Vie

Har, straks nuanceer ik mijn eigens nog helemaal weg. Wat mij de laatste tijd helpt, en ik denk (hoop) dat dat met nuchterheid heeft te maken, is vragen aan een ander: oh ja, voel jij dat zo, en hoe komt dat dan? En het niet op jezelf betrekken. Want meestal heeft het gewoon niks met jou zelf te maken maar met hoe die andere persoon op dat moment in het leven staat. Iedereen heeft toch een ander verleden achter zich en bekijkt gebeurtenissen weer in het licht van haar of zijn eigen ervaringen? Leuk als je dan toch dingen kan delen met elkaar.

Van wat ik gisteravond heb gelezen, vond ik er niet zoveel ondersteunende dingen bij staan. Maar het scheelt ook als je zelf niet in die discussie zit. Om terug te verlangen naar hoe het er "vroeger" aan toe ging vind ik wel behoorlijk zinloos. Wees toch blij dat dit forum in beweging is! Dat tekent toch juist hoe we zelf allemaal veranderen? Geer bijvoorbeeld lijkt me een lieve, hartelijke vent, en ook ik word wel eens een beetje flauw van dat steeds maar antwoorden met LOL en solly. En voor de rest schreven diverse mensen hier, dat het heel anders is als je iemand in het echte leven hebt ontmoet. Dat je er dan een ander plaatje bij krijgt. En dat hier vaak mensen afgerekend worden op dingen die ze ooit eens hebben geschreven. Over het algemeen vind ik dat er gisteren veel positiefs is geschreven. En de rest schrijf ik maar af op emoties van het moment die naar mijn bescheiden mening ook best interessant zijn. Negatieve emoties uiten mocht toch ook? Je kan er op dat moment maar mee zitten. Overigens is mijn keuken leeggeruimd, wat betekent dat wij vanavond iets moeten gaan bestellen qua eten. Dan maar niet vergissen en per ongeluk de drankservice bellen. Marjo met tranen heb ik weinig ervaring, maar lijkt me fijn voor je dat je los kan laten. Want dat is het toch, huilen, loslaten?

Hee Floor, wat vind jij zo erg confronterend aan de ontmoetingen met je psychologe? Nieuwsgierig. Mijn confrontaties (eigen ervaring dus) zijn nooit geweest met hulpverleners, maar wel in het echte leven, met mensen die hun eigen problemen hebben en je soms ongezouten zeggen wat ze van je gedrag vinden. En trouwens ook hier op het forum. Heb daar meer van geleerd dan de feedback van een professional. Dat komt waarschijnlijk ook omdat een prof de eigen emoties zorgvuldig afsluit. Marjo veel sterkte met je hoofdpijn, dat is geen pretje.

Oh en baai ze wee, Wing, gefeliciteerd met je verjaardag en Sas, een heel goede vakantie toegewenst.

Houtje wat een horror! Kan me best voorstellen dat je je van alles in je hoofd haalde. Ook al heb ik dan geen kinderen, als bijvoorbeeld mijn echtgenoot zonder iets te zeggen veel later is, moet ik me echt tegenhouden om niet meteen aan ongelukken enzo te gaan denken. Terwijl ik er zelf een handje van heb om niet op de tijd te letten, en dan vind ik het alleen maar irritant van hem als hij zich zorgen heeft gemaakt en een beetje boos is. Gelukkig goed afgelopen! Het gedoe op het forum gisteren vond ik niet zo schokkend. Dat zijn immers van die steeds terugkerende situaties, soms is dat nou eenmaal zo. Valt mij wel op dat men dan heel druk bezig is met haar/zijn eigen motivatie uit te leggen en er eigenlijk niet meer naar elkaar wordt geluisterd. Vandaag weer een frisse start toch. En adb, dappere strijdsters en strijders! Ik mag vandaag de keuken leeg halen want morgenochtend komt (om zeven uur!) een schilder voor het plafond. Normaal gesproken doen we de muren en plafonds zelf, maar wat er nu op zit is van dat rare gladde strijksel, dat nu ook nog begint te bladderen. Als je daar zelf overheen latext, komt het er zo weer af. Nou gezellig, een schilder over de vloer, is weer eens wat anders.

Soothe, het is sodeju nog waar ook! (Stomme verbazing na al die jaren zoeken.) Hoe kom je daar nou weer aan? Dankjewel! Ja die ga ik bestellen. Blacky, zo'n noodkreet leidt inderdaad tot veel kaarsjes en veel sterkte. Sterkte, sterkte, sterkte!!!!!!!! Er wordt hier aan je gedacht.

