Het accepteren dat ik af en toe wakker lig, dat is niet zo'n probleem. Maar als ik de buurman hoor wegrijden, ik merk dat het echt niet meer gaat lukken en ik me realiseer dat ik het de dag met zo weinig slaap moet gaan doen, dan word ik wel eventjes goed sacherijnig. Twaalfde dag droog, tot nu toe maar één dag gewerkt, prima te doen. Maar nu weer de 50-urige werkweek in, dan kan ik dit er niet bij hebben. Is inderdaad al moeilijk genoeg.
Maar ik ga vanmiddag inderdaad horen wat de hooggeleerde dame erover te zeggen heeft.