tapas

Toen ik met terugwerkende kracht weer werd afgekeurd na al het gedoe met herkeuringen, bezwaar en beroepszaak, ww aanvragen, cwi, solliciteren (drama's) was ik aan de ene kant opgelucht maar ook erg verdrietig dat het zo moest gaan... afhankelijk zijn is niet fijn. Nu wil ik dus graag voor mezelf beginnen maar de angst grijpt me dan ook weer naar de keel.... want als ik de vaste bodem van mijn uitkering kwijtraak.. wat dan... balanceren dus: Anjo, ik denk dat het nu goed met je gaat omdat je nu weet waar je aan toe bent. Klinkt stom misschien maar de angsten voor wat komen ging waren veel moeilijker te handelen dan nu alle dingen waarvoor je zo bang was gebeurd zijn, geeft ergens ook 'emotionele' rust, of eigenlijk beter gezegd... berusting. eigenlijk hoe het met mij en mijn uitkering ging, dat jaar met herkeuringen en onzekerheid kon ik niks meer, het verlamde me, paniekaanvallen.. wist niet wat er komen ging en werd gek van die onzekerheid, toen er eenmaal wel duidelijkheid was was ik wel verdrietig maar niet meer zo 'verlamd' Bliksem, niet drinken hoor, het levert je niks op behalve een hoop schuldgevoel en boosheid achteraf en daar heb je niks aan Ik ga slapen en morgen overdenken of ik een tijdje vrij ga nemen. Morgen gesprek met mijn coach en daarna op stap met de uitlaathond. Ik houd me maar even vast aan de dagelijkse gedachte van vandaag: Je zorgen maken, is de verkeerde kant op fantaseren

Weet je wat, zal ik het snoezigheidsgehalte hier weer even verhogen? gisteren weer foto's gemaakt van de kittens van de buurvrouw, ze worden groot, vooral die oren wildkleur kitten rode kitten wat een snoezeltjes he!

Ja, ik ga me ook aanmelden bij Tactive, had me al opgegeven als proefpersoon voor eetproblemen maar nog niks gehoord. Nee Houtje, ik geef niet over, zou wel willen hoor, en heb ook even getwijfeld vanavond omdat ik me na zo'n vreetbui zo schuldig voel maar ik kan het niet en ik wil het niet, dan maar de rits van mijn broek open.. pffft en last van ademhalen door die opgezette maag. Hier is het ook even een mallemolen met emoties, op mijn werk een sneer omdat ik vorige week visitekaartjes had verknald, tja, het lukte me niet om me goed te concentreren, had ik toen ook al aangegeven en hulp ingeroepen maar schijnbaar is het toch nog misgegaan... toen die foto die vandaag afgedrukt moest worden, foto had ik 3 jaar geleden al gemaakt (panoramafoto) maar als perfectionist heb ik hem gisteren nog 3x gemaakt en gisteravond en vanmorgen de hele ochtend in elkaar gezet, stressstress.. valkuil... gelukkig koos de klant de nieuwe foto uit, anders had ik het nog voor niks gedaan ook toen belde op het werk een galleryhouder waar ik in eerste instantie in september zou exposeren, een kleine wereldmuziekplatenzaak... oef, bloos, vergeten af te bellen.. hij pissed en ik voelde me megaschuldig, hij lege muren en ik liet hem vallen. Gewoon stom maar in alle drukte was ik het vergeten... tja en dan ben ik niet zo rekbaar meer, dan is de rek eruit en komt de paniek binnen en het gevoel dat ik alles fout doe. al die dingen bij elkaar zorden voor die heerlijk eetexplosie van vanavond! grmpfffff... koek is op, letterlijk en figuurlijk! droomde vanochtend zo heftig over mijn tanden. De vulling die er vrijdag ingegaan is is te groot, en voel ik bij elke hap die ik neem, dus die moet bijgedingest worden. Vanochtend droomde ik dat door die vulling al mijn kiezen en tanden los gingen zitten en alle vullingen eruit vielen.. het was zo echt... in paniek wakker belde de tandarts en volgens de assistente was dat helemaal niet erg dat die vulling te groot was, die sleet vanzelf wel.. ja koekoek!! mooi niet, dus donderdag mag ik weer langs. pffft, misschien maar eens een weekje vrij nemen?