Oh ja, en nog even wat: ergens rond 1973 of 1974 heeft Daniël Sahuleika het nummer: "Everyday should be a christmasday" gezongen in een show van Sonja Barend. Toen vond ik dat prachtig, maar later nooit meer ergens kunnen terugvinden. Limewire kan het ook niet vinden. Kent een van julie dat nummer, en enig idee hoe ik het zou kunnen verkrijgen? Off topic, ik weet het, maar je weet nooit hoe een koe een haas vangt.

Ben toch blij dat een paar mensen het ook kennen, dat niet meer zo de hele tijd up and down. Soothe, zo bedoelde ik het ook, leuk dat vooral jij het even onderschreef. Omdat wij elkaar in het begin nogal eens flink in de haren zaten. Je doet je forumnaam steeds meer eer aan. Hier komt trouwens wel bij, ook niet meer VERSCHRKKELIJK blij of VERSCHRIKKELIJK verdrietig. Overigens ik ben het ook met Soothe eens dat je niet zozeer kan spreken over karaktereigenschappen. Want als kind was ik erge driftkikker en toen was er nog niet eens drank in het spel. Ik hou het er op dat sinds ik niet meer drink, de verworvenheden die normaal gesproken zonder drank langzaam-aan gekomen zouden zijn, nu in sneltreinvaart aan komen zetten. Iets in te halen dus, van alle jaren stilstaan door het toegeven aan een verslaving. Houtje, sterkte met je buikgriep, akelig hè? Zal ik maar niet vertellen dat ik vandaag een keukendag heb. Ja, ineens ontdekt wat je allemaal met een keukenmachine vermag.... En Marjo, strijk ze! En een muziekje erbij, goed idee.

Antonia, mijn leven is verre van perfect, en gelukkig maar! Dat zou saai worden. Ik weet ook niet goed hoe dat komt, dat er tegenwoordig zo'n kalmte in me zit. Misschien omdat ik voor mezelf heb ondekt dat kwaad worden me niet helpt. En dat het vaak prettiger is voor jezelf (en ook voor je omgeving natuurlijk) om de dingen maar even van je af te laten glijden. Vaak komt de oplossing vanzelf wel, ook zonder dat je je ergert of boos maakt. Ik neem gewoon wat meer afstand, denk ik. Van mezelf dan ook. Ik denk ook dat het er mee te maken heeft, dat de dranktijd een heel erge tijd is geweest met bijzonder onprettige gebeurtenissen. En omdat ik dronk kon ik ze niet aan. Ik heb niet meer zo'n zin om me door mijn emoties te laten meeslepen. Iemand zei een keer, je BENT je emoties niet, maar je HEBT ze. Dan heb je ook de keuze wat je er mee wil doen. Maar daar heb ik verder niets voor gedaan hoor, het is gewoon de toestand hoe ik het nu voel. Wie weet wat er nog meer gebeurt en hoe ik daar dan weer op reageer. Tasseke, voor jou een omdat je de opname doorstaan hebt. Lijkt mij heel erg, maar misschien is het juist wel goed? Veel succes in ieder geval. Har, fijn dat het gebit nu weer pijnloos is. Ik ben meestal ook niet zo'n late-avondschrijfster, maar zie bij het nalezen de volgende morgen dan wel, dat de gemoederen soms hoog op lopen. Ook fluctueert het forum steeds. Soms vol emoties en geharrewar. dan weer lief en vol steun. Boeiend toch? Kan me er niet aan storen dat iemand haar of zijn problemen laat op de avond kwijt wil. Het kan maar je tijd zijn dat je er voor gaat zitten om wat op te schrijven.

Ook een heel goeie morgen! Prachtig, die mist. Alles lijkt zo verstild, en eigenlijk ziet de omgeving er weer heel anders uit. Dan doemt er ineens een boom op als je wandelt, waarvan je denkt: verrek, stond die hier al? Heb nog even van gisteren doorgelezen. Lees, dat ik een heilig boontje ben omdat ik vertel dat ik zonder drank eigenlijk nooit meer boos word. Wil daar even bij zeggen, dat ik vertel hoe het mij vergaat, en dat dat geen oordeel is over hoe een ander zich voelt. Zelf vind ik het heel interessant om mee te maken, al is het virtueel, hoe lotgenoten omgaan met hun "nieuwe leven". Albertje wat zonde van die planchette, heb je nog wat kunnen redden? Vandaag in ieder geval geen drank, dat is een ding dat zeker is. En dat wens ik iedereen toe, wat voor emoties je ook voor je kiezen krijgt.

