Sara

Spud wat moet dat zwaar geweest zijn voor je. En wat goed dat je toch die opening hebt kunnen maken zodat je nu weer verder kunt, mèt het gemis, in alle erkenning en respect. Herken in je verhaal wel het loyaal willen blijven aan degeen die overleden is. De loyaliteit, de trouw en het respect blijven houden terwijl het jezelf eigenlijk geen goed maar slecht doet. Daar zit 'm denk ik ook een heel lastige "knik" in het rouwproces: je eigen leven gaan volgen met daarin wel plaats voor de verloren dierbare maar niet meer bepaald door het verleden. Als ik t me goed herinner is dat de laatste fase van het rouwproces. Die heb jij dus bereikt, knap. En fijn dat je hier weer wil delen, bedankt

Den Niwi se............ goeiemorgen rekel.

Goeiemorgen Igor en Jopie! De rest is alweer onderweg. Wens ze allemaal een goede werkdag toe en vooral Desi héél veel succes op de stage! Eks als je (terug)leest: ik heb diverse winters St.Janskruid genomen en bij mij werkte het echt! Igor: naar de sportschool straks? Ja ik zou ook wel overdekt willen lopen met de honden Jopie: nog bedankt voor je compliment gisteravond. Geen wonder dat je zo moe was/bent; je werkt ineens weer hele dagen en dan met al die nieuwe indrukken! Wat een geschenk, thuiskomen en je kids staan te koken............Heerlijk hoor dat jullie nu zo goed een plek hebben gevonden ben echt blij voor je. En dat zakje met liefde? Deel dat maar met je vriendin vandaag ! Geniet en relax meid.

Rapi eten is in mijn brein nog steeds niet ontkoppeld van drinken, vandaar. Ga naar beneden, ff kijken of er nog iets op tv is. Wel lastig, pc boven, zit er ook niet lekker achter, maar heen en weer slepen van dat ding is ook weer zowat. Nah, kom straks misschien nog wel ff langs.

Hoi Slokje, fijn zeg dat het zo goed gaat! Bami................. Muffin zit aan de fajitas.................weet niet wat dat zijn? Wie wel? Oeps, sorry Rapi, ja jullie lijken ook zo verschrikkelijk op elkaar haha. Eten, eten, eten......................ik ga maar even een sigaretje roken, wat erg toch, zelfs de gedachte begint al te triggeren, wat een idioterie

Yep, lieve Bol; that's me en dat ik nu meer last heb is niet zo gek denk ik want ik was tot voor kort een minderaar en probeer het nu dus helemaal zonder. En dat terwijl ik juist vorig jaar na het overlijden van mn moeder die grote terugval heb gehad. En dat wil ik dus niet weer!!! Hoe was jouw eerste werkdag weer? Hoe reageerden mensen? Was het druk met beesten? Vertel, vertel! Die notulen worden toch niks, ben te moe kan mn eigen handschrift amper ontcijferen :$

Ja zeg maar beginfase, Witte. Heb op Oudjaar gedronken, 1 en 2 januari niet en de 3e heb ik de restjes opgedronken. Daarna niks meer dus dat is nu ruim een week geleden. Was de zuurkool lekker? Ik heb het maar weer bij brood gehouden, heeft voor mij geen associaties Volgens mij zit iedereen nog te eten of is aan de afwas?

