CPAS

Goeie morgen allemaal, Ik ga zo weg met de trein naar mijn pianovriendin. Deze keer nuchter dus. In de late middag ben ik terug. Tot dan. En allemaal een fijne en droge dag.

Marieke, Gefeliciteerd met je avontuurlijke aankoop van een accordeon. Ik hoop dat ie bevalt en dat je er vele mooie tonen uit mag laten zingen. Fitnessen hoef je vandaag niet meer, begrijp ik.

Ja, Stien, leuk he.

Rudy, Ik heb echt geen idee hoe lang in refusal zal slikken. Zal wel minstens een jaar zijn.

Anna, Er wordt wat afgekletst in Nederland, dat is bekend. Echt praten met elkaar gebeurt echter zelden, en dat heb jij vandaag met je collega gedaan. Een echt gesprek, wat echt resultaat oplevert voor beide kanten. Mooi zoiets voor het weekeinde. Ik wens je een lekker droog weekeinde.

Anjo, Beetje raar dat een arbo-arts je nu beter verklaard. Ik zou maar een tegenexpertise aanvragen en beroep aantekenen tegen zijn besluit. Moeilijke situatie alles bij elkaar. Ik wens je alle sterkte toe, en ik hoop dat je ex zich ook sterk tracht te houden. Dit wordt voor jou, je ex en je kinderen toch een zware tijd. Samen komen jullie er wel uit, liefde en geduld is wat je nu nodig hebt.

Rudy, En sterkte met de crematie morgen. En maak er toch een goed weekeinde van.

Rudy, Waarom moet ik waarschuwen als ik binnen een jaar met refusal zou stoppen (als ik daar ook klaar voor zal zijn)?

Stien, Dank voor de tips, maar die laatste laat ik maar voor wat ie is. Ik doe het wel met extra kleding, en in bed met een extra deken erbij. En oefeningen natuurlijk. Maar waar je daar normaal na tien min. van staat te zweten, begin ik net een beetje op temperatuur te komen. Maar ik heb al 9 dagen niets gedronken en dat is mooi. Dat maakt me blij. Dit weekend en volgende week heb ik aardig wat activiteiten en die leiden lekker af.

Ach Stien, Valt wel mee hoor, alleen ik heb het nu al dagenlang koud koud koud. Trek heb ik ook, wat ik ook doe. Gaat wel weer over. Dadelijk eerst eten. Pluspunt: ik hou het droog en dat is goed.

Hoi Kate, Gaat wel goed.

Charlie, Ik dacht dat je nog door moest met de nacht. Vandaar. Dus zeg ik: een fijne dag en een goede start van het weekeinde. Help ik (ver)zuip. Dat boek doet je wat. Zul je wel merken.

Charlie, Welterusten.

Moesje, Ik viel ook altijd in slaap bij de kinderen. Soms kwam mijn man me wel wekken om naar bed te gaan. Zo nu weten je collega's en je leidinggevende tenminste dat ze je niet moeten overvoeren met taken. En wat de leidinggevende zal opgevallen zijn, dat je toch NEE durft te zeggen. Ik vind het knap van je. Je groeit. Nu zeg ik echt welterusten.

Ik ga ook slapen. Tot morgen

Bibelle, Blij wat van je te horen. Tot volgende week. Hou je haaks.

quote: Originally posted by: sneeuwwitje Ik maak ook wel die keuze, maar kan mijn keuze weer bijstellen en dat is tot nu toe mijn grootste valkuil. Marion, dat was dus ook mijn ergste valkuil. Minuut na minuut, uur na uur die opkomende twijfel voor wat zal ik kiezen. En als ik dan koos voor RW, dan was ook het hek weer van de dam. Gevolg spijt achteraf. Daar werd ik niet alleen moe van, maar ook geïrriteerd naar mezelf toe. 't Was een zware keuze, ik heb er lang over nagedacht. De knoop doorgehakt. Geeft een hoop rust. Het is niet meer van zal ik niet of zal ik wel; het is nu gewoon: nee, het kan niet. En dat bevalt me wel.

Marion, Ik kan nu wel beter met die trekmomenten omgaan. Een keuze hoef ik niet meer te maken, dat scheelt. Daardoor kan ik die momenten ook wat meer van een afstand beschouwen. Ik heb kleine en grote trekmomenten. De kleine zijn de echte gewoontetrek: thuiskomen, even pauzeren, een klusje afgewerkt, en dat soort dingen. Die momenten heb ik nu al weten om te buigen naar ander gedrag. Thuiskomen, aan de computer, even pauzeren wordt even iets anders doen, een klusje afgewerkt, prima dat zit er op. Lezen en roken onder de dampkap in de keuken, kan ook zonder RW. De grote trekmomenten zijn wat moeilijker. Bij het koken, ja dat moet ik wel doen en kan niet op een andere plek gaan zitten, daar moet ik nog wat op zien te vinden. Na het eten en 's avonds, dan maakt het zelfs niet uit waar ik zit, dan heb ik het moeilijk. Ik moet voor die momenten nog goede gedachten zien te vinden. Duidelijk is wel dat ik echt wel een tijd aan de Refusal zal moeten blijven. Het is voor mij veel effectiever dan die trekremmers die ik destijds slikte, ik mag nu echt niet toegeven en dat helpt zelfs ook de trek te doen afnemen. Ik merk dat ik nu al lichamelijk (fitter) en geestelijk (ik ben weer optimistischer, mijn zelfvertrouwen groeit een beetje) aan het opknappen ben.

Lindi, Wat goed dat het aanmelden gelukt is. Sommige onder ons hebben inderdaad een heftig alcoholverleden. Maar het feit alleen dat het bij jouw gebruik al zo moeilijk is om de rem erop te zetten, geeft wel aan dat het goed is dat je je aanmeldt, want daaruit blijkt toch dat je de grip aan het verliezen bent. Voor je gezondheid zit je inderdaad al boven de gestelde max. norm. Dus ga ervoor.

Goed gezegd, Water.

Marion, Gewoon bellen voor een afspraak en dan zeg je tegen die assistente dat dat een onderwerp is waarmee alleen met de huisarts wilt overleggen. En dat je mond ontstoken is en dat je een blaasontsteking vermoedt zijn beide zaken van dringendheid. Als ze dan nog weigeren een afspraak voor je te zetten, dan ga je gewoon naar de EHBO van het ziekenhuis of een andere huisarts.

Stien, Ik sluit me aan bij Anna.

Kate, Ik vind dat een heel goed bericht. Geniet van je gemoedstoestand.

Rudy, Was die laatste zin maar waar: Geen weg terug als je eenmaal besloten hebt die eerste te laten staan. OK, ik wil die weg niet meer kennen, die weg leidt naar zelfvernietiging.

Hoi Marieke, Nu voel je zeker een beetje rozig? Lekker even ontspannen op de bank met een goed boek en een glaasje fris of thee of wat dan ook.