Lynn46

Hallo Marloes, Onze ervaring hier is dat je na 4 maanden gebruik een veel tragere afbouw had moeten doen...die gejaagdheid is heel herkenbaar en vrijwel zeker een ontwenningsverschijnsel van een te snelle afbouw. Ben je nu al 2 maand zonder, of is het 2 maanden geleden dat je begon met de afbouw? De ontwenningsverschijnselen kunnen wel een tijdje aanhouden, is moeilijk te zeggen hoe lang... Omdat je nog niet zo lang gebruikte hoop ik dat de ontwenning niet te lang zal duren, dus ik denk dat je nu best probeert om vol te houden. Maar als je het echt niet trekt kan je proberen om terug te gaan naar een lage dosis (vb 1 mg's avonds) en even wachten tot je daarop stabiliseert. Dan heel langzaam afbouwen... je kan de Ashton Manual lezen (te vinden op internet) om te lezen hoe je dat kan doen. Heel veel sterkte en succes! Lynn

Hallo Edy, Ik heb mijn verhaal uitvoerig beschreven onder 'tips en adviezen', succesverhaal afbouw Lorazepam. (Sorry, weet niet hoe ik een link daarnaar moet leggen) Als je na het lezen van mijn verhaal nog vragen hebt, kan je me gerust een berichtje sturen, hoor! Alvast veel goede moed en sterkte! Lynn

Hallo Karin, Sorry voor het late antwoord, ik ben al een tijdje niet meer actief op deze site omdat ik zelf al van de lorazepam af ben maar ik kom af en toe nog eens kijken. Ik vind het moeilijk om je meteen raad te geven, want ik denk dat je een mix ondergaat van burn-out klachten, hormonen die van slag zijn door de zwangerschap en misschien ook al tolerantie-verschijnselen van de Lorazepam. (Kortsluiting in je hoofd herken ik, de andere klachten niet echt, maar iedereen ervaart andere klachten) Misschien moet je ook eens laten onderzoeken wat de oorzaak was van die crash tijdens je zwangerschap, want als dat van hormonale aard is denk ik dat daar wel behandelingen voor zijn. Ook zou je kunnen overwegen om vb mindfulness te doen of andere therapie om de spanning in je lijf te kunnen ontladen ( google vb eens op TRE) Afbouwen met Lorazepam is inderdaad de enige weg: Ik begrijp dat je hier bang voor bent, want je vertrouwt de reacties van je lichaam niet meer, maar erop blijven is ook geen optie. Maar hoe snel je afbouwt doet hangt ook af van hoelang je dit al neemt. Zelf had ik 2 maanden 1 mg genomen, dan probleemloos afgeschaald naar 0,5 mg om er vervolgens maandenlang over te doen om die laatste 0,5 af te bouwen... elke keer als het te heftig werd ging ik wat trager en zo heb ik het zonder veel problemen heel traag afgebouwd. Ik deed eerst 0,10 mg om de 2 weken, later 0,05 en de laatste 0,10 zelfs met 0,02 om de 2 weken. Je kan ook overwegen om om te schakelen naar diazepam. Maar als je nog maar enkele weken neemt kan je de eerste 2 mg aan een sneller tempo afbouwen. Ik heb mijn verhaal en tips hier in deze rubriek beschreven, misschien heb je er wat aan. En lees ook zeker de Ashton manual, een heel goede gids om af te bouwen! (Kan je ook vinden door in te tikken op googe) Heel veel succes en goede moed gewest! Liefs, Lynn

