Jen

Oh de poetsvrouw is niet Waals hoor. Dat is een Franstalige Afrikaanse die in Brussel woont.

Ik droomde overigens gisterennacht dat ik iets met mijn baas had. 'k Meen te weten waar het vandaan komt - en met verliefdheid heeft het gelukkig niks te maken - maar het zal wel raar zijn als ik hem vandaag zie haha. Pff Jen toch.

Gaat veronderstel ik, maar ik moet toegeven dat ik het me pas heel laat afvroeg. Maar gaat ja, dat denk ik echt wel.

Echt cliche he. Het Nederlandstalige bedrijf gevestigd in Brussel met de allochtone Franstalige poetsvrouw die niet mee op teambuilding gaat. Oh wat zijn we progressief.

En dan vraag je je af waarom ik nooit een babbeltje met haar doe? Simpel: mijn Frans is niet goed.

Geen flauw idee Peet. Die poetst voornamelijk voordat wij werken, alleen ik ben altijd te vroeg. Het is heel asociaal, maar ik ken de vrouw niet.

Allez ja, ik ben bijna altijd eerst, maar dat is dus op de poetsvoruw na - arbeider. Grin,

hm, op dit uur durf ik nog niet goed binnen op kantoor. Was een keertje eerst en had het alarm niet goed afgezet. Pfff.

Denk dat ik vandaag maar extra vroeg de deur uitga, want mijn sigaretten zijn bijna op.

't was ne zwarte he haha

Enerzijds heb ik wel zin om Belgische vlaggen op mijn auto te monteren en wat te supporteren. Anderzijds zou ik net als Mathilde de verkeerde kunnen feliciteren (haalde dat nieuws Nederland?)

oh ja voetbal. Ik geloof dat Belgie vandaag won.

jawel, maar ik heb vanmorgen te lang geslapen dus ben wat uit mijn ritme. Geeft niet, komt goed. Nog een dagje werken en dan weekend. Jij nog mooie plannen?

Een stille Hollander, dat is iets wat zorgen baart.

Ik volg het niet goed genoeg meer moet ik toegeven. Dacht wel dat ze al een aantal schandalen hebben weggewerkt - eerste ziektedag bij arbeiders onbetaald en bij bedienden betaald - maar ben niet honderd procent zeker. Ik schijn rustiger te worden als ik politiek niet volg, dus heb er een beetje voor gekozen om een apolitieke nitwit te zijn.

Op mijn vorige werk hadden we aparte personeelsvergaderingen voor de zgn. "staff" en voor de rest. Ik vond dat wel grappig.

En die collega was Herman Brusselmans of wat?

Het meest absurde is wellicht dat ik de vraag naar die "klasse" stelde. Tsja, opvoeding zullen we maar zeggen. Pa was schooldirecteur Bedienden en arbeiders zijn ze nu gelijk aan het trekken, of een poging aan het wagen. Gezien ik tot de hoge klasse behoor zie ik dat niet graag want dan gaan wij er natuurlijk op achteruit gaan. Grin,

Ah, dat is dan wellicht het Belgische ASO (Algemeen Secundair Onderwijs). De "sterke" richting zeg maar? Hoe het nu in Belgie is weet ik eigenlijk niet - als je geen kinderen hebt, vang je dat toch minder op, merk ik - vroeger waren alleen ouders uitgenodigd.

Als Belgje weet ik niet echt wat Mavo wilt zeggen. Wel herinner ik me dat onze diploma-uitreiking in het middelbaar niet zo geweldig veel voorstelde - bij mij was alleen mijn moeder aanwezig en dat was niet bijzonder zielig. Zijn de tijden veranderd of is het in Nederland gewoon anders?

Was het diploma-uitreiking van haar middelbare school?

Ik mis mijn ouders wel eens. Om goed nieuws te vertellen. Om trots te zijn.

Ja ik denk ook wel dat ik moet kunnen delen. Fijne dingen eigenlijk nog meer dan verdriet. Zodat ze echt tot hun recht komen.

Maar het is een feit dat je doden niet kan uitnodigen. Dat heb je dus niet in de hand. En daar rest verdriet. In wat jij zegt proef ik echter frustratie of onmacht of zoiets.