Sara

Goeienavond allemaal! Welkom Ketelbinkie; je kunt jezelf "voorstellen" bij het Wie-is-wie draadje. Ik denk dat, wanneer je daar leest wat anderen over zichzelf verteld hebben, je algauw begrijpt dat je hier heel veel herkenning zult vinden. Desi: je schrijft dat je vriendin nu in een zware depressie is geraakt en dat je blij bent dat ze niet thuis is nu. Maar zou het niet kunnen dat ze juist omdat ze nu niet kan drinken die depressie krijgt? Omdat ze nu zonder alcohol al haar echte gevoelens tegen komt? Blondie; wat een rotdag voor je meid! maar ik geloof in jou en in je kracht en dat je vast ergens een oplossing gaat vinden Zit me hier vol te proppen met boterhammen om over de trek heen te komen, lukt nog niet echt bah. En toch heb ik mn gevoelens niet weggestopt vandaag, hard genoeg gehuild en naar vriendin gegaan. Verder vandaag maar n beetje aardig zijn voor mezelf denk ik. Het leven is soms al hard genoeg lieverds. Weet jij ook van Will maar niet wanhopen en al helemaal geen zorgen om dingen die nog niet aan de orde zijn. Ben jij trouwens net zo'n stuk als in de reclame van de Nes? En jij ook Harry? Jullie met je hemelse koffie pas maar op dat je geen vleugels krijgt hihi, hoewel.........Will zou een paar vallende engelen misschien weten te appreciëren?

Oké Tine, je bent nu dus op een punt gekomen van "en nu afgelopen"! Goed dat je alles hebt weggegooid, schoon schip meid, grijp je kans om de teugels weer stevig in eigen hand te nemen. Wens je alle kracht en kom vooral hier als je het moeilijk hebt, hè?! Merk dat ik het "verlies-draadje"van Bol begin te gebruiken zoals Blondie het pactdraadje gebruikt, ik hoop dat daar geen bezwaar tegen is? Ik vind het fijn wanneer ik vrijuit over mijn verliesgevoelens enzo kan schrijven, want die hebben mij naar de drank gebracht............ Zo, nu hup opschieten, wil nog e.e.a. doen, eerst de honden uit. Tot later; good goan!

11 januari; de sterfdag van mijn man, nu precies 5 jaar geleden. En elk jaar weer leef je op zo'n dag "bij de klok"...................... om 6 uur telef. van t ziekenhuis, paniek, en dan geen besef van tijd meer, alles in een roes, familie, pastoor, druk van de verpleging want we konden het uitzetten van de beademing niet blijven uitstellen, en dan het moment dat het echt gebeurt...........Onwezenlijk, een film, een nachtmerrie waaruit je denkt te kunnen ontwaken. Maar nee, het is de werkelijkheid. En die wordt nooit meer zoals het was. Duurt lang, heel lang voor dat tot je doordringt, voor je de draad van je eigen leven weer op kunt/moet pakken. Alle emoties doorleven en doorgaan, hoe dan ook. Schuldgevoelens waar je geen weg mee weet, "had ik maar...." maar dat is achteraf en je hebt je best gedaan, meer kan er niet van je verwacht worden. Schuldgevoelens ook in het heden, nog steeds leven met wat je denkt dat die ander ervan zou vinden, wat je nu doet. Opstandigheid ook, "Nou ik zou wel eens willen zien hoe JIJ het er vanaf gebracht zou hebben!", in de steek gelaten voelen. Een ingeslagen komeet kon de dinosaurussen uitroeien, nou zoiets dus, een inslag die alles totaal verandert, voorgoed. Nu, na 5 jaar, ben ik nog steeds bezig die inslag te verwerken en te leren leven in de wereld die daarna is ontstaan. Komt. Moet. De krater raakt langzaam begroeid met nieuw leven........................

