vaak in terugvallen
alleen je kunt nu ook voor iets anders kiezen
en daar veel in oefenen..
Je hebt nu een keer geschaatst Tien
en je ging meteen te hard
en dus onderuit
maar je th. heeft je mogelijk
de verkeerde wisselbaan gewezen
Ik denk dat Witte een punt heeft..

[BamBam]

quote:

---

Originally posted by:

bolletje

Hé Bam. niet zo slecht denken over mij hé

Nou ik moet je zeggen dat zo'n neger hier welkom zou zijn hoor, niks op tegen.

---

BB says: Bol, ik denk niet slecht over je. Een mooie gespierde neger, schilderen in zwembroek, bodypainten mét slagroom, nou ik weet vervelender bestedingen van de zondag...

[bolletje]

Ja natuurlijk komt je er achter wie je bent Alf, maar dan zal je je gevoelens toe moeten laten en opnieuw moeten leren, er mee om te gaan. Ik vond dat vroeger erg beangstigend, want wie was ik nu helemaal.
Maar doordat ik toch durfde te kijken naar die gevoelens, begon ik een beetje te beseffen wie ik was.
Ik kwam ook tot de ontdekking dat ik best erg bang was voor mijn eigen agressie, iets waar ik nog steeds bang voor ben en het liever weg druk dan het te uiten.
Ook kwam ik tot ontdekking dat ik gouden handen heb, iets wat vroeger al gezegd werd, maar wat ik niet serieus nam. Dus er kwamen ook hele fijne gevoelens naar boven.
Ik was toch, al met al, tevreden met mijzelf, en dat is nu nog steeds. Ik ben iemand en accepteer mezelf over het algemeen goed.

[albertina]

Even iets tussendoor.
Carolien,
ik zie je steeds ingelogd.
Wat ik mij afvraag is waarom je niets schrijft.
Dat ben ik niet van je gewend.

[witte]

Wat een prachtige matafoor Alf;)

[BamBam]

En wat Tapas schrijft is ook zo waar; 'niet vergeten dat het een rouwproces is'. Ik wil, natuurlijk, altijd veel te snel. Ik heb ook veel verdriet van wat allemaal is geweest. Of van wat niet is geweest. Dat in juiste proporties brengen en mee om gaan is niet simpel.

Ik was en ben soms wel teleurgesteld. Ik dacht werkelijk dat als ik zou stoppen met drinken mn leven fantastisch zou worden. Het niet drinken brengt geweldige dingen, no doubt. Maar ik voel me niet alijd fantastisch. Dat was wrs ook een foutieve veronderstelling. Niet alles is maakbaar in deze wereld. Het is ook een zoektocht, het onder ogen zien van keuzes, verantwoordelijkheid nemen voor die keuzes. Accepteren dat sommige zaken zijn zoals ze zijn en van daaruit verder bouwen.
En altijd weer AKTIE. Ik hoef niet alles alleen te doen maar ik moet het wel zelf doen. Als ik niet in aktie kom gebeurd er niets.

[witte]

quote:

---

Originally posted by: BamBam
Fran merkte net op dat het lijkt alsof ik bang ben voor het maken van keuzes omdat ik dan ook moet gaan staan voor de konsequenties. En dat is ook wel zo. Ik wil geen verantwoordelijkheid. Ik wil graag dat ze me bij mn hand pakt en zegt; 'BB, kom maar, alles komt goed, ik regel het wel'. En als ze dat dan zou doen zou ik die hand van me afschudden en kwaad en geërgerd roepen dat ik heus mezelf wel kan redden! Wat denk je nou.....


Dit is herkenbaar voor mij
Oh beste frummers, we mogen toch echt niet voorbij gaan aan het feit dat we hier op dit "oefenterrein"
zoveel leren van elkaar....
Dit is 1 brok therapie hoor hier.
Leren van elkaar en inzichten krijgen door andere.
Waar krijg je t zo gratis en voor niets????

(aanpassing: wel de goeie quote plaatsen)

[albertina]

Het is hier vandaag inderdaad erg leerzaam.