benzoslachtoffer

Ai ai Kanari dit had je niet mogen doen man. Je maakt het veel erger nu. Ook al voel jij je heel slecht blijf van deze pillen af, zij zullen jou niet beter doen voelen in tegendeel. Je hersens doen overuren om zich te herstellen (vandaar het slecht gevoel) en jij gaat hen saboteren door pillen te slikken. Je bent al te lang zonder pillen het is te laat je kan nu niet meer slikken en afbouwen je moet er gewoon door. Ik denk dat je nu in je allerslechtste periode zit maar daarna ga jij je beter beginnen voelen. Probeer eens een homeopaat dit heeft mij wel geholpen. Smijt de pillen weg of anders ga je nog meer problemen krijgen en ook met je vrouw, wat ik nu wel begin te snappen. Ook deze vreselijke gedachten zullen verdwijnen geloof me. Toen ik deze vreselijke gedachten kreeg probeerde ik mij te concentreren op een film ook al genoot ik niet van de film. Kanari heel veel sterkte man.

@ Jose Bedankt voor de link en veel sterkte gewenst. @ Ellendig Zoals Jose al melde dit kan maanden duren dit is ook mijn geval (437 dagen) maar het kan ook veel korter duren. Het is voor ieder een ander verhaal. Bij werd het in het begin alsmaar erger en toen bleef het stabiel gedurende een paar weken en dan plots werden de symptomen iedere dag een heel klein beetje minder en minder. Dus ook al duurt het maanden het wordt met de tijd alsmaar leefbaarder met af en toe een korte slechte periode. Het is waar een mens wordt er moedeloos van maar jij gaat dit ook volhouden ook al is dit soms onmenselijk. En op een dag ga je terug mogen genieten (zelfs meer) van het leven. Waarom we dit moeten meemaken ? Heb me deze vraag honderden keren gesteld. Ook al is deze hel zeer moeilijk toch mogen we blij zijn dat we er nog zijn en dat ons lichaam er alles aan doet om zich te herstellen. Probeer het te accepteren en stop met het aftellen van de dagen en probeer te leven van dag op dag met vallen en opstaan. Misschien kan jij ook eens naar een homeopaat gaan dit heeft mij wel geholpen. Lat je niet bang maken alles komt terug in orden. Ik kan je alleen heel veel sterkte wensen.

Lieve Kanari, Je gaat dit wel overleven ook al denk je momenteel van niet. Het is een onmenselijke strijd maar je moet erdoor. Je hebt je gisteren beter mogen voelen en nu terug slecht en dit maakt het nog moeilijker maar het hoort bij het genezingsproces. Ik weet wel je voelt je superslecht en zou alles proberen om je toch een beetje menselijker te voelen. MAAR LAAT JE GEEN NIEUWE BENZO'S AANPRATEN !!! Je bent al enige dagen CT gestopt en indien jij nu terug gaat innemen wordt het veel erger. Dat je vrouw niet meer praat is heel erg maar probeer het je niet aan te trekken en concentreer je op de genezing. Natuurlijk zou het beter zijn met steun maar daarom niet minder erg. Tenslotte sta je er alleen voor omringt of niet, jij alleen voelt de vreselijke pijn, het verdriet, de angsten, enz... Niemand maar dan ook niemand kan dit ik jou plaats verwerken. Hoop dat je mij begrijpt. Vorig jaar zat ik ook in deze hel door CT (heb ook een tijd met een blind oog rondgelopen) en begrijp het heel goed, maar geloof me dit gaat voorbij, elke minuut,, elk uur en elke week is een stap dichter bij de overwinning. Je bent sterker dan je denkt. Ga eens aankloppen bij een homeopaat heb ik ook gedaan die had mij korrels voorgeschreven om de scherpe kantjes te verminderen, sorry ben de naam vergeten van deze korrels. Misschien ook een tip voor alle anderen hier. Ik wens jullie allemaal heel veel sterkte en geduld. Vele knuffels.

