Mijn ondergang

[Soothe]

Marika, ik vind het een tikje mensonterend om Liesje op de

snijtafel te leggen en te ontleden.

Dit is jouw taak niet.

We zijn een lotgenoten forum met als kern aan de drank te werken.

Liesje haar hoe en waarom is iets tussen Liesje en haar

behandelaars.

Ook de familie kan er aan mee werken.

Marika jij hoeft niets te snappen!!

En ook hoef je niets te ontkrachten.

Gewoon respectvol benaderen. Meer niet.

En ambivalentie ten opzichte van Pa kan ik begrijpen.

We zijn niet allen uit hetzelfde hout gesneden.

In ieder geval kan je goed Googelen.

En aangeven bij de politie vind ik helemaal van de zotte.

Laat het lekker daar en laat ze zelf de oplossing zoeken.

Ik ga niet mee in deze hetze.

[Jen]

Mijn God, Marika. Wat erg.

Nee, ik heb daar - gelukkig - totaal geen ervaring mee. Ik begrijp je reactie nu wel beter.

[Soothe]

Ik ben geen zwijgende buurman.

Liesje is niet mijn buurvrouw.

Ik weet er te weinig van.

Het fijne weet ik er niet van, dus zwijg ik.

Een mening inzake Lieje geef ik ook niet.

Zoals je leest laat ik het daar. Bij Liesje dus.

Zou jij ook beter kunnen doen.

Ik ga naar bed.

[Soothe]

Marika,

Het allerlaatste.

Ik probeer hier een zekere mate van neutraliteit te behouden.

Het is alles virtueel. Ook is er nog weleens drank in het spel.

Ik ben een sociaal bewogen mens, die vaak voor iemand in de bres springt.

Maar dit overstijgt de essentie van het forum.

Dus hier op het forum zeg ik, ik ben niet mijn broeders hoeder.

Wat het drinken aangaat deel ik.

In zieleroerselen ga ik niet mee.

In deze heb ik genoeg aan mezelf.

[Soothe]

Las je net.

Slaap lekker.

Waren nog even mijn beweegredenen.

Zelf heb ik ook zo m'n ding en dat valt af en toe niet mee.

Groet.

no hard feelings.

[Soothe]

Ik zeg zelden wat ik voel en doormaak.

Dat is geen verdienste.Wellicht een introverte natuur.

Soms merk ik dat er zonder enige gène de meest

intieme zaken op het forum worden gezet.

Natuurlijk moet men problemen delen,

maar er is toch ook iets van privacy.

Dus hoe ik door het leven sluis, hou ik lekker bij me eige.

Zo boeiend is dat ook niet. Hoewel.

[Soothe]

Nu echt slapen.

Hond moet ook nog uit.

Hoppa de kou in.

[Jen]

Ik ben in het dagelijkse leven heel introvert. Toch heb ik er behoefte aan om zaken te delen. Wellicht doe ik het juist daarom op dit forum? Niet alles natuurlijk.

[Soothe]

Heb ook wel het het en ander gedeeld Jen.

Niet alles natuurlijk.

Voor het echte werk zoek ik de reguliere hulp.

Anders word ik overdonderd met tips en adviezen.

Goed om echt de weg kwijt te raken.

Sterkte Jen.

Twee jaar geleden liet ik mijn Moeder versterven 92 jaar.

Evengoed hield ze het nog twaalf dagen vol.

En ja, het verlies wordt minder.

Ook deze dingen kosten tijd.

Ik ging er 100% droog doorheen.

Niet versluieren maar echt beleven.

Als dit geen delen is.

Ga goed.

[Soothe]

Dat er geen spuitje wort gegeven is misdadig

naar mijn mening.

Niet leuk om mee te maken.

[Jen]

Met onze dieren gaan we soms "menselijker" om.

[erik]

Originally posted by: Marika
[Als je mijn stuk gelezen had weet je dat het nog nooit bewezen is, zelfs niet met scans, dat het een pseudo wetenschap is. quote>

Ten eerste wil ik deze discussie helemaal loskoppelen van RL. Alles wat ik erover ga schrijven is puur theoretisch of praktijk in het algemeen. Ik ken RL niet IRL en wil dan ook geen enkele speculatie doen over haar persoon en haar stoornis.