zal wel de wc pot worden Marjo , jeetje, 8 kleine chocoladereepjes, 3 tiramisu toetjes (zijn met 4 in de aanbieding dus die 4e eet ik zo ook maar op) een pak tucjes en nog heb ik trek en is het gat niet gevuld... hormonen he, laten we het daar maar op gooien! Vanavond de herhaling van Gooische vrouwen, helaas zonder Willemijn en met veel vooral witte wijn maar daar ga ik me inderdaad lekker voor nestelen!

Houtje, ik vind je wel zielig hoor, als je je benen ingezwachteld zijn en je moet reuzenpantoffels aan en zometeen ook nog een brace, en pijn, en je kleren passen niet meer, en je dochter is op kamp. Van mij mag je je wel zielig voelen. Ik zou me in jouw situatie heeeeeeeeeel zielig voelen. Het zit gewoon echt effe allemaal niet mee! Ik zit hier vast in een serotonine-dip want kom thuis van de supermarkt met enorm veel chocola en ander vreetwerk. Ik heb vanmiddag een foto weggebracht om prachtig te laten afdrukken, vind ik altijd vreselijk eng om te doen... werken ging voor geen meter, en ik voel me ook voor geen meter. doodmoe en onrustig en mopperdemopperstemming Vanmiddag wel lekker een end gewandeld ergens in een polder met hond en kennis, dat was wel even lekker uitwaaien!

Kan de hond niet een tijdje in een pension? klinkt rot maar is zeker voor zo'n drukke hond een feest met al die andere honden om mee te spelen. Of de hond niet in je atelier laten maar als je atelier je huiskamer is dan wordt dat wel erg lastig. denk er dus nog maar even heeeeel rustig over na! An, ga een eind fietsen of lopen. Het is mooi weer, even de kop leegwaaien en de boel de boel laten. Beweging laat mij altijd denken en verwerken en daarna voel ik me voldaan omdat ik lekker buiten geweest ben. Ik ben ook meteen weer weg, werken! geen zin, of eigenlijk meer zenuwen omdat ik weer een foto moet laten afdrukken en ik niet weet of het goed gaat.. tuurlijk gaat dat goed! pffft. maarja een afdruk voor een klant die zowat 100 euro kost is nogal wat. Tandarts gebeld omdat mijn vulling teveel uitsteekt, kan er pas donderdag terecht maar droomde vanmorgen dat door die 'te grote' vulling mijn kroon en 4 vullingen uit mijn mond vielen, hield een paar staafjes tand over.. pffft, wat een nachtmerrie.. echt wel! Nou, spullen bij elkaar garen, haar netjes maken, en weg ben ik!

Het is wel een heel rustig draadje inderdaad, maar rust is ook goed! Mijn goede humeur sloeg vanmiddag opeens helemaal om. saggerijnig opeens, moe, ik geef de hormonen maar even de schuld, wilde hardlopen vandaag, heb het ook gedaan maar kwam niet vooruit, alles deed zeer. Verder wilde ik de stad eigenlijk in want het waren monumentendagen, korenlint, stad als podium, koopzondag, oftewel een feestelijk weekend maar ik kon me er niet toe zetten om gezellig tussen de mensen te gaan. Dus heb ik niks gedaan en ben daar doodmoe van geworden. Terwijl ik dit schrijf merk ik hoe verraderlijk gedachten kunnen zijn, niks gedaan? ik heb een logo afgemaakt en verstuurd, ben foto's wezen maken en de hele dag bezig geweest met die foto's te bewerken tot een panoramafoto die morgen afgedrukt moet worden ... niks gedaan, ha! Ik heb me rotgewerkt!! het sacherijn gaat vanzelf wel weer over... morgen weer een dag

