Ayla89

Goedemorgen! Lekker op tijd al Yvonne. Hier ook aan de koffie en aan met werk. De koffie is hard nodig. Het wakker worden lukt nog niet helemaal vandaag. Waarom is de koffie op kantoren altijd net thee met een koffiesmaakje? Dagpact Ayla89 Fijne dag allemaal

Goedemorgen! Ik had graag wat langer geslapen, maar de kinderen dachten daar anders over 😴 ik ben nog steeds geen zonnestraaltje 's ochtends, maar ik heb wel het idee dat ik tegenwoordig toch iets fitter en daardoor minder knorrig wakker word. ik denk dat ik zo ook even naar de sportschool ga. Dagpact Elonwyn Ayla89

Ik ken jou en je moeder niet, en het klinkt als een verdrietige situatie. Liefde kan ook heel onhandig zijn en het is soms heel moeilijk om de juiste vorm van liefde en zorg te bieden. Het lijkt me ook best moeilijk om als naaste te zien (of denken te zien) dat het niet goed gaat met iemand en dan juist te handelen. En als je dan niet de juiste keuze maakt of niks kunt doen, is het misschien moeilijk om aan te zien en neem je afstand. Dat maakt het natuurlijk niet minder naar voor jou. Ik bedoel alleen te zeggen dat het nog steeds vanuit liefde kan zijn, hoe beroerd het ook uitgevoerd is.

Drie hele drukke dagen achter de rug en voorheen "beloonde" ik mezelf dan altijd met wijn. Vooral omdat ik anders echt niet tot rust kwam en mijn hoofd maar aan bleef. Nu zonder. Ik vond het wel pittig, maar het is gelukt. En de rest van de avond komt ook wel goed denk ik ik begin eindelijk wat van die somberheid kwijt te raken

dagpact Freekie Elonwyn Fonny Ayla89

Het zal zeker niet volledig aangeboren zijn. Toch geloof ik dat de één het van nature meer heeft dan de ander. Mijn man heeft dit op alle gebieden, niet op het ene gebied wel en op het andere gebied niet. Waar ik op meerdere gebieden een vrij flexibele ruggengraat heb, op zijn zachtst gezegd 😬 Qua alcohol is het natuurlijk ook de verslaving die het moeilijk maakt ongeacht of je discipline hebt, en (in reactie op Etty; dubbel quoten gaat me niet zo goed af op de telefoon): ik bedoelde zeker niet dat als het je niet lukt, je niet genoeg wilt en ren mislukking bent, maar dat voor iemand met veel discipline en geen verslaving het moeilijk te begrijpen is waarom willen soms niet genoeg is om het te laten lukken. Anyhow... vandaag is een goede dag. Ik heb een soort van verlate voorjaarsschoonmaak gedaan en kan nu voor even trots zijn op mijn opgeruimde huis. Met kinderen duurt dat over het algemeen nooit lang, dus ik geniet er maar extra van.

Dank je wel! En dat laatste zeker. Hij begrijpt het ook wat minder goed dan mensen die in dezelfde situatie zitten of hebben gezeten denk ik, ook al doet hij erg zijn best. Hij heeft zelf een ijzeren zelfbeheersing en discipline, en begrijpt niet zo goed hoe je iets kunt willen, maar het toch niet of moeilijk vol kunt houden.

Daar zeg je wat. Er spreekt eigenlijk ook niet zoveel vertrouwen uit het woord "poging"... maar ik vind het ook lastig om te zeggen: ik ga nooit meer drinken, want dat vertrouwen heb ik (nog) niet en dan voelt het nog meer als een mislukking als het misgaat. Dat weet ik nog van alle keren dat ik stopte met roken (en weer begon). Het doel is om niet meer te drinken. Dan zeg ik in plaats van poging: vandaag drink ik niet.

Dank je wel voor je reactie ik probeer het inderdaad maar gewoon te laten zijn, erdoorheen te gaan en hopelijk wordt het dan gaandeweg beter. Ik wil in de tussentijd alleen niet steeds tegen mijn partner zeuren, dus doe ik dat waarschijnlijk af en toe hier.. waar mensen waarschijnlijk ook beter weten dat het soms best even lastig is.

