Har

quote: Originally posted by: albertina Har, Het feit dat ik mezelf weer helemaal moet inwerken, ben nog nooit zolang thuisgeweest, en een beetje onzekerheid. Tina Oow..herkenbaar ben ook wel eens maanden uit de rollatie geweest, waarna ik alles weer op moest pakken. Geeft niet hoor, daar kom je wel doorheen. Wat Pippi zegt, er gewoon voor gaan. Doe rustig aan en laat je niet opjagen. Succes

Wat zit je het meeste dwars, Tina?

Tis me d'r een, die Pippi

quote: Originally posted by: pippi Heb ik weer.In al die maanden open ik voor de tweede keer een draadje. Ik hoop dat je vaak naar de wc moet vandaag. Humm??

edit

Frappant Tapas, dat jij zo'n beetje hetzelfde hebt meegemaakt. Wel goed, dat het nu bespreekbaar blijft. Alleen als hij daar weg is en ik een tijd droog sta, ga ik er misschien toch weer eens aankloppen. Het is zo'n fijne werkplek. Ik hoorde gisteren van een collega dat hij 3 dagen na die aanvaring met mij een gesprek met de directrice heeft gehad waarin hij aangaf te willen vertrekken. De directrice heeft hem omgepraat, waar ik met mijn verstand niet bij kan. Die man voelt zelf dat hij door iedereen met de nek wordt aangekeken en dat zijn positie onhoudbaar is; er is trouwens ook weer een knallende ruzie geweest tussen hem en een vaste kracht die de boel daar vanaf het begin heeft opgebouwd..niet de eerste de beste dus. Je zou haast medelijden met hem krijgen ware het niet, dat hij altijd juist de zwaksten wist te manipuleren. Zo wist hij "onze" Otto, een geestelijk gehandicapte jongen te vertellen dat hij ons niet van het werk af mag houden Je zou hem een klap voor zijn kop moeten geven Inmiddels zijn 2 van zijn autobanden doorgestoken...vraag me af wie dat gedaan heeft. Die krijgt van mij een bloemetje Ooow..nog even voor de duidelijkheid wat mijn posts betreft; ik bedoel met nuchter zijn niet zozeer dat je op dat moment niet gedronken hebt, maar dat je al een tijd droog staat en redelijk tot bezinning bent gekomen.

quote: Originally posted by: blacky buenos dias adb,ers, zo juist mijn bedje uit redelijk geslapen karinneke voorzichtig met de viervoeters marjo van harte met je verjaardag charlie zet hem op hier aan zee beetje veel wind , straks naar oostende heerlijk dagje met ook niet drinkende meiden voor de rest is er maar een zaak die ik weet en dat is dat ik de eerste laat staan Ben jaloers op jou, dat woont zomaar aan zee Lijkt me heerlijk uitwaaien daar op het strand..fijne dag Blacky!

Wat je zegt, Charlie. Kop op he? Je hebt weer een nieuwe start gemaakt, goed hoor!

Ik ga vandaag samen met mijn vriendin (sinds kort mag ik haar weer mijn vriendin noemen) een foto collage maken van haar kleinkind voor haar verjaardag, Luna wordt op 14 februari 10 jaar. Prachtkind dat dansend en zingend door het leven gaat. Zij komt vast nog eens op een podium te staan om haar kunsten te vertonen. Haar vader heeft dat in haar gestimuleerd zonder iets te willen forceren; het kind heeft het gewoon in de genen omdat haar vader zowel als mijn vriendin gek zijn op muziek en dans Er wordt geen musical overgeslagen en Luna heeft meegedaan in de voorrondes van Annie, de musical. Ik houd goede herinneren over aan de campeervakanties op Vlieland, die we meerdere jaren met z'n viertjes hebben doorgebracht. Erg triest is wel dat haar moeder zelfmoord heeft gepleegd toen Luna 1 jaar was. Deze vrouw is v******t in haar jeugd, letterlijk en figuurlijk en dat is ze niet te boven kunnen komen ondanks allerlei therapieen. Ze was gewoon te slim om zich iets aan te laten praten en dat maakte dat ze onbereikbaar was. Het (juiste) moment moet nog komen dat haar vader dit Luna gaat vertellen. Haar zoon is inmiddels getrouwd met zijn vriend die 2 kinderen heeft uit zijn huwelijk, ze zijn dus beiden pas op latere leeftijd uit de kast gekomen. Een mooi stel. Oma en ik hebben wat afgeknutseld in het verleden voor Luna. Een illustratieboek gemaakt, lampjes van houtsnijwerk een spiegel met sprookjesfiguren en lampies enz....erg leuk om te doen. Ik weet nog niet of ik bij haar verjaardag zal zijn..haar zoon heeft moeite dat ik met alcohol aan het stoeien ben en dat heb ik te respecteren, hij wil immers zijn moeder in bescherming nemen. De tijd zal leren of dit kan veranderen.