Dag Kanari, Ik ga je geruststellen de opgejaagdheid is wel degelijk een ontwenningverschijnsel en zeker geen stoornis. Jou zenuwstelsel is zich aan het herstellen vandaar de onrust in jou lichaam. Heb dit ook weken mogen voelen maar dit gaat echt voorbij. Vooral geen koffie en alcohol drinken is momenteel niet goed voor jou zenuwstelsel. Zo weinig mogelijk prikkels en stress en zoveel mogelijk de natuur in. Weet je Kanari universiteiten worden gesponserd door Bigpharma vandaar dat de arsten zo weinig weten over de gevolgen van benzogebruik, het wordt hen gewoon niet verteld tijdens hun studies. Je hebt groot gelijk het zijn wij (de slachtoffers) die de hele benzoproblematiek naar buiten moeten brengen. Maar eerst moeten we ons focussen op onze genezing. Veel sterkte laat de moed niet zakken. Sterkte aan allen.

Hé Agnieta, Als men ziet hoeveel leed deze pillen meebrengen dan hebben wij inderdaad nood aan zulke artsen. Weet je Agnieta jou dokter had gelijk. Ik zelf zit al bijna 15 maanden in een ontwenning (gaat nu wel stukken beter) en dankzij mijn hond kom elke dag buiten in de natuur wat natuurlijk zeer positief is. Liefs, veel sterkte aan alle anderen

@ Sneeuwhoen Wat een verhaal zeg ! En dat dit zo lang heeft moeten duren ! Wat een overlevingskracht heb jij daar heb ik nu echt bewondering voor. Het einde is in zicht en dan ga jij eindelijk van het leven mogen genieten. Het is jou echt gegund. @ Kanari Je moet niet bang zijn, heb dit ook zo meegemaakt. Alle symptomen werden elke dag erger en erger, dacht toen ook dit komt niet goed. Maar op een dag wordt het erger vervangen door verminderen en dan ga jij je beter beginnen te voelen. Ook al denk je van niet jij gaat dit overleven. Je bent veel sterker dan je denkt. Laat het gewoon komen vooral niet tegen vechten, je hebt er geen controle over ook al zou je dit zo graag willen. Dat je veel dingen niet kan doen moet je erbij nemen dit komt allemaal stilletjes terug in orde. Luister naar jou lichaam breng het niet overstuur. Probeer eens homeopathie heb ik ook gedaan en het verlicht wel de symptomen. Veel sterkte.

Ellendig en Moedig, @Ellendig Het heeft toch een ganse dag geduurd en daarna werd het rotte gevoel steeds minder en minder de dagen erna. Maar ik heb er wel een trauma aan over gehouden. Blijkbaar moet men toch nog een paar maanden wachten na de ontwenning om terug te mogen drinken. Blij de je je geruster mag voelen dit is ook de bedoeling. @Moedig Ja de symptomen zijn soms of dikwijls onmenselijk maar zoals ik je al zei ze gaan wel uitsterven. Vooral de onzekerheid is onverdraagzaam. Ook het gevoel van ik blijf hierin hangen en ga nooit niet meer genezen, heb ik ook tientallen keren staan roepen. Ik geloofde de mensen niet die me vertelden dat ik ooit zou genezen. En nu mag ik de mensen vertellen dat ze gaan genezen en dat deze hel ooit stopt. Dus mensen blijf geloven. Slaapwel.

