Lana

Ik meld me weer even. Ik ben erg druk met m;n werk en kan daarom niet meer zo vaak op het forum als dat ik zou willen, de aankomende tijd. Maar ik heb week twee ook overleefd. Zondag wel uit eten geweest met de familie. Uiteraard zij aan de wijn en ik aan de cola. Ze waren wel verbaasd dat ik afsloeg maar begrepen ook dat ik gezonder wilde doen. Mijn man heeft ook geen alcohol gedronken, en dat helpt ook enorm, moet ik bekennen. Ik ben ook aan het sporten. Ik merk dat ik m'n energie er echt kwijt in kan. Ik hoop dat het met jullie ook allemaal goed gaat. Ik moet weer verder met m'n werk. Ik wil jullie ook nog allemaal bedanken dat jullie me van achter jullie scherm ook bemoedigen om niet meer te drinken. Ik zie dat echt als een steun en het heeft zeker toegevoegde waarde!

Is het misschien een idee om recepten uit te wisselen? Budget recepten die makkelijk, betaalbaar, leuk zijn en uiteraard ook om af te vallen. Ik weet niet of het idee al is eens uitgeprobeerd is, vandaar mijn vraag.

Hey MijnGerrit, Hier alles prima! Vanochtend met iets teveel energie opgestaan, dus maar gelijk 2km hardgelopen. Het is ineens een heel ander leven haha. Zaterdagavond op de bank tv kijken, totdat de vermoeidheid intreed en met een moe gevoel naar bed. S'ochtends fris wakker worden en met een glimlach de dag tegemoet. Dit had ik 11 jaar eerder moeten doen

Ik heb helemaal niet gezegd dat ik tegen de alcohol vecht en gelijk marathon's ga lopen! Ik kan alleen beter "nee" tegen alcohol zeggen, dan dat ik had verwacht. Mijn mindset is denken aan mijn zeg jarig zoontje en mijn gezin die ik kwijt raak op den duur, als ik de alcohol boven hen verkies.

Het valt me op dat het bijna onmogelijk is om zonder extra hulp of middelen "nee" te blijven zeggen tegen alcohol, volgens de meeste forumleden. Iedereen heeft het over extra ondersteuning terwijl ik helemaal geen behoefte heb aan alcohol.. Misschien zijn er ook uitzonderingen op de regel? Ik krijg ook vaak te horen dat ik misschien medicatie moet vragen voor extra stimulansen. Als ik ergens een hekel aan heb is het wel medicatie. Is er nog nooit iemand gelukt met alleen steun van familie, vrienden, forum, Intact? Ik heb trouwens nog een doel: ik heb me opgegeven voor een marathon, en wil dit ook eens echt gaan doen (inplaats van alleen maar roepen dat ik dingen ga doen, maar het toch niet doe).

Ja hoor! Het was een drukke dag vandaag. Veel gewerkt en daarna met m'n zoontje kleren wezen kopen (hij bleek alleen nog broeken zonder knieën in de kast te hebben . Vanmiddag weer hardgelopen met de hond, gekookt en nu even zitten voordat ik m'n bed op ga zoeken. Hoe was jou dag?

Ja, daar moet ik nog even naar kijken.

Zojuist naar de huisarts geweest en een verlenging van de temazepam gekregen. Ook intake bij Tactus besproken, maar we zijn het eens dat met mijn huidige wilskracht het niet nodig is. Ik heb hier tenslotte hulp en via Intact. Dat is voor mij nu voldoende. Zo, nu maar aan het werk en eens kijken wat de dag mij vandaag gaat brengen.

Hoi Joosje, Ik ben hier nu 6 dagen (dus ook 6 dagen zonder drank), en het bevalt mij prima. Ik heb met bevende handen de huisarts gebeld en kort uitgelegd dat ik een alcoholprobleem heb. Ik heb contact opgenomen met de plaatselijke tak van Tactus en heb veel steun gekregen. Er zijn altijd momenten waarop ik denk "graag, een viskom gevuld met wijn!" maar dan ga ik iets doen, en kom ik er achter dat het moment alweer voorbij is. Met andere woorden: Hou vol!

Heel herkenbaar! Mijn vader is overleden toen ik ook 3 jaar oud was. Mijn moeder is vrij vlot daarna weer getrouwd. Haar hobby, passie, noem het maar wat je wilt, was de drank. Ik heb haar dat heel lang kwalijk genomen, maar was er wel toen ze stierf. Ik ben gelukkig door mijn opa en oma het grootste deel opgevoed, anders weet ik echt niet hoe ik nu erbij had gezeten. Maar ik heb haar "hobby" wel over mogen nemen. Ik probeer zoveel mogelijk bezig te blijven en m'n gedachte te verzetten. Wat doe jij om "bezig" te blijven? Goed joh, dat je al een maand droog staat! Ik heb gelukkig vanavond voor het eerst een bijeenkomst van Tactus. Waarom: m'n schoonmoeder is er, dat is echt een trigger voor me. Als ik er aan denk, dan is een fles wijn zeker een optie

Mijn man vindt mijn karakter een stuk prettiger zonder drank (op z'n zachts gezegd). Maar in zijn beleving kan iedereen toch wel een drankje nemen en daarna "nee" zeggen. Ik probeer hem uit te leggen dat het voor mij anders werkt. Ik kan niet "gezellig" voor het eten 2 glazen wijn nemen, en na het eten niks meer. Terwijl ik weet dat er wijn in de koelkast ligt. Dan wordt ik echt heeeel chagrijnig en kan ik maar beter er helemaal van af blijven. Heel langzaam begin ik wel door te dringen. Maar het is alsof ik me de rest van m'n leven verantwoording over moet afleggen. Moet iemand die aan sigaretten verslaafd dat ook: Nee!! Vreemd toch?

