Hallo, hier ben ik weer, Hummer.....Ik zal me even opnieuw voorstellen. Ik ben een vrouw van 56 en heb op dit moment geen werk meer. Ik heb een weekend relatie, maar ook doordeweeks zien we elkaar regelmatig. Eerst woonden we samen maar mijn partner gaf aan meer tijd voor zichzelf nodig te hebben om dingen uit zijn verleden te verwerken dus is apart gaan wonen. Dit is niet wat ik in eerste instantie van onze relatie verwachtte, maar kan daar weinig aan veranderen. De toekomst zal leren hoe het verder zal gaan.
Een aantal maanden geleden heb ik me hier aangemeld. Nu weer terug van weggeweest. Ik heb toen niet veel op het forum gedaan. Bleef maar hangen in de drank. Dagelijks mijn wijn. wat een drama. Ik kon gewoon niet geloven dat ik verslaaft ben. Nu ben ik ervan overtuigd dat ik niet kan minderen maar moet stoppen.Ik sta nu 1 week droog en ben 3 x naar de AA geweest. Een fijne groep!
Dagelijks heb ik momenten dat ik in de verleiding kom, zeker omdat mijn partner ook stevig drinkt, we eten altijd samen en wonen naast elkaar.. Ik ga me er aan irriteren.
Mijn besluit om naar de AA te gaan kwam doordat ik de grip op mijn leven totaal aan het verliezen was. Ik kon mij niet concentreren, had black outs, functioneerde voor geen meter meer. Moest solliciteren maar voelde mij vreselijk onzeker. Dit is niets voor mij. Heb de laatste jaren een eigen bedrijf gehad en kon altijd prima schakelen en organiseren. Ik verloor de controle over mijn eigen leven. Was mijzelf volledig kwijt geraakt.
Nu, een week later voel ik me veel beter. Ik zweef niet meer, voel me een stuk zekerder en kan weer prima slapen. Ik kan weer meer onthouden. Waar ik wel steeds meer "last"van heb is het drankgebruik van mijn partner. Hij ziet niet in dat hij net zo verslaafd is als ik. Eergisteren zei hij dat hij niet voor 21.00 uur zou drinken, maar om 3 uur zat hij al aan de vieux. Ik herken dit natuurlijk als geen ander, maar vind het nu lastig. Het is zijn leven en tenslotte kan ik er niets mee. Hij zegt dat hij trots op me is en steunt me bij mijn herstel. We kunnen goed praten en hebben veel plezier, we houden van elkaar, maar ik weet niet of dit zo goed blijft gaan.
Ik hoop op dit forum de kracht te vinden om voor mijzelf te kiezen, met of zonder partner. Voel me in dat opzicht onzeker.......
Wens jullie allemaal veel sterkte toe!