Doorzoek de gemeenschap

Hallo allen, Hier een jongeman van 26, welke de afgelopen 8 jaren heeft verdoezeld aan een spiraal van gokken gokken gokken. Ik heb er zoveel door verloren, relaties, emoties, geld, eigenwaarde en depressie tot gevolg. Maar het blijft doorgaan! Mijn verslaving kenmerkt zich door gokkasten, de rest interesseert me vrijwel niet. Ik denk dat ik in mijn ‘gokverleden’ zeker zo’n 200.000 euro heb weggejaagd, bizar! Ik merk dat ik, los van het geld, na een periode van gokken en natuurlijk uiteindelijk alles verliezen in een diepe depressieve spiraal beland, waardoor ik nergens meer zin in heb en alles als het ware verwaarloos. Niets lijkt meer zin te hebben en ik maak in gedachten van alles een probleem en pieker over alles. Mijn zelfvertrouwen gaat letterlijk van 100 naar 0. Dit houd dan enkele weken aan, waarna ik me beter voel, en gaat het natuurlijk weer mis, zoals het 29 maart wéér ging, weer 1000 euro lichter, maar er ging een knop om, dit moet stoppen! Ik heb daarnaast een studie die ik volg, welke hier enorm onder lijdt en hierdoor natuurlijk enorm is uitgelopen. Ik heb in ieder geval gemerkt dat ik absoluut niet met geld op zak rondlopen, dit gaat goed, enkele dagen, echter ineens is de drang er uit het niets en is het weg! Ik heb dus mijn pas en bankzaken overgedragen aan mijn vriendin. Daarnaast wil ik actief zijn hier in het forum en anderen proberen te steunen bij een gokvrij leven. Ik ga gewoon elke dag hier mijn verhaal tikken en hoe het gokken me afgaat van me afschrijven. Ik heb Novadic, agog etc bezocht maar niets leek te werken. De knop moet om en dat heb ik absoluut besloten na 29 maart geen cent meer!

Hallo Allen Vandaag start ik mijn eigen verslag van mijn reis naar het stoppen met gokken, een reis waarvan ik hoop dat ik bij deze het eindpunt heb bereikt. Mijn naam is Lex, ik ben 42 jr, en ben zo'n 25 jaar verslaafd aan gokken (in de 90s begonnen op de randomrunner en club 2000 slotmachines). Ik heb lange tijden gegokt gedurende deze perioden maar ook heb ook (lange) tijden niet gegokt. Ik heb nooit grote schulden opgebouwd gelukkig, maar heb ook nooit wat voor mezelf opgebouwd. Ik heb geen bezit en geen bezwaar. Echter, diep van binnen weet ik donders goed dat ik zoveel meer had kunnen hebben als ik niet altijd hetgene wat ik extra had te besteden had weggegokt, al die jaren, jaar in jaar uit. Veel heb ik gelezen over gokken en verslaving. Ik heb ook vele sterke momenten gekend, momenten dat ik totaal geen behoefte had om te gokken en het oprecht een zeer domme en nutteloze bezigheid vond. Maar helaas heb ik ook vele momenten gekend dat ik ik als een magneet naar de gokspelen werd toegetrokken, de meest labiele en weerloze versie van mezelf: puur verslaafd. Naarmate ik ouder ben geworden zijn deze 2 uitersten me meer en meer gaan intrigeren. Hoe kan het dat je zo kan verschillen in weerstand en gemoedstoestand als eenzelfde persoon. Op de momenten dat de meest instabiele, vermoeide, verveelde en weerstandsloze versie van jezelf rondloopt, dat is het moment dat je echt