albertina

Hierbij wil ik mezelf afmelden voor de meeting. Ik voel mezelf nog altijd niet hersteld van de griep en heb het met de therapie best zwaar. Mede daardoor kies ik er voor om niet te komen. Het wordt mij al met al te veel. De andere meetinggangers wens ik een fijne middag.

Goedemorgen allemaal, Ik wil graag vertellen dat ook ik op het andere forum schrijf, Het is voor mijn gemoedsrust beter dat hier gewoon eerlijk te schrijven. Dat neemt echter niet weg dat ik dit forum de rug toe wil keren, integendeel. Ik hoop dan ook hier nog gewoon mee te kunnen schrijven zonder dat ik doorvoor veroodeeld, of genegeerd ga worden.

Goedemiddag, Corinne, sterkte hoor! Goed dat je samen met je dochter naar je moeder toe kan gaan. . Kirky, Opa???? Daar zal je niet zo blij mee zijn. Tja, wat kan je er aan veranderen? Niets helaas. Zo mensen, hier stormt het er aardig op los, de groene vuilnisbakken liggen midden op de rijweg, gewoon weggewaaid. Verder een zwaar ochtendje therapie en nu is er niemand die mij de deur nog uit krijgt.

AR, Het gaat best goed hoor! Druk, 3 dagen therapie en op de 2 andere dagen ben ik weer begonnen met werken. Dus, ik verveel mij niet.

Goedemorgen, AR, van harte met 10 maanden niet drinken. :light::light::light: :light::light::light: :light::light::light: :light::light::light: :light::light::light: :light::light::light: :light::light::light: :light::light::light: :light::light::light: :light::light::light:. Op mijn werk komt de drank ook alweer om de hoek kijken. In de december maand wordt daar alles gevierd met drank. Op zich heb ik daar geen moeite mee, ik zie dan altijd mijn collgae in andere personen veranderen. Niet allemaal natuurlijk, maar de meeste kunnen er wat van, qua drinken. Op de plek waar ik nu werk wordt regelmatig de dag afgesloten met een borrel. Er staat dan ook een flinke voorraad in de koelkast. Maar ja, ik doe er niet aan mee en voel me soms ook wel eens een buitenbeentje.

Teken van leven, Jezelf niet ontlopen, Jezelf niet verliezen, Telkens weer je pas inhouden, jezelf onder ogen zien, vraagtekens plaatsen, wie ben ik, waar ga ik naartoe? vraagtekens, tekens van leven, jezelf niet ontlopen, zoekend en roepend, dwalend door het landschap van je ziel, je bent er mens voor. @ uit mijn eigen ik.......

Tas, hier ook een dagje therapie. Dus ook, douchen, in de kleren en de hersens laten kraken vandaag. . AR, werk ze vandaag. Zo, en nu echt opschieten. Fijne dag allemaal.

Dar, beterschap!!!!

Morrie Tas, valt wel mee toch? :$.

