anja62

Dank :sun: :sun: voor jullie allemaal

Goedemorgen allemaal! Ik ben nu 15 dagen alcoholvrij :light: Na een aantal eerdere pogingen had ik deze keer besloten dat ik (bijna) niets zou gaan gebruiken van de al eerder aangereikte handvatten van professionals (geen dagindeling, geen doelenplan, etc.) maar om gewoon alleen maar te stoppen met de drank en op mijn gevoel afgaan over wat er wel en niet zou moeten gebeuren (schoonmaken, hobbies, etc.) - gewoon doen waar ik zin in heb, maar dan zonder de alcohol. M'n huis moet nodig schoongemaakt worden, maar eerlijk gezegd was dat ook het geval geweest als ik gewoon doorgedronken had - dus daar heb ik niets verloren! Ik baal van wat de drank met mijn leven gedaan heeft, stoppen alleen met die @#!$@# drank is niet voldoende om mijn leven weer op de rit te krijgen. Maar ik heb wel gemerkt dat als ik niet stop met de drank, ik mijn leven nooit op de rit ga krijgen, dus: eerst stoppen - een voorwaarde om al dat andere wat ik nog wil te bereiken. @ schorpioen: neem nu niet teveel hooi op je vork! Vergeet X want je bent niet klaar voor een relatie met een ander als je nog hard aan de relatie met jezelf moet werken (als ik betweterig klink: ik ga het eerstkomende jaar vooral aan de relatie met mijzelf werken, want die is door die drank behoorlijk in het slop geraakt). Enne ... voor mij geldt: ik kan niemand beloven dat ik nooit meer zal drinken, ik kan alleen beloven dat ik nooit zal stoppen met het stoppen met drinken. Ik kan een keer omkukelen, maar ik sta weer op en ga verder! Elke dag zonder drank is er één en vandaag komt er één bij op de teller. @ iedereen: ik ben regelmatig sprakeloos van de kracht en de moed die uit jullie verhalen spreekt.

quote: Originally posted by: CPAS Welkom, Anja, De eerste insteek van mijn verslavingsarts bij de Bouman was ook : opname. Zet mij niet in een groep. Bovendien had ik ook nog eens mijn gezin en mijn werk. Ik dacht wel dat de 3x in de week detox voor Schorpioen een dagbehandeling betrof. Hoe dan ook, ik vond en dat vind ik nog steeds dat ik moest en moet leren leven zonder drank in mijn dagelijkse omgeving. Hoe kom je erachter dat je echt gestopt bent als je intern in een veilige en beschermde (hospitalisering) omgeving zit. Uiteindelijk moet je stand houden in het gewone leven. Hoi CPAS, Waar ik vooral bang voor ben is dat Schorpioen teveel verwacht van de detox wat betreft haar emotionele problemen. Zoals ze zelf al aangaf, hoopte ze "dat de emoties los zouden komen". Daarbij kreeg ik het idee dat zij verwacht dat "het hele pakket" in één keer aangepakt gaat worden. Voor mij geldt dat angstproblemen weliswaar de grootste reden was om te gaan drinken, maar dat na verloop van tijd dat drinken een eigen (en groter) probleem ging vormen. Dat zijn twee verschillende gevechten. Het gevecht met de drank ben ik vorige week opnieuw aangegaan - met alle valkuilen, problemen en uitdagingen - maar mijn angstproblemen los ik niet in één keer mee op. Alleen heeft psycho-therapie niet zoveel zin als je je emoties verdooft met de alcohol. Ik ben het helemaal met je eens dat een opname de focus kan verdoezelen. IK moet er voor zorgen dat de drank uit mijn leven verdwijnt, het is MIJN belang en MIJN doel en alleen IK ben degene die dat kan bewerkstelligen - daarbij alle steun van mijn omgeving met dankbaarheid ontvangende en soms ook zo nodig hebbende.