Hallo lieve kanjers, Allereerst beste wensen voor 2022, met een goede gezondheid, hopelijk binnenkort weer wat meer vrijheid en veel goede moed en succes bij de afbouw! Af en toe kom ik nog eens piepen om te kijken hoe het met jullie gaat... @Wilhelmina en @pluisje, ik herken dat gevoel van een naar hoofd zo goed, daar heb ik zelf ook heel lang last van gehad! Moeilijk te omschrijven, het was ook elke dag een beetje anders: soms voelde het alsof er luchtbubbels in mijn hoofd zaten, dan weer was het een en enorme druk in mijn hoofd, soms voelde het alsof mijn hoofd zweefde of alsof het zo uiteen kon springen... ik denk dat dat bij mij een soort spanningshoofdpijn was, daar heb ik ook het langste last van gehad maar het is nu zo goed als verdwenen! Een kleine nekmassage af en toe helpt ook wel... Heel af en toe komt het nog eens opzetten, maar dan in milde vorm... het komt weer goed, gewoon volhouden! En focus op de dingen die wel goed gaan, al is het maar dat je nog kan lopen, dat je kan schilderen/wandelen/gezelschap hebt van je hondje of steun van een geliefde... geniet van de zon op je huid, de behaaglijke warmte van de kachel of van je bed, van je eten, van het feit dat je hier berichtjes kan schrijven en lezen... allemaal heel kleine dingen die je moet koesteren... focus op elk klein ding dat je vandaag kan en gisteren nog niet, laat die succesjes niet ongemerkt voorbijgaan! Goede moed, kanjers! Liefs, Lynn

Hey Pluisje, Dat herken ik zeker, na mijn Cold Turkey van Flurazepam was ik er ook heel erg aan toe, met het idee dat ik mijn brein om zeep had geholpen en ook voortdurend suïcidale gedachten, wat ik eerder nooit had gehad! Maar kijk, ik ben erdoor gekomen en dat ga jij ook doen! Maar je moet stoppen met jezelf gek te maken met wat jij of de artsen wel of niet hadden moeten doen... wat gedaan is, is gedaan, daar kan je niets meer mee... Richt je op de toekomst, maak een plan en houdt je daaraan! Laat je door NIEMAND overtuigen om die rommel nog eens op te hogen! Je weet nu dat dat geen oplossing is, dus gewoon niet meer doen! Een AD kan helpen, een benzo zeker niet! Bedenk eens hoe je je zult voelen als dit allemaal achter de rug is! Beeld het je echt in, fantaseer er beelden bij, droom lekker weg over wat je allemaal (weer) zal kunnen! En train die gedachten elke dag weer: stapje voor stapje ga je weer groeien naar dat beeld van jezelf zoals je (weer) wilt worden! Pech als het lang duurt, wat zijn een paar maanden of zelfs jaren in een mensenleven... Het komt goed, ga ervoor! Veel liefs, Lynn

Pluisje, Het zal zeker niet makkelijk worden maar jij komt er ook! Je hebt er al meer dan 1 weer af gehaald, super! Je hersenen zijn niet stuk, ze hebben tijd nodig om te genezen. Bouw sowieso verder af, want de Lorazepam helpt jou niet, integendeel! Volg je eigen ritme, maar probeert die extra dosis die je nog niet lang neemt wat sneller af te bouwen, juist omdat je daar lichamelijk nog niet te erg aan gewend bent. Heb geduld en zet door, er komt een einde aan die kwelling! Veel liefs, Lynn

Hallo allemaal, Lang geleden dat ik nog iets heb gepost, maar ik volg jullie wel regelmatig... fijn om te lezen dat het langzaam maar zeker beter met jullie gaat, @karin123 en @Wilhelmina! @bolletje, fijn dat je zo'n leuke dagbesteding hebt en dat het verder ook goed met je gaat En @pluisje wat goed dat je weer bent beginnen taperen! Dat lukt echt wel om die hoge dosis er weer af te krijgen, je bent er nog niet zo lang op! Aan alle anderen, veel goede moed en sterkte! Zelf ben ik nu 1 maand zonder Lorazepam en het gaat goed Ik heb mijn verhaal gepost onder tips en adviezen, voor wie interesse heeft! Ik ben er nog niet, moet nog AD afbouwen, maar ik gun mezelf nu nog even rust tot na de kerstdagen... Groetjes, Lynn

