Anti-negativiteit

[Nanina]

Aan de hand van mijn eigen ervaringen heb ik hier misschien wat tips bij het stoppen of omkeren van negativiteit.

Soms raak ik geirriteerd, heel geirriteerd. Kwaad. Negatief. Sarcastisch. Cynisch. Onaangenaam gezelschap. Onblij. Ontevreden. Onbevredigd. Leeggezogen. Slachtoffer. Gefrustreerd. Voel me belemmerd. Geremd. Beperkt. Wee mij! Ik heb het ook niet getroffen! En niemand begrijpt mij natuurlijk. Hoewel ik rationeel gezien weet dat dit onwaar is, voelt het soms wel degelijk echt aan.

Het liefst wil ik alleen zijn, me terugtrekken, roken en drinken, films kijken en spelletjes doen. Maar dit leidt alleen maar tot verlangen naar meer en meer van dat, en het brengt me helemaal nergens, behalve een verlechterende gezondheid en weggegooide kansen en blijf lekker dromen. Hoef het lekker niet uit te voeren.

Maar dit wil ik dus niet meer en heb ik andere oplossingen nodig. Ik wil mijn leven En dat van anderen niet laten vergallen door dit soort negatieve emoties. Ongezonde negatieve emoties.

Op het moment helpt het mij als ik stilsta bij de volgende punten:

1. Klaag niet. Over hoe lastig en moeilijk je het hebt. Het wordt alleen maar erger, en bedenk je wat voor beeld anderen van jou krijgen... ieeeks! Precies de eigenschap die je verafschuwd.

2. Bedenk je drie dingen die je vandaag hoorde, zag, ervaarde, bedacht, beleefde, etc., die je een blij of warm gevoel gaven. Je kind, je partner, een bloem, een opgeruimd aanrecht. Welke fijne dingen heb je allemaal wel niet in je leven? 

3. Bedenk iets of creeer zonodig iets waar je je op verheugd. Ik ga morgen bijvoorbeeld een gitaar kopen. Joepie, ik kan bijna niet wachten.

4. Leer iets nieuws of plan om iets nieuws te gaan leren. Ik wil graag op gitaarles maar ik wil ook leren mediteren, tai chi, nog heel veel kennis opdoen, kortom teveel en dan wordt het weer niks doen. Dus, ik begin bij de gitaarrles. Voor 2011 heb ik gepland: de gitaarles.

5. Creeer nieuwe gewoontes. Er zijn genoeg artikelen over te vinden, hoe je een nieuwe gewoonte creeert in je leven, zoals dagelijks mediteren. Ik wil dit ook gaan doen. Ik ben al wel begonnen met wat eenvoudige tai chi oefeningen, en dagelijks meerdere keren resoluut tijd voor mezelf te nemen door even met een kop koffie of thee te gaan zitten en de rest zichzelf te laten helpen. Ik ben namelijk nogal snel geneigd om anderen tot hulp te schieten, op het werk, mijn zoontje, met als gevolg dat ik als ik niet oplet steeds ren en vlieg en geen rust ervaar... Helemaal niet nodig, bovendien vind ik dit zelfs zeer onwenselijk in de opvoeding. Alleen een goed voornemen is niet voldoende! Ook plan ik vaak te veel, erg onrealistisch. Het liefst wil ik dan ook veel sporten, en alles tegelijk. Maar voor mij is dat teveel verandering, het past gewoon niet, waardoor ik voortijdig afhaak. Ik hou het even bij het momenten voor mezelf en kort mediteren/ tai chi en.

6. Vergeef jezelf alle zelfdestructie en andere dingen waarom je jezelf soms kan haten, het ligt allemaal in het verleden. Dit is niet eenvoudig, en ik ben er nog niet. Maar wat mij helpt is de gedachte, mijn gedrag maakt mij niet wie ik ben van binnen. Mijn acties definieren niet mijn identiteit. Er zitten gewoon nog wat oude vastgeroeste gedragspatronen en overtuigingen die je zoveel gebruikte. Geeft niks. Kwaad worden op je zelf is a ticket back to addiction.

7. doe of zeg iets liefs voor een ander.

Er zijn echt nog veel meer dingen te bedenken. Maar dit is gewoon fijn, als je niet de gelegenheid hebt om je af te zonderen, te sporten, of zulke dingen. Gewoon, onder de afwas zeg maar, terwijl je kind(eren) er ook om je heen rommelen.

Ik bedenk mij deze dingen geregeld pas achteraf, maar het gaat steeds sneller, het werkt echt. Hoe eerder je dit doet, hoe korter je negatieve modus. Ik ben een aantal keer erg depressief geweest in mijn leven. Nu al jaren geleden. Ik geloof dat dit hier een buffertje tegen is. Dit, en het benutten van je potentie, je talenten, en het nastreven van een leven wat betekenis heeft in de wereld, voor een ander. 

[Rae]

Ben blij dat ik dit lees ... en ik zal het morgen nog eens herlezen. Maar je doet het toch wel 'gemakkelijker' klinken dan het is, vermoed ik. Het allermoeilijkste voor mij bijvoorbeeld is 'het gewoon te doen'. Ik kan er soms maanden over doen om de moed te verzamelen terug een positieve daad naar mezelf te stellen.