Voor Schorpioen, Jij vroeg of iemand ervaring had met de ambulante hulp van CM voor 3 dagen per week en wat te doen met je werk. Nu heb ik met dat programma geen ervaring, maar ben 2x kortere tijd opgenomen geweest en heb na een tijdje ambulante ondersteuning de keus gekregen: of geen ondersteuning meer (wel nog detox als ik dat nodig zou hebben) of het Mirage programma volgen van Brijder (6 weken opname volgens de folders, maar in praktijk eerder 3 maanden). Tja, hoe verkoop je 3 maanden afwezigheid aan je werkgever? Ik heb er voor gekozen om in mijn situatie niet te gaan voor de opname (ik heb ook last van sociale angsten en om dan 3 maanden met "onbekenden" samen te leven in een situatie waarin je elkaar confronteert met wat je van de ander vindt ..... dat zou in mijn geval weleens een té botte bijl kunnen worden). Eigenlijk vond de psychologe van Brijder ook wel dat deze behandeling niet bij mij paste, maar dit is wat er aangeboden werd, maatwerk wordt niet geleverd! Ik heb dan ook in overleg met mijn psychologe voor het volgende traject gekozen: als eerste zou ik moeten stoppen met drank. Dat wil ik in mijn thuissituatie doen, omdat ik dan wat meer controle houd over mijn dagindeling (ik word gillend gek van dat niets-doen bij een opname) en omdat ik bij een opname de neiging heb om te "hospitaliseren". Daarna kan er pas iets gedaan worden aan mijn angsten en voor dat gedeelte is een vrijgevestigde psychotherapeut waarmee het klikt en die ervaring heeft met alcoholisme beter geschikt dan een groep min of meer willekeurige mensen - kost natuurlijk wel geld, maar dat heb ik dan uitgespaard door niet te drinken (wat mijn oorspronkelijke "therapie" was - want alcohol was een oplossing voor alles voor mij). Je moet je dus echt afvragen wat voor jou het beste gaat werken en niet afgaan op wat de betreffende zorginstelling aan programma's te bieden heeft. Geen behandeling is volgens mij echter geen keuze.

Welkom Donna, Het lijkt er op dat we in hetzelfde schuitje zitten (ik dan zonder de joints). De nuchtere leegte .... Of misschien wel de nuchtere uitdaging. Voor mijzelf ben ik er al wel achter dat er in die leegte twee zaken spelen: de angsten die ik jarenlang heb weggedronken en de enorme hoeveelheid tijd die ik over heb omdat ik de avonden nu ineens extra heb. Toen ik dronk en er verder niet zo veel bij nadacht was het makkelijker: werken, drinken, slapen, opruimen - 24 uur vol! Wat betreft die angsten kan ik je geen advies geven, wat betreft de extra tijd kan ik het natuurlijk wel proberen (ik weet niet wat jij leuk vindt): probeer eens dingen uit die je in het verleden niet gedaan hebt en die misschien een wat groter "oma"-gehalte hebben. Lekker stappen is op dit moment niet echt een alternatief. Wandelingen door een park, langs het strand, door het bos en ga letten op alle kleine details. Geniet dan van je nuchter zijn. Probeer eens wat dingen uit die in een ramsj-zaak te vinden zijn: tekenen, aquarel, 3D. Hou je van zingen? Wordt lid van een bibliotheek en als je niet van romans houd, probeer dan boeken te vinden over iets wat je wel leuk vind. Werken met hout. Kortom: probeer uit wat "iets met je doet". Als je in je stoel blijft zitten dan kom je er nooit achter wat je nu werkelijk leuk vind als je een tijdje nuchter bent. Je zal niet alles leuk vinden, maar je bent in ieder geval bezig. Zoek ook niet naar DE oplossing, maar naar meerdere dingen die je leuk vind. Vul die lege avonden met creativiteit en met mensen die geen drank hoeven te gebruiken om iets leuk te vinden.