Oh, ja, en nog bijna vergeten: de 'technische kant van de afbouw is niet alles, de psychologische kant is ook heel belangrijk: - Lees de Ashton manual! Meer nog dan een medische handleiding was het voor mij de beste psychologische ondersteuning - zeg tegen jezelf dat het goedkomt, al moet je het 1000x op een dag herhalen, want het is echt zo! - probeer afleiding te zoeken. Als je kan blijven werken, zeker doen, dat maakt het veel makkelijker! Anders: schilderen, tekenen, puzzelen, liefst iets waar je je volle concentratie aan moet geven, zodat je niet constant bezig bent met de ontwenningsverschijnselen - blijf in beweging en probeer in contact te blijven met anderen. De frisse lucht en beweging heb je sowieso nodig, al is het maar een klein ommetje, en door contact met de buitenwereld heb je een reality check: nee, je bent niet gek aan het worden, ook al voelt dat zo! En ja, zelfs in je diepste put kan je soms nog lachen, genieten van de zon op je huid, een babbeltje... - schrijf het van je af in een dagboek: ik hield zelf ook bij op welke momenten ik overvallen werd door bepaalde symptomen en wanneer ik me redelijk goed voelde en dat hielp me om het patroon van waves and windows te zien, alweer een bevestiging dat alles komt en gaat en niets blijvend is.... Everything will be all right in the end: of it is not all right, is is not the end yet! Veel sterkte en goede moed gewenst! Groetjes, Lynn

Hallo allen, Ik ben nu 1 maand zonder Lorazepam en het gaat heel goed. Ik heb beslist om hier mijn verhaal te schrijven omdat ik hoop dat het kan motiveren en hoop kan geven aan degenen die bezig zijn of nog moeten beginnen. Eerst even beginnen bij het begin: ik slikte al 8 jaar slaapmedicatie (flurazepam) zonder problemen, tot dit middel opeens uit de handel werd gehaald en mijn arts zei dat ik dan maar best gewoon kon stoppen ermee. (Cold turkey dus) Ik heb dan advies van arts opgevolgd, wist ik veel...Dat ging 3 weken redelijk goed, maar toen brak de hel los: paniekaanvallen de hele dag door, spierkrampen, misselijkheid, 10 kg afgevallen, kon niet meer op mijn benen staan... ik ben 5 maanden niet kunnen gaan werken (kon eigenlijk niets meer) en ben erbovenop gekomen met o.a. hulp van AD, die ik nu nog moet afbouwen. Ik ben toen ook 1 mg Lorazepam gaan gebruiken omdat ik 's avonds door mijn dak ging van spanning en spierkrampen en de Lorazepam hielp mijn spieren om te ontspannen. Maar nu komt het goede nieuws: hoewel ik minder snel ben kunnen stoppen met de Lorazepam als ik dacht, is het me dit keer wel gelukt zonder kleerscheuren! Ik slikte het nog niet zo lang en kon vrij makkelijk afbouwen tot 0,5 mg, maar daarna begonnen de problemen. Ik wil wel aangeven dat dit zeker niet voor iedereen zo hoeft te zijn: waarschijnlijk ben ik heel gevoelig voor de ontwenning en nog sterker na mijn eerdere Cold Turkey (dat heet dan kindling effect) Maar goed, dankzij een hele goede nieuwe huisarts, die me zelf het tempo liet bepalen, heb ik de laatste 0,5 mg afgebouwd in iets meer dan 6 maanden tijd, dus echt op een slakkengangetje: ik heb elk stapje gevoeld, meestal was het goed te verdragen maar soms was het nog heftig, dan ging ik nog wat trager... het belangrijkste voor mij is dat ik al die tijd wel heb gefunctioneerd, gewerkt en van het leven genoten, dus dan lijkt het me niet verkeerd om zo traag te gaan. Ik heb afgebouwd op Lorazepam zelf, (heb zelf gekozen om niet om te zetten naar Diazepam, omdat ik wou voelen wat het effect was van de afbouw, en met langwerkende benzo voel je dat pas na 3 weken) . Eerst bouwde ik af met 0,10 mg, dan met 0,05 en de laatste 0,10 mg zelfs met 0,02 mg. Ik had het geluk dat dit bij ons in België kan via magistrale bereidingen bij apotheek, maar het kan ook met drankje via apotheek of met zelf vijlen. Dus zelfs al zat ik op een lage dosis en nog niet lang aan de Lorazepam, het was voor mij ook een zoektocht en vaak niet makkelijk, maar het is me gelukt! Zonder al te veel af te zien, omdat ik mijn eigen slakkengangetje heb bepaald. En als het toch moeilijk werd, had ik mijn mantra om me overeind te houden: ook dit zal ooit overgaan! En dankzij de Ashton manual en mijn eigen ervaring met die Cold Turkey was ik ervan overtuigd dat dit goed zou aflopen, dat je brein tijd nodig heeft maar dat uiteindelijk alles heelt. Dus aan iedereen: heel veel succes en sterkte, het is een lange reis maar het komt goed!

