Dat geloof ik best, jopie. Op mijn achttiende heb ik ooit de baby van mijn zus aan haar overhandigd met tranen in mijn ogen, na een avond babysitten. Ik was OP.
Maar goed, kinderen zijn mijn ding niet. Niet echt. Echt niet.
Mijn moeder ging niet werken, maar ze was wel bestuurslid van het gemeentelijk OCMW (een instelling die, simpel gezegd, voor armen zorgt). Trots was ik op haar als ze op dinsdagavond ging vergaderen!