Kleine stapjes, Will.............kijk maar naar het onderschrift van Desi En ik weet uit ervaring dat geestelijke pijn zich ook heel letterlijk naar fysieke pijn kan vertalen, wist dat vroeger (toen ik jong was hahaha) ook niet maar "hartepijn" kan ook echt pijn in de hartstreek geven. Maar je bent sterk man, al heb je dat gevoel misschien zelf nog niet zo Ha! Zie de andere rekel ook aanwezig? Dess hou t maar ff in de gaten ja. Duizelig? Hm. Moet je donderdag voor het stage-gesprek? Zie je daar tegenop? Hènig an, wijffie. "Komt wel goed, schatje" Pillen werken, koppijn weg nu de bijwerkingen nog,bah. Mag die pillen eigenlijk niet nemen van de vaatchirurg i.v.m. Raynaud maar hij kan de pot op, heeft zelf waarschijnlijk nooit migraine

Oh ja, vergeet ik nog: welkom ook van mij Muffin, hoop dat we je kunnen helpen in je strijd. Gisteren goed begonnen man! Zo, moet ff wat gaan doen.

Goeiemorgen lieve medestrijders! Fijne werkdag voor allen die al op weg gaan of zijn! Jopie: bedankt meid, kan vandaag wel wat extra energie gebruiken, zal er zuinig mee om gaan Blondie: héééél veel succes straks!!! Ik vind het zo knap dat je alles op tijd op orde en ook in je koppie op n rijtje hebt gekregen, echt, ik schuif nog steeds financiële dingen voor me uit. Pluim voor je en ik denk/hoop dat "hullie" dat ook zullen zien en je goed gaan helpen Will! Las je gisteren net terug en nu ben je vrolijk opgestaan, zie je wel, het kan en het komt , heus wel . Geef jezelf de tijd, doe waar je je lekker bij voelt maar probeer niet te vluchten (zeker niet in......jeweetwel). Er is een spreekwoord dat luidt: "Beter alleen dan in slecht gezelschap"...........Heb je niet veel aan misschien, maar hier op t frum ben je (weliswaar virtueel) ook niet helemaal alleen, hier van mij: Nog een spreekwoord: "Morgenrood.....regen in de sloot":huh: dusseh.............wel mooi maar geen goed teken helaas. Dees: hoe gaat het? Hoop dat je gauw door je verkoudheid heen komt. Ga je vandaag naar de HA? Ben zelf met migraine opgestaan, niet lekker, maar goed ff wachten wat de pillen doen.

Dankjewel lieve Bol en Har. Ja ook hier geldt: delen is helen............ Onze overleden dierbaren zijn zo aanwezig in onze gesprekken, we laten elkaar foto's zien, vertellen over hoe het was, hoe het ging, wat we hoopten en niet zo mocht zijn, huilen samen tranen met tuiten en steunen elkaar in het toch maar weer dapper voorwaarts gaan. Ook ruimte voor humor, muziek, lachen. Ben erg blij met die vriendschap ja. En nu gauw met de honden! Laters; good goan

Mogguh Bollie en andere bijkomers. Hihi Harry; kan me voorstellen dat je dat denkt en je eerste gedachte IS ook juist, ben alleenstaand. Maar heb medestrijder gevonden in de eenzaamheid en we hebben een goede vriendschap! Hij is ook weduwnaar (recenter dan ik) en we delen zo e.e.a. met elkaar. En waarom eenzaam zitten zijn wanneer je samen met een ander, die je begrijpt, kan lachen en kan huilen? Ik zeg nooit meer nooit maar we hebben voorlopig geen intenties de vriendschap tot iets anders uit te laten groeien. Mocht dat ooit toch gebeuren dan zien we wel weer. Voor nu hebben we allebei een fijne avond gehad zonder eenzaamheid en drank. O, wat goed man! Teller op 1; sukses!!! Voor alle zieken: beterschap!

Tja Susana, nu (al) begint het loslaten, moeilijk maar ook mooi, je schat gaat langzaam de wereld verder verkennen. Ben je even een beetje eenzaam nu?