Ja Jane, dat ken ik. Heb al vaak uren door bos en hei gedwaald, huilend, denkend, herinnerend en heb het soms ook letterlijk uitgegild, kon me niet schelen of iemand het in de verte zou kunnen horen. Heb ook bomen omarmd, er tegenaan geleund, geschuild............Ja, natuur is iets geweldigs met een kracht waar wij ook van op kunnen pikken. Mooi dat jij zulke dierbare herinneringen hebt aan het afscheid van allebei je ouders, koester ze maar

Hallo daar ben ik ook weer. Wat een regen vandaag zeg, heb het postbode spelen maar even uitgesteld. Dees heb jij ook artrose? Vervelend is dat hoor! Maar goed dat je er nu nog op tijd bij bent om het met verbetering van de spieren te verlichten. Ik denk zelf dat mijn dagelijks geloop met de honden mij erg goed doet want juist in heupen en knieën valt het bij mij tot nu nog erg mee gelukkig. Maar 4 maanden wachten op therapie, tssssssssssss, kun je niet zelf een cognitief therapeut gaan zoeken die eerder kan? Zit hier mn trek te verbijten. Heb al brood gegeten, nu aan de cola. Jakkiebah (denk er maar een heeeeeeeeeeeeeeeele lange hals bij ). Probeer ook nog even de notulen van de laatste kerkvergadering uit te werken, ligt er al weer meer dan n week.

Log speciaal voor Will ff in. Heb gezien wat je gevonden hebt. Wanneer je daar aanklikt "Omschrijving van problemen" krijg je de "Site-index" na doorklikken kun je "Ademhalingsproblemen" aanklikken en dan krijg je een lijst van therapeuten die dat behandelen. Kun je zelf zien wie er bij jou in de buurt zit. Jane heeft gelijk dat ademproblemen eigenlijk nooit op zichzelf staan (tenzij je natuurlijk een ziekte v.d. luchtwegen hebt). Jane: ik dacht dat jij voor de taart zou zorgen? ;) Jammer Blondie maar was er al bang voor, stond ook wel vermeld bij de site die ik gaf. Dan maar weer dapper verder, hè? Sterkte! Mensen ga boodschappen doen en tanken. Trainen wordt nix meer, is te laat geworden. Moet bovendien ook postbode spelen voor de kerk vandaag. Tja. Tot latersssssssssssss

Ok doe ff Heintje voor Will: als je geen zakje hebt kun je ook dit proberen: adem rustig en langzaam uit en tel er in gedachten bij. Laat de inademing rustig komen, niet met een "teug" zoals jij zegt en zorg dat je die in gedachten ook telt. Let erop dat je LANGER UIT dan inademt! Je kunt ook je adem een poosje inhouden (niet ademen dus) maar gevaar is dan wel dat je daarna weer zo'n grote teug neemt en die is nou juist niet goed. Zoals jij het omschrijft vind ik het (op afstand, hè) toch erg op hyperventilatie lijken. Probeer te ontspannen joh. Sterkte!

Josje nee dan zijn we geen buren Doe africhting met mn herdershond. (Lijkt een beetje op politiehonden-training maar dan anders). Nu echt weg. Doei!

Will: wanneer je hyperventileert (en daar had je het laatst over) moet je juist UITADEMEN!!! NIET inademen.............daar maak je het alleen maar erger mee. Bij hyperventilatie adem je nl. te diep in en tweinig uit waardoor het koolzuur-zuurstof-gehalte in je bloed niet goed meer is en je al die nare verschijnselen krijgt, kan ook pijn zijn. Je moet dan juist koolzuur inademen, bijvoorbeeld door een poosje te ademen in een plastic zakje, je ademt dan je eigen lucht (koolzuur) weer in. Sommige mensen die er last van hebben hebben standaard zo'n zakje bij zich. Maar verder ben ik het wel met Jane eens. Goeiemorgen trouwens Jane: waar is de taart * te snel getypt, voutje*

