Ik heb redelijk goed geslapen, ik voel me alsof ik mijn Femke aan 't verraden ben. Dag 30 in de kliniek, dag 31 van nuchterheid. Ik denk sinds Vrijdag iedere seconde aan mijn hondje.
De AA meeting van gisterenavond beviel me niet echt. Door een antwoord van de voorzitter. Dat de psyhaters het wel beter weten. Waarom als ze het beter zit ik dan met deze pijn?