Ik had mijn midlife crisis een jaar geleden toen ik op het forum terugkwam, dat besef ik nu achteraf. Het was ook mijn reden om te stoppen met drinken omdat ik er niet meer uitkwam, niet meer wist wat ik wilde en mijn leven niet meer leuk vond, het voelde of alles stil stond. Ik probeerde op alle manieren in beweging te komen, letterlijk, figuurlijk... ik zat helemaal vast. Veel gepraat, veel gezocht, veel gedacht, hollen, stilstaan, voelen, niet voelen.. uiteindelijk een flinke emotionele uitbarsting op mijn werk. Daarna kreeg ik weer wat meer ruimte en kon ik weer keuzes maken. Die emotionele uitbarsting had achteraf te maken met niet kunnen loslaten van het oude, bang zijn voor verandering en het onbekende en het niet kunnen accepteren van bepaalde aspecten van mezelf Achteraf ben ik door die periode heen gerold door rust, reinheid en regelmaat en het er gewoon maar te laten zijn, dat gevoel van niet weten wat er komt en wat ik wil. Meer kan je volgens mij niet doen. Uiteindelijk komt er duidelijkheid, volgens mij is dat de natuur en zijn dat de golfbewegingen van je eigen ontwikkeling. Ik krijg er steeds meer vertrouwen in dat het allemaal wel op zijn pootjes terecht komt en probeer me mee te laten voeren met de stroom in plaats van er tegenin te zwemmen. An, natuurlijk zit je met een emo-kater, het is ook niet leuk wat er gebeurd is en het zou ongeloofwaardig zijn als je na zo'n uitval en alle gevolgen je niet rot zou voelen, maar toch ga je er anders mee om, je ziet het niet meer als jouw 'schuld' dat hij uitvalt, maar legt het bij je partner neer. Het is iets van hem en niet van jou, dat vind ik ontzettend knap van je.

Trusten An, en meid, wat een verschil met een hele tijd geleden, als je man dan door het lint ging raakte je nog volledig de weg kwijt en wist je niet meer waar je het zoeken moest, en nu blijf je zomaar bij jezelf en legt het lint bij hem neer!! toppieieieieieieieie!!!!!! deze dag had dus meer dan genoeg aan zichzelf maar is wel leerzaam! Haha, die Marjo, ik ben blij dat je er om kon lachen, maar dat is ook het leuke van retten, als je het terugleest denk je vaak.. oef... pijnlijk... want die gedachten zijn zo ontzettend irreeel!!!! Fijn dat je jezelf aan je oren eruit getrokken hebt! Of je het verleden moet laten rusten? misschien wel, laten rusten wil niet altijd werken maar loslaten en een plek geven kan nooit kwaad, Het verleden is geweest en kan je niet meer veranderen, alleen het nu kan je veranderen en daarmee verander je je toekomst. Ik ben bekaf, naar verjaardag geweest vanmiddag, veel mensen gesproken en gezien, lopend met de hond heen en terug, veel bier en wijn voorbij zien komen en nu hang ik in een hele dikke trui een beetje te buizen met dichtvallende ogen. Nog even de hond uitlaten en dan houd ik het ook voor gezien!

