Madeleine

Gwen, wat goed! Veel woonplezier!

Ik vind het zo gaaf van de hond van mijn ouders (Voor het gemak). Kom ik binnen, dan ben ik de enige die hij ziet. Is er een kamer vol visite, dan ben ik nog de enige die hij ziet. Mijn stiefmoeder zegt de hele tijd: "Is daar jouw vriendin?" En dan komt hij naar mij toe. Maar als pap wil dat hij naar vrouwtje gaat, dan komt hij ook naar mij. En dat terwijl mijn stief hem continu van alles geeft, qua eten. Ik speel alleen zo nu en dan eens met een bal met hem en ga zo nu en dan eens met hem lopen. Koekjes doe ik niet aan. Onze Boxer mocht ook niet schooien en had zijn eigen koekjes en dat geldt voor onze Labrador ook niet anders.

Nu wil ik ook een rits aan gezamenlijke Facebookvrienden. Nee hoor, wees niet bang.

Originally posted by: Jen Oei, ik begreep je verkeerd Madeleine. Dacht dat je het over die schizofrene jongen in het ziekenhuis had. Nee, die zogenaamde vriend is niet welkom meer. Hij is te ver gegaan, ik kan dit geen vriendschap meer noemen. Heb mijn lief de telefoon laten opnemen om het hem duidelijk te maken.quote> Gelukkig kwam het goed. Bedoel dan de misopvatting. Nee, dan is het goed zoals het is. Sta je er zelf ook compleet achter? Niet dat je spijt krijgt?

Succes, Jen! En inderdaad, Akelei, jouw uitleg is plausibel! Beter dan mijn zelf bedachte antwoord, haha. Bedacht me later dat Kinkhoest ook een ziekte is?

Originally posted by: Jen Ik moest hem een beetje op afstand houden, Madeleine. Op een gegeven moment vatte hij gevoelens op voor mij.quote> Oef! Het kan zijn dat hij bang was voor zijn eigen gevoelens voor jou, als hij jou zou bijstaan. Wel verkeerd gedacht. Het is de laatste eer bewijzen en er zijn voor een vriendin. Maar misschien kon hij het niet? En daarover had hij dan eerlijk moeten zijn, maar misschien gaat hij dat nog zijn?

Maar wist hij dat hij welkom was, Jen? Smikkie, succes met hem in bed leggen! (Ik lees jouw woorden wel, maar wil er niet op reageren. Achtergrondverhaal ken ik niet.) Rosa; Stoornis is een storing in de hersenen? Aandoening is een dikke teen of kinkhoest? Ziekte zag ik altijd als Kanker, Aids, maar kennelijk kan daar Schizo daar ook onder vallen? En dat kan ik me wel weer voorstellen, omdat het een continue aandoening en storing in de hersenen is?

Originally posted by: Jen Oh Madeleine, je hebt me niet beledigd hoor. Ik wilde gewoon een veel voorkomende verwarring ophelderen.quote> Heel erg bedankt! Ik wist het echt niet. Ik heb onlangs Trimbos site helemaal ondersteboven moeten keren, van mijn psycholoog (omgekeerde aanpak, moet ik zeggen. Ben haar er nog steeds dankbaar voor) en heb eigenlijk de uitleg van Schizofrenie expres overgeslagen. Eigenlijk heb ik daar nu wel weer spijt van. Want met inlezen, kun je ook geen domme dingen zeggen.

Allereerst was het niet mijn bedoeling om iemand te beledigen die iemand kent met Schizofrenie. Laat ik dat even vooropstellen. Wat ik niet wist van Schizofrenie is dat ze geen last hebben van meerdere persoonlijkheden. Ik dacht namelijk, en ik heb samen met Schizofrenen in een kliniek gezeten, weliswaar ander huisje, maar tijdens knutselen e.d. mochten sommigen weleens deelnemen, dat zij personen in zich hadden, die hun vertelden dat ze anders moesten doen, dan de eigenlijke persoon die zij waren of zijn. Maar dat heb ik dus verkeerd en is mij dus destijds ook verkeerd uitgelegd door hulpverleners van de kliniek. En dat het iets is, de meerdere persoonlijkheden, uit overlevingsdrang/strategie, zei ik in het topic van RL ook. Maar ook dat werd afgezworen, als het ware, dus zat weer in de oude denkpatroon terug. Sorry, als ik iemand beledigd heb. Maar ik probeer het te begrijpen.

Dis doet me trouwens denken aan Schizofrenie. Ik weet niet waarom ik de link leg, maar ergens vind ik dat het op elkaar lijkt. En dat is toch wel bewezen?

Ik zal de laatste zijn die zegt dat je niet moet gaan. Maar als je in de auto zit, op de fiets zit of de ene been voor de andere zet, herinner je, je dan aub hoe ongelofelijk rot je, je voelde vanochtend. En hoe lekker je, je hebt gevoeld, de vorige keer toen je wel besloot om een poging te wagen om te stoppen en dit ook dagen wist vol te houden.