Goeie avond allemaal, @ Ellendig Ik zou geen alcohol drinken, dit heeft een enorme invloed op de ontwenning. Hoe dit komt weet ik niet, blijkbaar heeft het te maken met de gabareceptoren. Op nieuwjaarsavond had ik een klein glaasje witte wijn gedronken. Op het moment zelf had ik geen last maar toen ik wakker werd zat ik in de hel. Voelde mij zo depressief, droevig en superslecht. Was toen blij dat er familie blijven slapen is want had ik toen alleen geweest dan had ik dit misschien niet overleeft. Zo een rot gevoel (duivelsgevoel) was echt bang van mijn eigen. Nu ben ik super bang geworden van alcohol denk dat ik nooit meer nog iets ga drinken. Veel goeie moed. @ Moedig Het brandend gevoel waar jij over spreekt heb ik ook heel lang moeten verdragen, had het gevoel dat al mijn organen in brand stonden. Heb ook hevige spierpijnen gehad, net messteken. Heb ook maandenlang moeten lopen hijgen en suisende oren heb ik nog steeds (maar wel veel minder). Maar weet je Moedig op een dag zal alles verdwenen zijn. Ook al denk je hier komt nooit een einde aan, toch wel alles verdwijnt traag maar zeker. Wens je veel sterkte. @ Sneeuwhoen Blij te mogen lezen dat jij deze zomer benzovrij gaat zijn. Nog eventjes geduld en je bent er ! Aan alle anderen veel moed en sterkte. Aan alle anderen een snelle beterschap.

Lieve Gaba, Weer een zeer mooie tekst. Ik hoop dat jij hiermee vele mensen zult helpen. Maar toch ga ik niet akkoord als je zegt dat het zo hevig was door het lange gebruik en de grote hoeveelheden. Ik zelf heb zeer weinig benzo's gebruikt gedurende een vijftal weken en toch ben ik in deze hel beland. Een chirurg vertelde me vorige week dat dit afhangt van jou hersens en niet van de tijd en de hoeveelheden, dus nu weet ik het ook niet meer. Bij mij is het nu reeds 430 dagen en ben nog altijd niet voor honderd percent genezen. In vergelijking met enkele maanden geleden voel ik mij wel vele stukken beter maar toch heb ik nog af en toe last van terugval wat zeer ontmoedigend is. Zou graag willen weten of jij nu helemaal ok bent, heb jij nog last van terugval ? En hebben deze terugvallen nog lang geduurd ? Jij mag fier zijn echt waar. Dat ben ik ook hoor tjonge wat een strijd hé. Ik hoop voor al deze andere mensen hier op het forum dat zij de kracht zullen vinden om deze strijd te overwinnen. Het gaat echt voorbij. Liefs

Kanari, Ik vind het heel erg voor jou om zoveel onbegrip te moeten krijgen. Het is zelfs meer dan onbegrip. Maar laat je niet ontmoedigen en probeer misschien kontakt op te nemen met een psycholoog want ik denk je behoefde om al je ellende te uiten is enorm. Of schrijf het van je af, heb dit ook gedaan. Probeer zoveel mogelijk te fietsen, wandelen, enz...de natuur doet je goed. Dat je niet kan genieten is helemaal normaal maar dit komt terug. Vorig jaar had ik er zelfs moeite als ik iemand hoorde lachen. Ik zou niet naar een hotel gaan hoor want alleen is maar alleen. En nog iets het is niet jou fout hoor het is de fout van onze dokters ze zijn toch zo vlug om deze medicijnen voor te schrijven. Bij deze veel sterkte man.

Dag moedig, Kom gewoon eventjes kijken om je de moed in te praten. Dat gesuis ken ik maar al te goed liep hier maanden mee rond gelukkig is het nu alsmaar minder en minder. Toen ik boodschappen deed (nooit alleen) had ik echt het gevoel van op een andere planeet te lopen en éénmaal thuis sloegen de stoppen door. Het was me allemaal te veel. Heb maanden lopen hijgen en ook last van benauwdheid dit hoort er allemaal bij maar het verdwijnt hoor. Had ook veel last van geuren alles rook tienmaal sterker heel raar. Ik ben nu enkele maanden verder en mag zeggen dat het ergste achter de rug is. De mooie dagen zijn in aanzicht. Ik wens je veel sterkte toe, dikke knuffels.

