KayLeigh

Ik hing eens aan een kapstok gelijk een stinkende oude jas en dacht zowaar werkelijk dat dit het dan ook was ik ging mijn blik verruimen iets doen aan al die puinen en die ouwe nepbontjas de jas dacht dat hij mij was hij wilde delegeren hij wilde mijn leven regeren en ik was zo stom dacht dat ik niet anders kon zo ooit begonnen zo ooit het schijngevecht gewonnen en als u vraagt naar een moraal vertel ik u mijn verhaal maar liever doe ik dat niet zie graag dat men mij ontziet omdat ik hunker, telkens weer maar: dat ene glas neem ik niet meer Voor Fleur. Dank je wel!!

Dank Heel soms even back to the roots hier. Niet alleen voor mezelf maar ook voor alle anderen. Ben zo trots op allen die hier de moed hebben te posten op t forum. Niet opgeven, je staat zelden alleen. Ik koester alle PB tjes, en echt elke dag! Liefs KL

Lieve allen, spontaan vandaag terug op het "oude honk". Voelt goed. De strijd zal nooit echt over zijn Dat besef deed me vaak pijn Hier te spreken over mijn hoogmoed Deed mij heel erg goed Erkenning van het probleem Was voor mij stap 1 Helaas nadien nog soms gevallen Beschamend lopen lallen Mijn geheim altijd ontkent Terwijl iedereen weet wie je bent Een leuke meid maar pas op Met drank zet ze alles op zijn kop Black out's en blauwe plekken ten spijt Soms ben ik de weg weer kwijt Tegen beter weten in Komt soms ineens die zin Dan zegt die stem in mij Neem een glas, je hoort erbij Ik kan het meestal goed weerstaan Deels ook door mijn nieuwe baan Soms moet ik van anderen horen Hoe ik de strijd heb verloren Die schaamte grijpt me aan Toch ga ik de strijd weer aan Een terugval is geen hopeloze zaak Omdat ik er het beste van maak Maanden keurig droog gestaan Toch weer eens in de fout gedaan Gelukkig hervind ik weer de moed Ik weet meestal gaat het goed Ik leef met bezinning Trots op elke overwinning Die terugval, eens per jaar Weet je, dat is niet raar Het geeft maar weer eens aan Tot hoe ver je kan gaan Het is een hele vage grens Maar ik ben ook maar een mens Aan een ieder die die leest Die ook in de hel is geweest Zeg ik: geef niet op Ook al steekt het soms de kop Ik ben trots op alle goede dagen Ik kon de verleiding lang verdragen Dit jaar weer een frisse start Ik heb het lot nog niet getart Ergens komt weer die kracht Op momenten dat je het niet verwacht Drie mensen hebben de strijd verloren Hun stemmen zal ik nooit meer horen Hun herinnering geeft me kracht Meer dan ik ooit had gedacht Ik wil een ander leven Probeer daar dagelijks naar te streven Het lukt me bijna elke keer En zo niet: probeer ik het weer... Dit wilde ik even kwijt. Veel liefs aan allen hier!! KayLeigh

Lux Aeterna Howard Hanson Unknown22 wat bijzonder, zo jong, te refereren aan een componist van dit werk uit 1926. Veel succes. En echt anoniem zijn valt niet mee. Maar beter trots op hulp dan anoniem de werkelijkheid ontduiken/verzuipen. t Is maar wat je wilt... Liefs en alle goeds, KL