stopt met gokken. Vandaag is zo'n dag, ik heb vrij van mijn werk, heb wat extra geld te besteden en het enige wat de dag nu echt ontspanning zou geven en volmaakt zou maken is even heerlijk te gaan gokken. Lekker een online slotmachine, voeten op tafel, en effe lekker in dromenland. In plaats daarvan heb ik besloten deze draad aan te maken. Aan de ene kant geeft het me extra verantwoordelijkheidsgevoel en het geeft me de mogelijkheid mijn strijd, gevoelens en observaties te delen met mensen die in hetzelfde schuitje zitten. Ik heb het even nageteld en ben nu precies 16 dagen gokvrij, de gokvrije dagen vliegen voorbij als je geen geld hebt . Ik ga proberen minimaal 1 x per 2 weken een update te geven over hoe het me vergaat en of ik nu na 25 jr eindelijk die ferme grip op een gokvrij leven ga krijgen. Verder heb ik als doel om gedachten en info te delen over hoe te stoppen op momenten dat het er echt om gaat: je bent moe, je hebt wat te vieren, je hebt verdriet te verwerken, je voelt je waardeloos, je voelt je minderwaardig, je voelt geen veerkracht, geen ruggegraat, je wilt enkel en alleen maar gokken, nu en meteen. Dit is het moment wat ik bedoel, stoppen in zo'n situatie en op zo'n moment daadwerkelijk niet gaan gokken en het zware weer op andere manier uitzitten/tegengaan. Ik hou jullie op de hoogte, god bless ! Lex

Hallo allemaal, I.v.m. mijn angst voor onder andere de tandarts heb ik oxazepam voorgeschreven gekregen indien nodig. Ik gebruikte elke keer een halve of een hele voordat ik erheen ging, dit hielp mij. Dit was dus heel zelden. Nu heb ik sinds een tijdje (4 à 5 maand) last van angst/paniekaanvallen. In overleg met de arts mag ik een halve of hele oxazepam van 10mg nemen. De laatste tijd heb ik steeds meer last van angst/paniekaanvallen. Ik neem soms 4 dagen achter elkaar een halve of hele tablet en dan soms 2 dagen niet en dan weer wel als ik de aanval aan voel komen. Nu stel ik uit om het te nemen omdat ik bang ben dat ik verslaafd raakt, echter ben ik nu steeds bezig met wel of niet nemen en overheerst dit nu een beetje mijn leven. Ik wil geen last hebben van mijn angst/paniekaanvallen maar ik wil ook niet verslaafd raken aan de oxazepam, ik lees hier namelijk veel verhalen over. Als ik terug kijk is dit mijn schema van de laatste 2,5 maand (toen ben ik het bij gaan houden). 1x 5mg; 2 dagen niet; 1x 10mg; 1 dag niet; 1x 5mg; 30 dagen niet; 1x 5 mg; 1 dag niet; 1x 5mg; 4 dagen niet; 1x 5mg; 1 dag niet; 1x 5mg; 12 dagen niet; 1x 5mg; 1 dag niet; 1x 5mg; 1x 10mg; 1x 5mg; 1x 5mg; 4 dagen niet; 1x 10mg; 1x 5mg; 2 dagen niet; 1x 10 mg; 1x 5mg; 1 dag niet ben nu op de 2de dag van niet.. ik ben onder behandeling van de POH en doe daar ademhalingsoefeningen, dit helpt kort. Maar is maar 1 keer in de twee weken. De laatste maand lijkt ik meer last te hebben van de angsten en paniek en ben ik eerder geneigd een tabletje te nemen maar wil dit eigenlijk niet door de hoge kans op verslaving. Hoe groot zou de kans zijn bij de manier waarop ik het neem? Hoe groot is de kans dat ik verslaafd ben of verslaafd wordt?

