Ik heb jaren strijd geleverd met mezelf, meerdere gesprekken gevoerd met hulpverlening, maar er veranderde niets. Ik stond er niet achter, totdat ik voor de 2e keer ziek werd van corona. Ik was er helemaal klaar mee. Door op dat moment 09-2022, goed voor mezelf te zorgen ben ik tot aan de zomer van 2023 nuchter geweest.
Vanaf het moment dat we in Spanje op vakantie waren was er een avond heel gezellig, tot er sterke drank werd geschonken. Eentje kon wel, het was tenslotte vakantie. Bier en wijn dronk ik niet, dat waren mijn triggers, ik dronk alleen wiskey. Eenmaal thuis drink ik wel vaker eentje voor de gezelligheid en dan maanden weer niet, dan een paar dagen achter elkaar, maar ik had alles onder controle. Sinds januari dit jaar kreeg ik na bloedonderzoek bericht dat mijn bloeddruk licht verhoogt was en de paniek sloeg toe. Ik slaap al maanden slecht, en langzaam aan ben ik toch weer bier gaan drinken en ook wijn, maar niet die troep uit de supermarkt. Afgelopen maand is mijn moeder vrij plots overleden. Het mocht er zijn, alle remmen gingen los. Niet zo veel gedronken als jaren geleden, maar het was wel veel en stiekem. sinds 2 juni de touwtjes weer aangetrokken en de zucht is weer weg. Ik ga terug het herstel in naar versie 3.0. Wat een ander denkt of vind is hun ding, ik weet dat ik er heel ver van weg moet blijven.
Mijn moeder vertelde een paar maanden voor dat ze er tussen uit kneep dat zowel mijn broer als zij gevoelig zijn voor alcohol. Waarom vertelde ze me dit jaren geleden niet toen ik juist opzoek was naar antwoorden? Het maakt nu niets meer uit, het is mij uiteindelijk op eigen kracht gelukt. Mijn wereld is er een stuk rijker door geworden. Er is 4,5 jaar geleden nieuw werk op mijn pad gekomen, werk nu 36 uur en sta volop in het leven.