CPAS

Hallo allemaal, Ik zit in een huisje van iemand anders om op vier lieve katten te passen voor een weekend. Die katten vinden mij best aardig, maar ik moet wel 'vechten' voor mijn plekje achter de computer. Kennelijk vindt een van die poezelige schatten dat de heerlijkste stoel die bij de compu als een mens aan die compu wil zitten. Als dát geen aandacht opeisen heet, weet ik het niet meer. Hoe dan ook, ik ben net zo nuchter als die katten. Deze paar dagen waarop ik helemaal alleen ben, ga ik gebruiken om de afgelopen jaren eens te evalueren. Wat wou ik, wat heb ik bereikt, wat wil ik nog meer. Wat kon ik, wat kan ik nog, wat wil ik nog. Dat soort dingen ga ik op een rijtje zetten voor mezelf, maar ook voor mijn eerstvolgende contact met mijn therapeute. Het ga jullie goed. Ik geniet toch in ieder geval van privacy zoals ik die nooit gekend heb en van muziek. Ik kom vast nog een keer langs dit weekeinde.

Hoi allemaal, Ik meld me maar weer even vanuit een vrij koele woonkamer. Nee, geen airconditioning, maar handmatige klimaatbeheersing. Zon en warme lucht buiten houden. Dus ramen dicht, luxaflex en luifel naar beneden. Straks haal ik mijn fiets op bij de fietsenmaker (eerste servicebeurt) en daarna ga ik inpakken voor een lang weekend. Medicijnen en boeken vormen de belangrijkste bagage.

quote: Originally posted by: rvanth Corinne, ik heb Ubunta een keer willen installeren naast XP. Alles op zwart. De laptop moeten opsturen naar de fabriek. Moet er wel bij zeggen dat ik weinig verstand heb van besturrings programma's installeren. daarbij was de uitleg in het Engels. Zucht? Hoi Rudy, Hoeveel jaar was dat geleden. Waarschijnlijk nog in de begintijd van linux. Nu staat het op mijn pc en dat ding draait geweldig. Ik moet natuurlijk nog wel e.e.a. uitvogelen, maar dat zal wel lukken. Nou moet ik bekennen dat ik wel over computerkennis beschik en al vanaf de commodore 64 met het spul bezig ben. De eerste IBM tekstverwerkers heb ik meegemaakt. Dat waren erg dure dingen destijds. Eind jaren tachtig had ik al een pc in huis, een 8086. Topmachine van 3000 gulden. Toen begon voor mij het DOS gebeuren. Oh goeie tijd, toen had je je compu echt in de hand. En toen kwam windows 98. Dat was het begin van computerperikels. Daarna is Microsoft blijven modderen en werd het van kwaad tot erger. Dus ik ben een heel blije Ubuntu gebruiker geworden. Gratis inclusief een officeprogramma dat alles beter kan dan microsoft office en bovendien ook nog eens al die bestanden kan openen en bewerken en weer opslaan als documenten/sheets van ienieminisoftenonproducent. Als je een vergelijk wil maken dat bij dit forum past. Windows is de luidruchtige actieve alcoholist en Linux is de muisstille nuchterheid zelf (no nonsens). Maar nu even serieus. Hoe gaat het nu met je darmen en de rest van je gezondheid en met je vrouw. Ik hoop dat je weer je kop koffie met krantje geniet op je vaste stekkie. Lieve mensen allemaal, Eigenlijk kwam ik jullie alleen maar welterusten wensen. Dus bij deze: slaap lekker.

Hallo, Ik ben er weer met een fantastisch stille en supersnel draaiende computer. Lang leve Linux Ubuntu. Kan het iedereen aanraden. Weg met Windows, Vista enzovoort. Verder een drukke dag achter de rug.

Goeie middag allemaal, Hier is het weer mooi weer. Om 2 uur heb ik een afspraak. Daarna ga ik nog wat dingetjes doen. Misschien wel verder met de keukenkastjes, maar als de poes geplast heeft, ga ik daarmee naar het laboratorium. Geniet van een droge en zonnige dag.

Mika, Tijd om je ziek te melden wegens burn-out.