Morgen ladies + Karel K. Het gaat goed hier, weer lekker geslapen en geen last van mindfuckers en gremlins. Vandaag drink ik niet en ik sta nu 2 weekjes droog. Ooh..mag Tantalus niet vergeten, goed dat je er weer bij bent

quote: Originally posted by: albertina Har, Wat is de reden dat je vraagt "of je aanmatigend bent?" Tina Nou, ik vind van mezelf tot mijn verbazing dat ik erg sterk ben, net alsof alles ineens op zijn plaats valt. Ik vroeg me dus af hoe dat op jullie overkomt, wellicht omdat ik vanuit de beleving van een maand terug praat toen ik nog volop in frustraties zat. Maar goed, dat hebben jullie dus niet meegemaakt, jullie kennen mij hier alleen nuchter. Daar zat ik dus denk ik een beetje mee in de knoop, zo van "Ga ik niet te hard voor de ander en doe ik me in hun ogen niet beter voor dan de realiteit kan zijn". Dat laat ik dus nu mooi los, want het is werkelijk een wereld van verschil waar ik nu in leef alsof ik al jaren droog sta..hahaa. Van nu af aan ben ik daar alleen maar blij om, omdat jullie zo positief reageren. Hoef me dus niet meer in de arm te knijpen of het allemaal wel waar is. Bedankt! Dit kadootje is voor jullie en mijzelf. Duurde even, kreeg een telefoontje.

Vraagje: Vinden jullie mij aanmatigend? Ik praat hier alsof ik al jaren droog sta. Mocht dat zo overkomen dan vind ik dat jammer, want ik schrijf zoals ik me momenteel voel. Sterk en met de nodige bagage/ervaring. Heb immers al langere periodes droog gestaan en de ervaringen van die periodes draag ik met met mee en komen in mijn gevoel pas nu tot rijping. Ik beloof jullie als het slechter met mij gaat hier met de billen bloot te gaan, dat staat voor mij vast. Lieve groet, Har

Ik haal je handtekening maar even aan Username die dus op jou van toepassing is: Ik kan niet verdwalen want ik weet de weg Vind je dat niet beter klinken?

@Vie, het is je gelukt zie ik. Vie doet me aan leven denken, mooie naam. Ik vind het ook jammer trouwens dat je het beestje niet bij de naam noemt, tenzij je het probleem via PM hebt opgelost. @Pippi, jammer he, dat je struik niet meer kunt gebruiken. Ik laat me trouwens niet gebruiken om maar in termen van jouw humor te spreken @Hoi Rob! Goed idee, om de drank achter slot en grendel te zetten. @Username Wat ga je doen vandaag? Verzet je zinnen wil ik zeggen en goed dat je je hier op het forum meldt! Haal even het Jellineklijstje aan met de volgende punten: 1. Zit de trek uit Trek duurt zelden langer dan 30 minuten. Het is net als een golf: het begint klein en wordt steeds groter totdat het een piek bereikt en weer verdwijnt. Om de golf onder controle te krijgen kun je er het beste in meegaan, net als bij surfen. Je kunt als het ware gaan surfen op je gevoel van trek tot het weer overgaat. Deze strategie vergt wel enig uithoudingsvermogen. n.b. lijkt me meditatief bedoeld... 2. Zoek afleiding Ga iets doen wat lichamelijke inspanning vereist hardlopen, fietsen en eind wandelen. Afleding is vooral geschikt wanneer de trek ineens komt opzetten 3. Praat erover met vrienden of familie Dat doe je dus al 4. Train jezelf met helpende gedachten en vermijdt niet helpende gedachten Het is goed na te gaan wat je denkt als je trek ervaart. Vaak leidt trek tot gebruik omdat je tijdens de trek denkt dat je er niet tegen kunt. Of dat trek alleen overgaat door weer te gebruiken. Deze gedachten helpen natuurlijk niet en kloppen ook niet met de werkelijkheid. Beter is het dus te denken: trek verdwijnt binnen 30 minuten. Ga voor jezelf na welke gedachten helpen en welke juist niet. Schrijf ze eventueel op. Sterkte! @alle andere ADB'ers