Hoi Maas, Wij hebben dit allemaal meegemaakt. De keus is niet snel gemaakt, maar ik merk dat ik elke dag opnieuw kiezen moet, al die momenten waarop ik in het verleden naar alcohol greep, elke keer wanneer ik op een zwak moment in de supermarkt rondloop. Het is op dat moment makkelijker - vooral in het begin, ervaring met een lange periode droog staan heb ik nog (!) niet - om niet te kiezen en maar door te gaan met wat ik al die jaren deed. Ik kan op dit moment alleen de "kleine" keuzes maken: vandaag neem ik mijn eerste glas niet!

Goedemiddag allemaal, Het gaat er bij een aantal van jullie privé best heftig aan toe en ik vind het dan ook moeilijk om daar nu op te reageren. Ik sta sinds afgelopen zaterdag droog en ben, hoop ik, over de ergste lichamelijke dip heen. Ik ben nog wel bang voor de geestelijke dip die gaat komen, maar ja, als je naar de top van de berg wilt klimmen moet je altijd eerst door een donker woud heen. Ik wens iedereen sterkte en wijsheid! Groetjes

Hallo Maas, Niemand wint iets bij het zichzelf lam zuipen. Het is alleen een kortdurend "maatje" dat je even je zorgen doet vergeten, maar die komen de volgende morgen 2x zo hard weer terug. Je moet jezelf wel gaan afvragen waarom je aan het drinken bent. Het afscheid nemen van de roes, het vergeten, de drank, betekent nog niet dat je de reden waarom je dat "maatje" bent gaan opzoeken er niet meer is. Wij hebben gekozen voor een van de foutste maatjes die er bestaat: eentje die je alleen nog maar meer problemen bezorgt, in je relaties, financieel, qua gezondheid. Afscheid nemen dus!

Ik start dit draadje omdat ik één aspect van het alcolisme in de andere draadjes mis: het feit dat we allemaal jarenlang ontkend hebben dat we alcoholist zijn en de redenen waarom we dachten dat niet te zijn. Niet omdat dat nu voor ons zo interessant is - dat hebben wij al achter de rug - maar omdat ik denk dat er ook een flink aantal mensen zullen meelezen die zich aan het afvragen zijn of zij misschien een probleem hebben en waarschijnlijk ook mensen die hulp zoeken voor anderen in hun omgeving die nog in de ontkenningsfase zitten. De redenen waarom ik "geen alcoholist was": - alcoholisten zijn zwervers, kunnen zeker geen fulltime baan uitoefenen - alcoholisten zijn de hele dag dronken, ik drink alleen 's avonds - ik drink wel te veel, maar ben de volgende ochtend toch gewoon weer nuchter (duh) - alcoholisten zijn ALLEEN MAAR met alcohol bezig, en ik heb nog zoveel hobbies en doe nog zoveel zonder alcohol - niemand heeft er ooit iets over gezegd tegen mij. Triest maar waar, ik ben - ook wanneer anderen het waarschijnlijk wel door hadden - nooit echt aangesproken op mijn drankgebruik. Sommigen hebben misschien in heel bedekte bewoordingen wat gezegd, maar niemand vertelde mij duidelijk dat ik een probleem had (alleendrinker, maar dat is niet altijd zo geweest). - niemand kijkt gek op in de supermarkt als ik mijn karretje uitlaadt (overigens, wie koopt er ook allemaal dingen die je niet nodig hebt om te verbloemen dat het je eigenlijk alleen om de alcohol te doen is?) Zelfs toen ik moest erkennen dat ik wel degelijk een groot probleem had (in de detox), bleef ik eerst mijn problemen bagataliseren: anderen hier zijn er veel erger aan toe ... Het is geen wedstrijd wie nu de grootste alcoholist is, feit is dat we allemaal ons leven min of meer volledig hebben laten ontsporen en dat het enige dat telt is dat je met die alcohol moet stoppen. Voor altijd. En als dat niet de eerste keer lukt, dan moet je blijven doorgaan met stoppen. Voor wie zich afvraagt of hij/zij nu een alcoholprobleem heeft, probeer een internet-test (alleen met je computer en antwoordt eerlijk). Als de test uitwijst dat je een probleem hebt, doe er wat aan. Je hoeft niet te wachten op een lever-aandoening of Korsakov. Je hebt nu misschien problemen, maar alcohol lost echt niets op.

