Madeleine

Laatst vroeg iemand aan mij: "Maar je hebt nooit gedacht dat wat je dronk veel was?" En mijn antwoord was altijd: "Nee, niet echt". Mijn moeder dronk altijd al vrij veel. Toen ze bij mij kwam wonen, toen ze hier wel een baan had, maar geen huis, dronken we dagelijks een krat bier leeg, samen. Ze vond het aantal niet veel, want het was immers zomer, maar vond het op een gegeven moment wel zonde van het geld. Want ondanks dat we de kosten deelden, het was toch tien euro per dag. Later toen mijn huis overgedaan werd aan mijn toenmalige partner en mijn moeder een huis had, ging ik bij haar wonen. Elke avond dronken we er twee/drie/vier voor het avondeten, om vervolgens te eten, koffie te drinken en na de koffie, om half negen, opnieuw vier/vijf flessen bier naar binnen te werken. En meestal was het dan nog zo dat ik er één extra dronk, omdat ik later op bed ging. Ik kon ook dagen niet drinken. Dan had ik gewoon geen zin of was ik op dieet. Maar daar zijn wel de problemen ontstaan. Het niet kunnen slapen. Angstaanvallen. Ander gedrag. En het vreemde is, wat ik persoonlijk nog vreemd vind, en ook niet over uit kan, waarom heeft niemand mij gezegd dat mijn drinkgedrag niet normaal was? Een huisarts bv. na honderd keer aangeven dat ik bv niet kon slapen. Toen ik op mezelf ging, inmiddels vier jaar geleden, dronk ik nog amper. En ik sliep beter en mijn gedrag was toch wel veranderd. Drie jaar geleden ben ik pas typisch gedrag gaan vertonen. Bier doordeweeks halen, bier dagelijks halen, bier halen van het laatste geld, 'stiekem' drinken (sociaal meedrinken, taks thuis halen) en dat is dan later puur verveling geworden. Ik kom over als een naïef kind, maar bier stond in ons leven centraal. En ik had echt niet door dat het niet normaal was om meerdere flesjes te drinken. Mijn ouders deden het namelijk altijd. Waren meerdere keren per week dronken. En ik heb me in eerste instantie mee laten voeren. En ik probeer, nu ik hier op het forum ben, te ontleden waarom het me nooit is opgevallen. Waarom ik dacht dat ik normaal gedrag vertoonde en eerder geestesziek was, dan dat ik een drankprobleem had. Sorry voor de vervuiling, maar ik moest hier opeens aan denken door verhalen van A3 en Kunsie.

Dank voor jouw post, A3. Ook ik heb me afgevraagd waarom ik drink. Ondanks dat ik momenteel niet met mijn moeder omga, mijn band met mijn broer moeizaam verloopt, heb ik geen echte problemen. Mijn ouders waren dan weliswaar niet 'normaal' en ook niet in hun opvoeding, was ik een sleutelkind, maar dat heb ik niet als traumatisch ervaren en heeft me niet doen grijpen naar de fles. Want ik heb tot mijn 22e niet gedronken. De eenzaamheid, het vervelen daarentegen wel. Toen ik nog een drukke baan had, keek ik erg uit naar het weekend. De vrijdagavond alleen op de bank. Maar wat moest ik op zaterdag of zondag doen? En zonder me teveel te voelen in aanwezigheid van een ander, besloot ik de uurtjes maar weg te drinken en te slapen. Als ik het druk heb, bv toen ik mijn hele huis heb geschilderd, of in de tijd van verbouwing, of als ik gewoon een dag druk ben, dan denk ik helemaal niet aan drank en/of eten. Ik was al bij mezelf ten rade gegaan waarom ik ben gaan drinken. Maar niet omdat ik ongelukkig was. Of iets wilde verdrinken.

En anders gewoon CTRL-C, CTRL-V. Maar kan me ook voorstellen dat iemand die bovenstaande nu leest denkt: "Leuk! En dan?" Dus optie van igor is beter.

DAGPACT Hanneke Albert Lytse Wijnand Tatum Erik miranda jackie igor Madeleine

Waar is die 20cm sneeuw? Want hier is niets gevallen. Ik ben al naar buiten geweest. Moest even de groene Jalepenos halen bij de Xenos. Zal nu eens beginnen aan de echte dag. Koffie en een boterham. Wilde mezelf op het dagpact zetten, maar ben vergeten te kopieren. En nu kan ik niet meer terug. Dus zo nog maar een post met het dagpact.

Dat klopt. Degene in mij die drinkt is dezelfde als degene die nuchter is. Moet bekennen dat ik niet alles heb gelezen. Het kan dat DIS niet bestaat. Dat weet ik niet. Maar ergens kan ik me wel voorstellen dat mensen overgaan op overlevingsstand op het moment dat het niet meer te verdragen is. De één drinkt daardoor heel erg veel, de ander wil niets meer eten en een volgende creëert meerdere persoonlijkheden? Gedeelde smart is halve smart? Maar als iemand de diagnose DIS krijgt en het wordt vervolgens ontkracht door iemand op het forum, dan snap ik wel dat, dat heel pijnlijk kan zijn om zoiets te lezen.