Mooi Kaia. Het moeilijke is dat het pad wat we het liefst zouden gaan vaak niet het algemeen erkende pad is, en dan bedoel ik hoe de algehele maatschappij tegen het leven aankijkt. Ik bof dat ik mijn pad mag en kan lopen, dat ik een uitkering krijg (geen vetpot hoor) en dat ik me op mijn eigen (eigenwijze) wijze mag ontwikkelen en mag groeien. Tot 10 jaar geleden heb ik enorm mijn best gedaan om het begaande pad te lopen maar het lukte me niet. Ik was er zelf niet meer, het was iemand die gestuurd werd door de regels en verwachtingen van hoe het moest en de eisen waaraan voldaan moesten worden maar vaak niet haalbaar waren. IK functioneerde niet meer en zat ergens heel diep verstopt in die persoon. Nu hijgt de maatschappij niet meer in mijn nek en daardoor heb ik wel de mogelijkheid gekregen om te ontdekken wie ik ben en om me te ontwikkelen tot waar ik nu ben. Binnenkort wil ik gaan kijken en proberen in hoeverre ik mijn eigen pad kan blijven bewandelen op het grote maatschappelijke pad vol eisen en verwachtingen. Ik wil me echt gaan oriënteren of en hoe ik voor mezelf kan beginnen op kleine schaal en op die manier weer wat van mijn uitkering kan teruggeven. Maar wel heel rustig aan, met kleine stapjes en op mijn eigen tempo. Vanuit mijn basis ipv vanuit de basis die er volgens de geldende normen en wetten is. Kaia ik hoop dat je ook even de tijd mag nemen om je eigen pad uit te kunnen stippelen!

graag gedaan hoor Fran!

Marjo,. ik heb je vorige mail even wat op een rijtje gezet en kijk of er wat te RETTEN valt hihi: Als ik onder de douche sta en voor ons koffie en thee heb gemaakt... Denk ik, dat had ik 2 uren eerder moeten doen... --------------------------------------------------------------------- okee gedachte 1: (mijn invulling aan jouw gedachte uit eigen ervaring) het is dom en lui van mij om in het weekend uit te slapen en wat later dan normaal koffie te zetten en te douchen, nu is iedereen boos op mij want ik had dat veel eerder moeten doen. Ik doe het ook nooit goed, ik ben een slechte moeder! uitdagen: is het raar om in het weekend uit te slapen? nee, de hele wereld doet dat zo ongeveer, behalve Marjo dan want die mag dat niet, die moet namelijk vroeg opstaan om thee en koffie te zetten zodat deze koud kan worden voor iedereen uit bed is, Marjo is namelijk anders, voor Marjo gelden andere regels... Is dat waar? nee dat is niet echt reëel om zo te denken nieuwe gedachte: Het is weekend en ik mag relaxen en rustig aan doen, als iemand zin heeft in thee of koffie kan diegene dat zelf ook zetten, als ik dat niet doe is er geen man overboord. Ze zullen niet omkomen van de dorst ------------------------------------------------------------------------- situatie 2 Klaas is druk, maar is er ook altijd.. Brengt ons zoontje naar judo (zoals we hadden afgesproken).. Denk ik toch nog.. Dat had ik moeten doen... -------------------------------------------------------------------- gedachte: (ik gok maar weer natuurlijk) Ik ben een slechte moeder want ik breng mijn zoon niet naar Judo, nu moet zijn vader dat doen terwijl hij het al zo druk heeft en ik doe al niks dus ik ben een waardeloze moeder van niks, Klaas zal wel denken, wat een monster is hij getrouwd, ik kan ook niks en hij moet nu alles doen... uitdagen: is iedere moeder die haar kind op zaterdag door de pappa naar judo laat brengen een slechte moeder? nee. Baalt Klaas dat hij het moet doen, waarschijnlijk niet want dat was allang afgesproken en wie weet vind hij het wel heel leuk om met zijn zoon naar Judo te gaan. Je bent samen ouders! ben ik nu een slechte moeder? nee dus.. zal er iemand mij op aan kijken dat Klaas hem wegbrengt, dat weet je niet maar reëel gezien zal dat niet zo zijn doet klaas altijd alles en doe jij niks? nee dat zal ook wel niet kloppen, als ik je zo lees heb je de afgelopen tijd heeeeeeel hard gewerkt aan de kamers van de kids. nieuwe gedachte het is goed dat Klaas zoon naar judo brengt, dit was al zo afgesproken en ik ben dus terecht even ontlast deze ochtend van mijn taken. Dat is prettig dat we de opvoeding en andere zaken samen kunnen doen -------------------------------------------------------------------------------------- Bij ALLES denk ik zo. Ik denk mezelf kapot! Ik moet denken wat ik doe, goed is. Er een fijn gevoel bij hebben... Ik denk als ik dat kan, mijn licamelijke pijn ook verdwijnt.. ---------------------------------------------------------------------------------------- Mijn lichaam doet pijn omdat ik het allemaal niet goed doe, dat is mijn eigen schuld want ik moet eigenlijk helemaal perfect zijn en dat ben ik niet dus deug ik niet. Ik mag geen fouten maken.... ik moet altijd voor iedereen klaarstaan en mag niemand teleurstellen ik mag niet een dagje rustig doen want dan ben ik lui en moet klaas alles doen Ik ben dus een waardeloos mens en kan ook niks en dat is allemaal mijn eigen schuld zoiets?? deze mag je zelf uitdagen trouwens ----------------------------------------------------------------------------------------------- Aleen, weet ik niet zo goed hoe het moet.. Mss helpt dit, erover schrijven... En het feit, dat ik me realiseer dat het idd zo is, zoals ik nu beschrijf.. leven met een continue ïk doe het niet goed gevoel"... ------------------------------------------------------------- ik hoop je hierboven te hebben kunnen laten zien hoe je je gedachten kunt uitdagen probeer dat ik doe het niet goed- gevoel nu eens te vervangen door: ik doe mijn best en meer kan ik niet doen, ik ben allang goed zoals ik ben, ik mag fouten maken en mag daar ook van leren, Ik ben gewoon Marjo en niemand anders en dat is okee. Ik kan namelijk maar 1 ding doen en dat is gewoon mezelf zijn. acceptatie dus! ------------------------------------------------------ Die knop moet duidelijk de volgende zijn! Ik ga het vandaag eens proberen! succes, hopelijk helpt dit wat?