Goedemorgen allen! maak er een mooie dag van vandaag! Enneh...ten overvloede, bezint eer ge begint. Naar aanleiding van de discussie gister plaats ik toch even iets over slachtoffer gedrag. Voor wie het niet wil lezen, scrollen maar...... SLACHTOFFERGEDRAG. Een lastig artikel dit keer. Lastig omdat het je laat nadenken over jezelf. Als het gaat om troost geven en ontvangen, dan moet je het namelijk ook hebben over slachtoffergedrag. Slachtoffergedrag kan het troosten van elkaar verlammen. Mensen met slachtoffergedrag, zijn klagers die steeds maar blijven vragen. Steeds min of meer duidelijk maken dat ze het wel heel erg zwaar hebben en die bedekt of onbedekt een bijna onbegrensde hoeveelheid hulp en aandacht vragen. U begrijpt- en dat is de andere kant - : het etiket ' jij bent iemand met slachtoffergedrag' dat is het vernietigendste wat er is. Dus plak het niet te snel. Laten we daarom kijken naar het verschil tussen iemand die klaagt en iemand die slachtoffergedrag heeft. Ik noem deze laatste 'de slachtoffermens'. Het gaat bij beiden niet over wat ze hebben meegemaakt maar om de vraag hoe ze met het leed omgaan. N.B. Ik heb het steeds over een 'hij', maar lees daarvoor ook 'zij'. Op het eerste gezicht is er geen verschil. Beiden tonen hun verdriet. Er is echter een groot verschil als je luistert naar de manier waarop de klager en de slachtoffermens hun verdriet verwoorden. Een klager heeft het rechtstreeks over wat hem treft. Een slachtoffermens praat er nooit rechtstreeks over, maar geeft altijd een draai aan zijn pijn. Ik ben het ook altijd, waar heb ik het aan verdiend? Een paar kenmerken van wat je verder merkt in woorden: 1/ zelfbeklag. Een trooster moet dus ook niet over zijn problemen beginnen, dan wordt het gesprek door de slachtoffermens al snel weer in andere banen geleid. 2/ vergelijking met anderen. Hij vindt dat anderen om hem heen het minder moeilijk hebben dan hij. 3/ protesteren. Een slachtoffermens beschuldigt altijd iemand of iets wat boven hem staat, dat die ervoor gezorgd heeft dat hem zoveel ellende is overkomen. Toch is hij of zij zich totaal niet van zijn boosheid op degene boven hem bewust en heeft dus ook niet in de gaten dat hij in wezen die ander aanklaagt. Hieruit volgt dat de slachtoffermens: 1/ geen hulp vraagt maar eist. Hij vindt dat degene die troost zoveel over heeft, dat die dit er wel even bij kan doen en kan blijven geven. 2/ niet dankbaar is. Hij is hooguit tevreden gesteld. Hij ziet het als krijgen waar hij recht op heeft . Hier gaat het dus mis. De trooster wordt gepromoveerd tot "redder", maar tegelijkertijd tot een persoon die je kunt oppiepen: een soort slaaf. De trooster wordt iets afgedwongen. Een trooster beseft het misschien niet, maar hij voelt het wel. Het geven van troost zal niet die vreugde geven als bij andere slachtoffers. En omdat het afgedwongen wordt, krijgt ook het slachtoffer niet het idee, dat de ander hem echt iets geeft. Dat klopt ook. Hij heeft het immers zelfs afgedwongen. Er wordt niets gegeven. Wat is de oorzaak van dit gedrag? Dat de slachtoffermens zijn pijn niet wil voelen. Dat is een vreemd antwoord, want slachtoffers hebben het voortdurend over hun pijn en hun verdriet. Dat klopt. Maar erover praten is nog niet het verdriet aanvaarden. Ze willen het verdriet niet toelaten. Ze staan zichzelf niet toe te huilen, zich gebroken te voelen, het niet meer te weten en je gewoon door een ander op te laten vangen. Ze protesteren tegen hun leed. Ze zeggen: waar heb ik dit aan verdiend? In feite zijn ze dus kwaad. Telkens als een slachtoffermens voelt dat hij pijn heeft, wordt hij ook boos. Telkens als hij huilt, wordt zijn verdriet door deze woede gekleurd, maar je kunt ook zeggen 'getemperd'. Het verdriet voelt zo niet zo bedreigend aan. In zekere zin ervaart iemand dit verdriet als een levenslang verblijf in een gevangenis. De uitgang is via aanvaarding. Aanvaarding is wat anders dan berusten. (Wie berust, wil ook om het verdriet heen lopen, door het te laten rusten). Aanvaarding is accepteren dat niet jouw wil, maar Zijn wil met jouw leven geschiede. Aanvaarden maakt realistisch, nuchter. ´Het zij zo, dit is mijn situatie. En wat ga ik nu doen?` Het kan zijn dat je dan nuchter constateert dat je hulp nodig hebt. Hulp betekent niet dat je niet op eigen benen kunt staan. Juist niet. Hulpvragen is een teken van kracht. Wie denkt zonder hulp van anderen te kunnen leven, heeft geen goede kijk op het leven. Alleen al om te eten ben je dagelijks afhankelijk van tientallen andere mensen. Nog één laatste opmerking. Dit artikel moet niet gebruikt worden om ons geduld met mensen die iets ergs hebben meegemaakt te verliezen. Heel makkelijk kun je iemand slachtoffergedrag verwijten, terwijl dat niet het geval is. Het verwerken van een groot verlies duurt vaak jaren. En dan is het belangrijk om ook met vertrouwen steeds elkaar te troosten, zodat het verdriet ook uitgehuild kan worden en op den duur plaats kan maken voor aanvaarding en rust. Gebruik dit artikel om jezelf vragen te stellen.