Tantalus en Flower, welkom! Ben hier al zo'n anderhalf uurtje aanwezig, post geplaatst in een ander topic waar ik behoorlijk mijn ei in ben kwijtgeraakt :light: Heeft me goed gedaan. Zal eens effe gaan lezen hoe het jullie vergaat. Met mij gaat het goed, het is druilerig forumweer dus ik blijf wel effe plakken.

@Ziza Ik herken in jouw betoog het gedrag van een alcoholist die nog volop met drank aan het stoeien is. Ik wil daarmee niet zeggen dat dit nu nog van jou op toepassing is, maar ik lees het als iets in je verleden wat in die tijd ook op mij van toepassing is geweest. Klopt dat? @Benthe Ik zal je een praktijkvoorbeeld geven hoe ik recent met autoriteit ben omgegaan. Eind februari vorig jaar ben ik vrijwilligerswerk gaan doen in de vorm van onderhoud aan historische gebouwen in een openluchtmuseum. Vooral veel met hout gewerkt om de boel weer authentiek op te lappen. Erg leuk en voor mij een uitdaging omdat ik graag alles over houtbewerking wil leren. Fijne collega's en een prachtplek om te werken midden in het groen. Eigenaardig volkje dat wel , stelletje vrijbuiters bij elkaar, maar wel zuiver op de graad. Een soort nerds in middeleeuwse kledij, grote binding met de historie..ze weten er ook alles vanaf. Erg boeiende gesprekken tijdens de pauze's over diverse onderwerpen. Echte mensen dus, met een open mind. Een samenraapsel ook van mensen met een verleden, de meesten zijn daar terechtgekomen via Melkertbaanachtige constructies. Maar ook een aantal uitstekende vaklui, waar je enorm veel van kunt leren. Tegelijk met mij werd er een nieuwe coordinator aangenomen die eigenlijk al vanaf dag 1 slecht viel, zowel bij de vrijwilligers als de vaste krachten. De man kwam van TPG vandaan en zou wel eens even het zootje ongeregeld in de pas krijgen. De pauze's liepen wel eens uit en het ziekteverzuim lag te hoog, daar moest maar eens een eind aan komen. Er moest een cultuuromslag plaatsvinden ongetwijfeld aangegeven door de toenmalig interim manager. Valt wat voor te zeggen, maar de manier waarop hij dat probeerde voor elkaar te krijgen sloeg helemaal nergens op. Hij behandelde ons als kinderen en stond bol van de spanningen. Hij kon ook absoluut niet luisteren en keek je niet aan als je wat zei. Een geheugen als een zeef omdat hij weer vergeten was wat hij eerder gezegd had; eigenlijk iemand die zijn burn-out nog niet te boven was gekomen en onzeker perse wilde vast houden aan zijn baantje, koste wat kost. Totaal ongeloofwaardig dus en niet de autoriteit die hij graag wenste uit te stralen. Met mij papte hij van dag 1 af aan, ik moest maar zijn vriendje worden want die oude garde dat was helemaal niets; ik moest me vooral niets van hun aantrekken en mijn eigen plan trekken (liever gezegd, ZIJN ding doen). Na dag 3 beloofde hij me al van alles. Hij zou o.m. zijn best gaan doen om een vaste baan voor mij te bezorgen. Ik kreeg de rillingen van die vent, al helemaal omdat hij mijn collega's zwart liep te maken terwijl hij zelf de ene blunder op de andere stapelde. Dubbele boodschappen uitzenden daar was hij een ster in; tegen mijn collega's zeggen dat ze hun klus goed gedaan hadden en tegen mij zeggen dat het allemaal veels te lang geduurd heeft. Omdat ik een eigen zaak heb gehad dacht hij in mij een leidinggevende "partner" te zien en sprak met mij ongevraagd allerlei dingen door. Hij maakte het zelfs zo bont dat hij mij vertelde wie hij wilde "ontslaan" daarbij noemde hij ook namen van vrijwilligers. Dat mag hij natuurlijk nooit doen. Hij deed het zelfs in bijzijn van mijn casemanager, die daar stomverbaasd over was. Getuigd ook van een domheid en gruwelijke blinde vlekken. Ik had er genoeg van en vertelde hem recht in zijn gezicht dat hij mij buiten zaken moest laten die mij niet aangaan en dat ik niet