albertina

Harry, asociaal, dat mensen niets achterlaten. Ik heb het in november vorig jaar ook gehad, 1200 fleuries schade. Gelukkig had ik genoeg no claim.

Lenie, ik heb al 10 dagen geen auto gereden, doe alles op de fiets. Een keertje spijbelen moet kunnen, anders weet mijn auto de weg niet meer.

Lekker???????Met bonen, pepers en knoflook?????

Waah, ik twijfelde ook, de fiets of de auto? Ik was lui.........dus de auto.

Fijn je weer even te lezen.

te persoonlijk.

Nou ja, zeg............. Het voelt ook niet zo, soms geloof ik het zelf ook niet. Maar goed, de kalender liegt niet.

Zie ik nu Marjo??? Hoe is het femke. @verkeerde emoticon.

Bor, herkenbaar, ik pak mezelf ook regelmatig bij kop en kont, soms dreig ik ook wat weg te zakken in negatieve gevoelens. En...daar schiet ik ook niets mee op. Op mijn ouwe dag (54) moet ik er het beste van maken.

Da''s mooi Bor, je hebt vertrouwen en dat is goed.

Bor, wat goed dat je nog een baan hebt, of is het galgenhumor?

weten is meten......

Stillekes......... even een kleine pauze tussen de hh klusjes. Ik heb een lijst van wat ik elke dag kan doen. Dit heb ik samen met de dame van de nazorg bedacht' en ik moet zeggen, het werkt wel. Alleen moet ik zorgen dat ik niet doordraaf van het éne klusje in het andere val en zo maar doorga. Lastig.

Ik probeer het even te laten voor wat het is, het raakt mij allemaal erg veel. Ik laat mij teveel meeslepen en dat is niet goed voor mij. Dus, even wat afstand, tenminste dat probeer ik.

Ik heb mezelf voorgenomen mij er niet tegenaan te bemoeien, lastig vind ik het wel. Wellicht kan ik mijn mening beter voor me houden maar één ding moet mij toch van het hart, Borretje je speelt met vuur, je raakt straks je zoontje echt nog kwijt en dat wil je toch niet op je geweten hebben?

Goedemorgen Von, Fleur en Susanna, ook hier erg slecht geslapen, in bed uit bed, nu maar opgestaan. Maar......het wordt een prachtige dag. @foutje

Nee Tas, dat mag nog niet, ik zou wel willen hoor, daar niet van. Ik zou mezelf alleen weer compleet voorbij lopen. Vrijwilligerswerk voor 2 dagdelen, dat mag wel, dus ben ik zoekende. Al moet ik je eerlijk zeggen, dat ik nog zoveel tijd nodig heb om alle dagelijkse dingen te doen, die vroeger vanzelf gingen, ik het voor nu wel even goed vind.

Tas, het wordt beter, echt waar. De 1e paar keer toen ik met weekend verlof was durfde ik amper mijn eigen huis in, bang dat ik buren zou tegenkomen of dat er aan mij gevraagd zou worden hoe het gaat. Ook in de winkels was ik doodsbang bekenden tegen te komen, alsof er op mijn voorhoofd zou staan "ik verblijf in een psychiatrisch ziekenhuis". Nu is dat gevoel grootendeels weg, oefening baart kunst, als je het een paar keer hebt gedaan gaat het onzekere er ook af.

Von, de meeste mensen mis ik niet zo hoor, je bent min of meer verplicht op elkaar aangewezen. En er zaten er toch echt wel een paar bij waarmee ik echt helemaal niets had. Neemt niet weg dat dat ook weer een leerproces is geweest. Ach, ik kom er wel, je kan van alles voor bespreken voor je met ontslag gaat, toch komt het allemaal op jezelf neer. Niemand kan je echt vertellen hoe het weer is om thuis te zijn, dat moet je echt zelf ervaren.

Tjee Tas, 19 jaar alweer? Te tijd vliegt. EEn mooi doel om je huis weer thuis te maken straks. Ik woon dan wel alleen maar begin nu pas weer een beetje gewend te raken. En hier heeft niemand geschilderd of mijn planten vermoord.

Tas, fijn te lezen dat je de weekenden weer naar huis mag, houden zo!!!! Met mij gaat het zeker beter dan de afgelopen anderhalf jaar. Ben sinds drie weken weer helemaal thuis en het gaat best. Het is wel wat wennen, ik heb het gevoel dat ik weer opnieuw moet leren leven. Dat is ook niet zo gek eigenlijk, vorig jaar 6 maanden opgenomen en dit jaar drie. Ik hoop het nooit meer mee te maken.

Tassie!!!!!!!

Goedemorgen allen, Het giet hier, da's nou jammer. Dan maar in huis mezelf een beetje vermaken.

Bste lidia, ik heb je gelezen bij wie ie wie, ook dat je al jaren meeleest zonder te hebben gereageerd. Dat is een ieders goed recht, waar ik mij niet echt fijn bij voel is dat je reageert op postings van lang geleden en dan ook nogal persoonlijk. Van mij staan het uit het verleden ook genoeg postings, maar dat is geweest. Ik zou het niet fijn vinden daar nu nog aan herinnerd te worden en zeker niet en plein plubliek. En mocht je daar de behoefte toe voelen, dan graag per PB.