Dank jullie wel. En ja Blondie het helpt me om het hier op te schrijven. Dus ga ik er nog even mee door... Na de spannende dag vorig jaar 11 jan. kwam er de rust in mij, bijna het verlangen om haar te laten gaan. Ook toen heb ik gedachten opgeschreven, korte fragmenten van wat er zoal door je heen gaat als je dagen en nachten aan het waken bent. Ik had van alles meegenomen om dat te kunnen doen, pen, papier, potlood. Vond de 12e ook de rust om naast haar zittend een potloodtekening van haar te maken zoals ze daar lag. Weer een stapje verder in het afscheid nemen. Haar geest was al (deels?) weg, geen contact meer maar haar sterke lijfje gaf nog niet op. Toen ik de eerste dag van het waken in de separeer kwam herkende ze me nog, strekte haar magere armpjes uit en heeft mij met alle kracht die in haar was een hele dikke knuffel gegeven................Dat was het afscheid, besefte ik later pas, want daarna wilde ze me ook niet meer aanraken of voelen. De eerste nacht wilde ik haar hand vasthouden maar die trok ze steeds terug. Op vragen van verpleging gaf ze door knikken nog enige respons maar aan mij niet meer; ze wilde maar kon mij, haar enige meissie waar ze 8 jaar op heeft moeten wachten, niet loslaten..........Daar had ik het best moeilijk mee en heb maar zachtjes tegen haar gepraat, dat het goed was zo, dat ze mocht gaan, dat ik heus wel voor mezelf zou zorgen.......Jammer vond ik wel dat ze op de vraag van een zuster of ze bang was om te sterven met "Ja" heeft geantwoord maar dat niet meer wilde herhalen toen ik erbij was. Terwijl ik toch degene was die dat aan de verpleging had aangegeven. Nee, ze wilde mij haar angst besparen, er zijn voor mij. Onvoorstelbaar toch hoe een moederhart het nooit opgeeft. Iemand dacht mij een tip te geven om alvast na te denken over de teksten van rouwkaart enzo, haha, had ik allemaal allang voor elkaar. Op het moment dat ik naar het verpleeghuis ging om te waken had ik alles al voorbereid, had ook alle paperassen van de uitvaartverzekering bij me enzo. Wat kun je op zulke momenten griezelig helder zijn, hè? Dan gaan verstand en gevoel even ieder hun eigen weg. Zelfs mijn toespraak voor in het cematorium had ik toen al geschreven........... De twaalfde januari was een dag van wachten op, in rust en vrede, maar toch ook al wel een verlangen naar, hoe raar dat ook klinkt. De verpleging verbaasde zich telkens weer; namen ze 's avonds afscheid....was ze er de volgende morgen nog. Mijn moeder was het rolletje plakband dat maar niet op raakt. Zoals zij ooit in spanning en onzekerheid op mijn geboorte heeft gewacht zo wachtte ik in spanning en onzekerheid op haar sterven. Kan me niet voorstellen dat het alweer een jaar geleden is.

Hoi Bor! Hoop dat ze gunstig beslissen en je gauw weer hier komt om het allemaal zelf te kunnen vertellen meid. Ondertussen heel veel sterkte

Oké Blondie, dat is het enige dat je kunt doen; er achteraan! KMW meid Josje: ........midden van het oosten van het land? Zijn we buren ? Zit ik ook hahaha. Inderdaad droog; in dubbele betekenis ook hier Ben alweer te laat opgestaan maar als t ff lukt wil ik toch vanmiddag maar weer eens gaan trainen met hond. Betekent wel ca. 14.30 weg en 21.30 terug baal er altijd van om in het donker over die duitse binnenweggetjes te rijden. Maja, ben er al te lang niet meer geweest en hond heeft het echt nodig, is net als met (top)sporters, die kun je ook niet ineens "stil" leggen, en voor je beest doe je alles, niewaar? ;) Dus daarom: nu HUP aan de slag. Iedereen een goede dag en: good goan

Blondie: heb ff op MP gekeken en gezocht onder Rotterdam; de eerste was ook alweer zo'n mooi appartement, ditmaal van ajhwonen.nl, ook € 300,00 p. mnd. Maar..........dit zijn KOOPwoningen en de prijzen zijn de (geschatte?) hypotheeklasten per maand. Is dat de adder? Heb ik geen ervaring mee. Weet ook niet of je wel wilt/kunt kopen? Was trouwens wel heel mooi, gerenoveerd en met tuin.

