Mijn ex vrouw maakte steeds lekker, simpel eten gereed. Veel van haar geleerd op dat vlak. Vandaag was het weer op de wijze die ik van mijn ouders, grootouders geleerd heb. In de verslavingskliniek waren veel ernstige korte persoonlijke gesprekken in de vrije tijd. Maar er werden ook veel grappen gemaakt over de meest onnozele dingen. Erg dat ik het moet zeggen, maar ik heb me nooit zolang gelukkig gevoeld als tijdens mijn aanwezigheid daar. Ik miste wel mijn hondje en zeker ook mijn moeder die toen in 't bejaardentehuis was. Het volgende heb ik nog nergens geplaatst, denk ik. Voor dat ik mijn militaire dienstplicht deed had ik ook een hondje, geen rashond. Leek wel wat op mijn huidig hondje. Blind aan een oog. Door mijn dienst in Duitsland was het niet meer mijn hond, maar de hond van mijn ouders, ze kwam niet meer spontaan bij me. Femke gedraagd zich nu ook anders.