Hallo allemaal, I.v.m. mijn angst voor onder andere de tandarts heb ik oxazepam voorgeschreven gekregen indien nodig. Ik gebruikte elke keer een halve of een hele voordat ik erheen ging, dit hielp mij. Dit was dus heel zelden. Nu heb ik sinds een tijdje (4 à 5 maand) last van angst/paniekaanvallen. In overleg met de arts mag ik een halve of hele oxazepam van 10mg nemen. De laatste tijd heb ik steeds meer last van angst/paniekaanvallen. Ik neem soms 4 dagen achter elkaar een halve of hele tablet en dan soms 2 dagen niet en dan weer wel als ik de aanval aan voel komen. Nu stel ik uit om het te nemen omdat ik bang ben dat ik verslaafd raakt, echter ben ik nu steeds bezig met wel of niet nemen en overheerst dit nu een beetje mijn leven. Ik wil geen last hebben van mijn angst/paniekaanvallen maar ik wil ook niet verslaafd raken aan de oxazepam, ik lees hier namelijk veel verhalen over. Als ik terug kijk is dit mijn schema van de laatste 2,5 maand (toen ben ik het bij gaan houden). 1x 5mg; 2 dagen niet; 1x 10mg; 1 dag niet; 1x 5mg; 30 dagen niet; 1x 5 mg; 1 dag niet; 1x 5mg; 4 dagen niet; 1x 5mg; 1 dag niet; 1x 5mg; 12 dagen niet; 1x 5mg; 1 dag niet; 1x 5mg; 1x 10mg; 1x 5mg; 1x 5mg; 4 dagen niet; 1x 10mg; 1x 5mg; 2 dagen niet; 1x 10 mg; 1x 5mg; 1 dag niet ben nu op de 2de dag van niet.. ik ben onder behandeling van de POH en doe daar ademhalingsoefeningen, dit helpt kort. Maar is maar 1 keer in de twee weken. De laatste maand lijkt ik meer last te hebben van de angsten en paniek en ben ik eerder geneigd een tabletje te nemen maar wil dit eigenlijk niet door de hoge kans op verslaving. Hoe groot zou de kans zijn bij de manier waarop ik het neem? Hoe groot is de kans dat ik verslaafd ben of verslaafd wordt?

Hai iedereen, Na letterlijk jaren twijfelen of ik meetings buddy's en sponsors wel of geen kans durfde te geven zet ik bij deze toch de stap, AS donderdag en ik 32 en mijn 33-jarige partner voor het allereerst alle moed verzamelen om naar de meeting te gaan. We hebben brudt een serieuze drugs verslaving maar we willen zo ongelooflijk graag en normaal gezinnetje kunnen gaan proberen te krijgen uiteraard bel pas als we klaar zijn, onze grootste wens is om eindelijk het gevecht te winnen tegen die geniepige zooi Wat vooral heel erg aanspreekt hallo domme echte meldingen is het is het sponsor/buddy idee... En natuurlijk met andere mensen praten over de dagelijkse strijd met de geniepige vijand! We willen zo graag een normaal leven leren leiden waarin we clean alle ups en downs die het leven voor je voeten gooit te kunnen behandelen niet meer gauw in de drugs v proberen al onze pijn en verdriet gauw weg te stoppen.. We wonen in Wekerom, een zeer klein dorpje een paar kilometer naast Ede Gelderland maar voor ons geen meeting via iriszorg om zeer persoonlijke redenen Maar tot 2 jaar geleden heb ik nijn hele leven in Veenendaal gewoond Als tiener heb ik vanalles geprobeerd waar ik mijn handen maar hacom krijgen bekend onbekend goed slecht echt alles wat er omdat huidige moment te verkrijgen was namelijk mee te gebruiken ... Maar acht jaar geleden ben ik uit nieuwsgierigheid begonnen aan base cocaïne gevolgd door het Chinezen van heroïne gelukkig ben ik van de heroïne af, met behulp van 120mg methadon per dag voorgeschreven door verslavingszorg. enkel de strijd tegen de cocaïne verslaving heb ik tot nu toe nog niet kunnen winnen terwijl de wens om clean door het leven te gaan echt zeer groot is, hopelijk komt die overwinning nog! En ik ben 32 mijn vriend 33 we willen echt een super graag en de volgende stappen nemen richtingen normaal sociaal leefbaar leven Jammer genoeg hebben