Goed zo Yvon; lekker zweten! Blondie heb ff gekeken naar de huizen die je gisteravond liet zien. Onderaan stond een lijstje met meer huizen in dezelfde buurt met de prijs per m2 erbij; kon mn ogen niet geloven! € 3 of € 4 euri per m2? Dat kom ik hier in t oosten niet eens tegen. Dus ook bij mij t gevoel van.....hm, waarom? Maar wat let je om eens rond te vragen? Ga ff aanrommelen.

Goeiemorgen. Bambam: VAN HARTE GEFELICITEERD!!! wens jou samen met Fran nog vele mooie, gezonde en gelukkige jaren! Gaat t goed met pup en de andere beestjes? Werkenden: heb een goede dag. Joop: veel werkplezier en kijk uit voor Benidorm Bastards (hihi). Bolletje: hoop dat het je goed zal doen meis, ze zullen nog wel met je praten en misschien moet je huilen: so be it, laat maar komen. En dan fijn weer voor beesjes zorgen! Will: succes man op de eerste dag weer. Blijf je wel naar je lijf luisteren? Dees: succes straks! Ik wist niet dat het cognitieve therapie was, die heb ik ook en is eigenlijk op de zelfde principes gebaseerd als de internetbehandeling, da's ook cognitief. Het heeft mij veel meer inzicht in mezelf gegeven en daardoor ook meer grip op mn leven. Hoop dat het voor jou ook zo gaat werken, meid Blondie, voor jou geldt wel heel erg "bek op t stuur en trappen maar", ik wens je erg veel succes en vrachtladingen vol sterkte !

Lieve Will; scheiden is óók een rouwproces................... het heeft zeker overeenkomsten, wat dat betreft ken je de pijn heus al wel. Ook de onzekerheden, de twijfel, en waar Bol en ik het hiervoor over hadden: schuldgevoelens. Heb ik wel genoeg mn best gedaan? Had het toch niet anders gekund? Dat zijn allemaal vragen waar geen antwoord op is. Waarom? ....nee, er is geen daarom. Het is er en wij zijn zó gewend blijkbaar dat we met onze geest/gedachten kunnen sturen, plannen maken, processen beïnvloeden...............niet dus. Er zijn en blijven zaken in het leven die je eenvoudigweg hebt te "nemen", "ondergaan", "doorleven" of hoe je het ook noemen wilt. Bol, weduwvriend van mij verwoordde het laatst nog goed: ' Tja, dan vraag je je af "had ik niet meer of anders kunnen doen?" maar ik heb het gedaan zoals mij het beste leek en ik het het beste kon op dat moment en daar moet ik dan vrede mee hebben'.en zo is het. Hij is trouwens degene die mij de kerstwens "omzien in dankbaarheid en vooruitzien in vertrouwen" stuurde, dat had dus hiermee te maken en niks met drank (zoals op de andere draad misschien werd gedacht). Nu stop ik, ben blij dat deze dag voorbij is. Vorig jaar om deze tijd zat ik nog te waken bij mama, blij dat ze (nog) niet op dezelfde dag als mn man was gegaan, was er toen de hele dag bang voor geweest. Toen de avond naderde werd ik rustiger. Mama was al niet meer echt aanspreekbaar. De verpleging had een extra bed op het kamertje gezet zodat ik toch nog 3 nachten naast mijn moeder heb geslapen. Een heel bijzondere ervaring. En nu stop, ben moe, herinneringen en verdriet hebben mijn koppie leeggezogen. Morgen weer een dag.