@ Kanarie Beste Kanarie eerst en vooral moet je je niet blind staren op de 14 maanden er zijn er maar weinigen bij wie het zo lang duurt, dikke pech voor mij. Ik heb geen partner maar wel een volwassen zoon van 24 jaar die nog thuis woont door zijn studies. Hoe ik dit vol hou ? Denk door het moederinstinct, mijn zoon heeft zijn vader niet meer en ik zou niet willen dat hij zijn moeder ook verliest. Heb ook veel steun gehad aan een vriendin die deze hel enkele jaren ook heeft meegemaakt en ook ben ik bevriend geraakt met Snoes die was er ook altijd voor mij. En ook mijn hond heeft mij geholpen, woon naast een groot bos en van zodra ik mij lichamelijk beter voelde ben ik elke dag gaan wandelen pijn of geen pijn. Moet er wel bij vertellen dat ik vele malen al wenend als een klein kind met de hond door bos ben gelopen. Meerdere malen ben ik blijven staan aan de spoorweg (naast het bos) en toch was er altijd een stemmetje die zei ook al voelde ik mij zo ellendig neen ga gewoon verder. Volgens mij heeft dit te maken met ons overlevingsinstinct. Dood gaan moeten we toch maar liefst zo laat mogelijk. Maar steun of niet de strijd moet je alleen doorgaan. Weet je Kanarie nu heb jij het zeer moeilijk maar ooit komt er een dag dat ook jij terug zal mogen genieten,echt waar. Misschien ga je een venster krijgen die jou dan de moed zal geven om verder te vechten. Je blijft hier echt niet in ook al denk je van wel. Elke dag verder is een dag dichter bij jou overwinning. Namasté, dikke knuffels. @ Ellendig Spijtig dat jou goede moment verdwijnt maar klamp je vast aan de goede momenten. Hou een dagboek bij zoals ik dan kan je terug wanneer je maar wilt. Je hebt groot gelijk het is vooral de onzekerheid die het zo moeilijk maakt. Heb mij ook duizenden keren dezelfde vraag gesteld : Wanneer komt er een einde aan deze hel ? of nog zoiets : Mens dit kan ik niet meer aan dit overleef ik niet. Vooral dat duivels gevoel maakte mij enorm bang maar is nu wel bijna verdwenen, soms komt er nog een lichte vlaag maar duurt dan maar een paar minuten. Van de medische wereld moet je geen hulp verwachten maar we hebben wel elkaar. Veel sterkte, dikke knuffels.

Dag allemaal, Had gisteren iets verkeerd geschreven ik wou zeggen dat ik nooit vensters heb gehad alles (waves) is héééél langzaam afgezwakt met toch dagelijks hevige pijn aanvallen die dan ook steeds elke dag een klein beetje minder hevig werden. Net of er waren dagelijks twee genezingsprocessen aan de gang. Golven van pijn, misselijkheid, depressiviteit, eenzaamheid, droefheid en een heel raar en slecht gevoel (noemde dit het duivels gevoel) wisselden zich dagelijks af. Het ergste was wel het gevoel dat ik niet in mijn lichaam leefde maar wel ernaast en het gevoel dat mijn ziel weg was. Misschien ben ik nog dingen vergeten weet het niet Het is moeilijk uit te leggen. Gelukkig voelde ik mij s'avonds rond 22 uur dan wel beter en dacht toen telkens dat het de volgende dag gedaan zou zijn. Ik heb de verhalen van Gaba (ook op een ander forum ben de naam vergeten) tientallen keren gelezen en klampte me hieraan vast. Ook de verhalen en hulp van Sneeuwhoen, Snoes en anderen hebben mij geholpen. Vandaar dat ik nog eventjes mijn verhaal kom vertellen in de hoop dat ik hiermee iemand kan helpen. Het komt allemaal en helemaal in orde voor iedereen van ons. Veel sterkte aan allen, knuffels.