Hallo Linsey, Ik zou zeker met je moeder naar een arts gaan, vooral de stuipaanvallen, hoge bloeddruk en de gezichtsverlamming vind ik heel zorgwekkend. Ze kunnen zeker te maken hebben met de afbouw maar zijn daarom niet onschuldig. De zenuwpijn, angsten, tintelingen en brandend gevoel zijn zeker gevolg van de ontwenning, misschien is ze te snel gegaan met de afbouw? Maar hoe dan ook: consulteer zeker een arts of ga desnoods naar spoed! Veel sterkte! Lynn

Gelukkig niet teveel regen, dat vind ik erger dan kou... Moet effe stoom afblazen.... heb een hele stressy dag gehad op het werk en voel dat dan wel dat mijn systeem daar nog niet goed tegen bestand is Morgen gelukkig een vrije dag.... Maar verder gaat het goed, al 11 dagen op 0 wat betreft Lorazepam... Als ik 3 weken op 0 zit ga ik mijn succesverhaal posten Veel liefs, Lynn

Hey Pluisje, Heb je met de psychiater overlegd hoe je die hoge dosis Lora gaat afbouwen? Dat lijkt me wel nodig, want ik denk niet dat je je daar beter bij voelt, en dat zal in de toekomst alleen maar moeilijker worden om weer af te bouwen... Liefs, Lynn

Dit vind ik echt zo herkenbaar en mooi uitgebeeld! Van jongs af aan waren sigaretten mijn maatje, steun en troost op moeilijke momenten... en de laatste jaren kwam daar ook nog bijna dagelijks een glaasje wijn bij kijken (niet veel, maar wel bijna dagelijks), maar daar heb ik gelukkig nog op tijd een rem op kunnen zetten. Ik rook niet meer, ik drink alleen nog op feestjes of sociale gelegenheden en nu ben ik ook van de benzo af, maar op moeilijke momenten kan ik zeker vooral mijn sigaretje missen... mijn opkikkertje, troost, maatje, manier om stoom af te blazen... Maar dan probeer ik het grote monster te zien, nl de verslaving, i.p.v. dat 'ene' sigaretje en zoek ik beter manieren om stoom af te blazen, en dat lukt! Bedankt, Karine, echt heel mooi! Die ga ik ergens ophangen! Groetjes, Lynn

Hey Roosje, Slapen is niet het enige effect van Benzo's, ze werken ook in op je hersenen en centrale zenuwstelsel, waardoor je mogelijk andere ontwenningsverschijnselen kan krijgen dan slapeloosheid. Voor meer info, lees de Ashton Manual: https://benzo.org.uk/amisc/dutchmanual.pdf Maar ik denk niet dat het nodig/ aan te raden is om Zolpidem af te bouwen door die te vervangen door Diazepam, omdat de werking heel anders is: van Zolpidem heel kortdurend en van diazepam heel langdurende. Staat ook ergens in de manual, maar vind het niet meteen terug. Cold Turkey vind ik wel drastisch en zeker geen aanrader. Ik ben lang geleden zelf vrij makkelijk gestopt met Zolpidem door met kwartjes van het tablet af te bouwen. Maar hierin is iedereen verschillend, daar moet je zelf even je weg in zoeken. Veel succes! Lynn

Hallo allemaal, Met mij gaat het goed. Dit weekend mijn wordt mijn laastje x Lorazepam slikken, dan zit ik op 0! (Heb nog wel andere medicatie afbouwen te bouwen, dus ik juich nog niet te hard) Maar wou vooral volgende info even delen: Gisteren vertelde een vriendin me over een therapie die zij volgt en waar ik al eerder van had gehoord: tension and trauma release exercise https://tre-nederland.nl/tre/ Het zijn lichamelijke oefeningen om spanningen los te laten, initieel bedoeld voor oorlogsslachtoffers maar nu eigenlijk bruikbaar voor iedereen die veel last heeft van stress. Mijn vriendin was er erg over te spreken. Misschien de moeite waard om eens uit te proberen? (Na een 5-tal sessies kan je het ook volledig zelfstandig thuis doen) Veel groetjes Lynn