Hahaha, Wijfie. Dat klopt. Een toenmalige vriendin zei altijd tegen mij: "Alles wat jij maakt ziet er niet uit, maar smaakt altijd erg goed". Daar ga ik dan maar vanuit. Want echt goed koken kan ik niet, gezien de Bamistamppot en wel meer gerechten die op stamppot lijken als ze uit de pan komen, maar als het maar lekker is. Het gaat toch om de smaak, daar binnen hangen toch geen schilderijen. Sabine, heb het even bekeken. Nee, die vond ik ook niet wat. Wilde een filmpje plakken van The Big Bang, maar mijn Windows 8 weigert.

Inmiddels ben ik van de bank af. Friends ben ik pas gaan waarderen, toen de serie allang gestopt was. Weet niet waarom ik het geen humor vond, maar ik vond het geen humor. Sabine, ik snap wel dat je wegblijft, omdat je op dat moment in je eigen veilige wereld zit met vriend fles en dat tegenspraak over eigen gedachten, alle gedachten waarom we mogen drinken, niet wordt geduld. Zelf heb ik het ook een week gedaan. Maar merk wel dat ik het fijn vind om tegenspraak te krijgen. Niet dat het altijd leuk is of helpt. Maar het helpt meer dan dat ik met mijn eigen gedachten blijf zitten. Mijn bui is nog niet over. Maar blijven zitten schiet ik op het eind ook niet op. Dus ik ga wat eten in de diepvries maken en een pakketje naar het postkantoor, natuurlijk in een supermarkt, te brengen. En dan maar een loempia eten met satésaus. (Dacht gisteravond dat ik nog trek had, maar dat was niet zo en nu is hij al ontdooit, dus moet toch op)

Goedemiddag iedereen! Ik stond al enige uren ingelogd, maar had me nog niet gemeld. Sabine, fijn dat je er weer bent. Jammer dat je wegbleef, omdat het even niet ging. Goed, dat je weer een begin wilt maken! Ik zit vast in mijn eigen dip. Dus heel erg op mezelf. Afgelopen weekend was gewoon rot, ook al was het niet één en al rottigheid, het werkt toch door. En ik vraag me af of ik ooit uit deze dip kom. Normaal ga ik poetsen, of lopen, of boodschappen doen of weet ik wat. Maar nu zit ik maar te zitten en te hopen dat ik ergens om moet lachen, acuut zin krijg om op te staan of wat dan ook. Gebeurt niets.

Ik heb besloten toch naar bed te gaan. Twijfelde nog even, maar ben toch wel moe. Welterusten!

Dat gevoel heb ik niet meer. Dat had ik vanavond wel even. Maar hij is overgewaaid. Als ik drank niet alweer helemaal zat was, dan zou ik nog twee dagen drinken om op de mooie datum te stoppen. Maar ik laat het aan mij voorbij gaan. Morgen gewoon weer koffie, thee en cola light. Merk dat ik de laatste tijd geen zin heb om compleet grip te verliezen. En ben het drinken dan ook snel weer zat. Ik denk dat het een fase is, want zo snel kan ik niet opeens 'genezen' zijn. Maar nog een dag bier drinken, zie ik niet zitten momenteel.

Gwen, heb vanavond wel een biertje mogen drinken van mijn vader. En dat heb ik ook gedaan. Maar hij lette op mij. Dus doorslaan was niet aan de orde. En meedrinken met oom en vader, dat ook zeer zeker niet.

Heb in het verleden weleens gezegd dat niemand mij als dochter zijnde ook nooit feliciteert met een verjarende ouder, maar dat schijnt niet te vergelijken te zijn. Het kwam gewoon hard aan, omdat ik dit keer toch echt ben afgewezen op mijn kunnen en niet omdat ik chagrijnig tegenover de persoon zat. Niet dat ik ooit zo tegenover iemand heb gezeten. Maar hij verwijt mij, wat hij in veel gevallen zelf ook niet kan. Ik zal hem nooit uit mezelf knuffelen, andersom zal hij ook geen poging doen. Maar van hem moet ik het accepteren, hij blijft mij erop aanvallen. Verder was het wel goed hoor. Het was even weer gezellig met mijn familie. Lekkere hapjes. De zalmwraps heb ik allemaal opgegeten. Oma en ik hebben bordjes geruild. Oma wilde de eieren, dus heb ik de wraps gekregen. Oma hekelt vis Mijn vader had ook nog haringen gekocht en opgesneden. En omdat oma weer haar neus optrok, moest ik denken aan de verjaardag, waarop oma bedorven haringen serveerde. Tja, ze vind de geur alleen al smerig en kocht haring voor haar kinderen. Zij rook het verschil dus ook niet tussen een goede of bedorven haring. Mijn oma is trouwens 80. Opa idem.