wezelf geen auto of scooter of überhaupt rijbewijs & fietsen kunnen we niet door onze serieuze rugklachten. vervoer naar Veenendaal kunnen we zeker wel regelen omdat we daar bijna ons hele leven moet ouders samen hebben gewoond Jammer genoeg zal dat naar de meeting in Leusden een stuk moeilijker worden ben ik bang maar Leusden trekt me aan omdat daar een ander koppel is die inmiddels al 10 jaar clean is en wat zou dan beter zijn dan wanneer wij als koppel geholpen zouden kunnen worden Doorn succesvol koppel als onze sponsors alle in deze en tips zijn van harte welkom en alsjeblieft een vraag elke vraag die in je hoofd opkomt eerlijkheid duurt het langst is ons motto tegenwoordig

GEZOCHT: JONGEREN MET EEN VERSLAVING Voor de nieuwe televisieserie ‘Been There Done That’ (publieke omroep) zijn wij op zoek naar bijzondere verhalen. Dit is een serie waarin BN’ers een poging doen mensen (16-35 jaar oud) te ondersteunen (buddy systeem) die een probleem hebben waar de BN’ers zelf eerder voor hebben gestaan en hebben overwonnen. Voor één van de verhalen zijn wij op zoek naar jongeren die verslaafd zijn aan cocaïne en/of gokken en daar openhartig over durven te praten. Ben jij of ken jij iemand die zijn verhaal met ons wil delen? Meld je dan nu aan, want wij willen graag jouw verhaal horen. Stuur een mail naar btdt@zodiaknederland.nl of bel 035-6773433.

Hallo Allemaal, Ik zal mij even voorstellen en alvast mijn excuses voor het lange verhaald. Ik ben Buitenlandse Dave heb deze naam gekozen omdat ik mezelf graag Dave noem en al meer dan 17 jaar woonwachtig ben in het Buitenland. Dus woon het langste van mijn volwassen leven buiten Nederland dus ik weet ook niet precies wat er nog in NL speelt. Hieronder een overzicht van het tot standkoming van de situatie waar ik mij nu in bevind. Woon in principe van mijn 16e alleen (wel in het huis van mijn moeder, heb mijn vader veloren toen ik 12 was) en ik kom uit een regio waar de jeugd veel drinkt. Toen werd er al makkelijk 25 glazen bier op een avond gedronken en omdat ik redelijk aan de forse kant was dronk ik tussen mijn 18e en 21e reeds tussen 30 en 40 glazen bier op een avond dat we uitgingen en dat was zo'n 4x per week. Op mijn 21e ben ik voor het eerst naar het buitenland verhuisd ik was inmiddels veel afgevallen dus wilde een complete nieuwe start want niemand kon mij de dikke alcolist ik was gewoon een normale jongen. Dat was ook zo in ieder geval aan de buitenkant ik heb het de tijdens de weekdagen makkelijk volgehouden maar omdat je in het weekend toch iets wil doen ga je naar de kroeg en bierdrinken want dat deed ik in NL ook. Was inmiddels meer dan de helft van mijn lichaams gewicht kwijt maar ik dronk wel vrolijk 15 pints weg daar is het in principe altijd wel goed gegaan en zijn er behoudens een of twee ruzie's (verbaal) weinig voor gevallen. Toen deed zich de mogelijkheid zich voor om in het zuiden van Europa te gaan werken en had ik een super aanbieding. Ik was nog jong (en zag als ik nu terug kijk wel goed uit) en redelijk goed in mijn werk. Daar ging het al wat minder want ik spendeerde mijn weekenden/avond uren nu door in de touristen gebieden want daar spraken ze tenminste Engels dus ik zat dagelijks in de Engelse kroegen wat soms wel tot verbazing leidde bij de mensen die daar werkten want die zien personen niet vaker dan 3 keer. Toen kwam ik een keer met een kater te laat op het werk en mijn directe manager was daar uiteraard niet blij mee en gaf mij een uitbrander en noemde mij onproffesioneel ten overzien van iedereen. Toen zei ik tegen hem weet je wat pas echt onproffessioneel is gewoon weg lopen op de belangrijkste