He-le-maal met Caro eens Marjo. Het is echt oud gedrag om jezelf naar beneden te halen, je bent allang goed zoals je bent, je hoeft niet perfect te zijn (perfect zijn is ook maar saai hoor) je mag je eigen leven leiden op je eigen manier. Je bent nu in een valkuil aan het stappen die op het lijstje van negatieve gedachten thuishoort. Schuldgevoel meteen de deur uitgooien, daar heb je namelijk niks aan.. niet denken maar doen! denken en schuldgevoel zijn 2 ingredienten die alleen thuishoren bij jezelf ongelukkig maken en totaal zinloos zijn, je schiet er namelijk geen cent mee op, zelfs geen halve cent Accepteer liever dat je in een recalcitrante bui bent en lach erom, of geef jezelf een compliment dat je zo goed negatief kan denken, dat is best knap om alles van jezelf naar beneden te kunnen halen, dat vraagt veel creativiteit hoor om overal een manier voor te bedenken zodat je gedachten er op uit draaien dat alles jouw schuld is en alles wat je doet fout is. Maak een RETschema en schrijf de gedachtes op, onder elkaar, leg ze even weg, ga er weer naar kijken alsof het de gedachten van je buurvrouw zijn en geef daar vanuit die visie een reactie op, zal je zien dat er geen gedachte overeind blijft staan en dat het je geest is die gemene truukjes met je speelt. geef je hormonen maar de schuld! Kan je hier wat mee? anders trek ik nog wel een lading anti-negatieve gedachte-truukjes uit mijn kast hoor