Ja goed hè Marjo, dat je jezelf zomaar nuchter mag verkennen. Dat je jezelf dat zomaar toestaat! Zonder die nare drankduivel. Dat je jezelf die vrijheid geeft om jezelf te accepteren zoals je bent Trouwens, snurken verdwijnt als je niet meer rookt, echt waar! Maar het is net zoals niet meer drinken, je moet er gewoon aan toe zijn. Achteraf gezien was dat stoppen met roken een fluitje van een cent vergeleken met niet meer drinken.

Leuk gezegd Marjo, met jezelf stoeien. Dat klinkt lekker positief en echt leuk! En zo is het ook, je probeert dit eens, en dat eens. Het ene bevalt je wel en het andere niet zo. En soms trek je je wel eens iets aan dat eigenlijk in het algemeen bedoeld is, toch? Ik vind de laatste tijd vooral van jou en Spud dat jullie zo sterk staan. Dat valt echt op. Trouwens dat wil niet zeggen dat anderen niet sterk staan.

Een van de leuke dingen van niet meer drinken vind ik, dat ik bijna nooit meer ergens boos over word. Echt, niet meer kwaad te branden. En dat is iets dat vroeger, ook voordat ik dronk, niet zo was. Misschien hebben de drankjaren dat wel gedaan, toch iets nuttigs van die ellende dan. Sta nog steeds in een nieuwe fase, soms een beetje meer dan anders. Een merkwaardige discrepantie: meer bij mezelf, maar ook het gevoel van: ik sta erbij en ik kijk er naar. Dingen raken me niet meer zo en als ze me wel raken kan ik er toch meer afstand van nemen. Het bevalt me wel. Interessante gesprekken gehad met mijn echtgenoot. Hem raken de dingen juist weer wel veel meer de laatste jaren. Misschien ook omdat er zoveel in zijn familie gebeurt. Gelukkig kan ik hem nuchter te woord staan, en ook iets voor hem betekenen. Voor mij is het dus niet: mezelf op de eerste plaats stellen, maar nou eens een keertje inleven in een ander. Niets ten nadele van jezelf op no. 1 zetten! Een fijn gevoel is, om me niets meer aan te trekken van wat een ander wel eens over me zou kunnen denken. Spreekt het me aan, dan doe ik er wat mee, en zo niet, meteen neerleggen. Zo, een heel verhaal.

Cyndi, je liet me wel schrikken, maar dat geeft niet. Ik zit hier niet voor mijn rust, ofzo. Ja, de kerst en alle feestdagen er om heen kunnen behoorlijk trekken. Fijn dat je begripvolle mensen om je heen hebt. Mijn ervaring is dat niet-drinken eigenlijk meer verzacht dan die fles. Wie wil er nou met spijt opstaan, met een kater en de hele nare mikmak die daarbij hoort? Vorige kerst en de jaarwisseling ben ik zonder drank doorgekomen, voor het eerst in ongeveer 25 jaar. Heb eigenlijk niets gemist. En er was ook geen sterveling die aan me vroeg: drink nou eens wat! Ze merkten het niet eens. Lief voor jezelf zijn vind ik wel belangrijk trouwens. Een tikje verwennerij en iets extra's helemaal speciaal voor jezelf. Dat is beter dan jezelf zogenaamd troosten met een drankje.

Cindy, Bako heeft ook wel een beetje gelijk, rijden onder invloed vind ik gewoon heel erg onverantwoord. Dat is niet alleen destructief voor jezelf, maar kan het ook zijn voor je mede-weggebruikers. En dat weet je zelf ook wel. Kan me voorstellen dat je je nu erg down voelt. Ik hoop dat je hier ervaringen opdoet die je helpen op weg naar een leven dat je zelf in de hand hebt. Kun je vertellen wat je van plan bent met je drankgebruik, minderen of stoppen? Een ding weet ik inmiddels, en dan puur voor mezelf: drankgebruik is NIET gerelateerd aan de dingen die je overkomen. Integendeel zelfs, je kunt de dingen die je overkomen zonder roes veel beter aan. Drankgebruik is een keuze die je al of niet maakt. Al het andere (de "ja maar's") zijn gewoon smoezen.