dag van de maand. En ik ben naar huis gegaan met mijn moeder gebeld en de andere dag terug gevlogen. Zij was ontzettend blij om mij terug te zien en mijn gezondheid was ook niet echt super meer. Terug in Nederland voor een paar maand waar het slecht ging met mijn gezondheid (niet gerelateerd aan het alcohol misbruik) gelukkig van hersteld en was nog meer afgevallen wat een leuke bijkomstigheid was. Ik had gehoopt op nog een kans in Zuid-Europa alhoewel de enige mens die er altijd voor me was (mijn moeder) weer zou verlaten en die kwam er. En daar zat ik nog zuidelijker dan te voren op een de eerste Zaterdag morgen lekker met een krantje en een Latte op een terras in de zon. En ik belde mijn moeder op dat ik het gered had. Maar je raadt het al om de een of andere redden wil ik graag alles kapot maken wat goed voor me gaat dus ik begon weer langzaam te drinken. Mijn werk ging wel super en kreeg een paar promoties en waren ze waren zeer tevreden en had een superbaan waarbij ik de wereld rond reisde maar steeds meer begon te drinken. Na een paar jaar kreeg ik een locale vriendin en al mijn gebedjes waren in principe verhoord. Daar zat ik dan op een perfect gewicht in Zuid Europa met een leuke vriendin (iemand de altijd het beste in mij zat) en schoon familie (ik had weer een familie) en een superbaan. Mijn moeder studeerde inmiddels engels de schat, en ik weet nog goed dat ik haar belde en haar voorstelde aan mijn vriendin en ze was zo gelukkig dat ik goed was terecht gekomen misschien wel iets te gelukkig want 1 maand later was ze dood. En dat was misschien de final trigger, want mijn safety net, de enigste person die altijd er voor mij was. Was er niet meer... Fast Forward een paar maand, werk gaat nog goed misschien ook omdat ik er ook al zolang werk en het een geweldig bedrijf is die voor haar werknemers zorgt. De relatie gaat echter steeds minder, mijn vriendin werkt in de plaatselijke kroeg en ik ben blij om er naar werk te zijn maar ik weet niet of ik blij ben met het biertje wat me te wachten staat of zei. Ik drink steeds meer en meer en mijn vriendin begint zich er uiteraard aan te ergeren en we vechten steeds meer. Noemt mij de meest perfecte persoon als ik niet drink en de meeste afschuwelijke als ik wel drink en zegt dat meeste mensen zo denken. Ik geef er niets om en blijf vrolijk door drinken. Toen ik haar ontmoette had ze een relatie en zat ze nog op Universiteit in het Buitenland dat heeft ze allemaal stopgezet voor mijn. Maar omdat ze nog maar 1 jaar moet voor haar bachelors vragen haar ouders om dit toch af te maken. Ik ga akkoord en ik betaal hiervoor maar ik blijf alleen achter maar haar familie wil alles doen om me te helpen en zegt dat ik ook familie ben (super als ik er aan terug denk). Ik denk maar aan mijn Eigen 'vriend' het bier en onze relatie loopt door de afstand maar steeds meer deuken op en als ik dan overvlieg ben ik al dronken als ik er ben en we raken steeds meer afgezonderd en zij zoekt ook steun maar niet zoals in de vorm van bier maar in de vorm van een andere relatie ik kom ik later pas achter want we vieren gewoon mijn verjaardag , kerst en oud & nieuw maar in februari maakt ze het uit via Skype en ik hoor dat ze in Maart zwanger is, ze verloofd is op mijn verjaardag en ze met de kerstdagen haar eerste kindje heeft gekregen (zijn 3e bij evenveel zoveel vrouwen) ik kijk er naar en denk dat moet ik zijn dat is mijn geluk. Maar alcohol heeft dit verpest! Ik probeer mijn leven inmiddels 50km verderop opnieuw op te bouwen maar ik begin meer en meer te drinken, van 's morgens vroeg in de auto naar werk toe tot aan laat een blik bier in