An

Welterusten Har, slaap zacht en droom zacht....

Net een lading bitterballen op.

Tapas: vrouw zoekt hart....kijk jij hebt mega veel talenten en dat maakt het allemaal niet makkelijker. Je bent hulpvaardig en hebt een goed inlevingsvermogen. Dat zijn pluspunten maar tegelijkertijd valkuilen. Ik zou het eerder een soort identiteitscrisis noemen. Op zich hoeft een crisis niet negatief te zijn, het gaat erom hoe je eruit komt. Jezelf vinden, je hart vinden kan je alleen maar door in contact te komen met anderen. Via het spiegelen leer je jezelf kennen en je eigen ik weer te ontdekken. Wie ben ik en wat wil ik en wat zijn mijn mogelijkheden, daarbij een snufje lef en hoppatee. Daarvoor moet je ook duidelijk grenzen stellen. Een contract met jezelf opstellen als het ware. Ik werk voor die en die en dat was het. Aan de rest van de mensheid is het antwoord nee. Wat staat nummer een. Als je dat te pakken hebt zal de onrust verdwijnen. Want als jij zit dan loop je al...... Een periode van rust en bezinning is daar heel goed voor. Mij heeft het afgelopen zomer wel weer op weg geholpen. Productief niksdoen, dat is een kunst apart, echt waar.

Tapas: zou het kunnen zijn dat je maar geen beslissing kan nemen met wat je nu echt wil. Je had het over een eigen bedrijf. Je schuift het weer weg. Je doet toch heel veel. Van alles en nog wat. Volgens mij zou het goed zijn als je toch voor jezelf een of ander concreet besluit neemt, hoe eng het ook is. Ik kan er helemaal naast zitten, maar dat gevoel heb ik de laatste tijd bij jou.

Vie: volgens mij heb jij het even moeilijk, klopt dat?

Kaia: ik herken dat helemaal. Niet drinken omdat je als de dood bent als je het zou doen.... Ook daaraan moet je werken. Die angst..... Toen ik dus terugviel was het juist die angst die ik zelf bevestigde door te denken niet meer te kunnen stoppen. Dat ik was verkocht. En dat is wat ik hier weer geleerd heb. Leren om niet meer zo bang van die zooi te zijn. Wel heeeeeel waakzaam, gewoon niet doen natuurlijk. Tine: lekker doorgaan hoor! Weekeinde of door de week, wat maakt het eigenlijk uit? Corinne: fijn je weer te zien.

Har: fijn dat het goed past, lijkt me toch een enorme gebeurtenis hoor. Volgende week mag ik ook weer naar de tandarts, brrr.....

Corinne: zo zie je maar wat stress met ons doet Corinne, want dat is toch wel duidelijk. Als het jou helpt mij nederig excuses aan te bieden dan neem ik dat met beide handen aan. Maar wie ben ik Corinne????? De afspraken die hier gemaakt worden tellen voor jezelf. En een misstap is geen terugval. Want dat is gewoon het gevaar. Een glas of wat drinken dat is het probleem niet en dat weet je zelf ook. Het gevaar zit 'm erin dat we weer in een stramien terecht komen. Je weet dat je heel goed bezig bent en gewoon niet drinkt. Je doet het kei en keigoed, dus het is totaal nonsens om je nu (zelf) omlaag te halen. Angstig hoef je ook niet meer te zijn want je gaat gewoon verder waarmee je bezig was, n.l. de eerste laten staan. Har: hoe is het met je tanden?

jww .... je weet wel..... alcohol dus.

Rapilos: zolang je maar niet die eerste neemt zal het alleen maar beter gaan. Nu is het een kwestie van oefenen en ervaring opdoen om zonder drank zo'n avond door te komen. Concentreer je op het eten b.v. of weet ik veel wat. In ieder geval helpende gedachten proberen te maken. Ik heb een hele studie gemaakt van jouw gedachtenspinsels. (daarmee help ik mezelf overigens ook hoor, want OOK ik vind het nog steeds harstikke moeilijk dit soort dingen).... 'Overdag thuis heb ik er geen zin in, dus vanavond kan ik ook goed zonder, ik verdien dit feestje en kan genieten van heel veel andere dingen'. 'Het zou leuk moeten worden en ik zie er tegenop. Dat geeft niet, ik mag er tegenop zien en wellicht gaat het toch nog leuk worden. Ik ga proberen me optimistisch te gedragen vanavond.'. 'Waarschijnlijk wordt er veel wijn en bier geschonken en wordt er net zoveel koffie en andere lekkere frisdranken geschonken. Zo;n lekker glas ju's orange heb ik lang niet meer gehad'. 'omdat ik gewend ben om normaal aan de drank te gaan om rustig en ontspannen te worden weet ik nu dat omdat ik niet drink hoe ik me gedraag en kan beter mezelf zijn en laten zien. En zie, wat een leuke Rapilos'.