@ Kanari Ellendig heeft gelijk het heeft niks te maken met hoeveelheden of tijd, elke persoon is anders. Persoonlijk heb ik maar heel weinig ingenomen en dit gedurende enkele weken. Maar door het plotse stoppen (op aanraden van de dokter) heeft mijn zenuwstelsel een flinke klap gekregen en hierdoor zit ik reeds 14 maanden in een ontwenning. Nu gaat het wel stukken beter natuurlijk. Waves heb ik nooit gehad. Misschien is het morgen al gedaan voor jou wie weet. Zoals ik je al zei probeer van dag op dag te leven en vooral niet denken van dit gaat lang duren want dit weet niemand. Maar wat we wel weten is dat hier ooit een einde aan komt. Wat je vrouw betreft misschien is zij ook wel bang en kan ze hiermee niet omgaan. Mensen reageren soms heel raar in stresstoestanden, heb dit ook meegemaakt en hoe langer het duurt hoe minder begrip vanuit je omgeving. Maar probeer dit opzij te zetten en focus je gewoon op je genezing, het mentale is zeer belangrijk voor je herstel. Uit gans dit proces is veel te leren over jou eigen en jou omgeving. Maar je komt eruit en veel sterker dan hiervoor. Als je dit meemaakt in je leven dan is er nog maar weinig dat je klein kan krijgen. Ik weet het het is een zeer éénzame strijd maar éénmaal herstelt zal jij nog meer van het leven genieten. Ik wens je veel sterkte. Aan alle andere moedige strijders wens ik ook heel veel sterkte en vlugge beterschap. Knuffels

Dag allemaal, @ Kanari, Enkele maanden geleden zat ik ook op dit forum maar heb toen moeten afhaken wegens gebrek aan energie. Lees al een tijdje mee en voel zo met je mee (ook met anderen). Ik zat ook in een onmenselijke ontwenning with drawal door cold turkey te stoppen na een medicijn gebruik van maar 6 weken lang. Wat Gaba jou verteld over zijn symptomen heb ik ook allemaal mogen meemaken, deze hel is met geen pen te beschrijven. Wat jij nu vertelt was mijn verhaal van vorig jaar. Maar weet je ook al geloof je dit niet HIER KOMT EEN EINDE AAN, ik beloof het jou want bij mij is alles voor 96% verdwenen. Heb enkel nog last van af en toe stijve spieren en concentratie problemen. Alles wordt terug normaal, de grote misselijkheid verdwijnt (had hier elke ochtend heel veel last van) en de pijnen sterven uit. En het allerbelangrijkste je krijgt je ziel en levensvreugde terug, je zult terug liefde in je lichaam voelen stromen. Al het negatieve gaat langzaam verdwijnen. Ook al is dit zeer moeilijk (was ook zo) blijf erin geloven het komt allemaal in orde. Al deze rotte ontwenningsverschijnselen zijn tekenen van herstel, je moet er gewoon door. Probeer van uur op uur en van dag op dag te leven, zonder te denken aan morgen. Wees dankbaar voor je lichaam die zich nu aan het herstellen is en dit voor een betere toekomst. Help jou lichaam hierbij door gezond te eten zodat deze zich beter kan herstellen, ja het lichaam kan zichzelf herstellen. Kanarie ik wens je heel veel sterkte in je strijd. Dikke knuffel. Heel veel sterkte aan alle andere. @ Gaba Blij dat jij dit overwonnen hebt, jij bent heel sterk dikke proficiat. Dikke knuffel.