Hallo, ik kom de bedgangers nog even welterusten wensen. hier gaat alles zijn gangetje.

Hoi allemaal, Hier een groet vanuit het zonnige Dordrecht. Vakantie? Nou, ik heb al keihard gewerkt. Nu is het genoeg voor vandaag en zoon kookt.

Ik kom nog even langs om jullie welterusten te wensen.

Ik kom alleen even gedag zeggen. Op mijn PC staat nu een oude linuxversie. Die is te oud voor wat ik aan apparatuur heb. De laatste nieuwe is gelukkig onderweg en dan heb ik een pracht PC, omdat er geen windows meer op staat. Joepie!

Hoi en goeie morgen allemaal. Eerst en vooral RAPILOS GEFELICITEERD! 1 jaar! Nu gaan voor het volgende en het volgende en het volgende enzovoort. Voor mij is het (weer) vandaag de eerste rookvrije dag. Vandaag is ook de dag dat de stucadoor komt (rond 12.00) voor de voorbewerking van plafond en muren. En zo meteen ga ik aan de slag met mijn computer. Man vond nog een oude ubuntu schijf en die ga ik dan maar gebruiken. En natuurlijk nog een tweetal wassen vouwen en opbergen. Verder heb ik niets op mijn agenda staan voor vandaag. Ik wens jullie een hele fijne dag.

En nu sluit ik echt af. Slaap lekker.

quote: Originally posted by: Twisty maar helemaal zekerheid krijg je niet , want om heel reeel te zijn ,ik wil jou niet banger maken als dat je al bent , maar ze zou vanavond in kunnen slapen en in haar slaap kunnen komen te overlijden . Kijk, wie helpt me daar vanaf. Het is mijn moeder. Als zij er niet meer is, ben ik wees. Wie kan er dan nog onze gezamenlijke herinnergingen overdoen? 85 is een mooie leeftijd. zij heeft vast nog maar weinig vriendinnen en vrienden van haar eigen leeftijd. Mijn grootmoeder wordt 89 en nu is de laatste vriendin (meer dan 50 jaar een vriendschapsrelatie) die in de buurt woont vorige week overleden. Ze heeft nog 2 vriendinnen, maar is zelf niet erg mobiel meer en beide vriendinnen wonen een eind weg. Zij heeft ook geen geloof. Het einde is het einde voor haar als dat zich aandient. Mijn vader is 80 en mijn moeder 70. Het zijn leeftijden waarop het ineens over kan zijn. Ik vraag mij ook wel eens af hoe het zou zijn als ze er niet meer zijn. Maar zij hebben hun leven en ik het mijne. Als ze overlijden dan hoop ik er zelf bij te zijn en op zijn minst dat ze niet alleen zijn of in hun slaap dood gaan. De pijn van het verlies zal groot zijn en het verdriet zal tijd nodig hebben om minder te worden. De herinneringen zullen wel altijd blijven. Vooral de goede en de leuke herinneringen. Je eigen leven gaat wel door en met de (eventueel naderende) dood van je moeder is het beter nog een aantal goede gesprekken met haar te voeren. Dat kan je eventueel met een buitenstaander (hulpverlener, huisarts) erbij doen. En ik denk dat het hard nodig is om die gesprekken te voeren. Dan kan jij aangeven waar je incasseringsvermogen en je grenzen liggen. In haar angst voor de dood maakt ze nu voor jou het leven onmogelijk. Dat kan nooit haar werkelijke bedoeling zijn, lijkt mij. Misschien weet zij helemaal niet dat ze jou zo belast. Een last die niemand kan dragen, want niemand is in staat om de dood te overwinnen. Het is de natuurlijke cirkel van het leven. Die begint bij de conceptie en geboorte, dan volgt het leven en na het leven (in geval van je moeder toch een lang leven en hopelijk een goed leven) volgt de dood. Maar leven met de dood kan niet. Dat bijt elkaar. Jij staat volop in het leven, zij aan het einde ervan. Dat is een feit en ik denk dat je haar het beste kunt zeggen dat je veel van haar houdt en haar nog lang wilt meemaken, maar dat als ze het beste met jou voor heeft, ze dan beter met een geestelijk verzorger (er zijn er ook niet gelovigen) kan praten dan jou tien keer per te belasten waar een of twee op een dag voldoende is. Ik hoop je hiermee een riem onder het hart te hebben gegeven.

