Quinn

Grappig. Ik voelde me van de week inderdaad enorm eenzaam in de niet drinken stand. Maar lag dat wel aan gebrek aan steun? Meestal vind ik juist de dagdraad de perfecte plek om snel hulp in de vorm van een gesprek aan te zetten. Daar is meestal wel iemand, iemand die ook problemen heeft met drank en die helpen wil. Of dat iemand is die lang gestopt is, iemand die soms drinkt of iemand die ook worstelt op dat moment, het maakt mij niet veel uit. Wat meer doet, is dat je mensen kent, voor zover je dat kunt op een forum. Als @Reacher iets schrijft, denk ik de intonatie te begrijpen. Als @bumperjim iets zegt, kan ik dat in zijn opvatting plaatsen. En zo verder, zeg maar. Lang verhaal kort: de mensen die ik forum-ken geven mij denk ik meer steun dan een lang gestopte op afstand van het forum. Oftewel, blijven en geregeld posten helpt. Mijn warrige centjes.

Droge afmelding. Welterusten.

Nou, ik vertrek eerst weer. Het schijnt dat als mensen je betalen, je dan ook geacht wordt te verschijnen. Later.

Die laatste zin @jopie die is zo herkenbaar voor me. Delen helpt, denk ik. Al was het maar om dat suffe veel weten is veel vergeven.

Euhm, als je zoiets schrijft zonder dat je wilt kwetsen, wil ik niet weten wat je schrijft als je wel wilt kwetsen. Natuurlijk kun je schrijven wat en hoe je wilt, maar enigszins rekening houden met je lezers is wel verstandig als je over wilt brengen wat je dan wel wilt zeggen. Dus. Is er al een dagpact? Want Quinn gaat niet drinken vandaag. Tanden op elkaar. Sterkte vandaag voor je dochter @Vol

Ik heb het ook gelezen gisteren en was teveel met mezelf bezig om er op dat moment op te kunnen reageren. Sorry daarvoor @Yana Het valt me enorm tegen dat je nu ontkent en verwijdert wat je hebt geschreven, want je schreef letterlijk wat er door Yana wordt geciteerd en dat shockeerde me behoorlijk @jopie

..... Het was niet de bedoeling dit openbaar te delen. Korte samenvatting: het gaat niet goed en de fles roept.

Ik hobbel niet, morgen of overmorgen ga io gewoon plat op m'n bek.

Wat de fuck?

@Yana ik kan niet voor jopie praten, maar wel voor mezelf. Je voegt wat toe hier, net als iedereen. Je geeft lucht en ruimte en licht en vrolijk. En soms ergernis, duh. Ik vind het plezierig als er ook luchtig geklets is. Iets blijs. Als tegenwicht. Alles is welkom. Met mij gaat het wat minder. Niet goed. Misschien zelfs slecht. Maar dat beseffen is de eerste stap de goede kant weer op. Denk ik.

't Is de sterfdag van mijn vader vandaag. Geen idee waarom ik dat soort dingen onthoud. Het is al zo'n wankel stel dagen.

Hi dinsdag.

't Is maandag. Persoonlijk ben ik de vrijdag inmiddels behoorlijk zat. Ik trek het gesprek niet meer. Het gaat wankel en helt steeds wat verder de verkeerde kant op. En ik merk het, absoluut. Liefst wil ik het hele onderwerp negeren, maar dat gaat niet, want dat mag niet. Maar ik doe het nu toch. Wie op vrijdag wil schrijven moet dat natuurlijk gewoon doen. Voor mij is het maandag geworden.

't Is okay @bolletje, een en ander ligt meer aan mijn overgevoeligheid in deze dan aan jouw tekst.

Na door de storm fietsen en knokken mag je volgens mij best even op de bank bijkomen hoor @rapilos

In eerste instantie schreef ik aan jou @bolletje omdat je, zoals ik ook schreef, op mij overkwam alsof jouw manier, ach, ik weet ook niet hoe het te omschrijven. Waar het op neer komt, is dat ik me door jouw schrijven aangevallen voel. Alsof ik, alweer, faal, het niet goed doe, het mijn eigen schuld is. Weer. Vandaar ook mijn afsluitende zin: want ik weet op enig niveau ook heus wel dat jij dat niet zo bedoelt, dat jij mij helemaal niet wilt aanvallen. Maar het gebeurt toch. Voor mij is het ongeveer zo: ik was het slachtoffer van mijn vaders daden, maar ik ben geen slachtoffer. ik kon het niet stoppen, maar ik was geen medeplichtige. En nou ga ik vandaag maar even omhoog schoppen.

Hi.

Als ik dit, dan had ik dat... lijkt mij een slecht idee om jouw manier van omgaan met als de beste manier te benoemen en daarmee impliciet anderen naar beneden te trappen. Ieder heeft eigen ervaringen en eigen manier van verwerken. Laten we maar geen wedstrijd maken in wie had het het zwaarst en wie gaat er op de beste manier mee om. Ik heb geen zin meer om er hier en nu op in te gaan, omdat het begint te voelen als mezelf verdedigen.

Ja?

Beterschap @Rosee

Ik snap je punt @Cleo66, heeft wellicht met veilig voelen te maken? @Reacher ik voel precies hetzelfde als ik mijn duisternis rondstrooi.

Ik heb het op dit forum daar al aardig wat over gedeeld. Volgens mij ben ik open genoeg.

Van harte @Bob je vanzelfsprekendheid is een voorbeeld.

@Tatum vast wel. Het communiceert sowieso lastiger als er geen non verbaal contact is en als het dan ook nog eens over een zo emotioneel beladen onderwerp gaat, tja, dan is dat haast onvermijdelijk. Andersom sla jij volgens mij de plank ook niet goed. Het is beslist niet mijn bedoeling je op te hangen of om jouw verhaal en jouw ervaringen te bagatelliseren. Ik voel me echter ook aangevallen door jou en dat negeer je volkomen. En dat doet zeer op een toch al zere plek.

@Reacher grote knuffel, mits ie gewenst is enzo, jeweetwel. @Tatum je kent mijn verhaal niet, noch het verhaal van vele anderen hier, neem ik aan. Misschien kun je wat minder snel met je oordeel zijn. Wat dat betreft, over snel oordelen gesproken (en dan doe ik het dus zelf) hoe durf je jezelf boven anderen te zetten, omdat jij je wel kon verzetten, omdat jouw verzet wel effect had? Want zo kom je nu op mij over.