Jozef: gecondoleerd met het verlies van je moeder. Je hebt veel meegemaakt de laatste tijd en vroeger ook schrijf je. Aan het verleden kunnen we niet meer veel veranderen. We kunnen proberen alles een plaatsje te geven, mensen vergeven, weer opzoeken. Maar het heden daar kunnen we wat mee en de toekomst. We kunnen er in ieder geval zelf voor zorgen dat we nuchter door het leven gaan. 'Succes moet je zelf creeren', is een uitspraak typisch voor onze tijd. En ik blijf daar moeite mee houden. Alsof het leven maakbaar is. Ik zou daar nog heel veel over kunnen zeggen waaruit het tegendeel bewijst. Maar ik laat het hier maar bij. Het komt er bij mij zo ongeveer op neer dat wanneer je geen succes hebt je daar zelf debet aan bent. En dan 'wat is succes' eigenlijk?

Adam en iedereen die wil loskomen van het forum: Mijn ervaring is na vijf jaar niet gedronken te hebben me had losgemaakt van AA en alles wat daar mee te maken had dat ik geen steun meer had. Dat ik niet meer het gevaar onderkende met als gevolg dat ik weer aan de drank raakte. Ik heb besloten om waar dan ook of hoe dan ook contact te blijven houden met lotgenoten om zo van die zooi af te blijven. Het kost zeker tijd en energie, maar volgens mij zeker een noodzaak. Dat hoeft natuurlijk niet hier te zijn, maar zorg ervoor dat je niet losraakt van het idee dat je verslaafde bent.

Tapas: wanneer ik fouten maak denk ik bij mezelf, om mezelf niet te zwaar te nemen, dat een mens niet feilloos is. Het bestaat gewoon niet. Dus zou ik 'foutloos' door het leven moeten gaan? Mensen kunnen je zo zwaar afrekenen wanneer er iets mis loopt. 'daar had je toch aan moeten denken', of 'dat had niet mogen gebeuren'. Erkennen: ja ik maak fouten, omdat ik een mens ben. En inderdaad 'we kunnen niet meer doen als ons best, in bepaalde omstandigheden, met een bepaalde gesteldheid'. Als we met opzet iets fout doen, dan hebben we het al niet meer over fouten. Dan ben je met opzet de boel aan het sabotteren. Ik streef ook niet het eeuwige geluksgevoel na. Net als jij Tapas, denk ik dat paniek, stress en angst ons leven dusdanig kunnen beheersen dat we niet meer functioneren. Alleen de gedachte DAARAAN al maakt me helemaal uitgeput en durf niks meer. Vanmorgen stond ik op en die molen in mijn hoofd begon alweer met niet helpende gedachten. 'oef ik moet vanavond nog weg en er is hier een feestje in huis'. Heb me dit gerealiseerd en formuleerde helpende gedachten. 'vanavond hoef ik maar een uurtje weg, wat ik op dat moment ook wel leuk vind en de rest van de dag mag ik doen wat ik zelf wil'. 'Het feestje heeft niks met mij te maken en ik kan evengoed lekker op de bank zitten vanavond.'. Om van de drank los te komen besef ik dat ik hard moet werken aan mijn 'als vanzelfsprekende gedachten, die mijn stemming dan bepalen'. Ik heb hier nu heel veel aan.

Heeeeeeee Antonia, uitgewerkt?? Ben je nu niet kapot moe??????????

ja S4nny: ik hoop je vandaag weer te zien hier, ga altijd even kijken hoe het met je gaat! Kom op, samen, hier met z'n allen gaan we ervoor.

Har: zou handig zijn als je die peuken ook kon laten liggen, zijn toch smerig he? Gelukkig heb je wat minder pijn. Ik wens je een goede dag.