Welterusten allemaal. Morgen weer een dag.

Spud, Ik dacht dat jij vroeg ging slapen?!

Twisty, Sterkte. Kirky heeft gelijk. De angst voor sterven is de angst van je moeder voor de dood. Die angst hoef jij niet te dragen. Je doet je best haar zoveel mogelijk te ondersteunen. Het is goed dat je dat doet, maar jijzelf noch zij kan en mag meer van je verwachten. Houtje, Spud, Hallo!

Even hallo zeggen. Vandaag alweer hard gewerkt aan de was. Mijn reis naar Duitsland heb ik geregeld en de kaartjes besteld via de Deutsche Bahn. Mensenlief, daardoor reis ik een stuk goedkoper dan met kaartjes via de NS en zit ik ook nog eens in de eerste klas. Nu even afwachten of de ´Deutsche Grundlichkeit´ nog steeds bestaat en ik mijn kaartjes op tijd thuis heb. En nu ga ik mijn man helpen bij het doppen van zijn boontjes. (letterlijk)

Ik dacht ook dat ik het in de hand had tot iemand mij vroeg waarom ik nou altijd al om 2-3 uur in de middag naar drank rook. Ben toen gaan turven en kwam op 2 a 2,5 flessen wijn uit. Oh jee. Vanaf dat moment heeft het twee jaar geduurd voor ik echt kon stoppen. Daarvoor moest ik eerst dit forum en de internetbehandeling vinden. De strijd tegen de drank ben ik begonnen tijdens de zwaarste periode in mijn leven. Alles zat tegen, maar ik wou gewoon van de drank af en dat is gelukt.

quote: Originally posted by: Suffertje Welkom Servicje, Ik gebruik het nu 4 dagen en heb (nog) nergens last van. Of het moet de stoelgang zijn die achterblijft. Weet iemand daar meer over? Geen vuile praat, maar ik heb geen aandrang al 4 dagen??? Anders nooit last van Ohja, en ik was de afgelopen 2 dagen vreeeselijk vermoeid, maar ik heb de indruk dat dat wel eens kon komen door de Naltrexon. Deze overweeg ik dan ook te stoppen. Refusal blijf ik hoe dan ook voorlopig gebruilen. Succes ook, wanneer had je je laatste drankje? Ik log net weer in dus ik heb niet alles teruggelezen. Excuus als je dat al vermeld hebt. Suffertje, Wat dacht je dat de afkick c.q. ontgifting met je lijf doet? De Naltrexon maakt inderdaad suf en van de Refusal kan je de eerste week last hebben van je stoelgang. Toch denk ik dat de meeste bijverschijnselen de verschijnselen zijn die horen bij het stoppen met drinken. Vie, Ik geloof dat je gelijk gaat krijgen wat de bui betreft. Het blijft echter wel drukkend. En ik ga maar weer even met de was spelen.

Servicje, Welkom en veel succes! Van Refusal had ik alleen een slechte adem en in het begin wat winderigheid. Zonder had ik het niet gered.

He, het wordt ineens benauwd hier. Het beloofde onweer zal in aantocht zijn.

Maar Kirky heeft helemaal gelijk. Graag een ander onderwerp.

Witte, In 2006 verloor ik mijn baan bij een instelling waar ik mijn meer dan 13 jaar had uitgesloofd. Nu na 2 jaar, maar hier heb ik wel mijn grenzen leren aangeven.

Ik kan geen nadere toelichting geven omwille van mijn eigen privacy en die van andere betrokkenen.

He, he, Ik strijk zo min mogelijk en wie zijn was gestreken wil hebben, zal dat zelf moeten doen. Het is iets waar ik een zeer grondige hekel aan heb. Ik vouw de was wel netjes op. De grote tegenslag van deze week is de wetenschap dat ik mijn baan kwijtraak dankzij (en dat is al de tweede keer) het ministerie van VWS. Mijn computerperikelen zijn daar peanuts bij.