Houtje

Omdat Zoon gisteren in Walibi zat, moest ik zijn boeken ophalen (was afgesproken). Sh*t, ik loop naar mijn auto omdat ik met de auto moest, zie ik auto weg. O ja Ships, uitgeleend aan A. Wat nu? Bus haal ik niet meer, okee, stoute schoenen aan, buren gevraagd of ik hun auto mag lenen. Marokkaanse mensen, hartstikke aardig, eerlijk is eerlijk, alleen veel lawaai maar als ik migraine hebben doen ze hun best. Krijg zó hun auto mee (Cosa) met de vraag of ik niet liever de Renault Espace mee wil omdat die lekkerder rijdt (voor mijn nek). Hoezo vooroordelen? Menige Nederlander leent zo zijn auto niet zomaar uit. Als dankje heb ik heb door de wasstraat gegooi met het topprogramma en de ruiten van binnen en buiten schoongemaakt. Lief hè? Gisteren met Dochter gebakken voor het ontbijt: Zoete broodjes met suiker en kaneel, zo'n pak van Honig, maar evengoed toch gezellig en lékker. Een onthoudertje !!!!

Dat geldt voor mij en voor een heleboel anderen ook. We hebben de neiging om maar dóór te blijven rennen. Wat ik in mijn vriendinnengroepje van alkies vaak bespreek is de "onmatigheid" die wij in alles aan de dag leggen. Zelfs als het gaat om vrijwilligerswerk bij wijze van spreken. Gisteren de rest van de dag alleen maar liggen slapen, dus dat had ik hard nodig. De dokter was wel erg lief en begripvol. Wel meteen weer het schuldgevoel naar de kinderen toe, dat ze het een aantal uren zonder moeder moesten doen. Nu werd ik toch weer wakker van de pijn, dus helaas. Maar ik ga nog even wat liggen of lezen. Pippi, Mijn dochter kan nú al niet meer slapen van de stress van de school. Het is een jongens-meisje en dat wil ze niet meer, hoewel idolaat van voetballen en voetbalt zelf ook. Elke avond huilend naar bed, dat ze zo tegen de school opziet. Zelfs huilen over haar nieuwe kleren dat ze "stom" zouden zijn. We hebben echt geprobeerd sportieve kleren te kopen die niet alleen jongenskleren zijn. Nou, ze zijn echt the top of the bill (ook letterlijk hoor). Ik wou dat ik dat vroeger had gekregen. Gisteren heb ik haar leraar van komend jaar die ik goed ken, al opgebeld en gezegd dat ik niet uitsluit dat het een drama wordt de eerste weken, nou, dat zien we dan wel, zei hij. Hij is rustig en lief voor de kids, ze lopen met hem weg. Nog maar 40 weken dan mag ze naar de middelbare school. Ze heeft een erg goede entree Cito gemaakt dus als ze wil kan ze zó naar het gymnasium, en daar zitten alléén nog maar eigenzinnige types zo'n beetje. Ik zeg dit niet om op te scheppen. Maar Zoon bloeide helemaal op op de middelbare school. Maar vooral zou ik willen dat ik ouders had gehad die me als kind hadden "zien staan" en mijn problemen hadden willen begrijpen van een elf-jarige. Dan hebben we het nog niet over gierende hormonen, een veranderend lijf waarin ze zich niet thuis voelt, tja, het leek me voor Zoon toch iets makkelijker (sorry Mannen).

Wie de moeite neemt jou als persoon te waarderen Corinne, heeft geen moeite het bericht op waarde te schatten, layout of geen layout. An, het zal een heel stuk schelen als ze maandag weer naar school zijn. Ik ben het enige aanspreekpunt dat ze hier in huis hebben en ze maken onbewust heel handig gebruik van mijn schuldgevoel.