Hallo allen even een momentje genomen om mee te lezen. Wat een heerlijke zondag! Ik was al vroeg op, blij en fris. De was wappert in de zon en alle post zit in de mappen. Gisteren een groot feest gehad en ik kreeg het ene glas na het andere. Ik vrees dat die schitterende plant naast mijn tafel binnenkort de geest gaat geven, haha. Ik ben vroeg weggegaan, hopelijk onopgemerkt. Ik heb een geweldig gesprek gehad met een mij onbekende man en vrouw. Al 18 jaar getrouwd en hun huwelijk heeft op klappen gestaan door hun beider drinkgedrag. Hij was daar zo open en eerlijk over, ik kreeg bijna tranen in mijn ogen. De kritiek van hun twee kinderen, 11 en 15 waren de eye-opener. Zij voelde zich enorm ellendig en ze staan nu 3 jaar "droog". Dat vond ik geweldig. Ze waren trots op hun glas tonic-on-the-rocks!! Ik ben nog te onzeker om rond te bazuinen dat ik (weer) aan het stoppen ben, vandaar mijn wijn in de plant. Maar thuis dacht ik: wie hou ik voor de gek? Wat een strijd.... maar ik blijf het proberen.... Liefs, KL

Dank allen! Mee eens dat het niet uitmaakt of je valt, De kunst blijft altijd opstaan. En dat doe ik elke dag, hoe dan ook. Ik zal proberen weer een beetje mee te doen. Ben helaas niet zo heel goed in verwoorden van de dagelijkse beslommeringen, gewoon omdat het niet zo boeiend is voor mij. Excuus aan allen die er zeker een grote troost uit putten, we zijn allemaal anders, nietwaar. Na een tijd inderdaad terugval had Javier Guzman ook... Tasseke dank je wel voor je welkom. Fijn dat ik niet als enige aan hoogmoedswaazin leed... Gaat best oke maar zoals ik ooit schreef hier: het lichaam vergeet nooit. We houden contact. De grote strijd is gestreden nooit meer terug naar af, dat niet. Ann ook dank. Is Houtje hier nog wel eens? Je ziet, ik lees niet alles echt helemaal. Punt winst: voetbal niet in de kroeg beleefd dus ik ben trots en blij. KL x x x

Marjo dank je Je reactie was so great xxx liefs KL

Cathy56 welke zin raakte je? Vond je reactie zo lief. KayLeigh XX

Je kunt stelen Je kunt liegen Je kunt sjoemelen Je kunt bedriegen De grootste leugen kan je niet bevatten De ergste waarheid is je te bezatten De onnoemelijke grenzeloze pijn Dat je niet bent wie je wilt zijn Er zijn wegen en zijn wensen Er zijn heel erg veel verschillende mensen Er zijn leugens, zo snel Er is een waarheid, die achterhaalt ze wel Er bestaat een moraal Achter ieders unieke verhaal Dus kom op voor jezelf, da's wat ik zeg Doe je dat niet, dan heb je pech Er is geen lot om te beamen Alleen de schaamte, dat voelen we samen Mijn hart zegt: stop, mijn lijf schreeuwt: niet Die strijd deed mij veel verdriet Het gaat niet om een eer Alleen om: ik wil niet meer Ik wil niet meer, gelijk een zot Ik wil niet meer, wil niet kapot Aanschouwend in het ochtendgloren Beseffend alles te hebben verloren Ik wil zoveel, als ik maar elke dag Zonder die hunkering leven mag Wil dat ik het verleden wissen kon Schone start bij de zuivere bron Spijt om wat ik ooit begon De droom spat uit als een ballon Er is hoop, er is leven Zoveel respect te vergeven Blijft niet aan het verleden kleven Stop je roes de schuld te geven Ook ik ben bang, elke dag Dat die borrel weer niet mag Al zet de strijd mijn leven op zijn kop Ja, geloof me, JA, ik stop! Dus liefs als je dit leest Wees net als mij ook zeer bevreest Maar geloof er komt een dag Dat genieten zonder drank mag Ik ga me niet wagen Op antwoord van al uw vragen Ik ken de antwoorden namelijk niet Maar zeg: leef, leef, leef en geniet! Alle goeds en liefs aan allen die worstelen net als ik... Vulneratus Nec Victus KayLeigh

Mooi gezegd. Hoewel ik erg goed kan dansen... dat dan weer wel. Ik hing eens aan een kapstok gelijk een stinkende oude jas en dacht zowaar werkelijk dat dit het dan ook was ik ging mijn blik verruimen iets doen aan al die puinen en die ouwe nepbontjas de jas dacht dat hij mij was hij wilde delegeren hij wilde mijn leven regeren en ik was zo stom dacht dat ik niet anders kon zo ooit begonnen zo ooit het schijngevecht gewonnen en als u vraagt naar een moraal vertel ik u mijn verhaal maar liever doe ik dat niet zie graag dat men mij ontziet omdat ik hunker, telkens weer dat ene glas neem ik niet meer Tot ooit...

