cato39

Nou Ferry dat bedoel ik eigenlijk niet. Wat ik bedoel is dat ik me vannacht meer dan anders vermoeid voelde. Eigenlijk voelde ik me de afgelopen 11 dagen lichamelijk niet echt anders dan anders en vannacht dus wel. Maar misschien is het vragen naar de bekende weg, zal ook wel. Vroeg me ook af hoe het eigenlijk voelde, een fit lijf, om een beetje een oppepper te krijgen zeg maar. Een soort uitkijken naar lichamelijk betere tijden. Da's alles

Goeimorgen beste forummers, Sneeuwwitje wat balen zeg van gisteravond. Een paar uur daarvoor voelde je je nog zo goed met alles. Ik heb ook m'n halve leven in de horeca gewerkt, weet hoe het is. Ik ervaarde het vaak als een soort druk van collega's, een soort verplicht meeborrelen na sluitingstijd, anders ben je niet gezellig of je hoort er niet zo bij. Moeilijk dilemma, er werken heel wat alcoholisten in de horeca. Ik heb begin vorig jaar keihard aan de bel getrokken. Was op, kon niets meer en het was voor de artsen ook wel duidelijk dat ik niet meer terug de horeca in kon want anders zou het nooit meer wat met me worden. Het risico was eenvoudig te groot. Na heel veel soebatten en smeken heb ik het voor elkaar gekregen dat ik een opleiding mocht gaan doen en ik ben daar tot op de dag van vandaag ontzettend blij mee. Misschien moet je overwegen om van werkveld te veranderen, de economie trekt ook ontzettend aan de komen jaren dus in dat opzicht zou het kunnen. Je beslist zoiets niet zomaar even natuurlijk maar ik ben er voor mezelf van overtuigd dat ik het niet zou redden als ik in de horeca zou zijn blijven werken. Het is de kat op het spek binden. Het is een gevecht geweest, maar iedereen met een beetje gewicht was er al wel vrij snel van overtuigd dat horeca geen optie mee was voor mij. Anna, wat ik doe is een verkorte 21+ voltijdsopleiding. 24 uur stage in de week en 2 dagen naar school. Toen ik eraan begon vorig jaar zou de druk van een betaalde baan te groot zijn geweest vandaar dat ik dit 'mocht' gaan doen. Afijn en nu de titel van deze draad: Hoe voelt dat? Een fit lijf. Vannacht ben ik verschillende keren wakker geworden en ik voelde een intense vermoeidheid. Elk bot en elke cel in m'n lijf voelde loodzwaar aan. Dit heb ik nog niet eerder gevoeld in de afgelopen 11 dagen en nachten. Betekend dit dat m'n lijf over de eerste schok heen is? Van het niet drinken? En dat het zich nu begint te herstellen? Zijn er mensen die dit herkennen? Ik voel me nu ook alsof ik wel door m'n bureaustoel heen kan zakken zeg maar. En hoe voelt het eigenlijk? Fit zijn. Ik heb echt geen idee. En heb je dan echt nog energie om uit je werk fris te gaan koken om daarna nog even de sportschool in te duiken? Effe lekker met je collegasporters aan de gewichten te gaan hangen( bij wijze van spreken), ik ben nu gevloerd om 21:30 na een dag van niets doen zoals gisteren. Ik ben benieuwd hoe het nu met jullie, ervaren stoppers, is. Of degenen die er nog herinneringen aan hebben want hoe ver ik ook terug ga, ik kan me niet meer herinneren hoe het is om gezonde energie te hebben. Cato.