Ben vanmiddag met Dochter op klederenjacht geweest wat een drama. Ze wil van haar boy-girl imago af maar dat dan zonder roze e.d. Schitterende trui gekocht, Bjorn jeweet wel, zó mooi gemaakt en stond zo perfekt leuk. En twee spijkerbroeken, die dan weer bij de C en A, en zo toch een paar leuke setjes. Daarna ben ik naar huis gewankeld, schrik niet en totaal in mekaar geklapt, de dokter is nog geweest omdat A bang was dat ik een psychose zou krijgen. Maar ik zie het als combi van maandenlange pijn en vermoeidheid en de morfine en de bijwerkingen, zeker nu ik 24 uur per dag een bepaald level moet zien te bereiken en vast te houden aan morfine. Ik leek wel dronken en draaide met mijn ogen weg, zo moe was ik. Heb de hele middag en avond liggen slapen, heb wat kalmerends gehad van de dokter en voel me nu een stuk beter. Maar de stress van Dochter die zo pubert en zo onzeker is, en de stress van het winkelen, en gordijnhaken serie X maat Y die ze weer niet hadden maken me gek. Op een gegeven moment kreeg ik kramp in twee benen en voelde dat ik niet meer kon focussen met mijn ogen. Zal er intelligent hebben uitgezien. Was een beetje van de wereld en opeens kwam A binnen met een dokter in zijn kielzog en ik roepen ik wil helemaal geen dokter !!!! ik wil gewoon slapen !!!! Maar als je zo onrustig bent kun je niet eens slapen dus nu is alles weer goed. Maar van dat constant over mijn eigen grenzen gaan word ik dus ook niet beter, en had volgend hem ook niets met a=antellerij te maken maar met beter luisteren naar je lichaam. Nou ja ik zal morgen heel goed luisteren als ik naar de Lidl ga .

Trees géén peebeetje met sterkte zoals beloofd niet gedaan, maar zal wel te azen hoe het afgelopen was. Uiteindelijk toch goed dus begrijp ik. Beter 3 drankjes dan 30 en je afspraak wegen continue kotsen moeten afzeggen. Of een plastic gebit uit ellende wegens jarenlange verwaarlozing, je DOET het dus wel hè. Toppiedetop en die drie zijn je vergeven zoals jullie mij ookvergeven hebben bij een misstap. We kunnen niet allemaal 100% successtory's wezen. Heb je nog veel pijn? Ik stuur je een en een doe er maar wat leuks mee. XXX Houtje

Ziza, Hoewel ik het gedeeltelijk met je eens ben dat de consumptie van alcohol méér consumptie triggert (en sowieso het alcohol gebeuren triggert) mis ik in je verhaal toch een stukje respect voor Corinne die weer is opgestaan, haar fiets heeft rechtgebogen en weer aan het fietsen is mét tegenwind (haar depressie) en moeilijke omstandigheden (WW, teveel werk enz). Het is géén kritiek maar is mis de keerzijde van de medaille van de terugval. Nl. de glanzende kant die ze weer opgepoestst heeft. Met alle respect,

Wij hebben drie joekels van containers, een grijze, voor restafval, een groene voor Groente-Fruit-en Tuinafval, een blauwe voor papier en dan ook nog aparte zakken voor plastic afval, wordt apart opgehaald. Sinds ze dat plastic apart doen is mijn grijze bak een stuk minder vol. Dan kun je hier nog aparte luier-zakken krijgen (getsie, luiers, ik moet er niet meer aan denken, sorry voor iedereen die er nog van geniet) en ook speciale containers voor luiers. Goed hè?

Ja schat en ik zeg tegen mijn vriendje altijd: het wordt pas écht erg op je werk als je acceptgiro's krijgt ipv salarisstroken, dus ..... volhouden nog even!

Nee wij hebben gescheiden afval en als dat bakje vol is (en heus, het kan nog véél voller) dan gaat het in de GFT-bak. We hebben zelfs plastic gescheiden, geen bak ervoor maar aparte zakken. Wel een aparte papierbak. Onze gemeente scheidt haar afval erg goed.

Mooi zeg, nee ik heb dit gewoon aan het eind van de week. Senseo-resten.......:-)

Caro, in een kom drink je slurpkoffie, van die slappe bakken. Espresso in een héél klein kopje.

Als je ziet dat we per dag 4,-- besparen aan roken en 3,-- aan wijn (ik dan) is dat toch 7,-- per dag en zou er na 100 dagen (een lullige drie maanden) geld klaar moeten staan voor een espressomachine. Wah voor een heb jij?

oooooooooooooooo heb je zo'n hele mooie expres so? Wat voor merk? Ik denk er wel eens over!!! Maar ja, zo duuurrrrrrrrrrr!!!!!!! En twéé padjes is ook lekker hoor.

Nee :-( maar dat was wél mijn pijnlijke arm jongens, au !!!!!!! .Daarom was ik ook zo vroeg wakker natuurlijk.

Geef hier die koffie, die was van mij !!!!! Een vriendinnetje van me heeft 6 jaar bij de AA gelopen en toen zei haar omgeving dat ze minimaal haar alco verslaving had ingeruild voor koffie en van binnen waarschijnlijk één mega-koffie boon was, zo zwart. Nou ja, we roken niet, of Caro wel? Pippi wel nog (laatste verbeterpuntje zo ongeveer).

Caro, ik verwen mezelf altijd met een mooi kopje voor de Senseo, een beetje warme melk en twéé, ja twéé padjes dus als ik ooit nog over geld zeur kan kun je terugmeppen.

