Vandaag 3 maanden droog

[Ben]

Beste mensen,

sinds ongeveer een weekje lees ik wat berichten op dit forum. Weet niet of ik veel zal bijdragen, maar ik zal mij toch even voorstellen, misschien dat iemand er nog wat aan heeft.
Vanaf vandaag sta ik drie maanden droog, daarvoor heb ik vanaf mijn zeventiende gedronken. In het begin niet alleen en slechts in het weekend, maar langzamerhand werd het steeds meer, steeds vaker en ook zonder gezelschap. De afgelopen 4 jaar, ik ben nu 30, dronk ik op een doordeweekse dag makkelijk 2 bier en een fles wijn, in het weekend vaak nog meer. Daarbij blowde ik in het algemeen ook nog ca. 0,5 gram per dag. Gedurende al de tijd dat ik dronk heb ik meerdere stoppogingen ondernomen die vaak niet een al te lang leven waren beschoren. Ik vond het lastig om hulp te zoeken bij mijn stoppogingen. Mijn moeder was een alcholiste en is hier op 49-jarige leeftijd aan overleden. Ik zou van alle mensen beter moeten weten en schaamde mij ervoor dat ik het zover heb laten komen. Daarom wou ik liever zonder hulp het probleem oplossen.
Begin september van dit jaar vond ik het na een aantal opmerkingen van mensen uit mijn omgeving genoeg geweest, daarnaast was ik op dat moment ook depressief. Ik ben naar de huisarts gegaan en vertelde hem wat ik gebruikte en dat ik depressief was. Ik vertelde hem ook over het gebruik van mijn moeder en andere mensen in mijn familie, waaruit hij concludeerde dat verslaving bij ons in de familie zit. Vervolgens zei hij de woorden die bij mij als een bom insloegen: "Jij zult nooit een sociale drinker worden". Ging ik er voorheen nog vanuit net als sommige andere mensen op dit forum dat ik na een tijdje wel in staat zou zijn op gecontroleerde wijze te drinken, die illusie was in nu kwijt. In tegenstelling tot mijn vorige stoppogingen had ik nu mijn laatste drankje gedronken en jointje gerookt zonder dat ik het wist.
Ik was er eigenlijk op uit dat hij mij naar de psyschiater zou sturen, zodat ik anti-depressiva zou kunnen gebruiken om mij te ondersteunen een de stoppoging. Maar daar kwam niks van in. Hij zei dat elke psychiater mij direct door zou sturen naar een afkick-kliniek, omdat gebruik wel eens ten grondslag zou kunnen liggen aan de depressie. Dus kreeg ik een verwijzing naar de Jellinek. Dat was wel even slikken, temeer daar mijn moeder zelf ook in afkick-klinieken was beland. Na een aantal intake-gesprekken, volg ik nu een individuele leefstijl-cursus. Tot op heden bevalt deze erg goed. Ik vind het fijn om met mensen te praten over het probleem en het voelt goed om het zo op een serieuze wijze aan te pakken.
Na een aantal weken gestopt te zijn werd ik wel steeds depressiever, daarom ben ik een paar weken terug nogmaals naar mijn huisarts toegegaan en heb ik van hem anti-depressiva (Citalopram) voorgeschreven gekregen. Volgens hem is het goed mogelijk dat mijn verslaving ook voortkomd uit een chronisch gebrek aan serotonine, wat ik met behulp van gebruik probeer te verlichten. Ik slik het nog te kort om te kunnen zeggen of het goed genoeg werkt.
Vanaf vandaag ga ik dus de vierde gebruiksvrije maand in. Op het forum van het Jellinek heb ik begrepen, dat maand 3/4 en maand 7/8 notoire terugval maanden zijn. Het kan dus lastig worden, maar het is goed om dit van te voren te weten. Mischien dat ik voor de zekerheid toch maar Refusal ga gebruiken om mij minder aan het wankelen te brengen.
Het is een lang verhaal geworden, maar het voelt goed om dit opgeschreven te hebben. Zoals ik al zei weet ik niet in welke mate ik verder nog bijdragen zal leveren aan dit forum, ik zal zeker af en toe meelezen, het ondersteunt ontzettend. Belangrijkste wat ik nu in ieder geval wil meegeven aan iedereen die bezig is te stoppen of wil stoppen:

Doe het niet alleen! Ga naar je huisarts en vertel hem hoeveel je gebruikt! Al die halfslachtige stoppogingen zijn aardig en geven je goede intentie aan, maar nu wordt een keer tijd voor het echie. En als het gaat om hoeveel je in de toekomst wilt gebruiken, wees eerlijk tegen jezelf. Kan je echt slechts een paar glazen drinken en het dan laten staan? Of is het zo dat de wil om later toch nog iets te drinken je verslaving is die zegt: "Een paar drankjes kan toch geen kwaad?"