Kwam hier nog even gluren en schrik me rot. Jozias, sterkte. Ik ben nog steeds niet goed in reageren op verhalen zoals die van jou, dus ik hou het gewoon bij sterkte. Cindy, van jouw verhaal word ik helemaal naar. Goed dat je je aangemeld hebt. Het is op zich een beetje pot-en-ketel-verhaal. Jij ergert je aan zijn blowen dus ga je zelf drinken en zeer onverstandig rijden. Stel dat je een ongeluk had gemaakt in die staat, je moet er toch niet aan denken? Ja, het is verschrikkelijk als er kinderen mee gemoeid zijn. Hoe ga je het nu aanpakken? Want ik neem aan dat je iets aan je gebruik wil gaan doen. Of dronk je alleen maar even om de ruzie met je ex (?) te verwerken? De kater verdwijnt wel weer en wens jou van harte toe dat je de komende moeilijkheden nuchter tegemoet treedt. Marieke, ik woon onder dezelfde grijze rook als jij. Grauw en koud hè? Kinderen heb ik niet, maar ik weet wel dat mijn stiefkleinkinderen ook niet standaard zijn. Net zo min als wie dan ook. Heb er over nagedacht maar ken eigenlijk niemand die standaard is. Wat is eigenlijk standaard?

Tapas, je bent alweer gevlogen maar ik zit alweer twee dagen te denken aan wat je laatst schreef: Je zou soms best even willen dat een ander het van je over zou nemen. Maar als dat zou gebeuren zou je het toch weer niet toestaan. Niet helemaal goed gekwoot maar daar kwam het ongeveer op neer. Dat heb ik nou precies helemaal ook. Dat verlangen om het bij een ander neer te leggen (zorg voor me) heb ik heel sterk. Maar als het dan echt gebeurt ga ik tegenstribbelen, want dan wil ik het zelf allemaal doen. Het is op zich wel grappig, dat je soms niet weet wat je nou wil. Maar ook lastig en vermoeiend. Har, geeft niks hoor, je opmerking kwam niet naar over. Vroeg me gewoon even af of ik nog steeds zo pinnig doorkom, terwijl ik mezelf eigenlijk best positief veranderd vind. Maar mondpijn is een rotpijn en daar kan je behoorlijk kriegel van worden. Gelukkig dat het nu beter gaat.

Houtje succes met de bijlessen van Zoon. Wat jammer dat dat zo duur is. Ik kreeg vroeger ook wiskundebijles in de zomervakanties die ik bij mijn vader doorbracht, totdat ik ontdekte dat mijn vader vreemd ging met die dame. Daarna heb ik de boel gesaboteerd. Met wiskunde en mij is het nooit meer iets geworden. Is je zoon meer een talentype? Of weet hij nog niet waar zijn interesses liggen? Die natte sokken heb ik meteen uitgetrokken Daar blijft mijn eigens dan niet op bokken Want met geen stokken hou je mij in natte sokken 'k Ga nog liever wokken in schotse rokken En geen drank naar binnen klokken En ook niet zo gek zitten te tokken... Hihi, tijd dat ik de honden eens uit ga laten.

Houtje, de zijden jurk is helemaal mooi gelukt met een soppie wolwasmiddel. De vlek in de dekbedhoes heb ik echter niet, ook niet met soda op een heel hete was, weg gekregen. Ik denk dat je die vlekken er niet meer uit krijgt als ze niet meer vers zijn. Jammer dan, dan maar opletten dat de vlek aan de onderkant ligt, geen hond die het ziet. Luxe huishoudapparaten: ik heb een heel mooie keukenmachine waar je allerlei heerlijkheden mee kan maken. Alleen, wat een takkenwerk om dat ding na gebruik schoon te maken! Verder ben ik allang blij dat mijn ouwe wasmasjientje het nog doet. Wat kunnen we toch met weinig tevreden zijn.

Zelden in mijn hele leven heb ik iets zo de moeite waard gevonden als stoppen met drinken. En nee, het is geen jubelverhaal, maar moet dat dan? Het nuchtere leven vind ik nog steeds spannender en echter dan steeds in die roes. Dat ik ondanks dit af en toe nog flink trek heb, snap ik zelf ook niet. De ongebreidelde energie heb ik vooral in de beginmaanden ook gevoeld. Helemaal hyper. Dit nivelleert zich toch wel. Tenminste, zo ging het bij mij. Tegenwoordig weet ik dat wel redelijk te balanceren. Vooral door zoveel mogelijk buiten te zijn en elke dag minstens drie kwartier yoga. Ook heb ik herondekt - komt nog steeds langzaam terug - dat ik van tekenen en schilderen hou. Hierin raak ik veel "lastige" energie kwijt. Marjo, natuurlijk gaat je dat lukken, stoppen met roken. In het begin heb ik de koffie ook even vaarwel gezegd, dat triggerde de trek in sigaretten te veel. Stoppen met roken vond ik wel een taaiere klus dan stoppen met drinken, de eerste weken dan. Maar terwijl ik nu dus nog wel met drank bezig ben, denk ik eigenlijk nooit meer aan roken. Haha, de eerste weken van niet-roken liep ik constant met zo'n flavoured tandenstokertje in mijn gezicht. Dat hielp wel!