Ook dank voor je mooie woorden. Wat een eer dat ik je hart raak. De opgemelde zeer mooie en ware zin is van Marcel Derkse via Mindfullness. -bronvermelding, nietwaar. Was ik vergeten. Vulneratus nec victus!

In mijn hoogmoed dacht ik het allemaal wel eens te benoemen in 2008. En feitelijk zat ik er niet eens zo gek ver naast. En dan: die enorme terugval. Toch!! Na al die tijd. Natuurlijk zeg je tegen jezelf, althans, ik: ach, het is aanvaardbaar... het gaat wel. En natuurlijk slaat de smid op het gloeiende ijzer in je hoofd. Keihard. En moest ik denken aan mijn eerste aanmeding hier. Hemel, ik leek een puber voor een eerste zoen. Doodeng. Iemand gaf mij hier een hand, symbolisch, in de vorm van een pb.(persoonlijk bericht) Ik hoop dat zij nog af en toe hier leest, want ik ben het nooit vergeten! Dank je wel!! Je weet wel dat ik jou bedoel. In de donkere krochten van mijn ziel is die waakvlam. Ik weet niet waaraan ik de moed heb te danken. Want verder heb ik mezelf en mijn omgeving onrecht aan gedaan. Vandaag kreeg ik bloemen. Ja, echt. iemand die ik niet eens ken, persoonlijk dan, stuurde mij een mooi boeket. Ik had die persoon geholpen. Dat weet ik ook wel, maar ik was blij verrast. Is er dan toch iemand blij met mij? Ik schoot in de lach en natuurlijk is er altijd iemand blij met je. En toen dacht ik: hier, op dit forum, schreef iemand mij in 2008 een mooi bericht. En ik was en ben daar zo dankbaar voor. Deze terugval mag hoop ik ook over gaan. Mijn liefste vijand (Connie Palmen/IM) zal me toch zeker op een dag verlaten... Ik weet het niet zeker, want ik ken mezelf. Hoe ver kan je kronkelen, om de brij heen draaien, ontkennen, slijmerig en drekkerig zijn. Ik zeg je:te lang. Helaas. Maar: zolang de zon opkomt en ik niet wakker word onder een brug gloort er hoop aan de horizon. Ik heb nog een ding te melden aan die lieve persoon, die ik niet wil noemen. Deze zin is voor jou en heeft mij enorm geholpen, ondanks alles: De echte pijn is het afwijzen van de werkelijkheid zoals deze zich manifesteert. De kern van mijn wezen en ik denk, van vele anderen. Ik dank velen tevens voor het feit, dat ze mij verdragen. Morgen "de beuk erin" want opgeven? Nee, nooit!! Alle liefs aan allen die worstelen, KayLeigh

Hoi Agnes, welkom. Hoop doet leven maar er zijn dingen die uiteindelijk jij voor jezelf moet beslissen, onafhankelijk van je man. Het is tenslotte jouw lichaam en jouw keuze. Niet echt simpel maar ik wens je er veel succes mee en weet dat je niet de enige bent. Ook een bezoekster van dit forum, KayLeigh.

Hey gaya, succes met je besluit. Laat hier af en toe weten hoe het gaat. En lees mee. KayLeigh.

Dank voor de lieve prive berichten als reactie op dit verhaal van mij. Ik ben blij en dankbaar. En verbaasd. Zoveel mensen die echt goed bezig zijn. Fantastisch! KayLeigh