Dank je wel! Ik meld me voor vandaag droog af. Heb barstende hoofdpijn, dus ga maar even een dutje doen. Welterusten iedereen!

Er was onlangs een item over bij Dr. Phil. De vrouw in kwestie was vroeger misbruikt. Daardoor had ze meerdere persoonlijkheden gecreëerd, om te kunnen overleven. Het meisje in haar leefde nog steeds in die situatie, de vrouw in haar was de kwade kant van haarzelf en deed alles zonder liefde, de ander dronk weer het liefst een borrel. Als ik het goed heb begrepen zijn het niet meerdere personen in één persoon, maar persoonlijkheden die aangemaakt zijn, om het verdriet niet te voelen. Ik geloof wel dat het bestaat, DIS. Alleen mis ik delen, waardoor ik de aandoening niet helemaal kan plaatsen en snappen.

Het knappe is dat ze mij hebben benaderd voor de baan. Ik had de vacature nog niet eens gezien. Gunfactor; Iemand iets gunnen. Dus baan niet krijgen op basis van gesprek, of kennis, maar op basis van overkomen.

Heel diep van binnen hoop ik wel de gunfactor te hebben gecreëerd. Maar dan nog ben ik er niet, want dan volgt er nog een derde gesprek. Het was gewoon een heel lastig gesprek. Er werden cases voorgelegd, waar ik nog nooit mee te maken heb gehad. Ik was dan weliswaar 'meer' dan mijn collega's en ondersteunde mijn leidinggevende, maar ik was toen gewoon simpelweg geen leidinggevende. Ik kan voor mezelf wel inschatten, wanneer ik iemand zou laten gaan. Maar zoiets doe je niet alleen, lijkt mij? Dat overleg je weer met een manager? Tja, dat soort vragen waren voor mij wel heel moeilijk. Heb ook eerlijk aangegeven dat, dat niet bij mijn taakomschrijving hoorde. Ik coachte, merkte op, schreef trainingen, gaf trainingen en 'verklikte' mensen aan de teamleider die simpelweg fouten bleven maken. Mensen ontslaan, dat was toch echt mijn teamleider die het deed. En er zal vast een persoon tussen hebben gezeten die precies de juiste antwoorden gaf. Wist wat ze moest doen, omdat ze wel die werkervaring heeft....

Jen, momenteel ben ik me aan het voorbereiden op het slechte nieuws. Wat inhoudt dat ik vlak word van mezelf, zodat ik emoties niet voel. Dat is iets dat ik als puber heb ontwikkeld. Het kan nooit slechter zijn dan mijn eigen gedachten, zoiets. Nee, heb niets meer lopen momenteel. Heb in het afgelopen jaar meermalen gesolliciteerd, me ook gewoon aan de sollicitatieplicht vanuit het UWV gehouden, maar of ik werd afgewezen, zonder een reactie te krijgen. Of ik kreeg een afwijzing met zeer duidelijke taal. Of ze hadden hun voorselectie al gemaakt en ik behoorde niet tot de selectie. Het is echt heel moeilijk op dit moment. Vooral hier in het noorden. Dat is gewoon echt rot. De hele familie is inmiddels thuis.

Dank je wel voor de tip, trouwens. Soothe. Ik ben vandaag wat uit mijn hum. Merk dat ik vlak reageer. Mijn excuses.

Originally posted by: Soothe Madelaine hoi, Even naar apparaat beheer. Probeer daar het stuurprogramma geluids kaart bij te werken. quote> Ik kan nu niets meer doen. Ik ben alweer thuis. Het geluid van de televisie werkte wel met de Dolby, maar niet zonder Dolby. Wat een lelijk geluid. We hebben alle instellingen veranderd, om te zien of het verandering zou brengen. Maar het deed niets. Heb nog op Google gekeken bij het type televisie, maar daar klaagden mensen alleen over de lelijke afstandsbediening. Heb mijn vader aangeraden om morgen even met het bedrijf te bellen dat de televisie heeft geproduceerd.

Daar ben ik weer even. Heb mijn vaders probleem opgelost. Hij kan nu films van zijn computer op zijn televisie kijken. Maar het geluid is waardeloos, dus we vermoeden dat de geluidskaart defect is. Het is verschrikkelijk koud buiten. Dus ik heb net maar een kop thee gezet. Even opwarmen.

Dat is geen fijn gevoel, Jen. Hopelijk kun je de trek weerstaan. Ik ga even langs mijn vader. Hij heeft 'iets moderns' gekocht en nu werkt het niet. Of ik even wil kijken. Och ja, laten we dat dan maar weer doen.