Houtje, er gaat hier een kaarsje aan voor een goede nachtrust, en ook voor je arme zieke zoon. Voor mij wordt het een latertje. Man belt net, was het weekend weg i.v.m. familietoestanden, dat het wel een uur of een vannacht zal worden. Ja, die wil dan natuurlijk graag zijn verhaal kwijt, dus dan wil ik niet liggen te ronken. Dank je Marjo, ja het was niet gemakkelijk de afgelopen dagen. Fijn dat het forum er dan is!

Houtje, volgens de site die ik bekeek (gegoogled op: wat is de betekenis van mijn naam) betekent jouw naam Fransman. En de mijne zeeman. Fransvrouw en Zeevrouw, zou dat ook mogen? Verder is mijn steen heliotroop. Jammer dan, want dat vind ik geen mooie steen. Zeg niet om het een of ander, en goed dat de handdoekentruc heeft gewerkt, maar waarom zet je niet een teiltje naast zoon zijn bed? Dat braakt toch veel handiger? Of is hij dan zo ziek dat hij het niet gedaan krijgt om zijn hoofd buiten bed te steken? Ik heb zelf na jarenlang drankfestijnen, zeer veel ervaring met teiltjes. Marjo, wat deden we voordat google bestond? Kan me gewoon geen leven zonder voorstellen.

Ha, iedereen gaat naar bed en ik ben net wakker. Knalde tijdens een programma op tv in slaap. Was dus toch niet zo boeiend. Dank voor de tip van de soda bij de was. Ben heel benieuwd, want ooit eens een tomatenvlek op een heel mooie dekbedhoes gemaakt, nooit meer er uit gekregen. Dat was trouwens nog in de dranktijd, toen at ik nogal slordig. We zullen zo zien of het gewerkt heeft. Voor iedereen die het hem vandaag weer zonder alcohol gefikst heeft, een dikke En speciaal voor Blacky veel warmte en sterkte. Ennehh, die beren op de weg, toch maar voorzichtig zijn.

Haha, Safi, leuk die bol. Zo kreeg ik eens de tip dat een sinaasappel volprikken met kruidnagelen, zo lekker kerstig ruikt. Dat is ook zo, maar je bent een dag en twee kilo kruidnagels verder voordat die sinaasappel klaar is. Ook leuk van die blikjestelefoon. Jurk gewassen, uit te druipen gehangen aan de roede van het douchegordijn. Roede begeeft het, alles tegen de vlakte. Roede weer vastgeklikt, valt emmer spoelwater om. Natte sokken. Heb ondertussen de honden ook weer even uitgelaten. De ene trekt en de andere blijft overal snuffelen. Daar krijg je uitgerekte armen van. An, knap van je dat je het kan, met drank in huis. Moet er niet aan denken! Maar ik heb ook wel van die tijden dat het me niks doet. Alleen nu even niet.

Fijn te lezen Spud, over Blackster. Wij hebben een kerstboom in de tuin met wortels in de grond. Toch minder gezellig dan een boom binnen, maar ja, dit stuit nogal op weerstand bij mijn echtgenoot. Die vindt dat je dingen moet laten groeien, niet afzagen of plukken. Kan ik wel in mee voelen. Ik ben dus zo'n vrouw die noooooit een bosje bloemen van haar man krijgt, hihi. Verder ben ik wat in de keuken aan het frutsen, heb turkse kikkererwtenpaté gemaakt (erg lekker) en strakjes de laatste appels verwerken tot compote. En ook nog een zijden jurk wassen, na waardevolle tip van wasvrouwtje Houtje. En nu even bedenken hoe ik de kerstvisite alvast duidelijk zal maken dat er hier niet wordt geschonken. Gelukkig zijn het geen grote drinkers. En misschien sta ik met de kerst wel weer veel sterker in mijn schoenen en maakt het me niet meer uit of er wijn in huis is. Voorlopig moet er in ieder geval geen fles in mijn buurt komen. Dus fluks googelen op alcoholvrije kerstdrankjes.