Zo, ook hier de hûn uitgelaten en de kat meteen ook maar. Anjo, ik verbaas me elke keer weer hoe helder en rustig je klinkt, echt fantastisch! Alsof je na het overlijden van X opeens op je 2 voeten belandt bent. Ik vind het echt heel bijzonder hoe je nu tegen het leven aankijkt. Grappig al die helderziende gaven, als ik iets niet heb is het dat wel. Ik voel wel heel goed dingen en sfeer aan maar dan alleen in het hier en nu en niet in de toekomst. Vind het wel bijzonder als mensen dat wel kunnen of hebben. Hehe, ik heb eindelijk weer eens een keer uit kunnen slapen... en begin ongesteld te worden dus dit keer heeft de pms me aardig met rust gelaten, ha ik had het er gewoon te druk voor. Net gebeld met zoontje van vriendin, die had me uitgenodigd voor zijn verjaardag maar ik wist niet meer wanneer, vandaag dus!!!! pfft, gelukkig op tijd gebeld! dus zo heb ik onverwacht nog een verjaardag waar ik heen mag vandaag. Hond kan mee, is voor hem ook een feestje want die krijgt van alles toegestopt en is daarna helemaal bekaf! en ik hoop dat ze veel spa hebben en anders kijk ik zelf wel wat ik te drinken mee kan nemen. Vandaag moet ik echt goed in mijn mails en agenda gaan kijken wat voor afspraken ik de komende tijd heb, ik heb er totaal geen overzicht meer over, zoveel heb ik in het hier en nu geleefd de afgelopen tijd. Toch is dat niet onaangenaam en scheelt het zorgen voor de dag van morgen.

okeej, ik ga ook, hond heeft zijn rondje gehad samen met de kat en mijn monsters zijn weer lekker binnen, dus op naar bed en hopelijk eens wat langer slapen dan de afgelopen weken.. trustuh!

duinmeer met zonreflectie genietende hond!! de duindoorn avondlicht de wijdsheid van de duinen bij Overveen veel plezier! hoop dat jullie een beetje mee kunnen genieten en de regen van vandaag weer wat kunnen vergeten!

Marjo, laat het allemaal maar even zijn zoals het is, het hoort erbij. Soms willen we te snel resultaat zien en staat juist dat in de weg om tot resultaten te komen.. ha, mijn eigen dagelijkse gedachten. Los laten blijkt het best te werken, verdragen en ondertussen blijven ademhalen. Ik wil steeds maar vertellen, maar kom er niet toe, dat ik gisteren zo heerlijk na mijn werk naar het huis van mijn ouders geweest ben, daar even wat gedronken (sappie hoor) en begin van de avond met hond naar de duinen, en het was zo mooi, en zo warm en zo zomers en zulke mooie vergezichten... ik MOET er zo wat foto's van neerzetten van mezelf. Ik woon dan wel in het drukke westen maar je fietst een minuutje of 20 en je zit compleet in het buitenland! wie nog even wakker blijft tracteer ik zo op wat rustige slaapverwekkende ontspannende plaatjes

Houtje, ja het is ellende dat onderzoek. Zoals ik al eerder schreef heb ik het aan beide handen gehad en hebben de injecties bij mij enorm goed geholpen. Na die injectie (cortisonen inderdaad) had ik nog even 2 dagen wat napijn maar daarna ging het snel beter en is het over gegaan, wens je echt hetzelfde toe!! Injectie is wat minder ingrijpend dan een sneetje in je pols. jipperjee, de website die ik deze week moest maken is af! nouja, de proef is af en alle linken doen en dat is het belangrijkste, al dat gepuzzel! vermoeiend maar voldaan nu alles blijkt te werken, van elke keer leer je weer meer! Floor, dat heb je goed gedaan vandaag!! geef jezelf morgen maar een heel groot compliment, feestjes op het werk op vrijdagmiddag blijven toch enorme gremlintrekkers hoor! Tina, ik ben wakker en blijf nog wel even wakker! heb weer een heerlijke smoothie voor mezelf gemaakt, nou ja 1 smoothie, maak meestal anderhalve liter en snap dan niet dat ik de hele avond een opgeblazen gevoel heb en buikpijn.. tja mateloos bij tijd en wijle.