Hey Anna, we zijn inderdaad nog HEEEEEEEEL jong dus we kunnen nog JAAAAAAren werken als het aan de politiek van vandaag ligt. Ben ik effe blij dat ik pas ben gaan studeren! Kan ik al het geleerde tenminste nog een heeeele tijd in de praktijk uitvoeren en nog een echte loopbaan krijgen. Katrina, je moet die onbeantwoorde pb gewoon laten gaan. Dat is moeilijk, dat is lastig maar het is wel de werkelijkheid. Laat je niet teleurstellen door mensen die het schijnbaar niet belangrijk vinden hoe jij je voelt. Concentreer je op mensen die dat wel belangrijk vinden, dat is veel vruchtbaarder. Catootje

Katrina, Er breekt een lach door op mijn gezicht tijdens het lezen van je bericht, Rudy, Ik sluit me aan bij jou, ik ga nu de schuur opruimen! Hartelijke groeten van mij

Je slaat de spijker op z'n kop Rudy! Aan alles weerstand bieden wanneer je vriend de fles in het geding komt! Het was een drogreden van me indertijd, mezelf aanpraten dat Ref. zo slecht is voor je lichaam. Shit, ik praatte mezelf zelfs aan dat het m'n leverfunctie stillegde!! Tsss. Nou vraag ikje!

Precies BamBam, Het gaat erom wat je Zelf aanvaardbaar vind voor jou, niet wat een ander vind. Dit simpele gegeven is een zinnetje van mijn psych, toen ze het me zei was er alsof er een wereld openging. Zo dacht ik vroeger ook, voor ik in een waanzinwereld terecht kwam waarin niets was hoe het leek. Nu pas ik het regelmatig toe en het maakt zaken eenvoudiger en duidelijker. Het staat pas in de kinderschoenen hoor deze nieuwe/oude omgang met mezelf, opnieuw verworven waarden zeg maar, maar het werkt. Zelfs zo goed dat ik niet meer bang ben om mezelf onder ogen te zien, ook mezelf heb kunnen vergeven voor al die jaren roofbouw en stilstand en uiteindelijk degradatie van m'n normen en waarden. Zware kost maar doordat ik het niet meer belangrijk vind hoe een ander over mij denkt hoe ik was..ben ik in staat geweest het verleden los te laten ( al een tijdje geleden toen ik nog steeds dronk) en vooruit te blijven kijken. Snap je? Hey, goeie reactie, Tof en idd, soms is goed gewoon ook goed genoeg. Yep! Da's een waarheid die staat. fijne dag

Rudy, ik begrijp waar je naar toe wilt. Dat jouw verslaving mede te maken heeft met een geestelijk ontwricht leven en dat een pilletje alleen dan niet helpt. Dat geldt voor mij precies hetzelfde en ik ben ook met een psychiater bezig met het ontrafelen van die problematiek. En dat gaat heel goed en daarom denk ik nu dat in combinatie met die stok achter deur van Refusal ik een hele reeele kans heb om eindelijk ADB te worden. Ik blijf Refusal gebruiken zolang ik dat nodig vind en in tegenstelling tot de vorige keer heb ik nu niet het idee dat ik m'n lijf vergiftig of iets dergelijks. Want als je op de bijsliuter van een aspirintje leest, nou ja daar wordt je ook niet vrolijk van toch? Fijne dag gewenst joh