bed en in de lunch op mijn werk drink ik ook vrolijk 5 pints. Maar werk blijft maar goed gaan (merkt niemand het dan, of zijn cijfers alleen belangrijk) Maar ik word ongelukkiger en meer isolaat en sluit iedereen af tot dat ik iets doe waar ik inmiddels wel een paar maal heb aangedacht de afgelopen 10 jaar ik word bijna ouder dan mijn vader en ik denk dat zelfmoord net zoals mijn vader de oplossing is voor mijn problemen. Er zijn geen treinen in de buurt dus ik opt voor een cocktail van medicijnen die ik over de Jaren heb opgespaard ik text mijn baas het beste.(schreeuw voor hulp?) De volgende dag word ik wakker in een prive ziekenhuis in Marbella ik heb het overleefd en de chauffeur van mijn werk zit aan mijn bed en zegt als eerste waar ben je mee bezig. Ik blijf daar een paar dagen totdat ze me laten gaan. Het bedrijf waar ik voor werk betaald alles en geeft me 6 maanden verlof en alle hulp wat nodig is. Ik zit de zelfde avond al weer in de kroeg met mijn beste vriend Alcohol {waarom???} Dit gaat nog zo'n 2 jaar door met ups en downs nooit meer aan zelfmoord gedacht. Dan komt er weer een trigger ik verlies mijn rijbewijs na een routine controle na 5 pints terwijl ik al 4 jaar lang dronken (ja ik weet dom) na huis rij. En het gaat van kwaad tot erger steeds meer mensen krijgen een hekel aan me in mijn locale kroegen. En omdat ik inmiddels een nieuwe baas heb en de grote baas (die mij altijd over mee hielp) weg is gaat het ook slechter op het werk en doen zij mij zo'n 18 maanden geleden een financieel voorstel om onze wegen te scheiden en ik teken want ik denk met dat geld kan ik een nieuw leven opbouwen misschien terug naar NL of de wereld rond reizen.... Na een paar maar maal geprobeerd te stoppen met drinken heb ik nu de perfecte mogelijkheid. Geld genoeg hoef me nergens zorgen over te maken. 3rd of 4th chance here I come! Think again! Ik kies voor de optie om helemaal van de rails te raken en zoals mijn psychiater eens tegens mij zei : Maybe you shoud hit rock bottom, before you can change! en zit ik inmiddels op rockbottom? Nou een paar weken geleden voelde het wel zo. Want ik stond in kou met een six-pack zag er uit als een zwerver en mensen keken me aan als een zwerver en was mijn nieuwe baan niet optimal begonnen en terwijl ik de biertjes in de kou weg tik bid ik tot aan god (niet dat ik echt gelovig ben alleen maar in dit soort gevallen) en mijn moeder om mij nog een keer te helpen. En ik heb sinds 2 januari niet meer gedronken en er zit misschien wel een nieuwe baan in de pijplijn is dit mijn laatste kans? Ik voel me goed en voel mij super er is nog maar net iets meer dan 2 weken Maar waarom wil ik dan drinken? Want ik weet dat ik me weer slecht zal voelen en weer helemaal van de rails kan raken. Een paar biertjes thuis kan toch geen kwaad? Of toch wel? Mijn excuses voor de lange introductie en mijn levensverhaal. Misschien werkt het wel therapeutisch want ik heb het in een ruk geschreven. Ik hoop graag van jullie te horen. Gegroet vanuit de last chance saloon. Dave

Vandaag ben ik weer gestopt met gokken. Dit na weer een zelfdestructieve 3 daagse die mij € 3400,- heeft gekost. De zoveelste dure les. Ik snap het niet meer. Waarom ik zo nodig moet gokken. Ik heb een goede baan. Kan ruim rondkomen, tenminste als ik niet gok. Ik hoop dat dit forum, mij iets brengt. Steun van mede lotgenoten. Misschien tips. Het is een akelig geheim. Ik ben een 40 jarige man die zijn vriendin niet meer recht in de ogen kan kijken. Ik hoop dat het van mij afschrijven en het krijgen van reacties zal helpen om te blijven stoppen. Ik kijk uit naar jullie ervaringen. Alvast bedankt!