Aken en Keulen zijn niet op éen dag gebouwd !!!

Goed plan joh. Rome en ???? zijn ook niet op één dag gebouwd.

Pippi, Hoe is het nu met je? Voel je je wat beter(der) dan gisteren? Carolien, heb jij ook al koffie?

Hee die Gem wat leuk en gezelli dat je er weer bent. Heb je gemist, wel vaak aan je gedacht en zeker aan je goede adviezen. Inmiddels kunnen jij, ik, Anna en nog wat mensen een nieuwe serie beginnen "opvoeden zonder JWW". Au, met dat ik het neerschrijf doet het pijn. Maar het is wel waar denk ik. Ik maak er een donderdag zonderdag van. Gem, sterkte vandaag en het wordt vanzelf weer 5 uur......

Zonder te jammeren verga ik van de pijn dus ik ga ook slapen met flink wat morfine en een pammetje. Tot morgen !!!!

Dank je Sandman, dat je zo mijn keuzes respecteert. Ik vond het ook best moeilijk maar dit leek me dus de meeste "nette" manier waar zo weinig mogelijk mensen last van hebben, en ik, tja, ik kies ervoor. Maar nogmaals dank voor het compliment. Is fijn te krijgen, naast ook kritiek.

Sandman, het is hartstikke leuk, maar we mogen hopen dat pippi morgen nog gaat lezen, want ze is pleitos.

En met de jaren wordt dat allemaal minder fel, en dat wil ik ook. Bv. al die stress toen ze op vakantie gingen, dat ik 5 m3 spullen in een Vectra moet proppen, dan denk ik zie je wel, dat kan ik goed en dat waardeert hij dus. En ipv ergernis ga ik bewust en expres lopen zingen en fluiten, het gevoel komt dan vanzelf wel. En hoewel Nieuwe Geliefde een bl...dhekel aan mij heeft, zorg ik altijd netjes voor een kadootje op moederdag (zij is óók moeder) als haar kindje jarig is voor een attentie, en een kaart op haar verjaardag namens de kids. Ik hoor nooit wat terug, maar de kinderen vertellen wel dat NG het altijd erg leuk vindt, zo'n kadootje. En zo leer ik mijn kinderen dat je sommige dingen nu eenmaal hoort te doen. En ik vind het echt waar, vaak nog leuk ook om kadootjes uit te zoeken. Allen alcohol, dat geef ik natuurlijk niet. .

Pip, Ben kind van gescheiden ouders. Vechtscheiding, mekaar zwart maken, familie erbij, mekaars huizen openbreken, modder gooien in de rechtszaal en uiteindelijk hoorde ik over mijn vader alleen maar verhalen als "hij geeft niks om jullie" '" hij betaalt niet voor jullie, hij is onbetrouwbaar". Leuk om dan in een ruzie met je moeder als kind te horen dat je zo erg op je vader lijkt. Kwam mijn vader ons ophalen voor de bezoekregeling dan zorgde mijn moeder dat we weg waren allemaal. Stond die voor niks na 2,5 uur rijden voor de deur. Vreselijk. Met mijn Ex heb ik afgesproken dat ik dat niet wilde, maar soms ben ik ordinair BOOS op mijn ex, en laat ik me wat ontvallen. Daar bied ik dan oprecht mijn excuses voor aan aan de kids, en zeg dat ik dat niet had mogen zeggen van hun vader, omdat hij er niet bij is. Ze snappen veel meer dan wij denken, ook dat ik bv. altijd streng en saai ben en bij hem altijd de lolletjes zijn, bios, vakantie, dure dingen, snoep, duur ijs, luxe eten, ga zo maar door. En soms val ik ook tegen Ex uit (toen hij klaagde dat hij zo MOE was van al dat island-hoppen in Griekenland mt een kind van één erbij). Daar bied ik dan mijn excuses voor aan, en leg uit dat de emoties bij mij soms ook als vlooien ophoog springen. En kijk, dan zeggen mijn verstandige kids weer ja mam, dat snappen we wel jij bent ook niet heilig . Het belangrijkste is m.i. dat je erover blijft praten, over hun vader, over de leuke dingen van je huwelijk, dat je toen en toen zo vreselijk gelachen hebt, dat je hun vader zo leuk vind en vond omdat....... en dat is reeël het was geen Frankenstein toen je hem uitkoos. En sommige eigenschappen bv. muzikaal gevoel ed kan ik zeggen dat heb je echt van je vader geërfd. Dan blijft het gesprek open en dat is volgens mij belangrijk en durven je kinderen ook met hun vragen aan te komen als ze ergens mee zitten.