Hallo, Ik wil nog even verder breien op hetgeen Anna en BamBam gisteren vertelde, dat van vermoeidheid. Ook ik moet helemaal gaan ontdekken wat bij mij hoort en wat een direct gevolg is geweest van alcohol. ik ben nogal geisoleerd geweest dor het drinken, ging nooit op visite, ben juist heel dwangmatig netjes in huis en had totaal geen inspiratie om iets te gaan ondernemen. Ik heb altijd gedacht dat als ik zou stoppen dat ik dan opeens een druk sociaal leven zou krijgen gevuld met allerlei leuks. Dat was een soort doel ook wanneer ik daadwerkelijk gestopt zou zijn. Het was bijna alsof ik het een soort graadmeter vond van maatschappelijk geslaagd zijn. Nu begin ik te denken dat dat helemaal niet iets is wat ik zo graag wil. Het is natuurlijk wel een beetje vroeg nog om echt te weten wat ik wel of niet prettig vind, 10 dagen nog maar, maar ik denk dat ik die gedachte ga bijstellen voorlopig. Wat ik nu wel heel belangrijk vind is dat ik kwaliteits tijd in mezelf ga steken, dus de yoga is een goede start, even met m'n lijf bezig zijn want ook ik heb erg de neiging om alleen maar te denken. Wat wel erg vermoeiend is. Ik heb nogal fanatiek gezwommen tot vorig jaar december, ik kwam toen qua huisvesting erg slecht te zitten terwijl ik midden in de heropbouw van m'n leventje zat, opleiding gestart, nieuw werkveld, in gevecht met allerlei instanties e.d. en ik ben toen van de een op de andere dag gestopt met sporten( ben wel enorm veel meer gaan drinken Pfff) en zei tot op de dag van vandaag, elke dag! je moet weer gaan zwemmen. Nu woon ik al weer 10 maanden in m'n eigen appartementje maar ik heb zegge en schrijven 1 keer een zwembad van binnen gezien. Dit veroorzaakt druk bij mij, dat elke dag denken je moet gaan zwemmen, dat is goed voor je maar ik heb geen ZIN om te gaan. En zo heb ik wel meer van dat soort gedachten, dingen die ik Moet doen, maar niemand die het me kwalijk neemt als ik het Niet doe. Ik ben er mee bezig om dat soort zelfopgelegde dwanggedachten weg te halen. Nog een voorbeeld, ook iets waar ik maanden bezig ben geweest en wat loodzwaar woog; ik heb door die huisvesting 1 toets niet kunnen doen, dat is dus een 1 op het tussenrapport, maar gemiddeld sta ik nog een 6. Nu heb ik mezelf gek lopen maken met ; je moet die her gaan doen, dat staat 'leuker' op je cijferlijst. Maar als je weet wat we al weer moeten maken en leren voor dit jaar, pfff...Afgelopen woensdag was die her toets en een dag ervoor viel het kwartje bij me, zo van, wat zou jeje druk maken?? Je hebt een voldoende en als je goede cijfers haalt dan trek je die 6 echt wel weer op! En ik heb die toets niet gemaakt, weg druk! Het was een soort het ei van columbus wat ik uitvond zeg..Want Waarom is het voor mij zo moeilijk om geen genoegen te nemen met een voldoende terwijl het Wel goed is???? Dat is een nadenkertje voor me de komende tijd. Ik denk namelijk echt dat daar m'n grootste valkuil schuilt, bij het te hoog leggen van de lat op alle vlakken in m'n leven, het veroorzaakt stress, druk en natuurlijk het altijd op de loer liggende risico van falen. Terwijl als ik de lat minder hoog leg ik minder risico loop dus minder druk en stress heb. Wanneer ik dan m'n doel bereik is de blijdschap ook groter want het heeft me minder bloed zweet en tranen gekost. Misschien zelfs extra vreugde omdat ik soms meer gepresteerd heb dan voorgenomen. Ik moet daar echt op gaan letten de komende tijd, ontdekken walk tempo voor mij aanvaardbaar is en dan kom ik op Anna's punt; ook ik ben niet meer zo piep, ben 39 jaar. Ik ben door m'n alcoholisme niet met de jaren meegegaan zeg maar. Ik weet op dit moment niet welk tempo bij mijn leeftijd 'past', al helemaal niet omdat ik een beginnend stopper ben maar ik heb nog steeds het idee dat ik een 20 jarige spring in het veld ben die dagen kan doorgaan op de motor van de jeugd. Maar ik ben 39, niet oud, maar ook niet meer echt jong. Ik moet er rekening meer gaan houden dat mijn lichaam meer rust nodig heeft, dat zou ik ook nodig gehad hebben onder normale omstandigheden namelijk. Nou ja, tot zover weer m'n ochtendbespiegelingen, er is voor mezelf weer iets helde geworden, namelijk dat het nog maanden duurt voor m'n lijf alle roofbouw een beetje te boven is en dat ik dan pas ook echt kan gaan testen wélk tempo er bij me hoort. Prettige dag iedereen en houdt het aub droog! Liefs, Cato

Ja Sneeuwitje, Ik dronk niet smorgens maar de gedachte dat ik smiddags of savonds wel ging drinken zette zich op dat moment vast zeg maar. 'S Avonds heb ik daar geen last van...echt een beetje raar ja.