Gefeliciteerd met het uitvliegen van je zoon Marieke! Zal best een emotionele dag voor je zijn, Ik heb huisarts en de tandarts inmiddels gehad, zit hier nog wel met een verdoving tot in mijn neus zo ongeveer maar hij heeft het netjes gedaan en ik was eigenlijk best wel ontspannen, niet steeds bezig met of ik nou moet slikken of niet, of ik niet stik. 1 kies is weer opgebouwd met een vulling en 2 vullingen die in mijn voortanden zitten zijn vervangen, alleen nu zie je dus nog wel steeds 2 andere gele vullingen maar die moeten tot volgend jaar wachten. ivm de tandartsvergoeding. Het viel allemaal reuze mee! Nu maar rustig afwachten tot mijn stiff upperlip weer bruikbaar is, heb nog een aflevering van Frost op mijn mediabox staan en daar ga ik eens lekker liggend op de bank naar kijken!, eens kijken of ik nog een beetje kan roken met die lip Tina, natuurlijk ga je op vakantie, actie meid!! Het kan zo goed zijn om even uit je sleur te zijn en afstand te nemen om te bedenken wat je verder met je leven wilt?! dat lukt je niet met op de bank hangen thuis!! desnoods sleur ik je zelf het vliegtuig in !! Pip, fijn dat je lichtpuntjes gaat zien, lekker he!! gewoon een beetje gelukkig voelen, had je een tijd geleden ook niet kunnen denken dat dat kon. okee, ik ga hangen !! (op de bank dus he, voor er misverstanden gaan ontstaan)

ik open dus maar weer eens met een dagelijkse gedachte en vond deze wel mooi Kort geslapen Mijn ochtend gaat wat heftig worden, eerst zometeen naar de Huisarts, dat valt allemaal wel mee want het is een fijne man. Daarna naar de tandarts en dit keer heb ik stoer toegezegd dat hij wat vullingen mag vervangen. Dus een groot deel van de bovenkaak moet in de verdoving, afgebroken kies weer opbouwen en in de voortanden enkele vullingen vervangen die er al vanaf mijn pubertijd (beugel) zitten te vergelen. Kriebels in de buik dus! brrrrrrrrrrrrrr

Borderline en drank liggen dicht bij elkaar en moet samen aangepakt worden. Pak je alleen het ene aan dan ben je er nog niet, Ik snap dat het moeilijk te begrijpen is, maar de zelfdestructie is vaak zo groot dat er echt rigoureus ingegrepen moet worden. Het is alles of niets vermengd met een groot gevoel van machteloosheid. Orleando ik wens je toe dat je meewerkt met de behandeling die je krijgt, het is de enige manier om dat gedrag te kunnen doorbreken. Ik ben terug van de vergadering, een kakelend hok, maar zonder drank op tafel gelukkig. Geen idee waar het toe gaat leiden maar de plannen zijn groots en de motivatie van buurtgenoten is enorm. Niet alleen maar klagen over wat er allemaal mis is maar daadwerkelijk denken over wat beter kan en dat concreet maken en handen en voeten geven. Ben wel helemaal kapot, de pammetjes gaan nu werken dus ik ga slapen. Marjo, voel je niet schuldig, ik had hetzelfde, kwam me ook te dichtbij en ik heb niet gereageerd maar voel me ook niet schuldig. Ik vind het ook fijn dat mensen zulke initiatieven willen nemen voor mede-forumgenoten. Beide kanten zijn wat mij betreft okee. en ik ga nu de kat zoeken en dan slapen!!