Succes Iedereen!

[stien]

Welkom Ben op dit forum, Een heel heftig levensverhaal zet je hier neer. Maar wat ben jij al op de goede weg zeg. Ik denk dat jij op het forum veel herkenning zult vinden en een goede bijdrage zal kunnen geven. Er zijn op het forum vele strubbelingen zoals je inmiddels gezien/gelezen hebt. Dus schroom je niet lees/schrijf mee. Nogmaals welkom.

Stien.

[Ben]

Dank je Stien, ik heb ook het gevoel dat ik op de goede weg ben, er is nog wel een lange weg te gaan, maar het begin is er. Ik zal proberen te posten, ik weet dat het ontzettend kan helpen om steun te krijgen tijdens stoppogingen, door bijv. het lezen van verhalen van lotgenoten.

[Kohtje]

Dag Ben,

Hartelijk welkom hier op het forum. Ik vind veel herkenning in je verhaal. Je eerste drie maanden ben je doorgekomen, dat is mooi. Laat je niet bangmaken door het verhaal van 3/4 en 7/8 maanden, laat ze gewoon op je afkomen en over je heengaan. Ik sta nu ruim zeven en een halve maand droog, de tweede gevaarlijke periode dus, lees ik net, maar heb geen enkele last van "anders voelen" net zomin als na 3/4 maanden.

Vooral je laatste allinea is me uit het hart gegrepen. Ik probeer op allerlei manieren al een tijdje duidelijk te maken aan de mensen hier op het forum die druk aan het strijden zijn, dat een knoop doorhakken zo belangrijk is. Ik voel mezelf echter meteen elke keer zo'n zeurpiet en gisteren nog wekte ik de indruk iemand persoonlijk aan te vallen. Het laatste wat ik wil is mensen persoonlijk aanvallen op de persoon, maar wel op hun manier van handelen en denken. Vaak trap je dan op tenen, en maak je mensen onzeker en/of boos, terwijl het goedbedoeld is. Ik snap ook wel dat je zo'n knoop op je eigen tijd moet doorhakken, dat dat niet op commando gaat, maar er op wijzen is vaak al pijnlijk.

Wat dat betreft zou ik het jammer vinden als je niet wat vaker op het forum zou schrijven. Hoe meer mensen een soortgelijke boodschap brengen, hoe geloofwaardiger die boodschap op den duur misschien overkomt.

Wel moet er voor gewaakt worden niet al te drammerig over te komen. Het forum heeft ook een sociale functie, is voor velen (ook voor mij) af en toe gewoon een gezellig hoekje waar je kunt meelbieten op z'n tijd of over ditjes en datjes kunt praten. Maar de serieuze basis, het Alcohol De Baas (proberen te) worden mag niet vervagen tot een lastige bijkomstigheid, een storende factor. Want dat is uiteindelijk de reden geweest je hier te melden.

Vriendelijke groet,
Kohtje.

[Anna]

Hallo Ben,

Bedankt voor je openhartige verhaal. Ik denk dat veel mensen hier iets aan hebben. Knap van je, dat je de moed op hebt kunnen brengen naar de huisarts te gaan, en dat je al drie maanden droog bent. Ik heb me in juni aangemeld voor de internetbehandeling. Na een moeizame beginperiode ben ik morgen vier maanden droog.
Ik wist niet dan die terugvalperiodes rond 3/4 maanden en rond 7/8 maanden. Wel heb ik de afgelopen paar weken meerdere heel moeilijke momenten gehad, die ik gelukkig doorstaan heb. Maar ik was me ern terdege van bewust dat ik een paar keer heel dicht bij een terugval ben geweest. Ik herken er dus wel iets in, en ben blij te weten dat er nog zo'n periode aankomt. Dan kan ik daar tenminste rekening mee houden.

Ik ben het met je eens dat halfslachtige goede bedoelingen niet werken. Ik heb een heel lange ervaring met pogingen om te minderen, die allemaal mislukten omdat ik in feite eigenlijk niet wílde stoppen. Volgens mij is het inderdaad een kwestie van keihard die beslissing nemen, en daarbij blijven. Ook al is het moeilijk in het begin.

Ik heb ook al een poosje last van depressieve buien en nog een aantal andere klachten, en ben nu ook bezig daar hulp bij te zoeken. Je verhaal is dus heel herkenbaar.

Schrijf regelmatig mee, alle tips, adviezen en ervaring is welkom.