Ja, naar buiten treden, naar het licht toe lopen, draai je om en loop je toekomst tegemoet. Dat is de enige manier om geschiedenis te maken! Ver****!

Niet in je schulp kruipen, Nooit in je schulp kruipen Joann, Dat is het ergste wat wij alcoholisten onszelf aankunnen doen, Wegkruipen uit schaamte! Niet doen!

Jep Anna en Sbneeuwitje dat is mijn gedachtengang ook helemaal, neem nu vandaag bijvoorbeeld; Ik kwam een beetje verloren thuis, zovan, het is weekend en nu?? ' Normaal' gesproken zou ik het hele weekend druk zijn met drank en katers en weer een beetje toonbaar worden en voelen voor maandag maar dat is dus niet meer. Ja, ik voelde me echt een beetje verloren. Ik heb nu de televisie aangezet en ben aan m'n lasagna begonnen, MMMM ruikt belissima trouwens, en terwijl ik bezig was kreeg ik zo'n lekker huiselijk gevoel, kijk me nu eens lekker aan het rommelen en ik heb nog het heeele weekend voor mezelf en het was goed zo. En Katrina, ik ga inderdaad rustig nieuwe leuke dingen ontdekken, is echt een leerdoeletje hoor, niet te veel hooi op m'n vork nemen en overal op af duiken. Rustig aan, eerst het en en dan het ander, tijd zat!! Hey Kate, wat goed dat jij het op zo'n symbolische manier voor elkaar krijgt, da's krachtig! En bij mij is het net andersom, ik heb 'sochtends altijd zo'n zin. Dat komt omdat ik me smorgens op m'n best voel en dan denk de hele wereld aan te kunnen, snapje? En iedereen die ik vergeten ben want ik kan nog niet iedereen onthouden op dit forum, of specifieke dingetjes van iedereen persoonlijk. Maar dat komt vanzelf, heb even een aanloopje nodig zeg maar. Lieve groetjes, Cato

Hallo iedereen, ik weer even... Zo halverwege de middag had ik een paar trekmomentjes die meteen gedimpt werden met nee...het kan niet dus hou er maar over op. Heeft geen zin eraan te denken. Vrijdag is m'n doorzakmiddag met studiegenootjes, ik ontloop ze een beetje en eentje zag er wel erg slecht uit en haar handen trilden ook een beetje toen ze koffie inschonk. Bleuh, niet prettig om te zien. Anyway, op de terugweg naar huis net werd ik een soort overrompeld door een melancholie zonder een oorzaak te kunnen benoemen. Behalve dat ik me normaal gesproken dan een stuk in m'n kraag moest zuipen op vrijdag en da's nu niet niet aan de orde. Ik ben er blij om/mee. In plaats daarvan ga ik straks een heerlijke lasagna maken! en languit op de bank. We hebben alle opdrachten binnen van school en het is niet mis, tsjongejonge, wat een werk. Dus daar ga dit weekend mee stoeien. Ik wordt al weer opgewekter nu ik even m'n gedachten laat gaan hier op het forum. Mooi ook om al die andere gedachten van mensen te lezen. Vanmorgen heb ik me definitief opgegeven voor de yoga, het lijkt me een goed plan om eens 1,5 uur alleen maar met m'n lijf bezig te zijn. Ik ben naarstig op zoek naar dingen die ik nou echt leuk/prettig/ontspannen/voor mezelf vindt. Nog een vraagje; ik heb ergens anders gelezen dat je van Refusal alleen geestelijk niet afkickt en het dus niet zo'n nut heeft. De stoom kwam uit m'n oren toen ik dat las, want in mijn visie kick je geestelijk toch juist af als je niet drinkt voor hele lange tijd. Ik vond het echt bull-shit toen ik dat las, wat is jullie/jouw mening hierover?