meer van zijn onderonsjes (monologen eigenlijk) gediend was. Natuurlijk had ik het hier ook met mijn collega's over ondanks dat hij tegen mij had gezegd dat het vertrouwelijke informatie was... de malloot. Inmiddels was er dus veel onrust ontstaan en we bespraken met elkaar wat we hier nu aan konden doen. We hebben al onze bezwaren individueel op papier gezet en zijn ermee naar de directeur gegaan. Om een lang verhaal kort te maken er veranderde niets. Het werd alleen maar erger. Meneer stond voortaan op de minuut in de kantine als de pauze was afgelopen hup..hup aan het werk! te roepen en was dan meteen weer weg omdat niemand reageerde. Belachelijk gewoon Ondertussen had ik een persoonlijk gesprek met de directeur gehad over hem, omdat hij gewoon niet reageerde op mijn bezwaren en maar bleef proberen met mij aan te pappen...hoe dom kun je zijn. Geen veranderingen en geen actie van de directeur uit. Bij mij barstte de bom toen ik begin december samen met een collega lekker met een klus bezig was. Een zware klus met een hoop gezaag en getimmer die dagen duurde. Meerdere malen kwam meneer kijken om ons een veer in de kont te douwen, wat deden we het toch goed Tot ik op een morgen van een andere collega hoorde dat hij ons moest gaan helpen omdat we er volgens de co. veels te lang over deden, zijn stokpaardje waar het altijd over ging, meneer de productieman. Ik werd me toch kwaad en heb gegodverd dat het in een straal van 1 km te horen was en ben op hem afgestiefeld, mijn geduld was op met die vent. "En nou is het g*dverd*mme afgelopen met je gemanipuleer, man je bent totaal ongeloofwaardig" hij schrok zich een hoedje; de (nieuwe)directrice was er inmiddels bijgekomen of we dit onder 6 ogen konden bepraten. Mij best ik wilde graag spuien en was inmiddels weer bedaard. Nou, daarboven werd het dus een monoloog van mij uit, waarin ik alleen maar opsomde waarom het niet boterde met co. en het personeel en dat we al genoeg signalen hadden uitgezonden zowel op papier als in conversaties met de vorige directeur zonder dat er iets veranderde. Hij pruttelde wat tegen maar terwijl ik in de ogen van de directrice keek zag ik dat zij ook ernstige twijfels had over deze man. Er zou door haar op teruggekomen worden, dat werd beloofd. De maand daarvoor waren al 3 vrijwilligers opgestapt omdat de sfeer inmiddels totaal verziekt was en ik nam me ook voor op te stappen als er nu niets gebeurde. Die man moest gewoon weg; alhoewel ik dat niet heb uitgesproken was het in mijn beleving hem of ik. Het is dus ik geworden want er gebeurde niets, sterker nog de beloofde vaste aanstelling bleef uit. Ben naar de directrice toegestapt de 20e en heb bedankt voor de eer me verder kapot te werken daar. Pasje ingeleverd en de eer aan mezelf gehouden. Toedeloe de groeten! Het ging me natuurlijk wel aan mijn hart en daarna is het grote zuipen begonnen terwijl ik eigenlijk trots op mezelf zou moeten zijn. Dat was dus weer mijn fout, maar nu ik droog sta merk ik dat mijn optreden toch goed is geweest en me in eigenwaarde heeft gesterkt. Krijg ook veel positieve reacties van mijn ex-collega's waar ik echt een band mee heb opgebouwd; ik vind het alleen jammer dat ze zelf niet genoeg aan de bel trekken maar goed, dat is hun pakkie aan. Heb ik het verkeerd gedaan? Nee, ik duld niemand boven mij, al zeker niet als vrijwilliger die het voor mijzelf en anderen kapot maakt. Daar ben ik teveel waard voor. Sorry mensen, een lang verhaal wat vooral over mijzelf gaat maar moest het even kwijt. Onderdeel van het inventariseren wat mij zoal overkomen is het laatste jaar. Ik ga dit verhaal maar plakken in mijn dagboek en hoop dat het aan mijn herstel bijdraagt. Edit: Oooh..ja, nog een retorisch vraagje: wie heeft er nou een autoriteitsprobleem Hij of IK