Bedankt lieve Gaba uit de grond van mijn hart dat jij daar bent. Ik zal jou mail lezen en herlezen en hoop dat jij gelijkt hebt dat ik vanaf nu beter en beter zal worden. Het is vooral s'morgens de hel heb steeds een gevoel van depersonalisatie maar het wordt wel elke dag een heel klein beetje beter. Heb ook veel last van mijn keel en dat had jij dat weet ik. Jou mailtje maakt mij nu gelukkig en hoop een goede dag te krijgen. Ik hoop voor jou dat het nu stukken beter gaat met jou werk en je relatie. Nog een vraagje heb jij na zoveel maanden terug een band met jou eigen (kern,ziel)? Want dit is voor mij heel belangrijk, heb daar niks over gevonden. Waar ik ook naar gezocht heb en proberen te begrijpen is wat gebeurt er eigenlijk in het lichaam tijdens de ontwenning, wat wordt er hersteld ? Verdwijnen die terugvallen definitief en wat voel jij dan tijdens zo een terugval? Ziezo ga je laten hoop dat jij het nog steeds volhoud zonder sigaretten (is ook een harde strijd) en wens je het allerbeste en een verdere beterschap voor de overblijvende probleempjes. Ja ik hoop het dat we tegen de lente allemaal te samen op een terrasje mogen zitten en eindelijk eens mogen genieten van een koffie. Vele knuffels en heel erg bedankt.

Lieve Gaba, Ik weet dat jij hier soms leest vandaar mijn vraag : Komt hier echt ooit een einde aan ? Leg mij nog eens uit hoe jij dit hebt meegemaakt de laatste weken en of maanden. Heb het gevoel dat hier nooit een einde aan gaat komen (ondertussen al 9 maanden) en dit voor de rest van mijn leven zal blijven. Ik zie dit niet meer zitten. Heb jij ooit vensters gehad want ik niet. De pijnen zijn wel allemaal minder hevig geworden maar toch nog steeds een gezeur in bovenlichaam en hoofd. Moet ik mij ongerust maken ? Wacht op jou antwoord, dikke knuffel.

Sneeuwhoen, Toevallig heeft voeding nu wel iets met mijn gedane studies te maken en ga ik niet zomaar iets opschrijven hé, als ik iets schrijf dan is dit wel om mensen proberen te helpen. (Verwijderd door moderator). We zijn hier om mensen te helpen en niet om ze af te breken. Ieder zijn mening inderdaad maar er zijn nu éénmaal dingen die bewezen kunnen worden. (verwijderd door moderator) ik ben ook zo geweest en heb toen veel steun gehad aan Gaba en deze steun had ik ook graag willen geven aan Shakemarieke. (Verwijderd door moderator.) Shakemarieke, Ik hoop van harte dat jij er snel van af bent zodat jij en je familie terug gelukkig mogen worden. Ik zie dat er een nieuwe bij gekomen is,Sanneke jou wens ik ook een vlug herstel. Jullie zullen er beiden wel komen. Sterkte en vele knuffels

Hey Shakemarieke, Blij dat jij een oplossing hebt gevonden, inderdaad zat jou huisarts ernaast met zijn Xanax. Gelukkig ben je er vanaf. Zou wel graag de naam willen weten van het produkt tegen angst. Ik kan je niks aanraden ivm de diazepam aangezien ik hier geen ervaring mee heb maar voel dat het goed zit. Heb ook het gevoel dat je nu meer zelfvertrouwen hebt. Je zal er wel geraken. Je kan nooit te veel voedingssupplementen innemen, indien onze voeding gezond zou zijn dan zouden we dit allemaal niet moeten bijnemen. De dag van vandaag zit er bijna niks van voedingsstoffen meer in onze voeding vele groenten en fruit worden in serres gekweekt zonder aarde en zon plus dan nog eens de pesticiden erbij dus krijgen we voeding zonder vitaminen en mineralen daarom worden vele mensen ziek. Laat je voeding jou medicijn zijn (Socrates). Onze hersenen bestaan voor een groot deel uit vet daarom moeten we veel vet eten (omega 3 en 6) veel vette zalm en advocado is heel goed voor ons herstel. Ziezo Shakemarieke wens je een fijne avond en veel sterkte.