Anna

[topi]

Beste Ben,
Met veel belangstelling heb ik je waardevolle bijdrage gelezen. Dikke proficiat, hoor, dat je al drie maanden droog bent. En ik wens je alle sterkte en succes om zo door te gaan.
Sinds vorige week doe ik mee op het forum. Ongeveer één keer per week giet ik me vol, helemaal vol. Tussendoor raak ik geen druppel alcohol aan. Want als ik begin, drink ik tot de roes erop volgt. En ik schaam me dat ik dit verslavingsprobleem heb. Ik vind hulp vragen zeer moeilijk, maar besef ook dat ik die hulp van anderen broodnodig heb. Dit forum is voor mij een eerste echte stap. Ik heb me opgegeven voor de internetbehandeling, maar sta op de wachtlijst, en ervaar dit toch als frustrerend. Ik ga ook naar een psychotherapeut/psychiater om andere redenen. Hij heeft weet van mijn drankprobleem. Door jouw bijdrage te lezen, besef ik dat tijdens de gesprekstherapie veel meer aandacht moet geven aan mijn drankprobleem. Ik heb lang het idee gehad: nu ja, één keer per week, da's toch niet zo erg. Maar dat is mezelf sussen, mezelf en mijn omgeving beliegen. Diep vanbinnen vind ik heel erg. Waarom heb ik die behoefte om zo regelmatig helemaal van de kaart te zijn, de wereld zo volkomen de rug toe te keren?
Jij hebt het over een individuele leefstijlcursus bij Jellinek. Kan je daar wat meer over vertellen?
En wat doet Refusal precies?
Je geeft aan dat je niet echt wil deelnemen aan dit forum, maar ik zou het zeer op prijs stellen als je mijn vragen beantwoordt.
Succes en groet,
Topi

[Ben]

Beste Topi,

zonder het te wille bagitaliseren, wat hou je er een rare drinkgewoonte op na. De meeste alcoholisten zitten dagelijks te snakken naar hun drankjes en hebben het elke dag moeite om het te laten staan. Toch klinkt de emotie die je hebt om te drinken en de moeite om het te laten terwijl je dat eigenlijk wel zou willen vergelijkbaar met de "standaard" alcoholisten. Als je er echt mee wilt stoppen en dat lukt niet zou je misschien langs kunnen gaan bij een verslavingscentrum, zoals de Jellinek, om een aantal intake-gesprekken te doen, aan de hand daarvan kunnen ze adviseren wat het beste voor je is om te doen qua behandeling. Je zou ook nog een keer te rade kunnen gaan bij je psychotherapeut of huisarts en het probleem voorleggen met de mededeling dat je er echt mee wilt stoppen, maar dit niet lukt.
De levensstijl-training die ik volg bij de Jellinek bestaat uit tien sessies van een uur, waarin er wordt gekeken naar het hoe en waarom van mijn drinkgedrag en hoe er mee om te gaan. Ik heb er op dit moment twee sessie op zitten en ervaar het als zeer prettig om zo serieus met mijn verslaving bezig te zijn. Volgens mij biedt de Jellinek ook kortere trainingen aan, kijk anders even op hun site www.jellinek.nl, je kan daar ook een test doen over je gebruik, of chatten of mailen met een hulpverlener.
Via de Jellinek (maar ook je huisarts) kun je medicijnen krijgen die nuttig kunnen zijn bij het stoppen, een daar van is Refusal. Als je Refusal slikt wordt er een stof in je lichaam opgenomen die ervoor zorgt dat je ziek wordt als je drinkt. Dit betekent dat drinken na het slikken van Refusal een erg onprettige ervaring is, wat mensen er van weerhoudt om te gaan drinken. Voorwaarde is wel dat je dagelijks slikt. Gelukkig zijn de meeste alcoholisten 's ochtends nog wel sterk met hun voornemens en slikken ze dan hun pilletje wat ervoor zorgt dat ze 's avonds als ze zwakker zijn, niet zo hoeven te twijfelen. Hoewel er ook ras-alcoholisten zijn die zo vaak gewoon met Refusal op hebben gedronken dat ze de nare effecten ervan niet eens meer ervaren. Dit is wel zeer ongezond, omdat de combinatie Refusal en alcohol je lichaam een flinke tik geeft. Er is ook een vergelijkbaar middel wat Antibus heet.
Zelf gebruik ik geen Refusal maar Naltrexon, gisteren mee begonnen. Dit middel zorgt er niet voor dat je ziek wordt van drinken, maar neemt de trek voor het drinken weg. Ook ondervindt je als je toch drinkt niet de plezierige effecten van de alcohol, wat je minder doet drinken, hoewel je er dus niet ziek van wordt. Een ander middel wat ook de trek wegneemt is Campral.
Ik zou om te beginnen toch vooral eens kijken op de site van de Jellinek en mailen met een van hun hulpverleners en je probleem voorleggen. Ik blijf toch meer de patient dan de behandelaar. Veel succes!