Hoi allemaal, ik ben nieuw hier op het forum en alvast een beetje aan het lezen en ontdekken.
Ik heb altijd al een verslavingsgevoeligheid gehad. Lang gerookt, makkelijk kunnen stoppen (tijdens zwangerschappen en de periodes daarna). Daarna toch snel weer begonnen. 6 weken geleden definitief gestopt (niet minderen, niet proberen maar knop om) zonder probleem. Geen enkel centje pijn. Want daarvoor in de plek kwam de alcohol weer. Ik drink nu al tijden weer dagelijks en zeker om de verkeerde redenen; in mijn geval niet willen voelen en ontprikkelen (ik heb autisme en kenmerken van ADHD). Ik heb in mijn hoofd een soort verhaal gemaakt dat alcohol, roken etc me dempt en als ik ergens tegen op zie (en dat gebeurt nogal snel) dan beloon ik mezelf met drank. Echt heel stom, ik weet het, maar het is zo'n vastgeroeste gedachte. Ik heb uiteraard ook geprobeerd te minderen, werkt natuurlijk niet want die gedachte is niet weg. Nu zit ik toch alweer op gemiddeld 1 liter per dag. Ik schaam me zo enorm en ik wil hier zo graag vanaf! Waar ik met name bang voor ben is een delier. Ik woon alleen en wil vandaag stoppen. Ben er helemaal klaar mee met dat zogenaamd belonen, goedpraten, me * voelen. Van het weekend komen mijn kinderen (super fijn maar ook druk en dat is voor mij een reden om rond het avondeten een wijntje te pakken om mezelf te verdoven en de avond door te komen. Vind het echt zo verdrietig als ik dit zo opschrijf en lees van mezelf). Iemand tips? Vooral hoe om te gaan met dat stemmetje in mijn hoofd en niet alsnog naar de winkel rijden om een fles wijn te halen?
Groetjes en zet hem op allemaal!