Shakemarieke, Zoals ik al zei moet je niet bang zijn van de afbouw je zit al in de afbouw en therapeuten weten NIET hoe het lichaam reageert ieder mens is anders ik zelf heb ook een zeer lage dosis geslikt op een kort termijn en kijk ik zit nu al bijna 8 maanden in deze situatie, wel elke dag ietsje beter. Je hebt er die jaren slikken en die er veel minder last van hebben bij het afkicken. Dit is zo persoonlijk, mijn vorige arts degene die mij hierin heeft geholpen geloofd me zelfs niet volgens hem zit het tussen mijn oren. Gelukkig heb ik daarna een heel goeie arts (natuurdokter) gevonden die ik tijdens de hevige aanvallen telkens mocht bellen en die stond steeds voor me klaar. Je moet wel magnesium innemen in hoge dosis jou lichaam heeft dit hard nodig tijdens dit proces. En weet je het zal je wel lukken hoor, ik heb dit wel alleen doorstaan zonder partner heb wel een zoon maar dit is anders ik ben nog altijd zijn moeder en die jongen heeft ook zijn leven. En nog eens je zit al in de afbouw van een benzo (slaappil) jou hersenen vragen om meer vandaar die verschrikkelijke symptomen. En vooral de dosis niet verhogen, je zult hier doorheen moeten. Nu denk je zeker die praat gemakkelijk maar geloof me meid ik kan de momenten dat ik hier moederziel alleen zat en dacht dat ik terplaatse ging sterven niet meer tellen. Gelukkig had ik mijn vriendinnen die ik dan al wenend opbelde. Maar je zult er wel geraken daar ben ik zeker van met vallen en opstaan. Omega 3 en 6 is ook aan te raden voor de hersenen en vitamine B. Probeer de verhalen van anderen te lezen dit helpt ook bij was dit zo. Xanax vraagt steeds om meer daarom heb jij nu ook deze symptomen om deze te laten verdwijnen moet je de dosis verhogen dit noemen ze dan een verslaving daarom moet je over stappen naar diazepam denk ik. http://www.benzo.org.uk/amisc/dutchmanual.pdf Ik zou hiermee eens naar de huisarts gaan daar staat in hoe je moet afbouwen en met WAT. Ik zou er mij zo maar niet bij neerleggen bij de uitleg van jou huisarts tenslotte gaat het om jouw gezondheid, jou arts is verkeerd bezig. Klinkt misschien hard maar zo is het. Een raad doe zelf opzoekingen ga op internet lees de verhalen van mensen die dit hebben meegemaakt. Bij mij zat de dokter ook verkeerd en dit is ook bij vele anderen het geval, ik geloofde hem ook blindelings maar dit is nu verleden tijd. Ik wens je veel sterkte en hoop dat alles zo vlug mogelijk voorbij zal zijn. Lees de verhalen van anderen ze zullen jouw angsten verminderen. Dikke knuffels Ondertussen wens ik jou veel sterkte

Lieve meid, Ik vind dit zeer rot voor jou maar geloof me het zal beter worden ook al geloof je het niet. Als je de vorige berichten leest zal je merken dat wij dit allemaal hebben meegemaakt. Jij moet niet beginnen afbouwen want je zit reeds al een ganse tijd in de afbouw, al die symptomen hebben te maken met afbouw. De Xanax is gewoon deze hel verlengen, begrijp de arts niet benzo geven om af te kicken van benzo. Je geeft toch ook geen Gin aan iemand die afkickt van Whiskey. Ze moeten jou iets anders geven of gewoon niks. Maar ondertussen zit je wel met de problemen. Maar blijf vertrouwen hebben jou lichaam gaat zichzelf genezen. Velen nemen ook een antidepressiva bij het afbouwen misschien iets voor jou angstgevoelens, hen hier geen ervaring mee.Volgens mij komen die angstgevoelens door de Xanax heb ik ook meegemaakt. Zou toch eens naar een andere dokter gaan voor een 2de advies. Ga je laten heb momenteel een hevige pijnaanval, veel sterkte.