Mooi, Joop, goed om te horen. Ja, ik had je onderschrift wel gezien en had er al eens op willen reageren maar dan was je er niet. Nu ook niet maar dan toch: vanuit jouw kant gezien kun jij alleen constateren dat je contacten legt/zoekt/verlegt/begrenst. Wat ik aan je "zie" hier is dat je je open durfde te gaan stellen in januari (of al in december). Je kwetsbaar liet zien, jij, gewoon jij, wat je denkt en voelt, niks meer en niks minder zoals je zelf graag schrijft. En vanuit Jetset die graag aan andermans wensen wilde voldoen ben je een Joop geworden die er staat, take it or leave it. What you see is what you get. Zo ervaar ik jouw groei voorzover ik die hier dan enigszins probeer te volgen. En ik heb er heel diep respect voor. Hoop echt voor je dat er tussen alle meer of minder waardevolle contacten één bovenuit stijgt en je de grenzen van intimiteit, waar je het een tijdje geleden over had, mee kunt/wilt/durft gaan uitproberen. Wens je alle goeds, go girl Pfff, ben moe. Heb kopij voor het kerkblad verzorgd, heen en weer gebeld, geld geteld enz. Gisteren de hele middag A4tjes en foldertjes in enveloppen zitten doen, bijna 300 stuks, had lamme schouders omdat de tafel te laag was om te staan en te hoog om te zitten. Dus nu gaat dit vrummes fijn op de bank ff zappen. Iedereen nog een goede avond en voor straks alvast: welterusten !

Joop ik weet het helaas niet precies meer maar Wing zei ongeveer: " Onderschat niet de kracht van het lijden wanneer het in al haar facetten wordt doorleefd". Tja...................nix aan toe te voegen. Fijn dat het je goed gaat Joop en dat van energiebehoud begrijp ik en dat is dus helemaal top joh! Maarre...............heb jij wellicht een nieuwe krachtbron in de vorm van liefde gevonden? Hoef je niet te beantwoorden als je niet wilt. Hup nu ga ik loooooooooooopen.

Lieve Bol dank je en ik vind oprecht dat iedereen dat verdient. Raar woord eigenlijk, "verdienen"........misschien denken we zo sinds het opstellen van de Intern. Rechten van de Mens met de nadrukkelijke verwoording van "het recht op nastreven van geluk"....... Heb ik ook altijd iets raars aan gevoeld maja, wat ik bedoel: ik GUN het iedereen zo. In Italië wensen ze je niet eens zo vaak "geluk" (felicità) maar eerder 'serenità' , vrede in je hart, rust in je donder zeg maar. Niet verkeerd, kunnen we gebruiken. Ga nu de honden uitlaten, kijken of ik daarna nog meer honger heb

Wow, Joop is ook weer in da house mens wat ben je toch heerlijk eerlijk, oprecht en steunend. Met jou alles goed?

Ha lieve Bol, zaten we tegelijk te typen Goed dat je een fijn gesprek met peut hebt gehad en ja, dat zou niet leuk zijn voor zijn kinderen en gezinnen zeg........ Maar nu sta JIJ ff voorop hoor Dat van die adem heb ik ook wel eens gehad en soms heb ik het wanneer ik diep zucht vlak voor het slapen. Niks mis mee lijkt me, ik denk gewoon een onwillekeurige spiertrekking van je middenrif dat misschien niet geheel was voorbereid op zo'n diepe actie. Ikzelf maak me er niet druk om in elk geval. Morgen weer werken; dubbel lijkt me? Maar toch ook wel fijn hè om weer met beesten bezig te gaan. Ja meis, je moet weer verder............maar dat betekent niet dat je doorgaat alsof er niks gebeurd is, dat kan niet want er is heel veel gebeurd en het heeft gevolgen voor de rest van je leven. Kan me voorstellen dat de peut nog een reactie verwacht maar peuten kunnen er ook naast zitten. Bovendien heeft iedereen zijn eigen reactie meid, jij hebt de jouwe en zolang je die niet opkropt maar durft te beleven ga jij jouw eigen weg, ook in het rouw- en verwerkingsproces. Refusal nog trouw ingenomen? Niet doen zoals ik hè, stommerd die ik ben. Wens je sterkte