@Marinka
Beweer je nu dat alle DSM IV diagnoses die geen aantoonbare organische stoornissen zijn pseudo wetenschap is? Dan houdt je dus alleen delier, dementie, korsakov en wat andere over.

Agorafobie (pleinvrees) is dus een pseudo wetenschappelijke diagnose omdat we de organische oorsprong niet kennen, geen oorzaak-gevolg relatie kennen door een verkeerd functionerend hersendeel in relatie tot de ervaren vrees? We zien toch dat iemand in zijn ADL (activiteiten van het dagelijks leven) beperkt wordt in het functioneren. Deze beperking is een gezondheidsprobleem en die symptomen dienen behandeld te worden als de persoon met die hulpvraag bij de hulpverlening komt. We kunnen geen brongerichte aanpak doen omdat we het niet goed functionerende hersengebied niet kennen en ook niet kunnen behandelen. En dus is exposure in vivo de behandeling naast gesprekstherapie.

Ik ga dit weekend uitgebreid met je in discussie, moet me eerst voorbereiden met mijn psychiatrie boeken. Vind de discussie an sich boeiend MAAR echt los van RL. Subjectief ervaren trauma's zijn in wezen niet anders dan objectief verklaarbare trauma's. Het psychisch lijden wordt er niet minder om.

[erik]

Originally posted by: Marika
Tuurlijk hou je van je vader als hij je meerder malen als kind verkracht heeft. Doe normaal. quote>

We kennen allemaal de verhalen van hoe blind liefde maakt. Een collega van me heeft er jaren overgedaan, uit haar verhaal weet ik dat haar ex haar vrijwel dagelijks mishandelde en ze alle excuses uit het boek gebruikte als verklaring voor de blauwe plekken. Op een dag heeft ze hem van de trap geslagen en aangifte gedaan, dat dan weer wel. Maar ieder mens doet waar hij aan toe is, klaar voor is. Ik wil degene niet zijn die oordeelt wie ergens wanneer klaar voor moet zijn. Dat is niet te dwingen, iemand is er klaar voor als degene er klaar voor is. Wat je wel kan doen en dat deed ik ook is wijzen op HET gevaarcriterium; een gevaar voor jezelf of mensen in je omgeving. Als je dat vermoedt kan je mensen wijzen op hun eigen verantwoordelijkheid daar werk van te maken. Of iemand dat doet kunnen we nooit virtueel checken. Ik ben geen buurman die ogen oren sluit voor het leed van de buren. Ik ken echter wel mijn beperkingen in deze; een virtueel persoon kan je niet meer helpen dan al gebeurt is, ik althans getracht heb te doen nadat jij een labiel persoon flinken duwen gegeven hebt. Labiele personen hebben soms maar een klein tikje nodig om over het randje geduwd te worden. Ik vraag je om hier nu en in de toekomst voorzichtiger mee om te gaan. We zouden toch niet willen dat zij of haar dierbaren iets erg overkomt door ons geduw?

Doe normaal is compleet misplaatst. Het feit dat iemand niet normaal kan doen/zijn is onderdeel van de stoornis. Ik schreef over de vergelijking met het gebroken been in gips. Zeggen we tegen iemand met een gebroken been, doe eens normaal en doe dat maffe gips af en loop normaal? Nee dat doen we niet! Nu kennen we de organische oorzaak van een bot dat gebroken is in relatie met het beperkt functioneren van een been en we kennen de werking van gips in relatie tot fixatie van een bot en de noodzaak daartoe in relatie tot het goed aangroeien van botweefsel zodat een bot zich kan helen.

We kennen maar een paar % van het menselijk brein. Ooit kende we niks van botten maar zelfs de mensen uit het stenen tijdperk wisten dat je botten die gebroken zijn rust moest geven en moest fixeren. Door trial and error gaf dat een beter resultaat dan stug doorlopen met dat been. Eeuwen later is men de anatomie goed gaan bestuderen en heeft men kennis over de regeneratie methoden van botweefsel dat een fractuur ondergaan heeft. Pas toen konden we het verklaren. Zouden de stenen tijdperkers hebben moeten wachten tot de verklaring van hun door trial and error ontworpen methode alvorens dit toe te passen?

[Jen]

Da's nogal flauw, Marika. Jij begon zelf de wetenschappelijke discussie.