Hey Shakemarieke, Hoop dat dit filmpje jou zal helpen mij heeft het in ieder geval geholpen, weet zelf niet meer hoeveel keer ik dit heb bekeken. Elke dag is er één met vallen en opstaan maar je zult er wel geraken. XXXXX

Shakemarieke, Ik heb in het begin ook enorm veel geweend wat eigenlijk niet past bij mijn persoontje omdat ik een sterke vrouw ben. Zelfs mijn zoon herkende me niet meer en dit was moeilijk voor hem. Het is een zeer moeilijke situatie voor iedereen. Ik begrijp maar al te goed dat jij de mensen niet meer geloofd, heb dit ook meegemaakt elke dag hoorde ik mijn vrienden en familie zeggen dat alles in orde zou komen maar op den duur dacht ik dat die gewoon aan het liegen waren en geloofde hen totaal niet meer en was het eigenlijk ook wel beu om te horen dat alles in orde zou komen. Maar waarom komt het dan niet in orde ? Wel lieve meid het komt wel in orde. Ik van nature heel sociaal kon zelf de vrolijke mensen niet meer aan, kon het niet meer verdragen dat anderen gelukkig waren en dat ik steeds moest vechten. Heb jou een filmpje doorgestuurd van ongeveer 8minuten kijk ernaar deze jongen heeft mij enorm veel geholpen (heeft hetzelfde meegemaakt). Ik was ook heel erg bang omdat het zo lang duurt, dacht van dit is zo voor de rest van mijn leven en dit wil ik niet dan moet ik maar ...maar dat wil ik ook niet. Ik liep al wenend in het bos met de hond. Heb ook heel sombere gedachten gehad wat totaal niet bij me past en was hiervoor zeer bang, gelukkig was Snoes er op dat moment. Wat jij nu allemaal meemaakt fysiek en mentaal is allemaal normaal dit hoort erbij. Ik ben er ook nog niet hoor maar het is leefbaar geworden. Heb gisterenavond voor de eerste een goede avond gehad, voelde goed aan. Je zult merken dat er op een bepaald moment iets gaat veranderen wat juist zal je niet weten maar instinctief weet je dat je op de goede weg zult zitten. Dat je dingen wil ondernemen en niet kunt van genieten hoort ook bij dit proces en maakt ons droevig. Leg je er bij neer en denk dat de goeie dagen zullen terugkomen. Weet niet niet of jij dutjes kunt doen probeer om zoveel mogelijk te rusten jou lichaam heeft veel rust nodig om alles te herstellen. Ik weet niet waar jij last van hebt. Ik heb enorm veel last gehad van de maag en buik (andere organen ook) maar vooral het verteringstelsel, heb maanden rondgelopen met braakneigingen 24u op 24u werd er zelfs wakker van de hel. Veel sterkte gewenst, dikke knuffel en vergeet niet er komt wel een einde aan.

shakemarieke, Heb net jou bericht gelezen, NIET BANG ZIJN. Of dit komt door de afbouw of Xanax weet ik niet ? Dit gevoel dat jij hebt hoort erbij heb daar ook heel veel last van gehad bij het wakker worden. En ja dit gevoel is super akelig en zeer rot, Het is net of je zit niet meer in je lichaam. Vraag mij zelf af of dit niet te maken heeft met onze ziel. Heb je niet het gevoel dat je kern dood aanvoeld ? Maar ik beloof je dat dit gevoel wel gaat minderen en daarna ook zal verdwijnen. Toen ik dat gevoel kreeg verplichte ik mezelf om te lezen en daarna ebde dit rotgevoel weg. Je bent niet alleen hoor Snoes is daar en ik ben er en de anderen misschien ook. Ik heb een dagboek en als ik mij slecht voel zoals gisteren (gans de dag hevige pijn) dan kijk ik naar de begindagen en besef dat het toch stukken beter gaat. Knuffel xxxx