Even inchecken

[Christopher]

-Topic op advies verplaatst van Ditjes en Datjes-

Hi allemaal,

Het is inmiddels al weer 6 maanden geleden dat ik hier actief ben geweest dus leek het mij hoogtijd om weer eens in te checken.

Ik merk de laatste periode dat ik meer ben gaan drinken, voornamelijk vanwege verveling en omdat ik mij gewoon even euforisch wil voelen. Zoals sommige weten zit ik al een jaar thuis met een burnout. Gelukkig gaat het mentaal steeds beter, heb ik toekomst perspectief en kan ik eindelijk werk afsluiten bij mijn huidige werkgever. Maar het gebrek aan ritme is een verleiding op zich om te drinken. Wat erg fijn is, is dat ik steeds meer inzicht krijg in WAAROM ik drink. Voor mij geldt inderdaad het principe van HALT (Hungry Angry Lonely Tired) maar ook het feit dat mijn jeugd geen pretje is geweest. Er heerste veel negativiteit, depressie, stress, ruzie, financiële tekorten (terwijl mijn ouders vrij rijk zijn...) en meer van dat soort dingen. Ook zei iemand je de grootste angst altijd neerkomt op 1 van de volgende 2 dingen; angst om niet geliefd te zijn, en angst om niet goed genoeg te zijn. Bij mij is die 2e een essentieel onderdeel van wat er in mij omgaat: ik ben bang om het leven niet te kunnen, om niet rond te kunnen komen, om mentaal niet  in orde te zijn, om mijn werk niet goed te kunnen doen en dus ontslagen te worden. Nu ik dit inzie kan ik ook terugkijken naar de periode dat ik begon met drinken (15 jaar) en zie ik ook hoeveel behoefte ik  eraan had om vrijdag aangeschoten te zijn. De stress en druk van de week moest eruit!  Dat heb ik nu nog  steeds! Het is gewoon vluchten van negatieve gevoelens zoals druk, verantwoordelijkheid en een onzekere toekomst. Maar nu ik dit alles weet denk ik ook direct; in hoeverre heeft jullie zulke inzichten geholpen om te stoppen met drinken? 

Fijn dat ik het weet, maar kan het mij ook echt helpen? Ik wil gewoon vrij leven, want werkelijke vrijheid is niet alles kunnen doen, maar alles kunnen laten. En ik kan alcohol gewoon niet laten. Ik ga niet helemaal naar de ... elke avond, maar ik baal er wel van dat ik telkens weer drink als ik dat niet wil doen.

Bedankt voor het lezen!

Chris

[Descartes33]

Hoi Chris, 

Welkom terug, goed dat je hier bent. Ik vind je vraag heel interessant, in hoeverre inzicht in het waarom je drinkt helpt om niet te drinken. Ik heb me dat ook vaak afgevraagd. Zeker op de momenten dat het slecht gaat kan ik eindeloos redeneren, verklaren, plannen maken, mijzelf begrijpen en begrijpen en begrijpen. Maar dit, die rationaliteit, heeft me de afgelopen jaren ook vaak moedeloos gemaakt. Het was tenslotte steeds hetzelfde, ik kan eindeloos lullen over waarom ik drink en hoe verklaarbaar het allemaal wel is. Ik weet ook feilloos wat ik moet doen om het te veranderen, maar het moment dat ik weer wakker werd, vernietigd door de drank, kwam altijd terug. 

Ik ben inmiddels dus wel tot de conclusie dat inzicht an sich voor mij niet genoeg is. Inzicht en begrip is een product van de geest en mijn verslaving huist precies in datzelfde gebied, de geest. Dus al die inzichten veranderen tijdens perioden van niet-drinken steeds een beetje, totdat er altijd wel weer een volstrekt logische en toelaatbare gedachte is om er eentje open te trekken. 

Tegenwoordig probeer ik dus minder te denken en te verklaren en dichter bij mijn gevoel te blijven. Gedachten, overpeinzingen over drank probeer ik af te kappen. Het heeft namelijk geen zin. Wat voor mij werkt is dichter bij mijn gevoel te blijven, namelijk dat ik diep van binnen niet wil drinken. Dat is meer een besef, een realisatie, dan een inzicht. Het is iets wat ik weet, maar vooral iets wat ik mezelf moet toestaan om te voelen. Als ik daar dichtbij blijf, vooral 's avonds, dan is het helemaal niet zo moeilijk om te drinken. Het is een gevoel van overgave, om niet te proberen de dorst weg te denken, of de ellende die er soms is weg te denken. 