Ook goedemorgen allemaal. Verschillende uurtjes slapen en elke keer zweterig wakker worden, maar ik voel mij toch nog redelijk fit. Vanochtend wat schoonmaken, is altijd een goede therapie voor mij (puinhopen uit mijn leven opruimen) en vanmiddag misschien wat wandelen in de Japanse tuin in Clingendael als ik mij fit genoeg voel. Iedereen een vrolijke, zonnige dag gewenst.

Hallo Schorpioen, Ik weet even niet waar ik moet reageren, maar omdat je dit waarschijnlijk het eerste zult lezen ... Ik meldde in mijn bericht dat ik in een vakantieweek ging detoxen, waarop jij reageerde dat je dat ook wel zou willen, maar bang bent niet genoeg afleiding te krijgen. Ik heb bewust voor een week "vakantie" gekozen om gewoon een week uit te kunnen zieken (zonder mij waar dan ook schuldig over te voelen - ik vind dat dit toch echt mijn probleem is, niet dat van mijn werkgever). Je moet jezelf gewoon als ziek beschouwen, ook al voel je je niet altijd even beroerd. Ik heb niet echt last van de ontwenningsverschijnselen - naast de slaapproblemen die iedereen heeft, maar ik heb gemerkt dat je na een paar dagen toch de man met de hamer tegenkomt die - als je maar wat voor verplichtingen dan ook hebt - voor mij al een paar keer de reden voor een terugval zijn geweest.

Ik heb al een hele tijd niets van mij laten horen. Jullie raden het al .... terugval. Ik ben gisteren aan een nieuwe uitdaging begonnen (ik typte eerst poging, maar het moet maar eens afgelopen zijn met die "pogingen"). Ik heb de komende week vrij genomen om rustig thuis te kunnen detoxen. Ik heb al wel veel aan dit forum gehad om motivatie te vinden voor het stoppen. Omdat ik alleen ben en ook een heel geheime drinker ben (inmiddels weet mijn naaste familie het wel en ik ben er ook eerlijk over - maar snappen doen ze het eigenlijk niet) voel ik mij wel heel erg alleen staan. Ik hoop hier dan in de toekomst mijn hart zo nu en dan te kunnen luchten, alhoewel dat voor mij erg moeilijk is. Door omstandigheden heb ik een zgn. sociale angst ontwikkeld, waardoor het voor mij erg veel spanning met zich meebrengt om (nieuwe) mensen te leren kennen of om iets van mijzelf aan anderen te laten zien. Vandaar dat de relatieve anonimiteit van dit forum voor mij prettig is. Mijn persoonlijke plan voor de komende periode: eerst die detox door en erg goed opletten voor situaties waarin ik spanning (bang, verdrietig) voel. Vervelend is dat ik leuke dingen ook op een vervelende manier spannend kan vinden, zoals een bezoek aan de dierentuin, waar ik zo graag kom. Daarna ga ik op zoek naar een therapeute die mij kan helpen bij de angsten die ik voel. Want die angsten zullen wel boven komen nu ze niet dagelijks weggedronken worden.

