Alle variaties op bitterkoekjes lijken me
een prima substituut, Madeleine!
Is je valkuil nu dat de winkels dicht zijn?
Snap ik niet.
Want dan kan die trek toch niet ingewilligd worden?
Of kun je hem dan toelaten omdat het veilig is?
Kijk! Dat is Jen ten voeten uit: "kwiek en handig".
Ik heb nogal een levendige fantasie, en zie je
nu slalommen om bruine flesjes met een
wit/rood etiket...haha.
Jen, jouw schuld...
Als ik Gunn lees, heb ik dus H.B.
voor ogen.
Met z'n conditioner...
Trouwens Jen, laat het maar lekker
gebeuren, geweldige nieuwe stappen
in je leven.
Goed dat je je voorbereidt op eventuele
valkuilen.
Gunn, goed zo, kerel!
Zonnetjes, wat een opluchting.
Ik kan me voorstellen dat je nog vol
spanning zit.
Op zo'n moment van ontlading
werkt het voor mij om een
dankbaarheidslijstje te maken.
èn chocolade...dat werkt altijd.
Fofies, wat vreselijk voor je.
Niets, maar dan ook niets is het waard
om over te gaan drinken.
En dat schrijf je al...geen optie.
Het maakt je aandoening niet minder aanwezig.
Veel kalmte op je pad Fofies!
Sterkte.
Uit de Bezinningen van 20 november.
Ik probeer het leven niet meer te ontvluchten
in de alcohol.
De drank heeft voor mij een onwezenlijke wereld
opgebouwd en ik heb getracht daarin te leven.
Maar s'morgens was het ware leven daar terug
en was het mij nog moeilijker dan ooit,
om er het hoofd aan te bieden,
omdat ik minder en minder een uitweg zag.
Iedere ontvluchtingspoging vezwakte mijn
persoonlijkheid.
Dankbaar ben ik dat ik via AA de kans
heb gekregen uit deze hel te stappen.
Door meditatie en gebed mijn Hogere Macht
heb mogen ontmoeten en nu elke
dag als ik de 11de Stap toepas Zijn
wil mag volgen.
Goedemorgen lieve mensen,
Als ik jullie lees over rustig ontwaken en
de beschrijvingen van de nieuwe dag ben
ik dankbaar dat ik het ook zo mag ervaren.
Toen ik nog moest drinken was wakker worden
een heel ander verhaal.
Het ontwaken begon met stil blijven liggen om de vorige
avond proberen te reconstrueren, meestal zonder
succes. Dan de check van body en bezit (foon en sleutels).
Om vervolgens de miserabele kater te bestrijden met
paracetamol en zwarte koffie, terwijl ik mijn
mails doornam om hier en daar excuses aan te bieden.
En dan moest de dag nog beginnen, waarin ik me
wilskrachtig voornam dat het vandaag allemaal anders zou gaan......
Tja, dat geld moet wel verdiend worden.
Houd vol.
Ik ben al de hele middag menukaarten en
wijnkaarten aan het maken.
Het valt me toch zwaarder dan ik dacht.
Geen trek, dat niet.
Maar het voelt als een soort van verraad.
Naar mezelf, al mijn fellows in AA.
En als ik het niet doe voelt het als
verraad naar mijn partner.
Ik geef mezelf tot januari.
Dan ga ik keuzes maken.
Wijfie, ik zie wel eens muzikanten die liedjes
van vroeger spelen voor ouderen die veel dingen
vergeten zijn, maar helemaal opfleuren bij muziek
uit hun jonge tijd!
Willeke Alberti heb ik dat eens zien doen op tievie.
Tot tranen geroerd...