Dylan

Môin. @Jan: Het fijne weet ik er natuurlijk niet van maar klinkt als iets dat ik, op ongeveer dezelfde leeftijd, heb doorgemaakt. Inmiddels zijn we 10 jaar verder. Nog dagelijks vraag ik me af of ik het anders had kunnen doen en of mijn opstelling destijds wel voldoende gebracht heeft.

Maar, zo niet voor nu, dan toch voor straks, slaap lekker mensen.

Trek is niet nutteloos. Iedere keer je trek overwint heb je wat overwonnen. quote> Het één sluit het andere niet uit. Net zoiets als zeggen: Het nut van een rotte kies is dat je hem kunt trekken.

Heb al weer flink aan mijn nieuwe klokje geprutst. Nog niet helemaal naar mijn zin, maar dat komt nog wel.

Môin. Weliswaar te laat voor goedemorgen, maar dat knauwen ze hier gewoon de hele dag

het is nog maar een proefje en moet nog ingesteld worden maar het voornaamste heb ik voor elkaar. Hij doet het geloof ik wel.

Wat toevallig....Spud Ik heb wel gewerkt hoor, heb zelfs iets voor je gemaakt. Is alleen nog niet helemaal af

(dylan, het was een vrouwtje, toen een mannetje, maar bleek toch een vrouwtje) quote> Mèèèèèn, mijn hele theorie naar de vaantjes.. Ooit had ik trouwens een groepje kippen waar de haan weg viel. Eén van de oudere kippen nam toen blijkbaar taken over en ging op een gegeven moment ook effectief kraaien. Vooral de aanvankelijke pogingen waren behoorlijk lachwekkend maar na verloop van tijd ging het haar toch steeds beter af.

Had een veel feller oordeel verwacht eerlijk gezagd quote> Waarom? Want het sluit vrijwel naadloos aan bij wat je hier zoal over het werk verteld hebt. Er had dus rustig ook nog bij kunnen staan: "Barst van de zelfkennis"

Ik bedoel natuurlijk niet de vraag over het dagpact Maar akelei heeft dat al prachtig uitgelegd.

hb: Op dit moment hoef je even helemaal niets te doen. Je doet al alles wat je op dit moment kunt doen en dat doe je goed!

Nee Jen, daar gaat het helemaal niet om. Om hem maak ik me ook geen zorgen. Ik vroeg me destijds gewoon af of mensen in vergelijkbare situaties daar over denken/praten en welke rol dat eventueel speelt. Meer niet. Dit gaat over mijn andere zoon. En wanneer ik die situatie uit de doeken zou doen zouden jullie denk ik ter plekke van je stoel vallen.

Die "kip", die naar ik begrepen heb dus eigenlijk haan is, zal gedacht hebben: Jopie, als je me nu nog één keer kip durft te noemen dan....... Ergo: Eigen schuld

Originally posted by: fruitvlieg Gaf ik hier nou een ongevraagd advies....quote> Nee hoor fruit. Ik heb er duidelijk om gevraagd

A3: Die leeftijd is mijn zoon wel gepasseerd. Hij is inmiddels 28. Ik weet ook wel zeker dat hij mijn mening doorgaans erg waardeert. Dat maakt het juist extra moeilijk. Ik heb vannacht van gitaren gedroomd. Wel verklaarbaar want dat heb ik sinds kort weer opgepakt. Dat heeft ook langdurig stilgelegen. Interesseerde mij geen biet meer, waarschijnlijk omdat gitaarspelen vrijwel onlosmakelijk verbonden was met alcohol. Ik vroeg mij dan ook af of die interesse ooit wel terug zou komen. Ja dus.

Poeoehhh... ik heb in mijn dromen ook heel wat bier verstouwd. De laatste maanden niet meer realiseer ik me nu. Wel fijn om dan toch nuchter wakker te worden.

Fruitvlieg: Vanzelfsprekend is het uiteindelijk zijn keuze. Dat is helemaal geen punt van discussie. Dat ventileert hij nu ook heel dapper. Maar zelfs daar vrees ik dat die keuze hem deels ontnomen is. (kind). Blijft dat ik hooguit kan adviseren. Tatum: In mijn optiek is het ergste dat kan gebeuren dat deze relatie zich langer dan nodig voortsleept. Dat er ooit een einde aan komt staat voor mij vrijwel als een paal boven water.

Zou ik toch bijna vergeten wijfie te feliciteren! Van harte meid. Hoop dat je, ondanks alle strubbelingen, er toch een fijne verjaardag van kunt maken.

Ik vind het wel degelijk vergelijkbaar. Biologisch ben je inderdaad vader voor het leven maar dat zegt niet veel. Voor de goede orde: Met de relatie met mijn zoon is niets mis en dat zal zo blijven. Toch maak ik me ernstige zorgen. En ja, ik denk wel dat hij daarvan weet. De relatie is namelijk ooit een poos verbroken geweest en ik heb toen duidelijk mijn opluchting kenbaar gemaakt. En ook ja, ik heb naar meningen gevraagd van anderen waaronder mijn moeder en mijn andere zoon. Zelfs ook van een goede vriendin. Die feliciteerde mij op een gegeven moment met mijn aanstaande kleinzoon en daar zal ik wel merkwaardig op gereageerd hebben. Vrouwen merken zoiets blijkbaar en ik had dus iets uit te leggen. Is dat kletsen achter zijn rug om? Moet ik hem er op aanspreken? Ik heb grote twijfels daarover. Zelfs ondanks het feit dat er nu een kind onderweg is (en ook daarover heb ik zo mijn gedachten) ben ik nog steeds van mening dat het het beste zou zijn wanneer er aan de relatie zo snel mogelijk een eind komt. Ik zit hier behoorlijk mee in mijn maag. Dat mogen jullie best weten en ik hoor ook graag ervaringen/meningen van anderen hierover.

Tatum, ik kan me situaties voorstellen waarin ik je mening deel. Maar... wat denk je dan van mijn eerste post? Het is absoluut vergelijkbaar. (Trouwen versus, in mijn geval nu, partner in verwachting). Moet mijn zoon met mij, of ik met hem, hierover de confrontatie zoeken? En, niet in de laatste plaats: Ben ik nu achter zijn rug om aan het kletsen?

Originally posted by: Tatum Jen, ik zou een vriend die me ongemakkelijk laat voelen ook niet prettig vinden. Op vrienden moet je kunnen vertrouwen. Dat is de basis. Ik zou de confrontatie aangaan, ... quote> Daar ben ik het dus totaal niet mee eens. Mag een vriend geen afwijkende mening hebben? Is hij daarom niet meer te vertrouwen? En confrontatie... waarom? Met welk doel?

Jen, denk eens na over het volgende: IK heb dezelfde problemen met de partner van mijn zoon. Kan hij nu mijn zoon (of ik zijn vader) blijven?

DAGPACT: Miran Lies Tatum snoepie Kunsie Albert Lytse A3 An Jacc Acer Agnieta Tine Ietjefietje Wijfie

He, wijfie ook weer boven water?

Ik hoop dat je morgen in elk geval toch een stukje vooruitgang boekt Agnieta. Wens je in elk geval veel succes.