Mensen, Hier nog iemand die lekker voor de buis gaat. Fijne avond nog. En slaap lekker voor straks.

Fijne avond Val.

Ik ben het niet helemaal eens dat de trek persé terug komt als er iets tegen zit in het leven. In de jaren dat ik niet dronk is er erg veel gebeurd in mijn leven. Nooit maar dan ook nooit heb ik de behoefte of trek gehad in drank. Ik heb mijn verslaving weer aangewakkerd door weer eens één keer een drankje te nemen. Dan komen de tiqs weer naar boven en is het kwaad alweer aangericht. Het is nu eenmaal zo, een alcoholist blijf je, je leven lang.

Kit, Hahaha, dank je! Ik vind hem zelf ook wel mooi.

Val, je moet zeker je berichtje niet weghalen. Ik was net even douchen, dus ik doe ook vaak van alles tussen door. Kit, ik heb de film al gezien, echt zeer de moeite waard. Een prachtig en deels waar gebeurd verhaal.

Vanavond op Canvas, 21.00 ""va,vis et deviens.". Een prachtige film.

Kit, ik ga de film bestellen bij Bol.com, slechts €5,=. Kan ik geen buil aan vallen, lijkt me een leuke film.

Nou drup, bereid je voor, vooral adam is dol op quoten vandaag.

Dar, ik reageerde ook in de 1e instantie op Marieke. Is nu duidelijk, toch?

Dhendro, vroeg eten, dat helpt bij mij. Ja, ook als alles goed gaat blijven de trekmomenten niet achterwege.\ Nou meid, zet 'm op, je hebt voor hetere vuren gestaan.

Coco, ik zoek geen ruzie, dat past niet bij mij. Wel is het zo dat ik een aantal vriendinnen heb die zelf ook puberende kinderen hebben. Dus, ik maak nogal eens wat mee en hoor ook nog wel eens het één en ander. Het feit dat ik zelf geen kinderen heb heeft denk ik niet zoveel met mijn mening te maken. Wel vind ik het soms triest te horen en te lezen hoe kinderen de dienst uit kunnen maken. En ja, dan lijkt mij dat als ouder niet makkelijk, je moet er ook nog sterk genoeg voor in je schoenen staan om dat allemaal de baas te kunnen. En er tot slot niet aan onder door te gaan.

Coco, omdat ik GEEN kinderen heb kan ik beter niet reageren. Prima hoor! Hartelijk dank voor de vriendelijke opmerking.

Hoi, het is wellicht wat kort door de bocht, ik lees dat deze "kinderen'' toch wel 18 jaar of ouder zijn. Dan lijkt het mij toch wel een klein beetje logisch dat ze zelf de verantwoording voor hun leven op gaan pakken? Zelf heb ik geen kinderen, dus wil ik ook niet oordelen. Maar wat ik hier lees, bijv. de hele dag op bed liggen, zou ik onder geen beding tolereren. Dan maar een huis met herrie.

Kit, Ik zou zomaar met je mee gaan naar Egypte. Waauuuww!!!! Eén van de mooiste landen waar ik ooit ben geweest.

Oh, echt? IK ben al anderhalve week ziek, nou ja, het wordt wel elke dag iets minder maar ik ben niet vooruit te branden. Vrijdag ben ik op therapie na 2 uur al naar huis gegaan.