Blondie: ik zou t ook niet gedurfd hebben, ff geen risiso nu. Fijn dat jullie plezier hebben gehad! Kan me voorstellen dat je gespannen bent voor morgen meis

Goeiemorgen allemaal! Nog zo duf als een konijn........ maar heb een heel fijne avond gehad: zonder drank! Wel met crodino, gezellig samen, hij drinkt ook (een poosje) niet. Werkze Igor, Yvonne en Jopie: zal idd wel een verademing zijn nu ècht ver(der) vooruit te kunnen kijken! Succes meid, je gaat goed Susana; da's toch weer een mijlpaal hè, de kleine meid naar de peuterschool!

Harry ik ga je alleen laten hier, sorry. Maar misschien ga je / ben je ook aan het eten? Iedereen een goede avond, sterkte voor wie het nodig heeft; good goan

Harry; val der bie dael, hènig an ff biekommen.

Goedzo Sowhat, welkom thuis, plof neer. Die zag ik gisteren ook. Maar die heb ik altijd gezien, ik was er zo één die zich daar netjes gedroeg, ja dronk wel 1 of 2 mee maar ja..............eenmaal thuis, dan was de beer los oftewel de fles open. Heeeeee..............waar is Kore eigenlijk??? Heb ik na haar ontbijtje na haar verjaardag niet meer gezien hier. Kore? Als je meeleest; vertel ff wat? Maakt niet uit wat, 2 woorden zijn genoeg

Ochhhhh Sailor toch.............. naar een bekende plek voor jou? Zomaar ineens? Of zat t eraan te komen? Ja hè? Sterkte hoor

Euhhh Woman, bed voor verbannen ex-prinsen? Maar je zou er met jouw handigheid ook een mooie luxe hondebank voor Zowie van kunnen maken, toch? Of je maakt hem en zet 'm op MP, zijn in de winkel hardstikke duur! Ben nu wat rustiger, vriend gebeld dat t geen lasagna wordt en dat ik nog bij hem moet koken..........no problem; kijk dat vind ik ook zo fijn daar niks is een probleem en dat is voor mijn persoontje, die ooooooooooooooooveral problemen van kan maken, heeeeeeeeel rustgevend. Heb ook nog 4 crodino's uit de koelkast geduikeld dus gaat helemaal goed komen. Nu ff peukies maken.

Hihi Jane ; met zichzelf ! Klinkt als een grapje maar is echt waar; behalve het overgebleven kapje heb je ook losse stukjes uitholsel, die worden vermengd met bliktomaten, selderijblad, kappertjes, fijngehakte knoflook en in elk "schuitje" 2 zwarte olijven. Mengsel natuurlijk wel op smaak met olijfolie, zout en peper en met veel zorg in de oven, zo nu en dan even oliemengsel dat dan soort jus wordt erover geschept.... Maar met jouw spruiten kun je ook iets anders doen hoor! Je kunt er puree van maken bijvoorbeeld, met kruiden ( bijv. nootmuskaat). Of ze krokant koken en daarna bakken, hmmmmmmm, ben ikzelf gek op, vooral als ze hier en daar echt donker zijn geworden! Kga nu met de honden lopen. Dagdag.

Oh jee..........nu moet ik me schamen met mn vieze woordje-gedachte :$:$:$ sorry Mup, dacht echt dat je dat bedoelde want zo voelt het hier wel. Inderdaad nare gevoelens werkt dat bij jou ook als een spiraal? Door die &^%$#$% gevoelens kom ik nergens toe wat het alleen maar erger maakt, bah. BAH BAH BAH Zo da's eruit. Zo meteen moeten de honden alweer uit. De lasagna wordt niks want had niet genoeg bladen meer, ga nu ter plekke bij vriend maar pasta koken, de salsa en melenzane neem ik mee plus wat ijsbergsla. Zal wel goed komen. Dat is het mooie van onze vriendschap; herkenning, erkenning en de mogelijkheid om samen te lachen en te huilen. ohhhhhhwww was het maar morgen. Nee, was het maar LENTE!