Hoi Johnie, Hoeveel ik dronk? De laatste jaren was dit een fles martini dry, dus zo'n anderhalve fles wijn omgerekend. Dit om een dagvoorraad te kunnen kopen die niet helemaal uit de hand liep (net zo als bij jou met die 2 flessen wijn waarschijnlijk), want alles wat er in huis is, wordt opgedronken. Groetjes, Anja

Hoi Katz, Tijdens mijn detox had ik geen behoefte aan alcohol maar dat had te maken met een vermindering van spanningen. Ook geen acute ontwenningsverschijnselen (trillen, etc.), maar wel problemen met slapen - zo te lezen een terugkerend thema. Wat voor mij het heftigst was, waren de ervaringen met/van mede-alcoholisten, en dan met name die mensen die al veel verder afgegleden waren (al 4 jaar alleen op alcohol leven, niet meer kunnen lopen, alles en iedereen kwijtgeraakt zijn). En dan beseffen dat dat mijn voorland zou kunnen zijn. Ook vond ik het wel moeilijk om mij te identificeren met de groep, die toch voor een groot gedeelte bestond uit daklozen en werklozen en waar ook taakstraffen schering en inslag waren. Vooroordelen van mij?? Er werd mij bijna kwalijk genomen dat ik niet van een bijstandsuitkering hoefde rond te komen - en in één geval zelfs ronduit openlijk! Voor mij nu alleen nog maar een detox thuis, terwijl ik besluit dat er even helemaal niets hoeft. Groetjes, Anja

Hoi Annesecond, Ik heb een tijdje Revia geprobeerd. De werking hiervan is NIET dat je geen roes meer heb! Door Revia wordt de zucht onderdrukt, daardoor voel je je iets rustiger. Een ander effect van Revia is dat je de alcoholgewenning van je hersenen opheft en ik heb gemerkt dat dat bij een terugval er voor zorgt dat je jezelf helemaal niet meer in de hand hebt en je stomdronken wordt voordat je er erg in hebt (je kunt je quotum helemaal niet meer inschatten). Ik heb zelf nog geen Campral of Refusal geprobeerd. Dat laatste met name om de reden die jijzelf ook al hebt aangevoerd (reactie op drank). Die bijwerkingen die jij noemt, daar weet ik niets van. Ik weet trouwens niet of Revia een goed middel is om minder te gaan drinken, als je stopt, zak je volgens mij weer net zo hard terug naar het oude gebruikspatroon, vooral als het je om de roes gaat - je hersenen "herinneren" zich goed wat je in het verleden gebruikte en de "Gremlins" zullen toch weer meer willen hebben. Ik hoop dat je wat aan mijn antwoord hebt. Groetjes, Anja

Hallo allemaal, Ik ben net nieuw op dit forum, dus ik wil mij graag voorstellen. Ik ben 45 jaar en ben al zo'n 20 jaar een alcoholiste (alhoewel ik dat pas een jaar geleden erkend heb). Ik werk fulltime, maar drink elke avond, totdat ik genoeg op heb om in slaap te vallen. Ik woon alleen, dus ik heb dit héél lang verborgen kunnen houden. Ik heb mij in de loop van de jaren ook steeds verder teruggetrokken met "mijn beste vriendje" - de alcohol. Ik wist eigenlijk al jaren dat ik toch wel een probleem had, maar heb dit pas erkend na een spoedopname op een Detox afdeling. Dat was achteraf gezien een bijzonder leerzame ervaring omdat je dan de schellen pas echt van de ogen vallen - vooral als je een stiekeme drinker bent, want dan ken je geen andere alcoholisten (denk je). Op dit moment stop ik met vallen en opstaan. Soms een week droog, dan weer een terugval en weer opnieuw proberen. Waar ik vooral moeite mee heb is het enorme gat waar ik in val, want 20 jaar heb ik mijn avonden en weekenden kunnen vullen met drank (in een glijdende schaal dan - de weekenden doordrinken kwam pas de laatste jaren zo af en toe voor). Voor mijzelf heb ik besloten dat minderen eigenlijk geen optie is. Als ik begin, dan drink ik door en dan is het de volgende dag ook redelijk moeilijk om niet te drinken. Ik hoop met jullie de zoektocht naar een leven zonder alcohol te kunnen delen. Groetjes, Anja