Net terug van de AA. Een fijne avond gehad. Ik ga hier verder niet lezen want ik ben moe, doodmoe. Eigenlijk voor het eerst sinds 10 dagen dus ik mag niet mopperen. Laat nu het forummen aan jullie over en ga vroeg naar bed. Tot morgen

@Benthe gewoon een berichtje sturen aan Tactus. Sorry, heb haast ga zo naar de AA. Tot later.

Zoals jullie misschien al op is gevallen heb ik mijn username van Struik veranderd in Har. Dat bevalt me nu eenmaal beter Mede op verzoek van Tactus meld ik dit even.

quote: Originally posted by: Spud Een leuk handvat wat mensen graag tegen me willen gebruiken is dat ik de sticker Borderline kenmerkend heb en dat ik dus bij voorbaadt al moeilijk in de omgang ben. Helaas voor hun heb ik mijn handleiding der mate onderzocht dat ik best weet wanneer ik onredelijk ben en wanneer niet. Daar kunnen ze mij dus niet op pakken omdat ik altijd open sta voor feedback en er best naar wil kijken. Maar... dan moet de ander dat ook bij zichzelf willen doen. Ik heb eigenlijk dus geen enkel probleem met autoritieten zolang ze zelf geen misbruik gaan maken van hun macht. Dan hoeven ze ook geen probleem met mij te hebben Heel erg henkenbaar wat je zegt. Ik heb het in mijn post niet gehad over de overwinningen die ik wel geboekt heb door mijn poot stijf te houden. Er is natuurlijk ook niets mis met goed voor jezelf op te komen. Ik heb daar vooral op het persoonlijke vlak, familieruzies, succes mee behaald door mijn zussen erop te wijzen dat ze eens moesten stoppen ruzie over allerlei futiliteiten te maken. Heb me daarbij als een autoriteit (= ook capaciteit) opgesteld en daar zijn ze me nog dankbaar voor. Wat instanties betreft dan weer, ik heb de nodige psychologische testen gedaan. Frappante was, dat wanneer die test alleen bestond uit het invullen van vragenlijsten er meestal uitkwam dat ik zogenaamd een autoriteitsprobleem heb. Bij een ander psychologisch onderzoek waarbij ik mondeling kon toelichten hoe ik met autoriteit omga kwam daar heel iets anders uit omdat je nuances nu eenmaal niet in een vragenlijst kunt vervatten. Je kunt ook zeggen dat de autoriteiten met mij een probleem hebben, wat jij ook zegt. Ben verdorie nogal niet door de molen gegaan. Wat natuurlijk wel van belang is dat je deze conflicten nuchter benaderd anders kun je het wel schudden. Dan vliegen de emoties nog eens extra naar je keel en het gezonde verstand de deur uit.

@Username Goed dat je hier weer bent. Sterkte! Heb zojuist een draadje geopend over het autoriteitsprobleem onder Thema's rondom alcoholgebruik. Ben benieuwd naar jullie mening. Oooh..dit nog. Ik wordt voortaan liever Har genoemd, dat spreekt me wat meer aan

