Anna

Wat goed van je Stien, dat jullie er op deze manier mee omgaan. Ik kan me voorstellen dat het nu even heel moeilijk is om vol te houden, maar misschien wordt jullie relatie er uiteindelijk wel een stuk beter op. En het belangrijkste voor jou is toch dat jij het droog kunt houden.

Gelukkig hoefde ik niet meer het hele draadje bij te lezen. Frannie, ik ben het grotendeels eens met wat je zegt, en ik vind het heel knap dat je het zo kunt verwoorden. Iedereen die hier regelmatig leest weet dat ik ook een nogal ambivalente verhouding met mijn moeder ben. Eer, respect, dankbaarheid zijn zaken die je moet verdienen volgens mij. Liefde is het enige dat er is of niet is, onvoorwaardelijk. Ik hou van mijn moeder, ondanks dat ik kritiek op haar heb en ze mij heel vaak heel veel pijn en verdriet heeft gedaan. Vanwege die laatste dingen heb ik niet veel respect en dankbaarheid. Ik denk dat mijn moeder ook van mij houdt, maar zij probeert al mijn hele leven die liefde aan voorwaarden te verbinden. Daarmee heeft ze mij pijn gedaan, maar ik denk dat ze nog meer zichzelf forceert. Het zij zo, ik kan haar niet veranderen. Wat ik me afvraag is hoe jij altijd zo zeker geweten hebt dat je niet goed voor een kind zou zijn. Ik kan me voorstellen dat je bewust ervoor kiest geen kinderen te krijgen. Ik ken genoeg mensen die dat doen. Maar hoe kun je nou weten of je niet goed voor een kind zou zijn? Toen ik zwanger was had ik regelmatig nachtmerries, waarin ik droomde dat ik geen goede moeder zou zijn. Dat schijnt trouwens normaal te zijn. Maar met mijn ervaringen in mijn kindertijd had dat goed gekund, het is immers algemeen bekend dat patronen van mishandeling, verwaarlozing, maar ook té zware eisen stellen zich vaak generatie op generatie herhalen. Toch durf ik te geloven dat ik het patroon van mijn moeder niet herhaald heb. Ik geloof dat ik een goede moeder was toen mijn kinderen klein waren, en dat nog ben. Natuurlijk maak ik fouten, dat doet iedereen, maar het gaat om de intentie. En mijn kinderen zeggen mij ook dat ik een goede en lieve moeder ben. En daar ben ik trots op. En Rosie, ja, het is een moeilijke beslissing als je er echt over na gaat denken. Want er zit heel veel aan ouderschap vast. Het is een verantwoordelijkheid voor je leven, al denken sommige mensen daar anders over. Je levert een groot stuk van je vrijheid in, je leven wordt jarenlang bepaald door etenstijden, schooltijden, sporttijden, beschikbare kinderopvang. Het slokt een groot deel van je inkomen op, dat je niet meer aan dingen die je leuk vind kunt besteden, en ook dat duurt niet maar een paar jaar. De meeste mensen denken zo ver niet na als ze kinderen 'nemen' (ik haat dat woord). En misschien is dat ook maar goed, want anders zouden er een hoop minder kinderen geboren worden denk ik. Maar ook niets is mooier dan dat gevoel als je je kind voor het eerst in je armen houd, dat eerste lachje, de naar je uitgestrekte armpjes, de aai over je bol van je volwassen zoon. Het gevoel van liefde voor je kind is onvoorwaardelijk en geeft heel veel vreugde, ondanks de zorgen en twijfels die er ook zijn. Zo is het voor mij, en zo hoort het volgens mij ook te zijn. Als het zo niet is, zit er iets goed fout denk ik.

Heel veel sterkte Rosie, laat je niet kisten morgen.

Tja, iets afzeggen wat je eenmaal hebt toegezegd is lastig. Daar ben ik ook niet goed in. Misschien kun je wel meegaan naar Ikea, maar niet die lamp voor haar ophangen omdat je last hebt van je enkel. Is misschien niet helemaal eerlijk, maar dan vermijd je tenminste een deel van de ellende. Niets lijkt mij zo erg als op een ladder in een badkamer te staan klooien met een lamp, terwijl iemand van beneden continu het meest vernietigende commentaar staat te leveren.

Kan je vriend haar niet bellen en zeggen dat hij niet wil dat je op een ladder gaat staan Rosie?