Ik heb de voorbije jaren inderdaad een aantal keren op het punt gestaan een kleine stroomopwaartse beweging te maken in de spiraal, maar langer dan 4-10 dagen kon ik dat niet volhouden. Dan draait die weer van richting en zie ik geen andere oplossing dan, zoals je min of meer aangeeft, in een donker hoekje sigaretjes roken, drinken en intense films en games op me te laten afkomen.

In essentie is wat je schrijft volledig waar. Wat je zaait oogst je. Maar voor donkere brillen is het werkelijk moeilijk nog een zonnestraal te zien. Je zou kunnen zeggen, het is geen hard werk, het is 'gewoon doen'. En dat is het ook, maar dan ook weer niet.

Groets,
Rae.

[Nanina]

Hoi Rae, ik weet wat je bedoelt denk ik. Ik wil geenszins doen of dit zo makkelijk is als een twee drie klaar. Toen ik nog onder mijn donkergrijze deken zat, zou ik dit dan ook hebben afgedaan als flauwekul, en echt never nooit toereikend om de kleurloosheid en zwaarheid van die toestand te doen opheffen. Hoewel het wel kan helpen, is het niet genoeg als je echt in de put zit. Want als je daar in die donkere plek zit, doet juist het meest pijn, dat je die mooie dingen niet kan zien, als ik voor mezelf kan spreken. Alle kleur is weg. En dan is er nog heelwat wat daar tussenin zit in heftigheid.

Het is net iets luchtiger geschreven en denk ik helpend als buffer tegen die naarheid, bij de wat minder erge negativiteit. Meer, preventief, om de dip en neerslachtigheid te voorkomen, dan curatief. Het is gevolg van jaren zelf hiermee proberen.
Als ik soms toch weer de deken denk te voelen, dan sta ik dat toe en verzet me niet, en probeer dit bovenstaande toch weer toe te passen, en dan is het ook klaar. Ik ben er bij gebaat als ik niet alles ga lopen overanalyseren. Vandaar de eenvoud.

Wat ik wel verbazend vind is dat ik soms nog denk in zo'n bui, stap toch op met die onzin, van wees dankbaar en zo (ik heb me veel in positieve psychologie verdiept), maar dat het toch echt verlichtend werkt als je het maar doet, al is het eerst sceptisch en met tegenzin.
Altijd het proberen waard!

[lady jane]

Wat ik erg mis in je verhaal nanina
is dat ik veel milder ben geworden naar mezelf
juist nu ik mag klagen van mezelf. Vroeger was ik een binnenvetter
die af en toe ontplofte, nu pot ik minder op, ja door te klagen als dat nodig is.
Ik ben niet alleen een positief mens, ik kan wel alles wat je schrijft gaan oefenen,
maar denk eerlijk gezegd dat ik dan niet blij word met de nieuwe Jane, zo'n eng
ongeloofwaardige positivo. Ik heb schaduwkanten, en als ik die mag leven
en accepteren komen daar soms ook krachtige goeie dingen uit. Maar ik mag ook mezelf leren accepteren met mijn mindere kanten. Zwart en Wit met alle tinten grijs daartussen.
En mensen die jouw methode aanspreekt, daar werkt het ook vast voor, ik bedoel het niet af te kraken,
maar het plaatsje mag kompleter, zoiets dus.. En een waardevolle bijdrage/diskussie zo ook!

[Gaby]

even omhoog

[Otje]

Ik heb een positief dagboek aangeschaft.

Een hele mooie met een mooie kaft.

Zoals jullie weten leef ik nu in een zware tijd waar ik doorheen moet.

Elke avond voor het slapen gaan schrijf ik in mn dagboek de dingen die wel prettig zijn in mn leven. Tevee uit.

Mn huisje, mn honden, mn allerdierbaarste vrienden, buikdansen, mn atelier, mn dansstudiootje, mn erf enzovoort.

Ik heb daar ook hard voor geknokt om dat voor elkaar te krijgen, en ook al is het allemaal gruwelijk verschrikkelijk wat er nu allemaal gebeurt, hier heb ik ook voor gevochten en daar mag ik dan nu ook bij stilstaan dat dat gelukt is en dat ik daar echt blij mee ben.

Het werkt. Ik ga positief slapen.

Sta wel weer huilend op de volgende ochtend, maar het zorgt er wel voor dat ik niet vergeet te waarderen wat ik wél heb in mn leven, ipv alleen maar te kijken naar wat ik verloren ben.

Ik krijg toch wel elke avond een bladzijde vol, en dat is toch wat waard. Anders ga in innerlijk dood in mezelf depressie op de loer en dat wil ik echt no way niet.

[Myriam9]

Hallo Women,

Ik heb je verhaal niet meer gevolgd omdat ik niet meer op het forum kwam.

Maar heel goed van je dat positieve dagboek!

Ieder heeft zo zijn eigen houvast, of moet die vinden.

Ik heb twee mooie glazen me zilver (oosters) potjes neergezet.

1 met munt geld. Bij elke negatieve gedachten moet ik betalen. Juist muntje in het andere potje!

Op het eind van de dag tellen en noteren.

De bedoeling is zo min mogelijk muntjes in het 2e potje!

Ik wil nog iets verzinnen waar dat geld dan naartoe gaat, zodat het ook echt een straf is die negativiteit!

Je kunt het Women!

Liefs Myriam