Joop je hebt het heel goed verwoord, heel herkenbaar. Doordat je steeds verrast wordt door wat je niet zag aankomen slaat de paniek toe en kost (over)leven handenvol energie. Maar ik lijk (nu?) niet anders te kunnen; voor mij een dichte mist, achter mij een lange weg die ik wèl goed kan overzien. Maar ook daar liggen soms nog wat steentjes los die hun plekje nog moeten vinden. Door de voorruit zie ik niet veel, hoe hard ik de ruitenwissers ook aanzet en me inspan om vooruit te turen. Je bent een ijzersterk wijffie Joop, zie je hoe nu de rollen zijn omgekeerd? Kan nog veel van je leren

Hihi Jane, jij bent vast geen held in anagrammen als Mup het echte woord zou opschrijver wordt er een moderator wakker hahaha! Maarre Mup: hier idem dito! Geen land met me te bezeilen aaaaarrrrrrgggghhhhh. Toch is zondag niet de moeilijkste dag voor jou hè? Schop maar es wat omver ofzo.

Woman, misschien lijkt het desinteresse dat ik niet veel op je reageer maar dat is niet zo. Ik tracht met je mee te leven maar wat jij meemaakt staat zo hemelsbreed van waar ik me in t leven bevind dat ik met de beste wil van de wereld niet zou weten wat ik je moest zeggen. Het lijkt me niet gemakkelijk, dat zowiezo. ( Euhhhh Zowie zo ) Je lijkt me wel een doener, aanpakker, plannenmaker. Misschien kan dat niet in de liefde? Moet je het "tegen komen"? En maar laten gebeuren? Wat prins betreft lijkt het me dat je er goed aan hebt gedaan om de roze bril weg te gooien. Sterkte meissie.

Thanxxx Jane, hoop het van harte.

Vandaag 9 januari is het 1 jaar geleden dat mijn moeder naar een separeerkamertje werd gebracht. Ik herbeleef het in al zn facetten, ook het besef dat ik toen meteen had " daar gaat ze dus sterven"..... met haar eigen totaal versleten kale teddybeer zonder oren die net als zij dus bijna 90 was met wie ze de laatste weken van haar leven heeft doorgebracht zoals toen ze een kind was stevig in haar armen en tegen elke zuster vol trots zei " Van mij, die is van mij" met een stem die bijna geen stem meer was, krachten die wegvloeiden. De beer heeft tot het eind bij haar gelegen. Nu ligt hij voorzichtig ingepakt op zolder en ik durf er (nog) niet naar te kijken. Zie haar ring aan mijn vinger en het snijdt me weer dwars door de ziel. Het is natuurlijk dat je als kind op een gegeven moment je ouders verliest maar het gemis is er niet minder om, het besef dat je nu wees bent en de volgende in de rij. De harteklop die je het eerste hoorde en nooit meer horen zult. Sorry, schrijf zomaar wat van me af. Maar ik hoop dat mensen er herkenning in vinden en wilde mijn gevoel en herinnering even delen.

Hallo mensen, ben dr ook weer, knal er maar gewoon tussen. Hoewel het me hier momenteel nogal rustig lijkt. Heb t er erg moeilijk mee vandaag, blij dat ik het pact heb gesloten. Verveel me en heb toch nergens zin in, kennen jullie dat? Vind t koud buiten, zou wel willen speuren met hond maja...... Heb t in de kerk niet droog gehouden............tranen bedoel ik. Na afloop was wel gezellig koffie drinken enzo maar daarna klapte de eenzaamheid bovenop me. Bekend verschijnsel voor mij op zondag en een grote trigger. Heb ff geslapen en nu van alles door elkaar gegeten, stom want moet vanavond nog uit eten. Mooi " anticiperen kun je leren" hoop dat ik ooit ook zo ver kom, het lijkt wel of ik ben blijven steken in het (weliswaar tijdig) herkennen van signalen.

Igor toch Fijn Harry, rustig dagje dus? Ik mis onze woestijnrekels? En waar is Fleurtje? En zou Albertina nog in het ziekenhuis zijn? Nu moet ik rennen, mensen, tis toch wat, zondagochtend en haast......... Heb een fijne dag allemaal; good goan