Ik weet niet Marieke of katten een hoger niveau hebben. Ze gaan volgens mij altijd hun eigen gang, je hebt er niet zoveel aanhankelijkheid van als van een hond. En ik ben allergisch voor kattenharen, maar niet voor honderharen, dus zo vreselijk schoon zullen ze ook wel niet zijn. Mijn hond rolt gelukkig niet zoveel meer door allerlei viezigheid, dat deed hij als pup wel. Dus meestal ruikt hij gewoon lekker naar hond. Ik vind hem niet stinken, behalve nu dan. Ik ben met mijn hond ook op puppycursus geweest, maar ben niet verder gegaan naar de volgende groep want die tijd kwam niet uit met het sporten van mijn kinderen. Maar ik vond die cursus ook niet leuk, het zit niet in me om zo streng te zijn tegen dat beest. En mét cursus had hij die viezigheid ook opgegeten hoor. Zit nu eenmaal in het ras, alle retrievers doen dat.

Oh, zijn eigen private delen likken doet hij ook hoor. En als hij dan toch bezig is wil hij ook wel even verder gaan met je gezicht of zo.

Ik ben niet zo bijdehand Mieke, maar ik lig soms in een deuk om de vondsten van anderen hier.

Ach Mieke, het voordeel daarvan is dat we allerlei nieuwe omschrijvingen kunnen verzinnen. Vind ik soms ook wel grappig.

Gelukkig heeft hij er niet in gerold, het was blijkbaar te lekker. Getverderrie, vies beest.

GATVER, wat denk je van me!

Ik weet het niet zeker, maar als ik op de lucht af ga ben ik bang dat het bruin en zacht was.

Het is zowaar nog steeds droog. Ik ben over de dijk gelopen. Helaas heeft mijn hond iets ongelooflijk smerigs gevonden en opgegeten, dus nu stinkt hij nog, maar dan uit zijn bek.

Waarnaar?

Hoi, ben ik weer. Leuk dat jullie me gemist hebben.

Ha, het is weer gestopt met regenen, dus ik ga gauw. Raar weer, nu schijnt ineens de zon.

Schoonheid zit van binnen, zeggen ze toch? Jij hebt toevallig het geluk gehad iemand te treffen die daar oog voor heeft Mieke. En lang niet alle mannen hebben dat. Fran, overigens vind ik het absurd dat je je als vrouw niet vrouwelijk of aantrekkelijk zou kunnen kleden omdat je dan van die blikken krijgt. Er zijn trouwens genoeg vrouwen die zich daar niets van aan trekken. Zal wel weer een soort overgevoeligheid van ons zijn, dat wij dat wel doen. En het is waar, de meeste mannen verwachten van een vrouw dat ze haar best doet om aantrekkelijk te zijn, terwijl ze zelf vaak een enorme bierbuik hebben en zo'n afzakbroek, zodat ze een nogal onaantrekkelijk schouwspel laten zien aan de achterkant als ze zich bukken.

Ik begrijp wat je bedoelt Fran. Ik kan niet beweren dat ik veel last heb van vunzige mannenblikken, maar ik kleed me ook niet al te vrouwelijk en ik ben iets ouder dan jij. Maar áls ik aandacht krijg is het van mannen die al bejaard zijn of rare, enge mannetjes (is me ook een keer overkomen) en daar heb ik nou niet bepaald behoefte aan.

Hij was ook veel te complimenteus, want hij zei dat hij dacht dat ik de 50 al gepasseerd was.

@Mieke, dat klopt, ik heb al eens sjans gehad, maar hij was 35 jaar ouder dan ik. Dat vond ik toch iets té.

Juist Fran. En ik ben bang dat hij daar nog even mee door gaat, want het regent alweer.

Hihi, héél romantisch Mieke. En nog een mooie man ook? Hemeltjelief, ik denk dat ik ook een detox ga doen. Ga je mee Fran?

Ja, hij laat ergens lucht passeren, en dat is niet aangenaam. Er is een woord voor, maar ik denk niet dat de moderator dat op prijs stelt. Dus nu ga ik echt even.

Pfoeh, mijn hond loopt vreselijk te stinken. Ik ga hem even uitlaten, en hoop maar dat het niet weer gaat regenen. Tot straks!

Ik zoek ook niet, ben ik veel te bang voor. Ik maak mezelf onzichtbaar, daarom word ik niet gevonden.