Houtje, dat onderzoek aan de hand heb ik 2x gehad, zowel links als rechts. Ze raken dan je zenuwen aan met stroom, raar gevoel, om te kijken of de zenuw doorstroomt. Geen akelig onderzoek, wel maf. Ik heb uiteindelijk aan beide handen een injectie gekregen, denk zoiets als jij in je nek hebt gehad, en was toen van het syndroom verlost. Die injectie heeft bij mij bij beide handen geholpen, het is een akelig gevoel die slapende vingers en de pijn en stijfheid smorgens als je wakker wordt. Wel een gedoe hoor allemaal, maar ze kunnen dus niks aan je nek doen begrijp ik? Ik ga mezelf weer in de kuif pakken, moet zo naar een vergadering van het geheime groene roos gezelschap GGRG, voorlopig de laatste vergadering voor het wijkcontract hoop ik. Zal wel weer een tafel vol drank staan maar gelukkig heeft de gastheer ook gezonde sapjes! Dit is wel zo'n situatie, ik ben moe en alles zat, en ietwat sacherijnig, dat de drank wat meer zal lokken, maar zal het niet in mijn hoofd halen om toe te geven aan dat gevoel... hoop ik.. nee, weet ik, toch!? Vandaag drink ik niet!!!!!!!! En als ik toch trek krijg stel ik het uit tot morgen!

Orleando, heb hoop voor de toekomst, er is te leven met borderline. Tegenwoordig zijn ze in de psychiatrie een stuk verder dan vroeger. Ik heb ook therapie gehad voor persoonlijkheidsstoornissen met borderline kenmerken, is iets minder heftig dan Bordeline persoonlijkheidsstoornis maar heeft wel erg veel raakvlakken. In therapie leerde ik welke gevoelens bij mij horen en welke bij een ander, ik leerde accepteren dat ik minder hoge eisen aan mezelf mocht stellen en fouten mocht maken. Ik leerde er om zelf de regie over mijn leven te nemen ipv die bij anderen neer te leggen en afhankelijk te zijn. Ik leerde er niet meer zo boos op mezelf te zijn, erger nog, ik leerde van mezelf te houden en mezelf geen pijn meer te doen. Het is een lange en zware weg geweest maar ook een heel erg boeiende en leerzame weg. Het heeft er ook toe geleid dat ik nu uiteindelijk ook gestopt ben met drinken, ik was geen zware drinker, maar wel een regelmatige binge-drinker. Ik kon dagen droog staan maar moest dan toch weer even 'onstpannen en 'uit de band springen' alleen ging dat alle perken te buiten, van 5 tot 5 uur drinken, nacht doorhalen, domme emails versturen, snachts mijn huis opknappen ladderzat en dan een pot verf omgooien die ik dan weer snel van mijn vloer af moest halen.. wat een ellende allemaal, en de schaamte de volgende dag(en). Na de therapie is mijn leven erg verbetert maar sinds ik niet meer drink zijn de verbeteringen alleen nog maar groter geworden. Die therapie is inmiddels ca 10 jaar geleden maar ik heb er nog steeds elke dag profijt van. Het leven is niet meer overleven maar wordt steeds meer 'leven'.

en nu ben ik weg, ik lees vanmiddag weer of misschien heel stiekum vanmorgen nog op mijn werk!

Het is ook zo'n heerlijke grote open valkuil.. dat moeten! en eentje die opdoemt als je al moe bent en teveel hooi op je vork hebt genomen dan sta ik in de verkeerde modus, de aloude overleefstand want jee wat kon ik dat goed zeg! vroeger dan Gelukkig herken ik het nu en kan ik er wat mee. Ik heb een keuze! voldoen aan de wensen van anderen en voldoen aan de zaken die goed zijn voor mij balans zoeken dus en niet zwart wit gaan denken (valkuil 2 in dit soort situaties) Stien, de laatste tijd ben je mooi aan het dichten!! Volgens mij heb jij zomaar eens een dichterlijke ader die dichtgeslibt was open gemaakt!! gaaf! Adam ook al aan de dicht! Talentvol forum is dit!