Singbluesilver

En? Nog potje darten vanavond? Of is dat op woensdag.......

Ja tuurlijk is dat goed

Nog net wat erbij gezet bij 2 berichten hierboven. Nog wat extra uitleg hoe het voor mij werkte

Ja zoiets denk ik ja

Ze zeggen ook vaak dat het het allerbeste werkt bij een eenmalige traumatische ervaring. Bij langdurige trauma patronen haalt het dan dus de lading eraf. Helemaal verdwijnen zal het dus ook niet. Maar zoals ik al zei het wordt lichter en heeft mijn basisgevoel positief veranderd. Ok er is nog steeds een hoop te doen maar het was dus allemaal nog erger en negatiever. Ik kon me altijd eenzaam voelen. Ook in groepen ook thuis bij mijn man. Het maakte niet uit. Ik heb er een moment uitgepikt uit mijn jeugd waarin ik me het eenzaamst voelde en die hebben we doorgespit. Vond het verschrikkelijk om dat weer te herbeleven. Voelde me helemaal weer dat kleine meisje. Maar het heeft gewerkt. Ik heb nog wel een negatief gevoel over mezelf maar ik voel me niet altijd meer eenzaam. En dat is fijn

Tav dat thema hebben we eerst uitgeplozen bij welke gebeurtenis dat bepaalde gevoel het heftigste was. En die gebeurtenis zijn we gaan doen.

Op dat onderwerp is voor mij nu de lading eraf. Het is minder beklemmend en kan er ook veel rustiger aan terug denken.

Ik vond het toen ook heel gek. Het ging ook niet in 1x. We gingen terug naar die specifieke gebeurtenis. Er werden gedetailleerde vragen overgesteld ik moest het vertellen en voor me zien Ondertussen hoorde ik allemaal piepjes via een kop telefoon. Het schijnt dat er dan dus iets gebeurt in je hersenen dat je iets verwerkt of ordent. Geen idee eigenlijk. Weet ook niet hoe het nou precies werkt. Maar het werkte. Nogmaals kan niet alles hier vertellen. Hoop dat je het een beetje kan volgen

Ja op 1 onderdeel om het zomaar te zeggen. En voor dat stukje is de pijn of de moeite om er aan terug te denken en wat het me nog steeds doet en wat voor gevoel het oproept is lichter geworden. Het is wat te ingewikkeld omdat hier zo uiteen te zetten had te maken met een specifieke traumatische gebeurtenis uit mijn verleden. Maar het heeft wel echt geholpen. Helaas blijven er nog wat puntjes over om aan te pakken maar met deze ben ik al wel blij.

Dat is ook een heel fijn vooruitzicht! Toch?

Jammer Meya. Misschien morgen. Het gaat vanacht weer hard vriezen volgens mij

Gewoon doen! Dat jaarpact. Ik vind het nog wel moeilijk om te zeggen dat ik nooit meer zal drinken. Ik durf er geen handtekening onder te zetten. Maar dat is wel wat ik wil en die intentie heb ik dan ook en daarom sta ik op het jaarpact. Om voor mezelf uit te stralen dat ik niet meer terug wil en dat dat ook de focus is.

Ik denk wel dat je sterk genoeg bent. Je doet het al 40 dagen ! Dus kan je het. Stapje voor stapje. En ja het paadje is kronkelig en lijkt soms terug te gaan naar waar je vandaan komt en soms gaat het zwaar stijl omhoog en dan weer wat makkelijker bergafwaarts of we glijden uit omdat het glad is door de regen. Maar het paadje komt uiteindelijk uit waar je uit wilt komen quinn.ik ben ervan overtuigd

Het blijft een zoektocht wat werkt. Eerst maar langere tijd niet drinken in combinatie met de behandeling die daarbij hoort en met mijn zelfreflectie steeds verder van mijzelf ontwarren en ontdekken. En ook gewoon hardop tegen mezelf praten. Mezelf toespreken dat ik er mag zijn. Op een dag moet ik dat dan toch ook aannemen toch?

Oei dat is een spannende Meya

Dat ziet er dan wel weer schattig uit! Dank

Jongste komt thuis kijkt verbaasd naar die zwelling op mijn kaak. Ik zei dat ze toch mijn verstandskies eruit ging halen. 'Ja zegt ze 'maar wat hebben ze er dan in gestopt?' Ik vind het een leuke om te onthouden!

Pak mezelf wel in Lika! Strik erom en klaar

Nou dat is een mooi vooruitzicht Asterix.

Dank Lika. En ik kwijl ook nog

Zit al aan de ibuprofen 600 die ik vN het ziekenhuis mee kreeg

Ondertussen om het maar over alledaagse zaken te hebben; verdoving helemal uitgewerkt, de pijnstillers doen niet wat ik wil en met een enorme zwelling op mijn kaak zie ik eruit als een hamster. Van te voren bedacht geen smoezen te gaan gebruiken om niet naar die meeting te gaan vanavond maar denk toch echt dat ik dat niet ga redden straks. Je had toch gelijk Asterix. Mond gaatbijna niet open en eten wil dus ook niet. *even klagen mag vind ik nu*

Echt positief worden we hier ook niet van nee.van deze discussies op de dagdraad. Ik zou alles wel uit willen gummen en teruggaan naar hoe het 2 dagen geleden was.

Als ik naar mezelf zou kijken alsof ik iemand anders ben dan zou ik op die persoon juist trots zijn. Zoveel bereikt ondanks mijn verleden. Leuke kinderen lieve man goede studies afgerond. Staat altijd klaar voor een ander en heeft humor en ok 30 jaar was de alcohol erg belangrijk maar zelfs dat wordt nu aangepakt. Ik zou trots moeten zijn opmezelf maar ik voel me waardeloos, heb op alle bovenstaande positieve punten altijd een 'maar' paraat. Altijd hoor ik die stem van mijn vader: met jou wordt het nooit wat. jij bent niks. En dat liet hij op alle mogelijke manieren voelen. Dat waren de eerste 13 jaar van mijn leven en kennelijk is daar de basis gelegd. Mijn moeder deed daar later nog een schepje bovenop door ook toen ik volwassen was mij herhaaldelijk een waardeloze dochter te noemen. En dat terwijl ik sinds mijn 11e al niet meer thuis woon en altijd mijn boontjes moest doppen en ook heb gedoopt. Van je familie moet je het hebben. Nou nee dus. Mijn zussen ok dat is mijn familie en mijn eigen gezin is geheel belangrijk. Verder gaat het voor mij niet. Ouders hebben mij niks gebracht, alleen maar ellende. Ik weet dus allemaal wel waar het vandaan komt. Ik vind het alleen zo ingewikkeld om die gedachten in mijn hoofd anders te krijgen.