Dat Duiveltje ken ik. Zei mij vanmiddag dat ik toch niet door ben, dat ik te dom ben voor de functie (waarvan ik ook zeker overtuigd ben), en dat ik daarom wel kon drinken. Maar heb mezelf er op het eind weer mee, dus maar niet geluisterd.

Zon, dat was wel de insteek van mijn weekboodschappen doen. Cambodja, end weg!

Wijfie, dat hadden we hier ooit ook. Tot ze besloten dat alle supermarkten van de grote Brabander moesten worden. Maar we hebben er een Xenos voor teruggekregen. Dus echt klagen kan ik niet. Kleine boodschapjes doe ik altijd te voet, maar een 4 pack cola is heel onhandig dragen. Dus dan maar even de auto. Inmiddels terug van de supermarkt. Wat een glibberboel op hun parkeerplaats, daar is de mijne nog niets bij. Heb Chili Con Carne ingrediënten meegenomen, evenals ingrediënten voor mijn versie van de Mexican Pizza. De rest, qua eten, heb ik wel in de diepvries (zuurkoolstamp, andijviestamp, Bami (stamp, want ik kook de Bami altijd te lang), Bolognesesaus, boontjes met spekkies, aardappelpartjes etc.) Snap niet waarom de supermarkt de conserven bij de tijdschriften en het bier heeft gezet. Dat vind ik nog steeds onlogisch. Moest dan ook twee keer door de rij heen. Eerst voor de Mais en daarna nog eens voor de Bruine Bonen. Maar ik heb voor een week boodschappen gedaan, dus in principe hoef ik ook een week niet naar de supermarkt. Geen bier meegenomen.

Morgen of maandag. Deze bocht wordt op vele manieren gebruikt. Dus platgedrukt ijssneeuw. Of hoe je het ook noemt. De vorige keer, twee jaar geleden, zat ik bijna tegen een paaltje. Vond ik iets minder. Maar nu gleden mijn achterbanden weg en bleven de voorbanden op de weg. En ik hoefde niet eens echt bij te sturen, leek automatisch te gaan. Mijn achterbanden moeten ook vervangen worden, dus misschien dat het daaraan ligt. Moet nog even weekboodschappen doen. Maar twijfel of ik wel met de auto wil gaan. Want dan moet ik alleen maar bochtjes maken. Twijfel! Haha

Zo, ik ben weer terug van het gesprek. En het ging mwah. Realiseerde me midden in het gesprek dat de functie te hoog gegrepen voor mij is. Of ze moeten al een magertjes iemand willen hebben op dat gebied. Denk het eerlijk gezegd niet. Maar wat een onderneming vanochtend. Hier uit het dorp weggaan koste me al erg veel moeite. Want ze zijn hier niet van het vegen en strooien. Maar glijden heb ik slechts één keer gedaan. De autowegen waren redelijk schoon en op de snelweg stond ik vast. Ook de stad was niet schoon, dus drukte. Pas toen ik bij het bedrijf kwam begon ik echt te glijden. En net op de terugweg, hier in de straat. Wilde de bocht nemen, maar de auto wilde niet mee. Och, gewoon even stuur loslaten en laten glijden. Vind het ergens ook wel weer leuk. Zolang ik geen brokken maak.

Goedemorgen! Wat een witte wereld en ik moet er zo doorheen. Hoop dat de files om 10.00u weer opgelost zijn. Echt, dat dit niet even 24u uitgesteld kon worden. DAGPACT Miranda Hanneke Wijfie Albert Lytse Wijnand Lavendel Erik Madeleine

Ik was ervan overtuigd dat ik het doorgekomen was. Maar niet dus. Ik ga mijn bank voor mijn bed verruilen. Welterusten iedereen!

Nee, dat is niet jouw schuld. Maar dat is dan mijn schuld, omdat ik te onzeker ben. En ik heb het gisteren om 17.00u aangegeven dat ik stevige trek had en om 21.00u dat ik de mist in was gegaan. Zo rond die tijdstippen. Ik heb het niet letterlijk gezegd, maar dacht dat het wel overkwam. Niet dus.

Mij maakt het niet uit of het hard is, maar het komt momenteel wel op het verkeerde moment. Ik word ontzettend onzeker van die 'aanvallen', en niet alleen van Smikkie, en aangezien ik mezelf morgen moet presenteren, kan ik het eigenlijk niet hebben. Heb ik het op mezelf afgeroepen? Ja. Maar het komt me gewoon echt niet uit om zo aan mezelf te twijfelen.

Als ik drink, dan zal ik het aangeven. Net zoals ik het aangeef als ik het droog heb gehouden. En ja, mijn karakter veranderd als ik drink. Dat ben ik me bewust. Sorry, dat ik je dat gevoel heb gegeven.