Goedemorgen allemaal! Klokje rond geslapen en dat is goed. Niet teveel denken, maar als het niet goed gaat met je zal je wel moeten denken anders blijf ik erin hangen. Helpende gedachtes formuleren is wat mij erg helpt. Nu gaat dat gemakkelijker als het goed met je gaat. Als ik mijn leven vergelijk met dat van vorig jaar dan is dat wel een hemelsbreed verschil. Vorig jaar was ik bezig met overleven en nu sta ik gewoon in het leven. Als een jonge hond besnuffel ik de ochtendvrieskou in de tuin. Kijk hoe het met de planten gaat. Ik kom mijn warme woonkamer binnen en draai nog eens lekker op mijn bank. Het leven is mooi. De trek en zin naar drank is over, vandaag althans. (Ik blijf voorzichtig). Vorig jaar moest ik drinken, dit jaar niet. Het hoeft niet, wat een opluchting. Vorig jaar moest ik stoppen, dit jaar niet, want ik ben gewoon gestopt. De verslaving kunnen we het zwijgen opleggen door de verslaving niet meer te voeden. Zo nu nog eens kijken wat jullie gisteravond nog te kwebbelen hadden.

Vie: ja zoiets is het toch wel. Van de andere kant heb ik ook leren zien dat drank niet alleen maar een duivel is geweest . Er is een periode geweest dat het me absoluut door een hele zware periode heen heeft geholpen. Moeilijk om toe te geven, maar het geeft me ook wat vergeving. Dat het niet alleen maar harstikke fout was allemaal.

Tapas: bij ditjes en datjes ; RET : weer van alles geschreven. Ook een uitnodiging voor iedereen hier om je daar eens mee bezig te houden. Harstikke leerzaam.

Oef Rudy, je gaat wel diep. Ja ok die enorme boosheid. Is een enorme gekrenktheid. Ik ervaar dan een enorme weerstand naar die persoon. Ik heb dan zoiets van 'die wil ik NOOIT van mijn leven meer zien'. Dit is me tot nu toe bij zo'n drie personen gebeurd. Ik ben boos omdat ik me compleet voel afgewezen op mijn persoonlijkheid. Onbegrepen en zwaar beledigd..... oef... wat een bekentenis.

Tapas, inderdaad een nadenkertje. Ik mag het minder prettig vinden, dat is geen ramp. Het is een consequentie van mijn werk. En ik mag me realiseren dat ik geweldig werk heb en ik mag dit aspect gewoon minder prettig vinden. Gewoon zeggen ik vind het niet zo fijn en overdag krijg ik juist de kans om me op te laden en te genieten van het thuis mogen zijn. Wat ik er niet bij heb geschreven is dat mijn gedrag voorheen zo was dat ik al die stress zo snel mogelijk wilde wegdrinken. Met als gevolg dat ik de volgende dag helemaal gesloopt ben. Nu drink ik niet na zo'n avond en heb de volgende dag energie voor tien en heb plezier omdat het allemaal zo goed is gegaan. Dus mijn gevoel wordt bepaald door niet helpende gedachten. Wanneer ik die gedachten kan omzetten in helpende gedachten dan zal ik de momenten waardoor ik compleet wegzak, meer neutraler en nog mooier met plezier kunnen beleven. Maar is dat niet wat hoog gegrepen? Ja herkenbaar, pas blij zijn als je naar huis mag. Ik zeg dat dan al s'morgens tegen mezelf. Zalig als ik als in de auto zit, pafke aan en aan de terug reis beginnen. Het mooiste moment van de dag. Ik realiseer me nu dat dit niet helpende gedachten zijn. Leerzaam, ik hoop dat nog meer mensen hun RET doelen gedachten e.d. formuleren. Ik zou wel willen weten hoe anderen hiermee omgaan.

Tapas: ja die fles wijn was compleet overbodig, maar voor die ene persoon dus 'dranknocig'. Jammer voor die persoon. Ik ga het ook allemaal steeds duidelijker doorzien. Dat voelt goed. Ik ga eens kijken naar je reaktie.

Rudy klink ik boos? je zal wel gelijk hebben. OK boos op mezelf. Ja er speelt heel veel, zal er over nadenken.

Rudy: we hadden nog even tijd om te praten en we hebben echt afscheid kunnen nemen. Alles is gezegd. We hielden enorm veel van elkaar. Ook mijn andere zus is overleden en dat allemaal in korte tijd. Eigenlijk begrijp ik het gewoon niet zo goed en kan ik het me niet indenken dat het echt zo is. Juist daarom is elke minuut dat ik ruzie had verspilde tijd. Ik kan enorm stijfkoppig zijn en vast blijven zitten in een enorme boosheid. Ik werk hier heel hard aan. Het doet er niet toe wie gelijk had of het hoe en wat. Maar het elkaar niet zien, zoals ik bij Tina lees , Dan denk ik...gaa... nu het nog kan.

Tapas: ik heb dat RET schema ingevuld. Interessant, maar ik vond het wel erg moeilijk. Misschien kan je er nog eens naar kijken.