Woensdag, 4 oktober 2017

[Gast]

Welterusten allemaal.

Naar bed. 

Niets te meld/ken. 

[Mai]

Ook geen koe?

Ut is dierendag

[Gast]

Mier misschien. Zitten ze hier vast niet op te wachten mai. 

Trust

4 oktober 2017 bewerkt door Gast

[Mai]

 

[Mai]

Asterix hou je je?

(knuf)

[Jannigje]

Op 4-10-2017 om 09:59 zei Kohtje:

 

Nog wel zin in een droge dag, Herstel?

 

Ik zocht dat in m'n donkerste periodes op.. onbereikbaarheid. Pas als ik hulp 'verwachtte' gaf ik érgens een teken van leven. Me er niet van bewust
dat ik dat deed vanuit de slachtofferrol, vanuit zelfmedelijden., niet vanuit de wens geholpen te worden maar vanuit de wens geaccepteerd te worden
zoals ik  was. Maar dát wilde niemand na verloop van tijd meer accepteren, zoals ik was, want ik was niet meer wie ik was.
Ik was juist op de vlucht voor wie ik was.

Echte hulp kwam pas binnen toen ik er zélf achteraan ging. Toen niemand me meer uit de prut trok. Toen ik zelf ging accepteren dat ik alleen
nog maar op de vlucht voor mezelf en iedereen was.
Ik ben (bij vlagen) nog steeds de mensen dankbaar die me, na me keer op keer de hand boven het hoofd te hebben gehouden, loslieten en
me daarmee de verantwoordelijkheid over m'n eigen leven terug dwongen te nemen..

Ik kan het niet goed uitleggen, maar dit stukje van jou raakt me in mijn ziel Kohtje! 

Herkenbaar, pijnlijk, schuldgevoel, verdriet, boosheid, verongelijktheid,  het roept van alles op. 

Ik snap het niet en ik snap het wel, ik wil het niet en ik wil het wel horen?

Dit moet/zal ik vaker lezen en overdenken, maar jij raakt hier aan iets wat ik ergens ken en weet, maar toch nog niet echt......snap. 

Zoiets.