Ik vind dit een dermate belangrijk onderwerp dat ik er maar een apart draadje voor geopend heb. We hebben het er gisteren al even over gehad in de dagdraad; meerdere ADB'ers herkennen dit in zichzelf. Zal proberen als amateurspiegoloog mijn licht daarop te laten schijnen. Kan natuurlijk alleen maar bespiegelen hoe ik dit in mijn leven ervaar. Verder ben ik natuurlijk zeer benieuwd hoe jullie hier naar kijken. De link tussen verslaving en autoriteitsproblemen. Voor mij is herkenbaar dat in periodes waarin ik drink, ik erg lange tenen heb en de mening van een ander over mijzelf niet zomaar pik. Ik heb immers een verborgen agenda, waarin de dingen die mij kwetsbaar maken maar beter niet aan het licht kunnen komen. Er zit zeker iets van arrogantie en eigenwijsheid bij. Ik immers, weet als geen ander hoe ik in elkaar steek en welke rampspoed tot mijn drankgebruik heeft geleid. Deels een slachtofferrol dus, maar ook deels een "werkelijke" verontwaardiging over het grote onrecht wat mij is aangedaan + daarbij de zuigende werking van het onrecht in deze wereld wat ik me dan extra aantrek. Onrecht ligt op straat, je hoeft het zomaar op te pakken en je wordt ermee overspoeld als je naar het nieuws kijkt. Toch handig dat je dit als excuus voor je eigen gedrag kunt gebruiken. Heb verschillende therapieën gevolgd waarin mijn drinken door de therapeut (autoriteit) aan de kaak werd gesteld. Die wist verschillende balonnen door te prikken en mijn blinde vlekken aan het licht te brengen. Erg pijnlijk als een ander mij dat moet vertellen, want eigenlijk wist ik het wel Maar om er dan na inzicht werkelijk iets aan te veranderen was meestal een stap te ver. Dat mechanisme van koppigheid, zelfdestructie en laat maar waaien is sterk in mij aanwezig en als ik drink wordt dat sterk uitvergroot. Er moet dan ook geen verder onrecht op mijn pad komen of me iets tegenzitten, want dan... :beer: Cirkeltje rond. Zit het in mijn karakter? Kan ik alleen maar bepalen als ik een tijd lang nuchter ben. Aangezien ik een langere periode nuchter ben geweest kan ik daar denk ik wel relativerend over praten. Mijn tenen zijn dan igg. een stuk korter, waardoor er niet zo makkelijk op getrapt kan worden. Omdat ik helder ben, denk ik eens even na voordat ik reageer en aangezien mijn eigenwaarde is toegenomen reageer ik minder snel vanuit emotie. Mijn gestoei met het UWV en de andere problemen die ik in Wie is Wie heb vernoemd wat instanties betreft zijn ook om razend van te worden. Ik ben werkelijk genaaid door het UWV en de Sociale Dienst, instanties die de autoriteit hebben hun eigen fouten te verzwijgen. Heeft me duizenden Euro's gekost en werkelijk tot armoede gebracht zonder dat ik daar zelf schuld aan had. Waar ik wel schuld aan had is dat ik toen weer begonnen ben met drinken (begin 2004). Nu wil ik dus als ik autoritair benaderd wordt mijn verstand erbij houden en het gevecht nuchter aangaan en de shit die is gebeurd achter me laten. Immers, veel mensen lopen tegen instanties aan en dat gevecht win je niet door in drank weg te vluchten. We hebben er allemaal mee te maken. Ben inmiddels wel zo assertief geworden dat ik me niets aan laat praten. Mijn voelsprieten op een gezonde manier gebruiken en een keer diep ademhalen voordat ik reageer. Zit het in mijn karakter dat autoriteitsprobleem? Denk dus van niet. Het heeft zuiver te maken met hoe ik me opstel tegenover die ander en daar wel of niet een overwinning in boek. Bij winst ben ik dus de autoriteit en bij verlies, zal ik het moeten dragen zonder in frustraties te gaan zitten.

Autoriteitsproblemen, we hebben het er gisteren al even over gehad. Omdat ik dit een dermate belangrijk onderwerp vind ben ik nog wel even bezig een apart draadje te openen onder Thema's rondom alcohol. Hopelijk gaat daar de discussie verder.

quote: Originally posted by: sammy Struik, Ik moet je teleurstellen. Ben een vrouw van inmiddels 57. Oooh..nou ja, dat is niet teleurstellend hoor :$

Hoi, Sammy..hehe eindelijk een broer! Heb altijd al tussen de meiden gezeten, hier ligt het percentage vrouwen ook erg hoog