Dagpact Fonny Ayla89

Het volgende niet uit eigen ervaring, en niet in combinatie met een rijontzegging, maar wel met angststoornis en het al dan niet melden bij het CBR: Volgens mij ben je niet bij voorbaat al niet geschikt, maar is het afhankelijk van hoe jouw psychische aandoening jouw autorijden kan beïnvloeden. Hoe reageer jij bijvoorbeeld als je tijdens het autorijden overvallen wordt door je angststoornis? Kun je dan nog handelen, je auto aan de kant zetten? Als je onder behandeling bent, kun je dit waarschijnlijk het beste bespreken met je behandelaar en kun je dan beter inschatten of het een probleem wordt.

Hoi Sika, Ik ben nog lang niet zover als jij, maar wat ik wel gemerkt heb is dat nuchter op een feestje soms inderdaad niet leuk is. Maar niet per se omdat je zelf drank nodig hebt om leuker te worden ofzo. Ik dronk zelf zelden meer dan 2 glazen op een feestje en heb geen nostalgische gevoelens bij de combinatie alcohol / feestjes. Mensen zijn over het algemeen gewoon minder leuk naar mate ze meer drinken en dat valt pas echt op als je nuchter bent. Te luid, moeilijk te volgen, moeilijk om een goed gesprek mee te voeren, onredelijk en ze lachen om dingen die nuchter helemaal niet (zo) grappig zijn. En dan voelt het best eenzaam, omdat je niet mee kunt op dat niveau, want daar heb je drank voor nodig. En misschien voedt de somberheid van nu die nostalgische gevoelens wel, omdat je in die herinneringen niet zo'n somber gevoel had als nu en je er dus des te meer met weemoed aan terug denkt. Een beetje als terugdenken aan de tijd dat je kinderen echt klein waren en onthouden hoe schattig ze waren, maar vergeten dat je toen functioneerde als een soort zombie door de gebroken nachten. Maar: 140 dagen, super knap! Ik hoop daar ook te komen

Hoi allemaal, Een paar weken geleden heb ik me aangemeld en lees ik wat mee. Misschien zal ik in de toekomst ook wel eens iets schrijven. Dan is het natuurlijk wel netjes om je even voor te stellen. Ik ben Ayla en ik worstel al een paar jaar met mijn alcoholgebruik. Dat wil zeggen: de afgelopen jaren was er zo'n stemmetje zachtjes in mijn hoofd wat zei dat ik me hier misschien zorgen over moest maken. Dat stemmetje duwde ik vervolgens vrolijk weg met een glas wijn en een sigaret. Het stemmetje werd wel steeds luider. Stoppen met roken heb ik twee jaar geleden gedaan. Stoppen met alcohol wilde ik lang niet. Ik bleef het maar goed praten. Ik had weinig katers en aangezien ik thuis dronk, ook weinig beschamende situaties mee gemaakt. En ook mijn omgeving ziet het niet echt als een probleem, maar dat is ook niet gek. Ik ben een stiekeme drinker. Dat wil zeggen: mensen weten dat ik wel een wijntje lust, maar niet dat er minimaal een fles per dag door ging. In december / januari ben ik serieus bezig gegaan met stoppen, wat goed begon, toch niet helemaal lukte. Ik zat nog niet weer op een fles per dag, maar toch zeker wel weer op 3 glazen. Een paar weken geleden heb ik mezelf weer bij elkaar geraapt voor een nieuwe poging. Ik ben daarbij ook op zoek gegaan naar een wat actiever forum, omdat ik merk dat ik er behoefte aan heb om er meer over te lezen en over te kunnen delen. Ik merk dat ik deze tweede poging erg somber ben, lusteloos en ontzettend moe. Alle positieve ervaringen van de 1e keer mis ik nog, dus ik moet het deze keer hebben van wilskracht en doorzettingsvermogen. En daar ontbreekt het wel eens aan bij mij.. Dat was het wel voor nu geloof ik..