BamBam het voelt Lekker ! CG en jij joh! 90 Dagen en 13 Weken!! Weet je dat ik in mijn boekje als een kalender heb gemaakt en alle weken en maanden heb gemarkeert! Voor mij is het woensdag 4 januari zover.. En als ik jouw reactie lees; ik kan niet wachten!

Goeiemorgen iedereen, vandaag wordt de 10de dag alcoholloos!! Ik kan me de tijd niet heugen dat dat is gebeurt zeg. Gisteren ben ik naar de lessen gefietst en ik had pijn in m'n maag. Nu heb ik dat wel vaker maar gisteren voelde ik echt hoe bezeerd het allemaal is van binnen. Maakt me alleen maar meer vastberaden om weer helemaal gezond te worden. Vannacht weer lekker geslapen, het is eindelijk afgekoeld buiten, ik ben een echt herfst mens hier in Nederland. Mijn oudertjes zijn op visite geweest gisteravond, heb voor het eerst in eeuwen weer open kaart met ze gespeeld, m'n moeder was erg opgelucht toen ik zei dat ik weer Ref. gebruikte en ik kreeg zelfs een compliment omdat ik nu zelf had ingezien dat ik 'nog steeds, een alcoholprobleem heb. Want het is niet leuk als ze mij huilerig/dronken aan de telefoon krijgen. Ook vertelde ze dat zei en m'n vader een programma over borderline op televisie hebben gezien en dat dat wel een paar dingen verheldert heeft over mijn, soms onbegrijpelijke, emotionele/onbesuisde, niet doordachte/destructieve acties in het verleden. Mijn vader vooral is van de oude stempel en in zijn visie bestaan psychiatrische aandoeningen niet en als je niet kan drinken, nou, dan drink je toch niet? Het verheugde me gisteren dat hij, nu hij mijn heropboew van m'n leven van de laatste twee jaar van dichtbij heeft meegemaakt, door m'n moeder die me is blijven steunen, eindelijk inziet dat het allemaal niet zo zwart/wit is als hij altijd maar zegt of denkt. En het maakt me ook sterker in m'n wil om lekker door te gaan met al het goede waar ik, voor het eerst in m'n leven, mee bezig ben. Doorgaan en volhouden dus... Ik ben een gelukkig mens, in een bevoorrechte positie, niet iedereen is zo gelukkig dat alles weer op z'n pootjes terecht komt ook al wil men het nog zo graag, dat besef begint zich meer en meer te verankeren in m'n systeem. Het is niet alleen ik die veranders is, het zijn ook m'n naasten die zo hun est hebben gedaan, de hunkering die ik altijd gevoeld heb wordt eindelij voldaan. Ik ben weer terug in het veilige nest van mijn familie, welliswaar op eigen benen maar jongens, die leegte, dat gevoel van nergens bij horen, ik geloof dat dat opgevuld wordt. Ik wens iedereen weer een fijne dag en blijf aan je doel denken en onthoudt; Er zijn vele wegen die naar Rome leiden, welke weg je ook kiest, het is altijd de goede als je maar niet vergeet dat Rome je doel is. Houdt dat voor ogen en dan kom je er. Liefs, Cato.

wat is dit nou voor raar bericht? krijg er een beetje de kriebels van.

Hallo iedereen hier Cato weer even. Vandaag had ik een lekker dagje, alweer 8 dagen ADB en ben behoorlijk trots al. Iedereen welterusten voor zometeen of straks, ik duik nu m'n mandje in. Tot morgen, Cato

Hai Lisa, Om even terug te komen op je vraag; je zou verslavingshulp kunnen benaderen en vragen of er een zelfhulpgroep is waar je aan kan schuiven. Ik weet dat er in mijn stadje iets dergelijks is. Verder weet ik eigenlijk ook niets behalve AA maar dat spreekt mij ook niet aan. Succes met zoeken in ieder geval. Groetjes, Cato

