Iedere dag een nieuwe kans om te starten, laat de dag van gisteren achter je. 11-4-2010.

[tasseke]

ik ben ook voor de gemengde groepen hoor
al is het alleen maar om de simpele nuchterheid van mannen
de mogelijkheid om het probleem als een zelfstandig iets te beschouwen zonder daar nog meer bij te halen.

misschien is het inderdaad alleen de benadering
lekker belangrijk eigenlijk

[Jannigje]

Dag allemaal

Ik schrijf bijna niet, want ik voel me nog erg onwennig en eigenlijk een beetje een buitenstaander. Niet omdat ik een ander probleem heb, want dat heb ik niet. Ik ben hier om dezelfde reden als jullie, maar ik kijk van de buitenkant "in een warm en vertrouwd nest" ofzo. Klinkt misschien stom, maar zo voelt het. Één van mijn problemen overigens, het gevoel "er niet bij te horen, er niet te mogen zijn".

Maar nu wil ik toch graag iets delen, want ik kreeg vanmorgen een bericht waardoor ik danig in de war ben.
Eerst even ter verduidelijking: ik zit met 3 anderen in een intervisiegroep, wij hebben allemaal dezelfde therapieopleiding gedaan. De anderen zijn erin geslaagd een eigen praktijk te beginnen, ik niet. Ik worstel al jaren met perioden van zware depressie en lijk alleen maar bezig te zijn mijn hoofd boven water te houden. ( EN DRANK HELPT DAARBIJ NIET, al lijkt dat heel even wel zo. Maar dat weten jullie ook allang)
Om een eigen praktijk te kunnen beginnen zou ik iets op moeten bouwen naast mijn bestaande baan (ik ben alleen en er moet wel brood op de plank komen). Ik kan mijn baan al bijna niet aan (heb langdurige periodes van uitval, werk nu weinig op therapeutisch basis) dus laat staan daarnaast nog een praktijk opbouwen. Ik vind het heel moeilijk om dat te accepteren.
Maar gelukkig was er toch de intervisiegroep, a.h.w. mijn enige aansluiting bij de anderen waar ik wel in meedraaide. Maar nu gaat die groep stoppen, te klein, en ben ik mijn enige lijntje met het vak en de anderen kwijt.
De anderen gaan naar een andere groep, maar ik kan daar niet heen, want ik heb geen praktijk.
Ik voel me dus (opnieuw) zooooo mislukt!!!!
En wat is dan de eetsre gedachte: zie je wel, JIJ kunt het niet, het is allemaal zinloos, geef het maar op!! Je kunt net zo goed weer gaan drinken, dan voel je de pijn niet meer. En oohh een deel van mij wil dat zoooo graag. Niet elke keer die pijn!!!
Maar ik ben niet voor niets hier begonnen!!! (zie de toetsen niet meer goed door de tranen)
Ik heb al 20 dagen niet gedronken.

[Hermie]

Nou ja als je 40 weken een halve dag per week met elkaar door moet brengen wordt het toch wel belangrijk hoor;)

Maar goed ik ga weer een poging wagen om me over de botjes, spiertjes en alle mogelijke bewegingen te werpen want het (her)examen nadert met rasse schreden.

[tasseke]

Bol,

ik zal maar eerst aan stap 1 beginnen
Wie ben ik in hemelsnaam?


raar he?

ik heb altijd geleerd dat een dubbeltje nooit een kwartje zal worden
maar ik heb me er nooit bij neer kunnen leggen dat dit kwartje in een dubbeltjes wieg is te komen liggen.

[tasseke]

hermie

tuurlijk is de samenstelling van de groep belangrijk!
ik doelde op het eventuele verschil, maar dat snap je ook wel

studeer ze!