Goedemorgen, De hele nacht schimmen gezien. Veel angstzweet gehad. Maar weer met frisse moed opgestaan. Nu kind naar school en ik naar m'n werk. Wat is een dagpact? Iedereen een fijne dag vandaag!

Vandaag maar gelijk m'n vijf dagen gevierd en uit wezen eten...met een cola, uiteraard (nou ja, zo uiteraard was het niet). Ik moest mezelf echt bedwingen om niet te roepen "doe mij maar een wijntje, of zes" en "ach, eentje kan toch geen kwaad". Maar mijn man zat me ontzettend indringend aan te kijke (doet ze het of doet ze het niet). Zit nu braaf aan de thee (ook nooit gedacht dat ooit te zeggen )

Je kunt het!!

Joh, niet opgeven!! Je kunt het!!

Jarigen gefeliciteerd! Vandaag een grote klant kwijtgeraakt. Dat wordt vanavond twee taarten bakken i.p.v. één ppfff...

De hond vond het allemaal wat minder (hij liep meer voor m'n voeten dan naast me), maar dat is een kwestie van oefenen. Vandaag ging het weer goed. Op kantoor mijn collega verteld hoe het zit, en er was alle begrip voor. Vanmiddag zo rond "wijntijd" weer hardgelopen met de hond en mezelf bezig gehouden met nieuwe recepten en gezond eten. Dus, al met al een goede dag. Ik had alleen moeite met één ding: mijn man zei dat ik toch best wel eens een glaasje wijn mocht hebben, van mezelf. Ik kan hem niet zo goed duidelijk maken dat het zo niet werkt bij mij. Dat is wel lastig omdat ik nu weet dat hij dit ook op een feestje e.d. zal zeggen. Daar moet ik nog even aan wennen en niet aan toe willen geven.

Ik zal eens kijken naar de dagdraad. En, deal

Dankjewel!! Vanaf vrijdagochtend geen druppel meer gedronken. Ik heb wel last van stemmingswisselingen (het ene moment ben ik blij, vervolgens kan ik wel janken, of wordt ik snel boos). Vandaag weer aan het werk. En aan het eind van de dag een rondje lopen met de hond, in plaats van een wijntje. Ik dacht nooit dat het mogelijk was, maar ik ben er ECHT klaar mee.

Erg he, als je de volgende dag dat in stukje herleeft. Waarom??!! denk ik dan. Heel veel sterkte vanmiddag! Ik ben nu al aan het oefenen wat ik ga zeggen:"ik ga even op de gezonde tour" of "ik ben aan de medicatie". Ik ben in gedachte bij je

Ja, en dat speelt zeker mee. Hij ziet nu gelukkig ook dat ik twee dagen ontzettend hard m'n best doe om weer "normaal" te worden. Het komt uiteindelijk wel weer goed...tenminste, daar ga ik vanuit.

Erg confronterend allemaal, maar ook vaak zéér herkenbaar. Zeker de schaamte van "uhh...denk, denk, denk..ahhh wat heb ik gezegd of gedaan en tehen wie gisterenavond??!!!"

Bedankt voor de link! Nee, ik weet niet wat het is. Hij is blij dat ik niet drink, maar..? Ik denk dat het "eerst zien, dan geloven" meespeelt. Ik geeft het in ieder geval wel aan als het me dwars zit.

Hahaha ja, ik heb er zin in. Het is de enige sport die me altijd al heeft geïnteresseerd. Ik heb zelfs voor (me)zoontje een racebaan gekocht Ik ga even met de honden wandelen en daarna bekijken wat ik vanavond ga koken (in het kader van bezigheidstherapie)

Dat is het vreemde: hij was de laatste tijd al geen grote drinker meer. Vaak niet dan wel een biertje. Maar sinds ik gestopt ben, is hij minder vriendelijk, maakt me belachelijk, praat nauwelijk tegen me.. Zoals het vreemde gesprek wat ik gisterenavond had: Ik: Ik heb x gesproken en verteld dat ik geen alcohol meer drink. Hij: Oh, wat zij ze? Ik: Eigenlijk niet zoveel. Ze was blijer dat ik al zolang niet meer rook. Hij: Vreemd, ik had wel verwacht dat x iets zou zeggen. Dat was einde van het gesprek. Maar het heeft me wel tot nadenken gezet. Hebben jullie dat ook meegemaakt dat men ineens een mening heeft als je zelf de beslissing hebt genomen? Niemand heeft ooit me proberen te helpen. Ik heb vaak genoeg aangegeven dit niet alleen te kunnen. Nu, moet ik het alleen doen, omdat ik zelf de beslissing heb genomen, maar ik blijf me verbazen. Kan iemand me een link van het bewuste draadje sturen? Ik kan het zo snel niet vinden (en ben toch wel heel nieuwsgierig geworden)