Ja, dat van die brandstof had ik nog niet bedacht maar er zit wat in inderdaad. Momenteel vieren de emoties boventoon, maar ik kan wel zo denken dat het bij het proces hoort en dat het vanzelf wel stabieler wordt. Voel me gewoon een beetje alleen, kan niet echt m'n onzekerheden uitspreken, moet altijd maar zeggen dat het goed gaat anders worden mensen ongerust en dat steunt ook niet erg. Maar ja, het hoord er allemaal bij denk ik maar, en als ik drink is het alleen maar erger. Trek heb ik niet echt, voel nog steeds die opluchting dat het nu eindelijk 'klaar' is met drinken. Had ik een paar dagen geleden nog veel vragen over het verloop van deze periode, nu snap ik wel dat het voor iedereen anders is en dat er niet echt antwoorden gegeven kunnen worden. Dat blijft een kwestie van afwachten en volhouden en denken dat alles op een dag in balans is. En ja, wanneer dat is? Tis wat je zegt, jij hebt dertig jaar overmatig gedronken en dan is 12-13 weken een te korte periode om wonderen te verwachten. Dat geld voor mij ook met m'n 12 tot 15 jaar overmatig drinken. Er staat geen tijd voor. Ik neem het dag voor dag, heb ik een goeie dag, of avond als gisteren dan denk ik daar vanavond aan als ik me weer niet goed voel. Ik denk dat dat de beste manier is om de eerste tijd door te komen voor mezelf. En het helpt toch ook wel nu ik weer even op dit forum zit te lezen en te tikken. Er zijn mensen, nu op dit moment die hetzelfde meemaken, of die nog goed weten hoe het was. Dat helpt, voel me nu weer ietsje opgewekter. Dank, ik hoop maar dat ik hetzelfde beteken voor anderen want het is een rottijd om doorheen te gaan. Liefs, Cato

Goeiemorgen iedereen, Ik ben weer vroeg wakker maar dat vind ik prettig. Ben echt een ochtendmens. Heerlijke uurtjes vind ik dit; als het nog donker is buiten met een lampje aan binnen en de gordijnen nog dicht, stilte... Ik slaap diep en rustig sinds ik me gesteund voel door de Refusal, ik neem het pilletje 's avonds. Deels omdat het slaperigheid kan veroorzaken en deels omdat ik straks, als ik me steeds beter ga voelen, niet het risico wil lopen dat ik het 's morgens niet neem juist omdat ik me zo goed voel. Dat is namelijk een ontzettende valkuil voor me ben ik achter gekomen. Gisteren ben ik een stukje gaan fietsen na m'n avondeten. Met frisse tegenzin heb ik me losgerukt van m'n gewoonte om vanaf een uur of 18:00 op de bank te blijven liggen en m'n series te kijken. Ik hoef maar een minuut of 3 te fietsen en dan rijd ik midden in een land en tuinbouw gebied zonder veel verkeer. Er overkwam me iets waar ik letterlijk bij stil ben blijven staan; Jullie kennen misschien allemaal wel het gevoel dat je overvalt als je plotseling een geur ruikt die je doet denken aan een gelukkig moment, het is alsof je even terug in de tijd geworpen wordt en je beleefd dat moment overnieuw, alsof het hier en nu even ophoudt en je bent weer daar...in dat moment. Ik had dat gisteren, het overviel me, en het duurde een paar seconden voor ik het kon plaatsen. Even was ik een jaar of 20 terug in de tijd en opeens wist ik weer hoe ik in het leven stond toen, jong, onbevangen en vol levenslust. Al het nodige meegemaakt maar nog niet bitter of moegestreden. Ik wist het meteen, daar doe ik het allemaal voor nu, dit ben ik, dit gevoel moet weer de boventoon gaan voeren. Het was een waardevol moment en dat rustige weten heeft me niet meer losgelaten gisteren. Vandaag schrijf ik het op, zodat ik het terug kan lezen als het moeilijk is, of als ik het even niet meer weet. Ik wens iedereen een hele fijne dag en houdt vergeet de zin van je leven niet; Je leeft je leven om gelukkig te zijn, dan pas kun je een ander gelukkig maken. ( 14de Dalai Lama)

Ik bedoel, er zijn weinig bijwerkingen die ook overgaan als je de bijsluiter moet geloven. Of heb je wel last gehad van vervelende bijwerkingen en ben je daarom gestopt?