[Hermie]

Jannigje het gevoel een 'loser' te zijn is zooo herkenbaar. Jarenlang heb ik de kar in mijn relatie en werk getrokken, o.a. daardoor ben ik ook gaan drinken om even de druk van de ketel te halen. Uiteindelijk heeft het erin geresulteerd dat ik mijn baan en relatie kwijt was, terwijl ik heel wat opleidingen met succes heb afgerond hoor. Ik ben zelfs in het ziekenhuis opgenomen met een alcoholische hepatitis, kantje boord allemaal. Maar hey kijk.. ik ben er nog steeds! Ik studeer nu voor sportmasseur waar ik ook echt mijn werk van wil maken en het is zwaar en af en toe denk ik ook van pfff laat maar.. maar ik ga door.
Zoek diep in jezelf en probeer kracht te vinden om door te gaan, of het roer helemaal om te gooien. Dat is eng en je weet niet waar je uitkomt maar zoals het nu gaat, gaat het ook niet goed. Komop niet het koppie laten hangen, je bent zo goed bezig:heart:

[tasseke]

he jannigje!

als eerste,
dit warme nest is voor jou ook beschikbaar!
je moet alleen nog even durven om jezelf die warmte toe te staan

als tweede,
potver.............dat is inderdaad een rot mededeling en je gevoel daarbij kan ik goed voorstellen
maar inderdaad, drinken helpt daar geen bal bij, het zet je alleen maar verder weg van de anderen.

maar is dit tegelijkertijd niet een mooie kans om eerst aan jezelf te werken?
even de verplichting van werken, een eigen praktijk opzij zetten.
als ik het goed begrijp probeer je nu uit alle macht vanalles goed te doen, prive, opleiding werk en ga maar door.
maar als je alles tegelijk en ook nog goed wil doen, dan loop je jezelf omver en meestal blijkt dat je alles half hebt gedaan.

[Hermie]

Snap ik Tas enne.. jij bent een kwartje in wording:present:

[bolletje]

quote:

---

Originally posted by:

tasseke

Bol,

ik zal maar eerst aan stap 1 beginnen

Wie ben ik in hemelsnaam?

raar he?

ik heb altijd geleerd dat een dubbeltje nooit een kwartje zal worden

maar ik heb me er nooit bij neer kunnen leggen dat dit kwartje in een dubbeltjes wieg is te komen liggen.

---

Op de eerste plaats ben je mens Tassie. En het feit dat je jezelf al ziet als een kwartje betekent dat je niet helemaal een nietsnut vind. En dat is geweldig. Maar iedereen projecteert nu eenmaal en de kunst is om die projectie positief te laten worden.
Ik was vroeger ook helemaal niets ondanks ik heel vaak complimenten kreeg. Toen ben ik gaan kijken naar waarom ik zo negatief was en toen kwam ik toch tot de ontdekking dat het grotendeels te maken had met mijn opvoeding. Ik was raar, en ben me, doordat ik me zo onzeker voelde, raar gaan gedragen.
Op het laatst wist ik niet meer wie nu eigenlijk de Bolle was, ik was mezelf helemaal kwijt. Het was een soort gedwongen ontrouw aan mezelf.
Doordat ik complimenten toch wat meer toe kon laten, en heel voorzichtig probeerde om mijzelf te zijn in een groep, kwam ik tot de ontdekking dat ik nog niet zo slecht in elkaar zat.
Ik leerde dat door toch met mensen om te gaan en daar van te leren.
Nu, ook mede door het frum, weet ik dat ik goed ben van hart, en dat sterkt me ontzettend. Ik kan mijn liefde kwijt en dat geeft me weer een gevoel dat het goed is.
Bijna niemand kan alleen zijn. Gewoon omdat we kuddedieren zijn, en anderen nodig hebben om onszelf te ontplooien.

[Hermie]

Bollie je bent een fijn mens volgens mij met idd het hart op de goede plaats, daar hoef je niet aan te twijfelen hoor. Dus ook voor jou een

[Teveel]

Goede morgen, middag inmiddels dus...

Tass het gaat dus eindelijk gebeuren. Begrijp dat je een beetje angstig bent maar hou dat blije en nieuwsgierige vast. Morgen wordt dus een soort D-day voor je, succes en sterkte als je dat nodig hebt.