Drinken is een heel persoonlijk, egoïstisch iets. Je doet het met je lichaam en het verandert je geest, en je hebt het vreemde idee dat het allemaal met de wereld te maken heeft, met de pijn die je voelt, de verveling etc. Maar eindstand is het gewoon een lichaam waarin de chemie wordt aangepast door alcohol, en de wereld om je heen blijft hetzelfde. Je voelt wel steeds minder verbinding met die wereld want je maakt er nauwelijks contact mee. Nouja dat is voor mij zo. 

Kalm aan en goed voor jezelf zorgen zou ik zeggen, veel kracht gewenst. 

[Pytje]

Hoi Christopher. Inzicht in je gedrag is een hele belangrijke stap. Maar na dit inzicht komt er nog iets anders om de hoek kijken en dat is de manier waarop jouw geest jou "kunstjes gaat flikken". Tenminste zo noem ik het. Heb je het allemaal lekker op een rijtje denk je en dan probeert het alcoholloeder via allerlei slinkse wegen toch nog bij je binnen te komen. Hierop voorbereid zijn en dit herkennen is een belangrijke vervolgstap. Daarom is ADB een proces. Succes op dit pad!

[bumperjim]

43 minuten geleden zei Christopher:

 Maar nu ik dit alles weet denk ik ook direct; in hoeverre heeft jullie zulke inzichten geholpen om te stoppen met drinken? 

 

Bij mij was het andersom. Eerst gestopt, toen kwamen langzaam de inzichten. Ik krijg nog steeds inzichten regelmatig. Je moet ze een beetje willen zien  

[Christopher]

Bedankt voor de reacties! De inzichten kwamen inderdaad wanneer ik stopte met drinken, en het waren er behoorlijk veel. Wat @Descartes33 herken ik in die zin wel, namelijk dat wanneer de verleiding komt en ik met argumenten van inzicht ga gooien, het alsnog een strijd is, en die strijd zal ik verliezen. Dus gewoon wegblijven van discussie. Mijn gevoel zegt; niet drinken want dat kan ik al en wil ik niet.

@Pytje Wat bedoel je precies met ADB is een proces? De rest snap ik wat je bedoeld en fijn om herkenning te ervaren.

[Pytje]

1 uur geleden zei Christopher:

 Wat bedoel je precies met ADB is een proces? De rest snap ik wat je bedoeld en fijn om herkenning te ervaren.

Ik verwijs daarmee naar mijn eigen proces en naar dat van bijna alle mensen die ik hier op het forum tegenkom. De eerste keer stop je met drinken en kom je meestal tot de conclusie dat het eigenlijk wel meevalt en dat het je beter doet voelen dan je ooit had durven hopen. Op een gegeven moment heb je de door jou gedefinieerde periode gehaald (een maand, drie maanden, een jaar, maakt niet uit) en dan wil je toch nog eens voorzichtig proberen hoe die toenmalige vriend er nu uitziet en nu proeft. Vaak ben je snel terug bij af. Om dan opnieuw afscheid te nemen. En het een tijdje later nog eens te proberen. Heb ik het nog niet over wat je intussen allemaal aan vrolijkheid of diepe ellende tegenkomt, waardoor de fles ook weer gaat lonken. 

Om mezelf als voorbeeld te nemen: bij mij gaat dat nu al drie jaar zo. Periodes van onthouding worden afgelost door periodes  van wel drinken. Inmiddels kan ik zelfs zeggen dat de periodes van onthouding langer zijn dan die  van wel drinken. Maar toch durf ik geen definitief afscheid te nemen. Wel een dagpact en een weekpact, geen jaarpact. 

Terugkijkend heb ik over alcohol en haar verleidingen heel veel geleerd in die drie jaar. Ik heb zelfs inmiddels een veel gezondere en sportievere levensstijl opgebouwd. Ik heb dus heel veel gewonnen. Maar definitief afscheid.... het lukt me (nog steeds) niet.

Christoffer, dit was een poging om je te schetsen wat ik bedoel met een proces van Alcohol De Baas worden. Eigenlijk moet ik deze schets ook maar op mijn eigen draadje plaatsen zie ik zo teruglezend