Hallo Petra, Ik gebruik sinds 5 oktober Refusal. Om maar met de deur in huis te vallen; Waarom blijf je niet doorslikken? Om terugval te voorkomen? Groetjes, Cato

Hai Anna, dank je voor je reactie, Ik voel me al weer wat beter gelukkig, heb me flink warm aangekleed en drink veel kopjes thee enzo. Jij staat nu twee maanden droog he? En je hebt nog steeds nare dagen, ja dat calculeer ik ook wel in voor mezelf maar ik weet ook dat het weer over gaat. Toch is het fijn om te lezen dat anderen dezelfde klachten hebben( gehad). Het frist m'n geheugen op en ik weet wat me te wachten, kan, staan. Dat maakt het allemaal wat gewoner eigenlijk, als ik er nu zo stil bij sta. Want het is best een eenzaam iets, je praat nu eenmaal niet zo snel over je ongemakken als het met alcoholisme te maken heeft, niet zoals bij een griep ofzo. Ja, fijn zo, dat herkennen van elkaar. Ik heb net m'n 4de Ref al weer genomen, dat is een soort feestje voor me, dan weet ik tenminste zeker dat er morgen niets mis kan gaan. Jij ook nog een prettige avond en tot morgen! Cato

Thanx Kohtje, ik heb al een stukje op het dagdraadje ook geschreven. Ik denk niet dat ik 'gewoon' ziek ben, ik denk eerder dat het nog een soort van geconditioneerd iets is, was altijd beroerd van het drinken op zondag en m'n lijf zit nog een soort in dat stramien. Ik heb dit vaker gehoord van mensen en het voelt ook wel zo. Ik denk niet dat het met Ref. te maken heeft, zie niets van rillerigheid of misselijkheid op de bijsluiter staan. Wat het ook is, het gaat wel weer weg en nu met m'n wolletje aan heb ik het niet meer koud. Liefs terug, Cato

Dit wordt het eerste weekend dat ik volkomen nuchter ben. Gisteren voelde ik me goed, vandaag stortte ik om een uur of 14:00 een soort in elkaar. Voel me opgeblazen en heb koude rillingen. En het laatste half uur ben ik ook nog misselijk. Een soort katergevoel maar dan anders. Heb ook een mini trekmomentje gehad, zo misselijk liggend op de bank, hoe kan een mens dan aan drank denken!?, maar dat was snel weer weg. Ben bevangen door een totale verveling, het enige wat ik wil is met m'n wollen vest en skisokken + joggingbroek ( niet erg charmant nee) op de bank liggen. Zie ertegen op om te gaan werken morgen maar ga toch. Morgen ziet de wereld er vast anders uit. Vandaag is m'n 5de drankvrije dag, het langste wat ik heb gepresteerd in tijden is 6 dagen dus over een paar dagen kan ik een klein persoonlijk recordje neer gaan zetten. Ik heb besloten dat ik dan mezelf een lekkere bodylotion cadeau ga doen, niet erg uitbundig dat geef ik toe maar wel passend bij het recordje hihi. M'n gedachten opschrijven is wel lekker, het is een eenzame strijd die we voeren, een soort liederlijk tegen elkaar aankletsen in de anonimiteit van dit gebeuren. Ik heb nu een soort beeld van een stel liederlijk verveelde doodmoeie net droogstaande alco's die nergens zin in hebben hahaha, en het maar hebben over alle mooie goeie tijden die ons te wachten staat straks, hihihi. Sorry, moest het even kwijt, het is zo'n grappige fantasie namelijk, een soort kloontjes van mezelf namelijk haha. Oke, zo kan die wel weer, ik kruip weer naar m'n bank met m'n kopje thee. Ajuus,