Harry

[Hermie]

En de D staat dan in dit geval niet voor decision maar voor discovery lijkt mij;)

[bolletje]

Zo eens ff kijken of ik een paar foto's van de tuin kan plaatsen. Daar gaat ie dan:P

[tasseke]

Bol,

zo zie je maar wat de omgeving met je doet
ikzelf kom uit een mooi en warm nest maar heb me altijd anders gevoelt, een buitenbeentje
heel lang heb ik moeten vechten om te accepteren dat het leven nu eenmaal zo is
alleen is dat accepteren mij nooit gelukt, inderdaad ontrouw aan jezelf
Nu na de diagnose valt er voor mij heel wat puzzelstukjes op zijn plaats.
nu snap ik wel waarom zoveel dingen fout is gegaan maar in plaats van accepteren en in een slachtofferrol te blijven hangen wil ik nu wel een stapje verder.


harry,

inderdaad D-day!
ze zullen het weten ook

[smart]

Dag allemaal,

fijn om jullie weer te lezen. Tas, wat een moed heb je meid: ik hoop dat je veel baat hebt bij de therapie.
En Hermie: de thema's die je noemt, wantrouwen e.d., poeh, dat zouden heel goed mijn eigen werkpunten kunnen zijn! Steeds zo hard je best moeten doen om je waar te moeten maken.... vanuit dat wantrouwen, dus dan ook heel hoge eisen bij anderen leggen? Miss ga ik een beetje te snel nu, maar zoals ik het schrijf gaat het iig over mij.

Bol, ik vind kuddedieren wat negatief klinken. Kuddedieren of niet; we hebben allemaal anderen nodig. Meer of minder, maar in elk geval met het gevoel deel uit te maken van hetzelfde grotere geheel.
Ik heb zelf bv een stukje einzelganger in me, wat ik helemaal niet erg vind, zelfs een beetje trots op ben.

[tasseke]

Jannigje,

Ben je er nog?

kom, laat die tranen stromen en klets je gevoel van je af
kan alleen maar opluchten

[Hermie]

Cathy de hoge eisen stel ik aan mezelf. Gek genoeg kan ik van anderen, in mijn ogen middelmatig heel goed accepteren??

[smart]

Is het bij jullie ook zo bewolkt?
Ik denk dat we regen krijgen, jammer wel...

[VM1]

Hey Cathy!

Ook hier alweer terug bewolkt!!

Ben blij dat je terug bent, maar dat had ik al gezegd! Maar 2 keer mag ook!

[smart]

Hermie, aanvankelijk was dat bij mij net zo. Ik kan heel veel zien van een ander, en het is okay.
Toch ben ik gaandeweg een norm gaan maken van de eisen aan mezelf> dus een soort trots van: zo zou iedereen het toch moeten doen?
Poehh, daar kun je ook raar van op je bekkie gaan hoor!

[smart]

Ha die Nina,
meid leg je me nog uit wat je gisteren schreef?
Ik twijfel er niet aan of dat was een belangrijke tekst!!

[smart]

Ik wil Jannigje ook zo graag een hart onder de riem steken: weet je,
ik denk dat het belangrijk is dat je het zelf graag wilt; die eigen kracht, daar gaat het om.
Dat anderen iets sneller zijn dan jou, ach dat maakt niks uit. Het zit hun miss net iets meer mee in andere opzichten. Maar het zegt niets over jouw kwaliteiten en wensen.
Dus blijf er gewoon voor gaan, voor jouw idee om i.d. in de wereld te zetten!

(ik ben ook net vanuit idiote omstandigheden gewoon gestart met een praktijkje... wat komt dat komt, en ik doe het gewoon alleen met een supervisor op de achtergrond. Ik heb heel lang gewacht... en samengewerkt met anderen. Toch werkte dat alleen maar remmend omdat ik enorm bezig was met hún mening ... al die samenkomsten... pfff. Nee :gewoon DOEN)

[smart]

Nu nog cliënten.... hahahahaB)

[Hermie]

Wat doe je dan Cathy?

[VM1]

Cathy,
Walter Whitman (May 31, 1819 - March 26, 1892) was an American poet, essayist, journalist, and humanist. He was a part of the transition between Transcendentalism and realism, incorporating both views in his works. Whitman is among the most influential poets in the American canon, often called the father of free verse.[1] His work was very controversial in its time, particularly his poetry collection Leaves of Grass, which was described as obscene for its overt sexuality.