Toen ik binnenkwam, feliciteerde ik mijn vader en zei de rest goedendag. Ik kreeg eerst al een sneer dat ik de visite geen goedendag had gezegd. Goed, glij maar over mijn rug. Op het eind van de dag, toen de meeste visite al weg was, vertelde de vrouw van mijn vader, dat ze het jammer vond dat ik haar niet had gefeliciteerd met haar man. Ja, dat klopt. Fout van mij. Echt, nooit bij stil gestaan. Zegt mijn vader:"En daarom heb je de baan ook niet gekregen, want je moet je anders opstellen. Vrolijker, vriendelijker, socialer". En dat schoot me zo ongelofelijk verkeerd in mijn keelgat. Want ik ben niet aangenomen voor de baan, omdat ik hem niet aankan, niet om mijn gedrag. En ik doe zo mijn best en dan weer sneren. Dat doet zo zeer. Ik ben huilend weggelopen, want de tranen omtrent de afwijzing zaten nog steeds heel erg hoog, dus het was gewoon dubbel op. Schijnt mijn stiefmoeder tegen mijn vader te hebben gezegd: "Loop haar nu even na om haar te knuffelen". Zegt ie: "Dat zit niet in me". Dus ik heb erna wel even met stiefmoeder gepraat en ook aangegeven dat ik zo verschrikkelijk mijn best doe om te veranderen, maar dat het nooit goed genoeg lijkt. Ze zei dat ik zeer zeker in het positieve was veranderd. Maar toen was het kwaad al geschiedt. Later heeft mijn vader me wel vlug even over de rug geaaid. Maar ik ben die kritiek op mijn zijn zo verschrikkelijk zat. Ja, ik maakte een fout. Ik heb er nooit bij stil gestaan dat ik anderen ook moet feliciteren, dat zit niet in de familie, zo ben ik niet opgevoed, maar kan me voorstellen dat het voor een ander voelt als afwijzing. Maar dat gezeur over mijn karakter continu....

Ik ben weer terug van de verjaardag. En ik kan wel weer janken. Het heeft zo weinig goed gedaan. Wat ik ook doe, het zal nooit goed genoeg zijn.

Goedemorgen! Ik droomde, net voor ik wakker werd, dat mijn oor verstopt zat en dat ik niet wist hoe ik hem open moest krijgen. Dat de oor verstopt zat, klopt. Mijn oordop zat er in. Ik zal nu eens koffie gaan zetten en ontbijt gaan maken. Heb al wel de keuken gesopt en vuilnis weggebracht.

Ik vind de kroeg echt een kroeg met gespuis, mij vind je daar dan weer niet. Mijn tolerantie gaat dan ook niet uit naar die kroeg. Kan me niet voorstellen dat het daar gezellig is. Vooroordelen, haha. Ik ga nu echt slapen. Morgen ga ik 4 km naar mijn vader lopen. Ik vind de heenweg altijd nog wel te doen, de terugweg wordt wat moelijker. Welterusten iedereen!

Onderbuurman begon gisteren opeens met de disco en dan weet ik, ook omdat hij een alcoholprobleem heeft, dat dit dagen, zo niet weken kan gaan duren. Maar ik vraag me nu af wat erger is. Zijn muziek of dat van de kroeg hier beneden... Ik laat hem vandaag nog maar en als het morgen weer zo is, dan ga ik even een heel hartig woordje met hem spreken. Blegh, heb er altijd zo'n hekel aan om anderen aan te spreken op minpunten... Edit; Sinds ik hier woon, drie jaar, had hij elke week weleens slaande ruzie met zijn ex en als ze het wel weer gezellig hadden, en de blauwe plekken waren weggewerkt, was er keiharde muziek. Heb ze zo vaak de politie op hun dak gestuurd. Maar ik blijf aardig. Wat zo ben ik... (Is tevens ook mijn aardige onderbuurman, dus wellicht dat ik daarom meer slik van hem dan van anderen)

Helpt niets, om mijn onderbuurman wat aan te doen... Want de kroeg onder mijn slaapkamerraam doet aan 'Laat de zon in jouw hart'. Zo hard, dat slapen bijna onmogelijk wordt gemaakt. Gelukkig kreeg ik ooit oordoppen van mijn onderbuurman, zodat ik wat minder zou zeuren over zijn harde muziek.... En die ga ik zo maar indoen. Ben echt helemaal doodmoe en op. Maandag maar weer eens klagen dat een kroeg in een woondorp niet zolang en zo hard muziek mag draaien.

Gisteren schreef ik dat ik verder ben gaan drinken uit verveling. Vanmiddag liep ik met datzelfde verhaal door de stad. Minderaar, stopper, drinker uit problemen, drinker zonder problemen, op het eind heeft het, hetzelfde nodig om te kunnen stoppen, te minderen. Zo en nu ga ik echt mijn onderbuurman wat aandoen.